Poselski projekt ustawy - Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych

2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór
streszczenia wniosku, o którym mowa w art. 111 ust. 2 pkt 8, mając na względzie
zakres danych niezbędnych do wykonania przez ministra właściwego do spraw
środowiska obowiązków informacyjnych, wynikających z przepisów prawa Uni
Europejskiej.

Art. 113. 1. We wniosku o wydanie decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia,
wnioskodawca może odnieść się do danych zawartych we wnioskach złożonych
przez innych wnioskodawców, jeżeli dane te nie zostały wyłączone z udostępniania
na podstawie art. 16 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko lub jeżeli uzyskał pisemną zgodę tych
wnioskodawców na ich wykorzystanie.

2. Wnioskodawca może dołączyć do wniosku o wydanie decyzji w sprawie
zamierzonego uwolnienia dodatkowe informacje, jeżeli mogą one mieć znaczenie
podczas rozpatrywania sprawy. Do udostępniania informacji stosuje się odpowiednio
przepisy art. 190 i 191.



Art. 114. 1. Minister właściwy do spraw środowiska może:

1) wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, dokumentacji
potwierdzającej spełnienie warunków określonych przepisami prawa,
wymaganych do dokonywania zamierzonego uwolnienia,

2) zażądać od wnioskodawcy przedłożenia dodatkowych informacji niezbędnych dla
wszechstronnego rozpatrzenia sprawy, uzasadniając to żądanie

- pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania;

3) dokonać kontrolnego sprawdzenia informacji podanych we wniosku o wydanie
decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia w celu stwierdzenia, czy
wnioskodawca lub użytkownik daje rękojmię należytego prowadzenia tego
działania;

4) wystąpić do jednostek naukowych, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30
kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, lub do organizacji społecznych,
o których mowa w art. 5 § 2 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego o
wydanie opini w sprawie; w opini wskazuje się osobę albo osoby, które
przeprowadziły badania i wydały opinię.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, minister właściwy do spraw
środowiska przekazuje jednostce naukowej lub organizacji społecznej akta sprawy, z
zachowaniem przepisów art. 190 – 191.

3. Koszty czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, ponosi wnioskodawca.


54
Art. 115. 1. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje Komisji
Europejskiej streszczenie wniosku, o którym mowa w art. 111 ust. 2 pkt 8, w terminie
30 dni od dnia jego otrzymania.

2. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje właściwemu organowi
innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Uni Europejskiej, na jego
wniosek, kopię wniosku o wydanie decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia, wraz
ze streszczeniem wniosku, o którym mowa w art. 111 ust. 2 pkt 8.

3. Minister właściwy do spraw środowiska może, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania streszczenia wniosku o wydanie decyzji w sprawie zamierzonego
uwolnienia, wniesionego do właściwego organu innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Uni Europejskiej, bezpośrednio lub za pośrednictwem
Komisji Europejskiej, przekazać właściwemu organowi tego państwa stanowisko
dotyczące streszczenia.

Art. 116. Minister właściwy do spraw środowiska odmawia wydania decyzji w
sprawie zamierzonego uwolnienia, jeżeli:

1) wniosek o wydanie decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia dotyczy
organizmów genetycznie zmodyfikowanych mogących spowodować zagrożenie
dla zdrowia ludzi lub zwierząt albo bezpieczeństwa środowiska i bezpieczeństwa
biologicznego, wynikającego z obecności w nich genów markerowych,
kodujących oporność na antybiotyki stosowane w leczeniu ludzi lub zwierząt;

2) rodzaje środków bezpieczeństwa nie stanowią wystarczającej gwarancji, że
działania podejmowane w ramach zamierzonego uwolnienia nie będą miały
negatywnego skutku dla zdrowia ludzi lub zwierząt, bezpieczeństwa środowiska
lub bezpieczeństwa biologicznego;

3) w wyniku kontrolnego sprawdzenia, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 3,
ustalono, że:

- zachodzi rozbieżność pomiędzy treścią wniosku o wydanie decyzji na
zamierzone uwolnienie a stanem faktycznym, lub

- wnioskodawca lub użytkownik nie daje rękojmi należytego prowadzenia
zamierzonego uwolnienia;

4) w trakcie postępowania wyjdą na jaw nowe okoliczności faktyczne lub nowe
dowody świadczące o tym, że zamierzone uwolnienie stanowi zagrożenie
bezpieczeństwa ludzi, zwierząt lub środowiska.

