Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz niektórych innych ustaw

– 15 – 
offsetowymi. Przepisy art. 4 ust. 2, art. 6,  art. 7–8c,  art.  10  i  art.  12  ust.  2  stosuje  się 
odpowiednio.”; 
21)  w art. 19: 
a) 
 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
„1. Umowa offsetowa wygasa, z zastrzeżeniem art. 23, z dniem stwierdzenia 
przez  Ministra  Obrony  Narodowej  wykonania  zobowiązań  offsetowych  przez 
zagranicznego  dostawcę  albo  w  dniu  zapłaty  na  rzecz  Skarbu  Państwa  kary 
umownej lub odszkodowania z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania 
zobowiązań offsetowych.”, 
b) 
 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: 
„1a.  W  przypadku  niewykonania  zobowiązania  offsetowego  wysokość  kary 
umownej stanowi równowartość niewykonanego zobowiązania offsetowego.”, 
c) 
 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: 
„2a.  W  przypadku  nienależytego  wykonania  zobowiązania  offsetowego 
wysokość  kary  umownej  stanowi  równowartość  nienależycie  wykonanej  części 
zobowiązania offsetowego. 
2b. Zapłata kary, o której mowa w ust. 1a i 2a, nie wyłącza odpowiedzialności 
odszkodowawczej zagranicznego dostawcy w zakresie przewyższającym wysokość 
tej kary.”; 
22)  uchyla się art. 19a; 
23)  w art. 20: 
a) 
ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: 
„1. Tworzy się Komitet, który działa przy Ministrze Obrony Narodowej jako 
organ opiniodawczo-doradczy. 
 2. W skład Komitetu wchodzi przedstawiciel: 
1) 
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej; 
2)   Prezesa Rady Ministrów; 
3) 
Ministra Obrony Narodowej; 
4) 
ministra właściwego do spraw finansów publicznych; 
5) 
ministra właściwego do spraw gospodarki; 
6) 
ministra właściwego do spraw nauki; 
7) 
ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa; 
8)   ministra właściwego do spraw wewnętrznych; 
– 16 – 
9)   ministra właściwego do spraw zagranicznych; 
10)   Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych; 
11)   Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 
12)   Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego; 
13)   Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego.”, 
b) 
uchyla się ust. 3, 
c)   ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: 
„4. Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu 
bez  prawa  głosu  inne  osoby  niż  wymienione  w  ust.  2,  w  szczególności 
przedstawicieli innych ministrów, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz 
ekspertów. 
5.  Przewodniczącym  Komitetu  jest  przedstawiciel  Ministra  Obrony 
Narodowej.  Zastępcę  Przewodniczącego  Komitetu  wybiera  ze  swego  grona 
Komitet.”; 
24)  w art. 21 w ust. 1: 
a) 
 pkt 1–3 otrzymują brzmienie: 
„1)  określanie  priorytetów  w  zakresie  potrzeb  offsetowych  i  przedkładanie  ich 
Ministrowi Obrony Narodowej; 
2) 
analizowanie  potrzeb  w  zakresie  podstawowych  interesów  bezpieczeństwa 
Rzeczypospolitej  Polskiej,  mogących  być  przedmiotem  zobowiązań 
offsetowych; 
3) 
przedkładanie  Ministrowi  Obrony  Narodowej  wniosków  z  przeprowadzonej 
analizy, o której mowa w pkt 2;”, 
b) 
 pkt 5 otrzymuje brzmienie: 
„5)  opiniowanie  ofert  offsetowych  pod  względem  zapewnienia  największych 
korzyści  dla  bezpieczeństwa  Rzeczypospolitej  Polskiej  oraz  przedkładanie 
Ministrowi Obrony Narodowej tych opinii;”, 
c) 
 pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie: 
„7)  przedkładanie Ministrowi Obrony Narodowej opinii, o których mowa w art. 7 
ust. 3, w art. 8a, w art. 8b ust. 2 oraz w art. 15 ust. 1; 
8) 
przedkładanie Ministrowi Obrony Narodowej, w miarę potrzeb, innych opinii 
w zakresie problematyki offsetowej.”; 
– 17 – 
25)  art. 22 otrzymuje brzmienie: 
„Art.  22.  Nadzór nad wykonywaniem umów offsetowych sprawuje Minister 
Obrony Narodowej.”; 
26)  art. 24 otrzymuje brzmienie: 
„Art.  24.  Minister  Obrony  Narodowej  przedkłada  Radzie  Ministrów  roczne 
sprawozdanie  z  wykonania  zobowiązań  offsetowych  przez  zagranicznych  dostawców, 
które w szczególności prezentuje ocenę efektywności realizacji zobowiązań związanych 
z przekazaniem technologii o charakterze innowacyjnym i know-how, w terminie do 
końca drugiego kwartału po zakończeniu roku sprawozdawczego.”. 
