Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie

Druk nr 2674


Warszawa, 24 lipca 2014 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-47-14




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o sporcie z projektem aktu
wykonawczego.

Uprzejmie informuję Panią Marszałek, że ww. projekt został
notyfikowany Komisji Europejskiej w dniu 11 lipca 2014 r. Obowiązkowy termin
wstrzymania procedury legislacyjnej projektu ustawy upływa w dniu
13 października 2014 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Sportu
i Turystyki.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
o zmianie ustawy o sporcie
z dnia
Art. 1. W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2014 r. poz. 715)
wprowadza się następujące zmiany:
1)
art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Kadencja władz polskiego związku sportowego nie może być dłuższa
niż 4 lata.
2. Funkcję prezesa zarządu polskiego związku sportowego można pełnić nie dłużej
niż przez 2 następujące po sobie kadencje.
3. Członek zarządu polskiego związku sportowego nie może:
1)
łączyć tej funkcji z funkcją w innych władzach tego związku;
2)
być osobą prowadzącą działalność gospodarczą związaną z realizacją przez ten
związek jego zadań statutowych;
3)
posiadać w spółkach prawa handlowego prowadzących działalność gospodarczą
związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych więcej niż 10%
akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego –
w każdej z tych spółek;
4)
być wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego prowadzącej działalność
gospodarczą związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych;
5)
być osobą, która była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo
lub umyślne przestępstwo skarbowe ścigane z oskarżenia publicznego.
4. Jeżeli osoba obejmująca funkcję członka zarządu polskiego związku sportowego
w dniu wyboru prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 3 pkt 2, posiada
akcje lub udziały, o których mowa w ust. 3 pkt 3, lub jest wspólnikiem spółki osobowej
prawa handlowego, o której mowa w ust. 3 pkt 4, jest obowiązana w ciągu 30 dni od

