Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 42 –
2)
tymczasowo aresztowanego, względem którego stosuje się przepisy o wykonywaniu
kary pozbawienia wolności, skazanego lub ukaranego, w wypadku gdy:
a)
przyczyną przeniesienia jest konieczność udzielenia mu natychmiastowej pomocy
lekarskiej,
b) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że czasowy pobyt zakończy się skreśleniem
osadzonego z ewidencji jednostki penitencjarnej, w której uprzednio przebywał,
i ujęciem w ewidencji jednostki czasowego pobytu
– przewiezienia osadzonego dokonuje się wraz z aktami ewidencyjnymi, a także tymi
dokumentami, których skompletowanie nie spowoduje opóźnienia w przewiezieniu. Jeżeli
zachodzi konieczność udzielenia natychmiastowej pomocy lekarskiej bezpośrednio po
przyjęciu osadzonego, gdy akta ewidencyjne nie zostały jeszcze założone, albo w innych
szczególnie uzasadnionych wypadkach, dopuszcza się przewiezienie osadzonego bez akt
ewidencyjnych.
§ 73. 1. O pobycie osadzonych w jednostce penitencjarnej w związku z przerwą
w transportowaniu, w trakcie której nastąpiło ich przemieszczenie do pomieszczeń lub cel tej
jednostki, czyni się adnotację w książce przebiegu służby dowódcy zmiany lub w odrębnym
rejestrze – jeżeli dyrektor tak ustali ze względu na liczbę wpisów dokonywanych z tego
powodu w książce przebiegu służby. Adnotacja powinna zawierać w szczególności imię,
nazwisko i numer legitymacji służbowej dowódcy konwoju, numer rejestracyjny samochodu,
liczbę transportowanych osadzonych, czas i powód ich pobytu oraz nazwę jednostki,
do której konwój się udaje.
2. Przepis stosuje się odpowiednio do transportowania przez organ doprowadzający
osadzonych, którzy są ujęci w wykazie transportowym sporządzonym przez jednostkę
penitencjarną.
§ 74. 1. W skorowidzu ruchomym ewidencjonuje się – według miejsc zakwaterowania
– tymczasowo aresztowanych, względem których nie stosuje się przepisów o wykonywaniu
kary pozbawienia wolności.
2. W skorowidzu ruchomym odnotowuje się:
1)
dane osobowe tymczasowo aresztowanego;
2)
informację o uprzednim odbywaniu kary pozbawienia wolności lub kary aresztu
wojskowego;
3)
nazwę organu dysponującego i sygnaturę akt sprawy;
– 43 –
4)
dane osobowe osoby powiązanej podlegającej izolowaniu;
5)
informację o używaniu przez tymczasowo aresztowanego wyrobów tytoniowych.
§ 75. 1. W książce stanu osadzonych oblicza się, według stanu na godzinę 2400,
codzienny ogólny stan liczbowy osadzonych oraz stan liczbowy osadzonych według miejsc
ich aktualnego pobytu.
2. Ogólny stan liczbowy osadzonych dowódca zmiany uzgadnia, po rozpoczęciu oraz
przed zakończeniem pracy administracji jednostki penitencjarnej, z kierownikiem albo
wyznaczonym funkcjonariuszem lub pracownikiem działu ewidencji. Dokonane uzgodnienia,
z uwzględnieniem późniejszego ruchu osadzonych, stanowią podstawę sprawdzania ich stanu
faktycznego w czasie apelu porannego i wieczornego.
§ 76. 1. W karcie identyfikacyjnej zamieszcza się zdjęcie osadzonego oraz odnotowuje
podstawowe dane umożliwiające sprawdzenie jego tożsamości. Jeżeli jest to uzasadnione
zmianą wyglądu osadzonego, w karcie zamieszcza się aktualne zdjęcie.
2. Karty identyfikacyjne przechowuje wyznaczony funkcjonariusz działu ochrony
pełniący służbę w oddziale mieszkalnym.
§ 77. W karcie ewidencji widzeń odnotowuje się widzenia na terenie jednostki
penitencjarnej wykorzystane przez skazanych, ukaranych oraz tymczasowo aresztowanych,
względem których stosuje się przepisy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności.
§ 78. 1. W rejestrze orzeczeń oczekujących na wykonanie odnotowuje się dane
o skazanych i ukaranych, którzy mają zgłosić się do odbycia kary.
2. Podstawą dokonania adnotacji jest otrzymanie orzeczenia oczekującego na
wykonanie.
