Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw

„Art. 45. 1. Opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo
kwaterze internatowej wobec żołnierza zawodowego dokonuje organ
egzekucyjny, na wniosek dyrektora oddziału regionalnego, w trybie przepisów
ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w
administracji, z zastrzeżeniem ust. 3.
2. Egzekucja wydatków związanych z opróżnieniem lokalu mieszkalnego,
miejsca w internacie, albo kwaterze internatowej następuje wobec żołnierza
zawodowego w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o
postepowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Do opróżnienia lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery
internatowej przez osoby inne niż żołnierz zawodowy wraz z osobami
wspólnie z nimi zamieszkującymi oraz żołnierza zawodowego o którym mowa
w art. 41 ust. 6 a i 6 b, nie stosuje się przepisów ust. 1 i 2.
4. Opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery
internatowej przez osoby, o których mowa w ust. 3 przeprowadza się na
podstawie tytułu wykonawczego zobowiązującego te osoby do opróżnienia
lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery internatowej,
wydanego przez sąd powszechny, w trybie przepisów ustawy z dnia 17
listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego ( Dz. U. z 1964 r. Nr 43,
poz. 296, z późn. zm.).
5. Do postępowania w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w
internacie albo kwatery internatowej w stosunku, do osób innych niż żołnierz
zawodowy oraz żołnierza zawodowego, o którym mowa w art. 41 ust. 6 a,
stosuje się przepisy art. 14 -17a ustawy o ochronie praw lokatorów i
przeciwdziałaniu bezdomności.
6. Jeżeli opróżnienie lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwatery
internatowej, o którym mowa w ust. 3 nie może dojść do skutku, gdyż gmina
nie wskazała pokoju hostelowego, noclegowni, schroniska lub innej placówki
zapewniającej miejsca noclegowe, o których mowa odpowiednio w przepisach
art. 25c ust. 1 i art. 25d ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów i
przeciwdziałaniu bezdomności lub uchybiła terminom, o których mowa w tych
przepisach, Agencji przysługuje roszczenie odszkodowawcze od gminy na
podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U.
z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).”.
Art. 4. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz.
1687, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 95:

5 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 i Nr
230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 628 i 675.
20

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90,
wydaje się w stosunku do policjanta, jeżeli policjant:
1) podnajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzielony lokal
lub jego część;
2) używa lokal mieszkalny w sposób sprzeczny z umową najmu lub
niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do
powstania szkód, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego
korzystania przez mieszkańców;
3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi
domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali;
4) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat za świadczenia związane z
eksploatacją lokalu przez okres co najmniej dwóch pełnych okresów
płatności, pomimo uprzedzenia na piśmie o zamiarze wydania decyzji o
opróżnieniu lokalu i wyznaczeniu dodatkowego, miesięcznego terminu
zapłaty zaległych i bieżących należności;
5) otrzymał pomoc finansową, o której mowa w art. 94 ust. 1;
6) został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i
przydzielono mu w tej lub pobliskiej miejscowości następny lokal
mieszkalny;
7) nie zwolnił, w terminie określonym odrębnymi przepisami,
wcześniej przydzielonego lokalu mieszkalnego:
8) zrzekł się uprawnień do lokalu mieszkalnego;
9) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo
umyślne lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia
publicznego, popełnione w związku z wykonywaniem obowiązków
służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej,
albo za przestępstwo określone w art. 258 Kodeksu karnego lub wobec
którego orzeczono prawomocnie środek karny pozbawienia praw
publicznych za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe.
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b:
„2a. W stosunku do osób innych niż policjant, zamieszkujących w lokalu, o
którym mowa w art. 90, w wypadku zaistnienia okoliczności, wymienionych w
ust. 2 pkt 1-4, lub wymienionych w ust. 2 pkt 5-9, jeśli dotyczą one policjanta
zamieszkującego wspólnie z tymi osobami- decyzji o opróżnieniu lokalu nie
wydaje się. W stosunku do osób innych niż policjant w wypadku zaistnienia
21