Art. 117. 1. Decyzję w sprawie zamierzonego uwolnienia wydaje się w terminie
90 dni od dnia wniesienia wniosku pod warunkiem uzyskania pozytywnej oceny
zagrożenia.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1, przedłuża się o czas trwania procedury
udziału społeczeństwa, o której mowa w art. 192 – 196, nie dłużej jednak niż o 30
dni.


55
3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu na czas dokonania
czynności, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1 i 2.

Art. 118. 1. Decyzję w sprawie zamierzonego uwolnienia wydaje się na czas
określony.

2. Decyzję w sprawie zamierzonego uwolnienia wydaje się jeżeli zostaną
spełnione przesłanki określone w art. 111 i art. 114, a organizm genetycznie
zmodyfikowany, który ma być uwolniony do środowiska w celach doświadczalnych
jest w pełni bezpieczny dla zdrowia ludzi lub zwierząt albo bezpieczeństwa
środowiska.

Art. 119. 1. Decyzja w sprawie zamierzonego uwolnienia zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwę i siedzibę oraz adres
wnioskodawcy, o którym mowa w art. 4 pkt 22 lit. d;

2) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwę i siedzibę oraz adres
użytkownika, o którym mowa w art. 4 pkt 20 lit. d.;

3) imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej od strony naukowej za działania
podejmowane w ramach zamierzonego uwolnienia;

4) okres, na który została wydana;

5) dane o organizmach genetycznie zmodyfikowanych, w tym charakterystykę:

a) dawcy, biorcy i organizmu rodzicielskiego, jeżeli występuje,

b) wektora,

c) organizmów genetycznie zmodyfikowanych;

6) warunki zamierzonego uwolnienia, w tym:

a) miejsce zamierzonego uwolnienia i sposób jego znakowania,

b) opis celu zamierzonego uwolnienia,

c) wymagania co do izolacji przestrzennej,

d) sposób postępowania z urządzeniami użytymi w działaniach podejmowanych
w ramach zamierzonego uwolnienia;

7) rodzaje środków bezpieczeństwa;
8) ocenę zagrożenia

9) zasady postępowania z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi oraz z
odpadami po zakończeniu zamierzonego uwolnienia;


56
10) zasady monitorowania zamierzonego uwolnienia w okresie jego dokonywania
oraz po jego zakończeniu;

11) terminy składania sprawozdań z zamierzonego uwolnienia;

12) inne wymagania szczególne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludzi i
środowiska w związku z zamierzonym uwolnieniem;

13) numer decyzji oraz datę jej wydania.

2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, uzasadnia się.

Art. 120. 1. Jeżeli zamierzone uwolnienie:

1) dotyczy tych samych organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub kombinacji
organizmów genetycznie zmodyfikowanych, a zamierzone uwolnienie ma być
dokonywane w różnych miejscach w tym samym czasie i celu, lub

2) dotyczy tych samych organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub kombinacji
organizmów genetycznie zmodyfikowanych, a zamierzone uwolnienie ma być
dokonywane w tym samym miejscu

- wnioskodawca, o którym mowa w art. 4 pkt 22 lit. d, może złożyć jeden wniosek
o ile zgodny jest z art. 111 niniejszej ustawy.
2. Wielkość obszaru zamierzonego uwolnienia w jednym miejscu powinna być
określona zgodnie z zasadami prowadzenia doświadczeń z danym gatunkiem i
sposobem jego użytkowania.