3. W wypadkach, o których mowa w § 6 ust. 1, a także w razie uzasadnionego
przypuszczenia, że nastąpiło przedawnienie wykonania kary, albo w razie otrzymania
pisemnej informacji o odroczeniu wykonania kary, umorzeniu lub zawieszeniu postępowania
wykonawczego, orzeczenie oczekujące na wykonanie zwraca się do właściwego sądu wraz
z informacją na piśmie o przyczynie zwrotu. Przepis stosuje się odpowiednio w wypadku
uzasadnionego przypuszczenia, że wykonanie orzeczenia może skutkować niezgodnym
z prawem pozbawieniem wolności.
– 44 –
4. Przed dokonaniem adnotacji w rejestrze sprawdza się:
1)
czy skazany lub ukarany, którego orzeczenie dotyczy:
a)
nie przebywa już w danym areszcie śledczym; przepis § 67 ust. 1 pkt 4 stosuje się
odpowiednio,
b) nie przebywa już w innej jednostce penitencjarnej;
2)
czy w danym areszcie śledczym znajdują się akta ewidencyjne tego skazanego lub
ukaranego zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary; przepis § 67 ust. 1 pkt 4 stosuje
się odpowiednio;
3)
czy w innej jednostce penitencjarnej znajdują się akta ewidencyjne, o których mowa
w pkt 2.
5. W wypadku uzyskania informacji, że skazany lub ukarany, którego dotyczy
orzeczenie oczekujące na wykonanie, przebywa w innej jednostce penitencjarnej, należy
potwierdzić dokonane ustalenie telefonicznie i natychmiast przesłać telefaksem odpis
orzeczenia wraz z nakazem przyjęcia do tej jednostki. Orzeczenie przesyła się także
wówczas, gdy nie upłynął jeszcze wyznaczony przez sąd termin stawienia się do odbycia kary
wymierzonej tym orzeczeniem. Przepisu § 7 ust. 2 nie stosuje się. Oryginał orzeczenia
oczekującego na wykonanie przesyła się do jednostki, w której skazany lub ukarany aktualnie
przebywa, nie później niż pierwszego dnia roboczego po przesłaniu jego telefaksowych kopii.
6. W wypadku ustalenia, że akta ewidencyjne skazanego lub ukaranego zwolnionego na
przerwę w wykonaniu kary znajdują się w innej jednostce penitencjarnej, należy:
1)
powiadomić tę jednostkę – telefaksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną
– o otrzymaniu orzeczenia oczekującego na wykonanie;
2)
natychmiast przesłać telefaksem odpis wyroku łącznego wraz z nakazem przyjęcia do tej
jednostki, jeżeli sąd skierował do danego aresztu śledczego, jako orzeczenie
z wyznaczonym terminem stawienia się, wyrok łączny obejmujący wszystkie lub
niektóre z kar wykonywanych przed zwolnieniem na przerwę w wykonaniu kary;
oryginał orzeczenia oczekującego na wykonanie przesyła się do jednostki, w której
znajdują się akta ewidencyjne zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary, nie później
niż pierwszego dnia roboczego po przesłaniu jego telefaksowych kopii; o przesłaniu
orzeczenia powiadamia się właściwy sąd, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach,
jeżeli termin stawienia się do odbycia kary pozwala zasadnie przypuszczać, że sąd nie
zdąży uprzedzić o tym skazanego lub ukaranego, którego to orzeczenie dotyczy,
powiadamia się o tym osobę wezwaną do odbycia kary; kopią tego powiadomienia
– 45 –
informuje się właściwy sąd; powiadomienia do skazanego lub ukaranego nie przesyła
się, jeżeli na podstawie posiadanych dokumentów nie jest możliwe ustalenie jego
miejsca stałego pobytu.
7. W wypadkach, o których mowa w ust. 6, jednostka penitencjarna, w której znajdują
się akta ewidencyjne zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary, powiadamia o tym sąd
penitencjarny, podając w szczególności wyznaczony przez właściwy sąd termin stawienia się
skazanego lub ukaranego do odbycia kary. Kopię powiadomienia włącza się do akt
ewidencyjnych. Przepis § 139 stosuje się odpowiednio.
8. W razie niezgłoszenia się skazanego lub ukaranego do odbycia kary zawiadamia się
o tym właściwy sąd. Zawiadomienie wysyła się trzeciego dnia roboczego po wyznaczonym
terminie stawienia się. Orzeczenie oczekujące na wykonanie zwraca się po upływie jednego
roku od wyznaczonego przez ten sąd terminu stawienia się; przepisu nie stosuje się do
wyroku łącznego, o którym mowa w ust. 6 pkt 2.
