Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy

 
Druk nr 2181 
 
 
Warszawa, 16 stycznia 2014 r. 
SEJM 
 
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
VII kadencja 
 
 
 
 
 
 
 
 
Pani  
 
Ewa Kopacz 
 
Marszałek Sejmu 
 
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
 
 
 
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani 
posłowie wnoszą projekt ustawy: 
 
 
 -  o zmianie ustawy -  Kodeks rodzinny i 
opiekuńczy. 
 
 
Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy 
upoważniamy pana posła Arkadiusza Mularczyka. 
 
 
 
 (-)   Jacek Bogucki;  (-)   Andrzej Dera;  (-)   Ludwik Dorn;  (-)   Mieczysław 
Golba;   (-)   Tomasz Górski;  (-)   Patryk Jaki;  (-)   Beata Kempa; (-) Arkadiusz 
Mularczyk; 
 (-)   Józef Rojek;  (-)   Andrzej Romanek;  (-)   Edward 
Siarka;   (-)   Tadeusz  Woźniak;   (-)   Marzena Dorota Wróbel;  (-)   Jan 
Ziobro;  (-)   Kazimierz Ziobro;  (-)   Jarosław Żaczek. 
 
 
 
 
 
Projekt 
USTAWA 
z dnia ……….. 2013 r. 
o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy. 
 
 
Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z  2012 r., 
Nr 788 i 1529) po art. 111 dodaje się art. 1111 w brzmieniu: 
 
„Art. 1111. Nie pozbawia się, nie ogranicza się ani nie zawiesza się rodzicom władzy 
rodzicielskiej  tylko  ze  względu  na  złą  sytuację  materialną  rodziny  w  przypadku,  gdy 
rodzice poprawnie wypełniają inne obowiązki rodzicielskie względem dziecka.”. 
 
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
UZASADNIENIE 
 
1.  Potrzeba i cel wydania ustawy 
Na przestrzeni ostatnich lat  w  bardzo  widoczny  sposób  ujawnia  się  problem  braku 
wystarczającej  dbałości  o  dobro  rodziny  i  jej  wspierania,  z  którym  związana  jest 
niejednokrotnie zbędna ingerencja organów państwowych w funkcjonowanie rodziny. 
Największym  problemem  dotykającym  tysiące  rodzin  na  terenie  naszego  kraju  jest 
brak  wystarczających  środków  na  zapewnienie  dzieciom  godnego  życia  i 
funkcjonowania. Potrzebujące rodziny oczekują od rządu oraz organizacji społecznych 
wsparcia, zarówno finansowego jak i organizacyjnego. Niejednokrotnie natomiast, 
zamiast  faktycznej  pomocy  potrzebujące  rodziny  są  rozbijane,  a  dzieci  zamiast 
otrzymać  wsparcie  państwa  oddawane  są  do  ośrodków  wychowawczych  lub  innych 
wyspecjalizowanych jednostek. Takie postępowanie jest niezwykle krótkowzroczne, 
ponieważ prowadzi do rozbicia rodziny, a środki, które państwo mogłoby przekazać 
na rzecz tych rodzin w celu ich wsparcia  finansowego, przeznaczane  są  na rzecz 
ośrodków wychowawczych. Co niezwykle istotne kwota przekazywana na utrzymanie 
jednego  podopiecznego  ośrodka  wychowawczego  mogłaby  być  o  wiele  lepiej 
spożytkowana,  gdyby  została  przekazana  bezpośrednio  potrzebującej  rodzinie  bez 
potrzeby jej rozbijania. 
Podstawowym  problemem  dla  wskazania  prawidłowych  przyczyn  problemów  w 
rodzinie  pozostaje  finansowanie  ośrodków  pomocy  społecznej,  które  nie  dysponują 
dostatecznymi  środkami,  by  w  sposób  prawidłowy  rozpoznać  problemy  w  każdej 
rodzinie potrzebującej  pomocy.  Źródłem  problemu  są  również  pracownicy tych 
podmiotów, którzy zbyt dosłownie traktują obowiązującą literę prawa, zapominając o 
podstawowym  dobru  osoby  dorosłej  i  dziecka,  jakim  jest  rodzina.  Interes  państwa 
wymaga, by wspomóc  materialnie  rodzinę  i  zapewnić  dzieciom  możliwość 
naturalnego rozwoju pod opieką rodziców zamiast przekazywania opieki nad dziećmi 
i  środków  na  tę  opiekę  wyspecjalizowanym  ośrodkom.  W  takiej  sytuacji  niezbędna 
wydaje  się  być  zmiana  obowiązujących  przepisów  w  zakresie  uniemożliwienia 
odbioru dzieci rodzicom tylko ze względu na złą sytuację finansową rodziny. 
2.  Stan rzeczywisty w normowanej dziedzinie 
W obecnym stanie prawnym możliwa jest sytuacja niedopuszczalna z punktu widzenia 
dobra rodziny, która przejawia  się  w  możliwości  orzeczenia  przez  sąd  na  wniosek 
organów  pomocy  społecznej  zawieszenia,  ograniczenia  lub  pozbawienia  władzy 
rodzicielskiej  tylko  ze  względu  na  złą  sytuację  majątkową  rodziców.  Zdaniem 
projektodawców obecny stan prawny nie zabezpiecza  należycie  dobra  rodziny,  która 
zamiast  faktycznego  rodzica  powinna  uzyskać  od  państwa  wsparcie  finansowe. 
Pozostawienie  możliwości  pozbawienia, zawieszenia  lub  ograniczenia  władzy 
rodzicielskiej  tylko  ze  względu  na  złą  sytuację  materialną  należy  uznać  za  lukę  w 
prawie,  która  dla  dobra  rodziny  powinna  zostać  usunięta  z  polskiego  systemu 
prawnego. 
3.  Różnica pomiędzy dotychczasowym, a projektowanym stanem prawnym 
W  projektowanym  stanie  prawnym  wnioskodawcy  proponują  ustawowy  zakaz 
pozbawiania,  ograniczania  i  zawieszania  rodzicom  władzy  rodzicielskiej  tylko  ze 
względu  na  złą  sytuację  materialną  rodziny  w  przypadku,  gdy  rodzice  poprawnie 
wypełniają inne obowiązki rodzicielskie względem dziecka. 
4.  Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne 
Proponowana  nowelizacja  przyniesie  pozytywne  skutki  społeczne,  które  związane 
będą ze wzmocnieniem statutu rodziny i uniemożliwią ograniczanie, pozbawianie lub 
zawieszanie władzy rodzicielskiej tylko ze względu na złą sytuację materialną rodziny, 
jeżeli władza rodzicielska sprawowana jest w sposób prawidłowy. 
Proponowana  nowelizacja  nie  niesie  żadnych  skutków  w  sferze  finansowej  ani 
gospodarczej. Skutki prawne regulacji zostały opisane powyżej. 
5.  Źródła  finansowania  jeżeli  projekt  niesie  obciążenia  dla  budżetu  państwa lub 
jednostek samorządu terytorialnego 
Projekt  ustawy  nie  powoduje  obciążenia  budżetu  państwa  ani  jednostek  samorządu 
terytorialnego. 
6.  Założenia projektów podstawowych aktów wykonawczych 
Proponowany projekt ustawy nie wymaga wydania przepisów wykonawczych. 
7.  Ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej 
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.