Art. 121. 1. Wnioskodawca, o którym mowa w art. 4 pkt 22 lit. d, powiadamia
ministra właściwego do spraw środowiska o dniu rozpoczęcia zamierzonego
uwolnienia nie wcześniej niż na 14 dni i nie później niż na 7 dni przed dniem
rozpoczęcia zamierzonego uwolnienia.

2. Powiadomienie zawiera:

1) dane o organizmach genetycznie zmodyfikowanych;

2) miejsce oraz obszar zamierzonego uwolnienia;

3) termin zamierzonego uwolnienia.

3. Jeżeli decyzja w sprawie zamierzonego uwolnienia została wydana na okres
dłuższy niż rok, powiadomienie składa się w każdym roku obowiązywania tej decyzji.

Art. 122. 1. Użytkownik, o którym mowa w art. 4 pkt 20 lit. d, co najmniej raz na
2 lata weryfikuje środki bezpieczeństwa stosowane w związku z zamierzonym
uwolnieniem, uwzględniając postęp techniki i wiedzy w tym zakresie.

2. Użytkownik, o którym mowa w art. 4 pkt 20 lit. d, niezwłocznie przystępuje do
weryfikacji, o której mowa w ust. 1, w przypadku, gdy zachodzą podstawy do

57
stwierdzenia, że stosowane rodzaje środków bezpieczeństwa nie są wystarczające
lub zachodzą przesłanki do zmiany rodzaju środków bezpieczeństwa.

Art. 123. 1. Użytkownik, o którym mowa w art. 4 pkt 20 lit. d, niezwłocznie
zawiadamia ministra właściwego do spraw środowiska o zmianie:

1) warunków prowadzenia zamierzonego uwolnienia;

2) danych objętych wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie zamierzonego
uwolnienia.

2. Minister właściwy do spraw środowiska, w przypadku, o którym mowa w ust. 1
pkt 1, mając na względzie bezpieczeństwo ludzi, zwierząt lub środowiska, wydaje
decyzję o zmianie decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia.

3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się warunki dokonywania
zamierzonego uwolnienia oraz termin na dostosowanie dokonywanych działań do
warunków określonych w tej decyzji.



Art. 124. 1. Minister właściwy do spraw środowiska uchyla decyzję w sprawie
zamierzonego uwolnienia, jeżeli na podstawie przeprowadzonej kontroli stwierdzono,
że:

1) użytkownik, o którym mowa w art. 4 pkt 20 lit. d, narusza przepisy ustawy lub nie
usunął w wyznaczonym terminie stanu faktycznego niezgodnego z przepisami
prawa;

2) istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że zastosowane środki
bezpieczeństwa nie stanowią wystarczającej gwarancji, że działania
podejmowane w ramach zamierzonego uwolnienia nie będą miały negatywnego
skutku dla zdrowia ludzi lub zwierząt albo bezpieczeństwa środowiska.

2. Decyzja w sprawie zamierzonego uwolnienia może być uchylona lub zmieniona
w przypadku, gdy pojawią się nowe informacje mające znaczenie dla oceny
zagrożenia związanego z dokonywanym zamierzonym uwolnieniem.

Art. 125. 1. Wnioskodawca dokonujący zamierzonego uwolnienia składa
ministrowi właściwemu do spraw środowiska sprawozdanie z zamierzonego
uwolnienia, zawierające szczegółowy opis wyników tego uwolnienia, w tym
informacje o zagrożeniach dla zdrowia ludzi lub zwierząt albo bezpieczeństwa
środowiska zaobserwowanych w związku z zamierzonym uwolnieniem.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, składa się w terminach określonych w
decyzji w sprawie zamierzonego uwolnienia oraz w terminie 3 miesięcy od dnia
zakończenia tego uwolnienia.

3. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca wskazuje, czy
zamierza w przyszłości wystąpić o wydanie decyzji w sprawie wprowadzenia do

58