1) Niniejsza ustawa została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 11 lipca 2014 r. pod numerem
2014/0343/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz
z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą
procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204
z 21.07.1998, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).
– 2 –
dnia objęcia funkcji zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej, zbyć akcje lub
udziały lub wystąpić ze spółki.
5. W przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 4, walne
zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku sportowego odwołuje
członka zarządu polskiego związku sportowego niezwłocznie, nie później niż przed
upływem 3 miesięcy od bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
6. Roczne sprawozdanie finansowe polskiego związku sportowego podlega
badaniu przez biegłego rewidenta.
7. Walne zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku sportowego
corocznie rozpatruje i zatwierdza sporządzone przez zarząd sprawozdanie z działalności
polskiego związku sportowego oraz roczne sprawozdanie finansowe, po jego zbadaniu
przez biegłego rewidenta. Walne zgromadzenie członków albo delegatów tego związku
uchwala regulamin dyscyplinarny.”;
2)
w art. 11 w ust. 2 uchyla się pkt 2;
3)
po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:
„Art. 12a. 1. Polski związek sportowy jest obowiązany należeć do właściwej
międzynarodowej federacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub
paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy polskiego związku
sportowego działającego w sporcie osób niepełnosprawnych, który uzyskał zgodę
ministra właściwego do spraw kultury fizycznej na utworzenie bez zaświadczenia,
o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 4.”;
4)
po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Polski związek sportowy, który wbrew obowiązkowi wynikającemu
z art. 12a nie należy do właściwej międzynarodowej federacji sportowej działającej
w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy
Komitet Olimpijski, staje się związkiem sportowym działającym w formie związku
stowarzyszeń z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 2, stanie się
prawomocna.
2. Stwierdzenie braku przynależności do właściwej międzynarodowej federacji
sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolimpijskim lub innej uznanej przez
Międzynarodowy Komitet Olimpijski następuje w drodze decyzji ministra właściwego
do spraw kultury fizycznej.
– 3 –
3. O wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, oraz o dniu, w którym ta decyzja
stanie się prawomocna, minister właściwy do spraw kultury fizycznej zawiadamia
właściwy sąd rejestrowy.
4. Polskie związki sportowe, które na podstawie ust. 1 stały się związkami
sportowymi działającymi w formie związku stowarzyszeń, dostosowują swoją
działalność do zmienionej formy, w szczególności statuty oraz regulaminy w terminie
3 miesięcy od dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 2, stanie się prawomocna.”;
5)
w art. 29 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W ramach zadań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
kultury fizycznej może udzielić instytucji gospodarki budżetowej pod nazwą „Centralny
Ośrodek Sportu”, dla której jest organem założycielskim, dotacji celowej z budżetu
państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury fizycznej,
na
realizację zadań publicznych związanych z zapewnieniem warunków
organizacyjnych, ekonomicznych i technicznych do szkolenia sportowego w zakresie:
1)
bieżącego utrzymania obiektów sportowych i zarządzania nimi;
2)
przygotowania kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach
paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub mistrzostwach
Europy.”;
6)
w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje lekarzy
uprawnionych do wydawania orzeczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, a także
zakres i częstotliwość wymaganych badań lekarskich, uwzględniając specyfikę
współzawodnictwa sportowego.”;
7)
w art. 43:
a)
w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) utrudnianie lub udaremnianie kontroli antydopingowej lub manipulowanie jej
przebiegiem;”,
b)
ust. 2–5 otrzymują brzmienie:
„2. Dopingiem w sporcie nie jest zachowanie określone w ust. 1 pkt 1–4,
jeżeli jest ono uzasadnione celem leczniczym, a zawodnik otrzymał zgodę na
stosowanie określonej substancji zabronionej lub metody zabronionej na zasadach
określonych w załączniku nr 2 do Międzynarodowej konwencji sporządzonej
– 4 –
w Paryżu dnia 19 października 2005 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie (Dz. U.
z 2007 r. Nr 142, poz. 999, z 2013 r. poz. 1243 oraz z 2014 r. poz. 343), a także
zachowanie określone w ust. 1 pkt 6 w odniesieniu do produktów leczniczych
dopuszczonych do obrotu na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 6 września
2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.).
3. Substancją zabronioną jest substancja mogąca służyć poprawie wyniku
sportowego, której użycie pozostaje w sprzeczności z uczciwością rywalizacji
sportowej, określona w załączniku nr 1 do konwencji, o której mowa w ust. 2.
4. Metodą zabronioną jest działanie mogące służyć poprawie wyniku
sportowego, pozostające w sprzeczności z uczciwością rywalizacji sportowej,
określone w załączniku nr 1 do konwencji, o której mowa w ust. 2.
5. Substancją lub metodą zabronioną są także substancja lub działanie
utrudniające wykrycie substancji lub metody określonych w ust. 3 i 4, określone
w załączniku nr 1 do konwencji, o której mowa w ust. 2.”;
8)
w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Członkiem Komisji nie może być osoba skazana prawomocnym wyrokiem za
umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.”;
9)
w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto, w związku z zawodami sportowymi organizowanymi przez polski związek
sportowy lub podmiot działający na podstawie umowy zawartej z tym związkiem, lub
podmiot działający z jego upoważnienia, przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą
albo jej obietnicę lub takiej korzyści albo jej obietnicy żąda w zamian za nieuczciwe
zachowanie, mogące mieć wpływ na wynik lub przebieg tych zawodów,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”;
10) w art. 48 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Kto, powołując się na wpływy w polskim związku sportowym lub podmiocie
działającym na podstawie umowy zawartej z tym związkiem, lub podmiocie
działającym z jego upoważnienia albo wywołując przekonanie innej osoby o istnieniu
takich wpływów, lub utwierdzając ją w przekonaniu o istnieniu takich wpływów,

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505
i Nr 234, poz. 1570, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 92, poz. 753, Nr 95, poz. 788 i Nr 98,
poz. 817, z 2010 r. Nr 78, poz. 513 i Nr 107, poz. 679, z 2011 r. Nr 63, poz. 322, Nr 82, poz. 451, Nr 106,
poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657 i Nr 122, poz. 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544 oraz z 2013 r.
poz. 1245.