Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych

Druk nr 2688


Warszawa, 3 lipca 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja






Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o dodatkach
mieszkaniowych.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Leszka Aleksandrzaka.



(-) Romuald Ajchler; (-) Marek Balt; (-) Anna Bańkowska; (-) Piotr
Chmielowski; (-) Jacek Czerniak; (-) Eugeniusz Czykwin; (-) Tomasz
Garbowski;
(-) Tadeusz
Iwiński; (-) Dariusz Joński; (-) Tomasz
Kamiński; (-) Adam Kępiński; (-) Zbigniew Matuszczak; (-) Leszek
Miller;
(-) Marek
Niedbała;
(-) Cezary Olejniczak; (-) Artur
Ostrowski;
(-) Stanisława
Prządka;
(-) Małgorzata
Sekuła-
Szmajdzińska;
(-) Tadeusz Tomaszewski; (-) Jerzy
Wenderlich; (-) Bogusław Wontor; (-) Zbyszek Zaborowski; (-) Ryszard
Zbrzyzny.









PROJEKT


Ustawa

z dnia ……… 2014 r.

o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych


Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U.
2013 , poz. 966) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

1. Dodatek mieszkaniowy, z zastrzeżeniem art. 5a ust 1 i art. 7 ust. 3 i 4,
przysługuje:
1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych,
2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im
spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w
budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali
mieszkalnych,
4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego
i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na
przysługujący im lokal zamienny lub socjalny.



1
2) Po art. 5 dodaje się nowy art. 5a w brzmieniu

,,1.. W przypadku braku możliwości uzyskania innego lokalu mieszkalnego w tej
samej nieruchomości bądź miejscowości, spełniającego kryterium powierzchniowe
o którym mowa w art. 5 przez osobę, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt. 1, 2 i 5 ,
spełniającej wymóg niezbędny do przyznania jej dodatku mieszkaniowego jedynie
w zakresie wysokości uzyskiwanego dochodu, o którym mowa w art. 3 , z uwagi na
fakt, iż w zasobie mieszkaniowym wynajmującego, spółdzielni nie ma lokalu
mieszkalnego odpowiadającego powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 5,
osoba taka uprawniona jest do dodatku mieszkaniowego wyłącznie na podstawie
wysokości uzyskiwanego dochodu.’ ;
,,2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 osoba ubiegająca się
o przyznanie jej dodatku mieszkaniowego obowiązana jest dołączyć do wniosku,
o którym mowa w art. 7 ust 1 oświadczenie wynajmującego, spółdzielni, iż brak jest w
zasobie mieszkaniowym tych osób lokalu mieszkalnego spełniającego wymóg, o
którym mowa w art. 5 oraz swoje oświadczenie, iż złożyła ona uprzednio wniosek o
przyznanie takiego lokalu, bądź zamianę na taki lokal.. Do obliczania wysokości
dodatku mieszkaniowego przepis art. 6 stosuje się odpowiednio.’ ;

3) W art. 7 ust 2a otrzymuje brzmienie:
,,2a. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 oraz w art. 5a ust. 2, składa się
pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: ‘’Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.’ Klauzula
ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań.’ .

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.



2


UZASADNIENIE

W sytuacji rosnących kosztów utrzymania zasobów mieszkaniowych
i wynikającego stąd wzrostu wydatków na mieszkanie, a także narastania zaległości
w opłatach za lokale mieszkalne bardzo ważnym instrumentem polityki społecznej
państwa – w jej mieszkaniowym segmencie – jest pomoc najuboższym w formie
dodatków mieszkaniowych. Dzisiaj, jej beneficjentami są użytkownicy mieszkań
spełniający odpowiednie warunki poziomu dochodów w gospodarstwie domowym oraz
nieprzekroczenia norm powierzchni użytkowej mieszkania.
W 2012 r. wypłacono w Polsce 4883,4 tys. dodatków mieszkaniowych o
ogólnej wartości 929,9 mln zł. Gros tych dodatków przypadło beneficjentom w
miastach (89,6% dodatków i 90,8% wartości). Przeciętny poziom jednostkowy
dodatków to około190 zł, z tego 193 zł w miastach oraz około 168 zł na wsi.
Z danych GUS wynika, że największymi beneficjentami pomocy mieszkaniowej
byli mieszkańcy zasobów gminnych, którzy ważyli w ponad 4/10 jej wielkości, tzn. o
około 10 punktów procentowych więcej niż użytkujący mieszkania spółdzielcze. Tak
było, jeśli idzie o udział w liczbie dodatków. Z kolei w odniesieniu do wartości
dodatków udział ten był nieco wyższy w zasobach gmin (o 0,6%), za to niższy (o
1,8%) w przypadku użytkowników mieszkań spółdzielczych. Owe różnice wynikały
z niejednakowego poziomu przeciętnego dodatków u poszczególnych gestorów
zasobów mieszkaniowych.
Jednostkowa wartość dodatku mieszkaniowego wynosiła 190 zł i była ona
o 25 zł niższa (o 12,8%) dla użytkowników zasobów mieszkaniowych na wsi, co
wynikało zapewne z mniejszych wydatków na mieszkanie, wobec niższej
powszechności instalacji w nich. Jeśli za 100,0% przyjąć średni poziom dodatku
mieszkaniowego, to u poszczególnych gestorów zasobów mieszkaniowych było to (w
%): 104,1 w gminnych, 94,1 w spółdzielczych, 90,7 we wspólnotowych, 105,2
w prywatnych, 116,5 w TBS-owskich oraz 106,7 u innych.
Jak wskazują na to dane, występowała w 2012 r. znacząca dyferencjacja

3
rozmiarów pomocy mieszkaniowej. W odniesieniu do 6 Regionów, przebiegał on od
173,4 zł we Wschodnim, do 211,8 zł w Południowym. Zatem obszar zmienności
(rozpiętość wartości krańcowych) w ujęciu Regionów wynosił 38,4 zł, co stanowiło
20,2% średniej krajowej.
Znacząco wyższe zróżnicowanie omawianego wskaźnika było w ujęciu
międzywojewódzkim. Przedmiotowa rozpiętość wynosiła 60,8 zł (31,9% średniej
krajowej), od 153,1 zł w warmińsko-mazurskim, do 213,9 zł w małopolskim. Zatem
najwyższy poziom stanowił 122% najniższego w Regionach i 140% w ujęciu
międzywojewódzkim.
W 2012 r. nastąpiło – z różnych względów – ograniczenie wysokości
wypłaconych dodatków mieszkaniowych, które dotyczyło niespełna 2,7 tys.
przypadków.

Tabela. Ograniczenie wysokości dodatków mieszkaniowych wypłaconych w 2012 r.
Ograniczenie wysokości dodatków w %
Regiony/województwa
50
51-69
70
71-89
90
Polska
1 239
129
1 256
17
53
Miasta
423
52
412
7
13
Wieś
816
77
844
10
40
Region Centralny
154
12
255
2
14
Łódzkie
54
2
97
1
3
Mazowieckie
100
10
158
1
11
Region Południowy
110
13
187
5
6
Małopolskie
60
8
93
1
2
Śląskie
50
5
94
4
4
Region Wschodni
285
25
246
2
10
Lubelskie
105
13
73
1
3
Podkarpackie
66
7
88
1
2
Podlaskie
70
5
43
-
4
Świętokrzyskie
44
-
42
-
1
Region Północno-Zachodni
283
27
261
2
14
Lubuskie
72
4
34
1
3
Wielkopolskie
123
10
167
1
8

4