Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Protokołu nr 15 zmieniającego Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzoną w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.

miało znaczącego wpływu na potencjalnych skarżących z uwagi na pozostawienie
ogólnej klauzuli gwarancyjnej, tj. rozpatrzenia sprawy przez Trybunał, jeśli wymaga
tego zasada poszanowania praw człowieka. Jednocześnie podkreślić należy, że cele
Protokołu – wzmocnienie Trybunału i usprawnienie jego procedowania – będą służyć
także obywatelom polskim poprzez wzmocnienie ochrony podstawowych praw
i wolności.
Dodatkowo Protokół nr 15 będzie miał wpływ na prawa potencjalnych kandydatów na
sędziów Trybunału poprzez wprowadzenie wymogu nieprzekroczenia przez nich
określonego wieku w chwili ubiegania się o urząd, ale jednocześnie poprzez
umożliwienie sprawowania funkcji sędziego do 74. roku życia.
5. Tryb związania Rzeczypospolitej Polskiej Protokołem nr 15
Ratyfikacja niniejszego Protokołu powinna nastąpić za uprzednią zgodą wyrażoną
w ustawie, a więc zgodnie z art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Taka
forma ratyfikacji protokołu zmieniającego Konwencję wynika w sposób niewątpliwy
z zasady, że akt normatywny nie może być zmieniany aktem o niższej randze lub
znaczeniu i powinien być zmieniany w takim samym trybie, w jakim został przyjęty.
Ponieważ Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, wraz ze
zmieniającymi ją Protokołami nr 3, 5, 8, i uzupełniającym Protokołem nr 2
ratyfikowane były przez Polskę w roku 1992 na podstawie upoważnienia Sejmu,
takiego samego trybu wymaga ratyfikacja przedmiotowego Protokołu zmieniającego
tekst Konwencji. Przeprowadzenie procedury ratyfikacji bez uprzedniej zgody
wyrażonej w ustawie oznaczałoby zmianę istotnej treści umowy międzynarodowej
uprzednio zaakceptowanej przez Sejm bez udziału Sejmu, a więc aktem o niższej
randze prawnej niż akt ratyfikacji tekstu poprzedniego.
Za ratyfikacją za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie przemawia również ingerencja
w proceduralny aspekt praw człowieka poprzez skrócenie sześciomiesięcznego terminu
na wniesienie skargi indywidualnej do czterech miesięcy.
8
Wykaz państw sygnatariuszy oraz stron Protokołu nr 15
zmieniającego Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.

Stan na 2 grudnia 2014 r.
Sygnatariusze:
1. Republika Albanii
2. Księstwo Andory
3. Republika Armenii
4. Republika Austrii
5. Królestwo Belgi
6. Republika Bułgari
7. Republika Cypryjska
8. Republika Czeska
9. Królestwo Dani
10. Republika Finlandii
11. Republika Francuska
12. Gruzja
13. Królestwo Hiszpani
14. Republika Islandii
15. Republika Litewska
16. Wielkie Księstwo Luksemburga
17. Była Jugosłowiańska Republika Macedoni
18. Królestwo Niderlandów
19. Republika Federalna Niemiec
20. Rzeczpospolita Polska
21. Republika Portugalska
22. Rumunia
23. Republika Serbii
24. Republika Słoweni
25. Królestwo Szwecji
26. Republika Turcji
27. Ukraina
28. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytani i Irlandi Północnej
29. Republika Włoska
Strony:
1. Republika Azerbejdżanu
2. Czarnogóra
3. Republika Estońska
4. Irlandia
5. Księstwo Liechtensteinu
6. Republika Mołdowy
7. Księstwo Monako

1
8. Królestwo Norwegi
9. Republika San Marino
10. Republika Słowacka

2