9. Przy przyjęciu każdego osadzonego sprawdza się, czy figuruje on w rejestrze,
o którym mowa w ust. 1, oraz czy w innym areszcie śledczym nie zostało zarejestrowane
dotyczące go orzeczenie oczekujące na wykonanie. W wypadku ustalenia, że orzeczenie takie
zarejestrowano w innym areszcie, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
§ 79. 1. W rejestrze skazanych i ukaranych korzystających z przerwy w wykonaniu kary
odnotowuje się dane o skazanych i ukaranych, którzy mają zgłosić się po przerwie
w wykonaniu kary.
2. Podstawą dokonania adnotacji jest zawarte w aktach ewidencyjnych postanowienie
sądu penitencjarnego o udzieleniu pierwszej przerwy lub dalszych przerw w wykonaniu kary.
3. Przed dokonaniem adnotacji w rejestrze sprawdza się, czy skazany lub ukarany,
którego akta ewidencyjne wpłynęły z innej jednostki penitencjarnej, nie przebywa już
w danym areszcie śledczym lub w innej jednostce penitencjarnej. Jeżeli skazany lub ukarany
przebywa już w areszcie śledczym, do którego przesłano akta, stosuje się odpowiednio
przepisy § 67 ust. 1 pkt 4 i 5. W wypadku ustalenia, że skazany lub ukarany przebywa
w innej jednostce penitencjarnej, przesyła się akta do tej jednostki i natychmiast powiadamia
się ją o przesłaniu akt – telefaksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. Przepisy § 67
ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
4. Jeżeli w postanowieniu o udzieleniu przerwy w wykonaniu kary nie wyznaczono
terminu, do którego ma ona trwać, zawiadomienie o niezgłoszeniu się skazanego lub
ukaranego wysyła się do sądu penitencjarnego po upływie jednego roku od daty zwolnienia.
– 46 –
5. Przy przyjęciu każdego osadzonego sprawdza się, czy figuruje on w rejestrze,
o którym mowa w ust. 1, oraz czy w innej jednostce penitencjarnej nie znajdują się akta
ewidencyjne tego osadzonego zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary. Jeżeli jego akta
ewidencyjne znajdują się w jednostce penitencjarnej, do której nastąpiło przyjęcie,
dokumenty niezbędne do przyjęcia włącza się do tych akt. W wypadku ustalenia, że akta
ewidencyjne zwolnionego na przerwę znajdują się w innej jednostce penitencjarnej,
natychmiast powiadamia się tę jednostkę – telefaksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną
– o konieczności przesłania tych akt. Przepisy § 67 ust. 1 pkt 3–5 stosuje się odpowiednio.
§ 80. 1. W rejestrze wydanych akt ewidencyjnych odnotowuje się dane osobowe
osadzonych, których akta zostały czasowo przekazane z działu ewidencji innym służbom
jednostki penitencjarnej.
2. W wypadku jednorazowego przekazania większej liczby akt, w szczególności na
posiedzenie sądu penitencjarnego lub komisji penitencjarnej, może być sporządzony ich
wykaz.
§ 81. 1. W rejestrze korespondencji odnotowuje się przesyłki z korespondencją
urzędową przesyłaną bez zwrotnych pokwitowań odbioru, zwanych dalej „potwierdzeniami
odbioru”, a podlegające doręczeniu adresatom.
2. Otrzymanie przesyłki z korespondencją osadzony potwierdza w rejestrze datą oraz
czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko. Doręczenie przesyłki doręczający
potwierdza podpisem.
3. Jeżeli doręczana korespondencja nie podlega cenzurze, w rejestrze zamieszcza się
dane, które można odnotować bez otwarcia przesyłki.
§ 82. 1. W rejestrze osadzonych wydanych poza teren jednostki penitencjarnej
odnotowuje się dane osobowe osadzonych wydanych czasowo:
1)
za granicę:
a)
w charakterze świadka w toczącym się tam postępowaniu karnym,
b) jako osoby ścigane w związku z prowadzonym tam przeciwko nim postępowaniem
karnym;
2)
w celu umieszczenia w pomieszczeniu Policji;
3)
organowi doprowadzającemu w celu umieszczenia w zakładzie leczniczym w związku
z leczeniem albo badaniem psychiatrycznym połączonym z obserwacją.