Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku II SA/Kr 340/11
stwierdził – „w tej sprawie w odniesieniu do zaskarżonego planu miejscowego mimo, że obszar
objęty zmianą przeznaczenia z terenu rolnego na nierolny przekraczał powierzchnię 0,5 ha –
organy planistyczne Gminy Kalwaria Zebrzydowska nie uzyskały żądnej zgody na taką zmianę
przeznaczenia. Nietrafny jest zarzut Rady Miejskiej, jakoby zgoda była wymagana tylko
wówczas, gdy na tak przekwalifikowanym terenie obszar zabudowy wynosił ponad 0,5 ha.
Powołany przepis ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych odnosi się już do samej zmiany
sposobu zagospodarowania i nie ma znaczenia, czy na obszarze np. MN1 (zabudowy
mieszkaniowej) powierzchnia zabudowy będzie wynosiła więcej niż 5000 m2 lub mniej. Istotny
jest tylko to, że teren objęty przez zmianą planu miejscowego jako grunt rolny o powierzchni
ponad 0,5 ha klasy bonitacyjnej I-III jest przeznaczony na cele nierolne i nieleśne”.
Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku II OSK 2225/10 stwierdził –
„w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie może budzić uzasadnionych wątpliwości, że
ustawowe określenie "zwarty obszar projektowany do takiego przeznaczenia" nie zostawia pola
do wykładni rozszerzającej. Ustawodawca wyraźnie łączy w jedną całość granice
uwzględnianego obszaru ze zmianą jego przeznaczenia, czyli nakazuje ograniczanie
powierzchni, dla której ma nastąpić zmiana przeznaczenia, do działek inwestora. Kryterium
obszarowe zawarte w art. 7 ust. 2 pkt. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych będzie,
dotyczyć - jedynie obszaru, który ma zmienić swoje przeznaczenie - z gruntu rolnego lub
leśnego na grunt przeznaczony na inne cele. A zatem, kryterium obszarowe 0,5 ha, w niniejszej
sprawie, odnosić należało do działki wskazanej przez M. G. (tj. obszaru, który ma zmienić
swoje przeznaczenie), bez wliczania w to obszaru wokół niej, czy też obszaru, z którego działka
wskazana przez inwestora została uprzednio wydzielona (por. wyrok NSA z dnia 27 czerwca
2008 r., II OSK 738/07; podobnie wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2008 r., II OSK 1826/06,
wyrok NSA z 10.02.2010 r., sygn. II OSK 299/09). Mając zatem na uwadze fakt, że
nowoprojektowany obszar, w niniejszej sprawie nie przekracza 2024m², podzielić należało
stanowisko autorki skargi kasacyjnej i stwierdzić, że zaskarżony wyrok Sądu I instancji wydano
z naruszeniem prawa materialnego.”
A zatem rozbieżności w definiowaniu tego pojęcia w orzecznictwie prowadzą do
autointerpretacji przez rady gmin przy tworzeniu miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
Ponadto przepis art. 15 ust. 2 pkt. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym stanowi, że w planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie
5

terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach
zagospodarowania.
Natomiast przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia
2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego stanowi, że ustalenia dotyczące przeznaczenia terenów powinny zawierać
określenie przeznaczenia poszczególnych terenów lub zasad ich zagospodarowania, a także
symbol literowy i numer wyróżniający go spośród innych terenów.
Ponieważ zgodnie z przepisem art. 7 ust.1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie
gruntów rolnych i leśnych, przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze wymagających
zgody organów wymienionych w ust. 2, dokonuje się miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego, więc użyte art. 7 ust. 2 tej ustawy pojęcie „zwarty obszar projektowany do
takiego przeznaczenia” należy rozumieć jako obszar gruntów rolnych przewidzianych do
zmiany przeznaczenia na cele nierolnicze, zawarty w granicach opracowania planu,
wyznaczony na rysunku projektu planu zagospodarowania przestrzennego liniami
rozgraniczającymi tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.
Proponowana zmiana pozwoli zatem przeciwdziałać dzieleniu zwartych terenów rolnych
na mniejsze obszary wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze
z pominięciem ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Zmiana ta usprawni i
jednocześnie przyśpieszy procedurę sporządzania miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego.
Kolejną zmianą proponowaną w niniejszym projekcie ustawy jest wprowadzenie wart. 7
nowego ust. 6, który przewiduje możliwość zmiany przeznaczenia gruntu rolnego klasy I-III na
cele inne niż rolnicze i leśne, niezależnie od obszaru przekształcanego gruntu oraz bez
konieczności uzyskiwania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, w sytuacji gdy
przekształcany grunt przeznaczony będzie na cele użyteczności publicznej, o których mowa w
art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W ten sposób dookreślone
zostaną cele, w wykonaniu których możliwa będzie zmiana przeznaczenia gruntów rolnych bez
zgody Ministra.

Ustawa ta nie powoduje powstania skutków finansowych dla budżetu państwa.

Przedmiot projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie
jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.
6