okoliczności, o których mowa w zdaniu 1, wystosowuje się wezwanie do
opróżnienia lokalu w terminie 30 dni, od dnia jego doręczenia, a po
bezskutecznym upływie tego terminu kieruje się powództwo do sądu
powszechnego o nakazanie opróżnienia lokalu tym osobom.”
2b. W stosunku do policjanta będącego osobą niepełnosprawną w rozumieniu
ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998r. Nr
64, poz. 414, z późn. zm.) w wypadku zaistnienia okoliczności, wymienionych
w ust. 2 pkt 1-4 decyzji o opróżnieniu lokalu nie wydaje się. W wypadku, o
którym mowa w zdaniu 1 w stosunku do policjanta wystosowuje się wezwanie
do opróżnienia lokalu w terminie 30 dni, od dnia jego doręczenia, a po
bezskutecznym upływie tego terminu kieruje się powództwo do sądu
powszechnego o nakazanie opróżnienia lokalu policjantowi.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Decyzje o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, z zastrzeżeniem ust. 5,
wydaje się także:
1) jeżeli policjantowi lub jego małżonkowi przysługuje tytuł prawny do
innego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90; w takim
przypadku osobom tym przysługuje prawo wyboru jednego z
zajmowanych lokali;
2) gdy policjant zwolniony ze służby lub pozostali po policjancie
członkowie rodziny zajmują lokal mieszkalny położony w budynku
przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego, a
osobom tym przydzielono lokal mieszkalny w tej samej lub pobliskiej
miejscowości, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom
zaludnienia;
3) w wypadku zajmowania lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art.
90, przez policjanta lub członków jego rodziny albo inne osoby – bez
tytułu prawnego.”,
e) ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. Decyzję o opróżnieniu lokalu, z zastrzeżeniem ust. 5, wydaje się również jeżeli
właściciel lokalu wypowiedział stosunek prawny dotyczący lokalu.”,
f) po ust. 3a dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu:
„3b. W wypadkach, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3 a, w stosunku do osób
nie będących policjantami nie wydaje się decyzji o opróżnieniu lokalu. W wypadkach,
o których mowa w zdaniu 1, wystosowuje się wezwanie do opróżnienia lokalu w
terminie 30 dni, od dnia jego doręczenia, a po bezskutecznym upływie tego terminu
22

kieruje się powództwo do sądu powszechnego o nakazanie opróżnienia lokalu tym
osobom;
3c. W wypadkach, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3 a, w stosunku do
policjanta będącego osobą niepełnosprawną w rozumieniu ustawy z dnia 29 listopada
1990 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 1998r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.) nie
wydaje się decyzji o opróżnieniu lokalu. W wypadku, o którym mowa w zdaniu 1,
wystosowuje się w stosunku do policjanta wezwanie do opróżnienia lokalu w terminie
30 dni, od dnia jego doręczenia, a po bezskutecznym upływie tego terminu kieruje się
powództwo do sądu powszechnego o nakazanie opróżnienia lokalu policjantowi ”,
g) uchyla się ust. 4,

2) po art. 95 dodaje się art. 95a i 95b w brzmieniu:
„ Art. 95a. 1. Opróżnienie lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 90, w stosunku
do osób innych niż policjant, z zastrzeżeniem art. 95 ust. 3 pkt 1-2, przeprowadza się
na podstawie tytułu wykonawczego zobowiązującego te osoby do opróżnienia lokalu
mieszkalnego wydanego przez sąd powszechny, w trybie przepisów ustawy z dnia 17
listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego ( Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz.
296, z późn. zm.).
2. Do postępowania w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego w stosunku do
osób innych niż policjant stosuje się przepisy art. 14- 17 a ustawy o ochronie praw
lokatorów i przeciwdziałaniu bezdomności.”
3. Przepisy ust. 1-2 mają zastosowanie także do policjantów będących
niepełnosprawnymi w rozumieniu ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy
społecznej ( Dz. U. z 1998r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.). ”;
Art. 95b. 1. Jeżeli gmina nie wykonała wyroku sądowego w zakresie dostarczenia
lokalu socjalnego osobie uprawnionej właścicielowi przysługuje roszczenie
odszkodowawcze od gminy na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -
Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).
2. Jeżeli opróżnienie lokalu, o którym mowa w art. 95 a ust. 1, nie może dojść do
skutku, gdyż gmina nie wskazała pokoju hostelowego, noclegowni, schroniska lub
innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, o których mowa odpowiednio w
przepisach art. 25 c ust. 1 i art. 25 d ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów i
przeciwdziałaniu bezdomności, lub uchybiła terminom, o których mowa w tych
przepisach, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze od gminy na
podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964
r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).
23

Art. 5. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2001r. Nr
71, poz. 734, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych lub części tych lokali,”
b) w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6-7 w brzmieniu:
„6) najemcom pokoi hostelowych w rozumieniu ustawy o ochronie praw lokatorów i
przeciwdziałaniu bezdomności,
7) osobom zamieszkującym w lokalu mieszkalnym, do którego osoby te utraciły tytuł
prawny z powodu powstania zaległości w opłatach należności za zajmowany lokal,
jeśli osoby te zawarły z właścicielem porozumienie o spłacie zaległości i
porozumienie to jest przez nie realizowane.”
2)
w art. 3:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli
średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 2
miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku
mieszkaniowego nie przekracza 200% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie
jednoosobowym i 175% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej
w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 1 a i art. 6 ust. 8.”
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1 a. w brzmieniu:
„1 a. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1 wynajmuje pokój lub mieszkanie na
podstawie umowy najmu okazjonalnego, kryteria uprawniające do otrzymania dodatku
mieszkaniowego, o których mowa w ust. 1 wynoszą 250% kwoty w gospodarstwie
jednoosobowym i 200% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym.
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania
oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na
ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń
społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do
dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla
sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z

6 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 216, poz. 1826, z
2003 r. Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 240, poz. 2406, z 2006 r. Nr 64, poz. 447, Nr 84, poz. 587, Nr 208, poz.
1535, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, z 2012 r. poz. 951.
24