Art. 2.  W  ustawie  z  dnia  14  grudnia  1995  r.  o  urzędzie  Ministra  Obrony  Narodowej 
(Dz. U. z 2013 r. poz. 189 i 852)  w art. 2 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: 
„22a)  zawieranie  i  obsługa  umów  offsetowych,  do  których  stosuje  się  ustawę  z  dnia 
10 września  1999  r.  o  niektórych  umowach  zawieranych  w  związku  z  realizacją 
zamówień  o  podstawowym  znaczeniu  dla  bezpieczeństwa  państwa  (Dz.  U. 
z 2013 r. poz. 716 i …);”. 
Art. 3. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. 
z 2013 r. poz. 743 i 984) wprowadza się następujące zmiany: 
1) 
w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
„1.  Dział  gospodarka  obejmuje  sprawy  gospodarki,  w  tym  konkurencyjności 
gospodarki,  współpracy  gospodarczej  z  zagranicą,  energetyki,  oceny  zgodności,  miar 
i probiernictwa,  własności  przemysłowej,  innowacyjności,  działalności  gospodarczej, 
promocji gospodarki  polskiej  w  kraju  i  za  granicą,  oraz  współpracy  z  organizacjami 
samorządu gospodarczego.”; 
2) 
w art. 19 w ust. 1 po pkt 2 dodaje się przecinek oraz pkt 3 w brzmieniu: 
„3)  umów offsetowych”. 
Art. 4.  1.  Do  umów offsetowych  zawartych  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej 
ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.  
2.  Minister  właściwy  do  spraw  gospodarki,  w  zakresie  umów  offsetowych  zawartych 
przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy,  pozostaje  ministrem  właściwym 
w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej 
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 
– 18 – 
3. Komitet do Spraw Umów Offsetowych, o którym mowa w art. 20 ustawy zmienianej 
w art. 1, w brzmieniu  obowiązującym  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy, do 
czasu  stwierdzenia  wykonania  umów  offsetowych  zawartych  przed  dniem  wejścia  w  życie 
niniejszej  ustawy,  działa  w  składzie,  na  zasadach  oraz  w  trybie  określonych w przepisach 
dotychczasowych.  
4.  Minister właściwy do spraw  gospodarki, w terminie do końca drugiego kwartału po 
zakończeniu  roku  sprawozdawczego,  przedkłada  Radzie  Ministrów  roczne  sprawozdanie 
z wykonania  przez  zagranicznych  dostawców  zobowiązań  offsetowych,  wynikających 
z umów, do których jest właściwy na podstawie ust. 2. 
Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
02/09rch 
UZASADNIENIE 
 
Niniejszy projekt ustawy zmienia ustawę z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach 
kompensacyjnych  zawieranych  w  związku  z  umowami  dostaw  na  potrzeby  obronności 
i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 716), zwaną dalej „ustawą offsetową”. 
Projekt określa prawa i obowiązki stron oraz zasady zawierania umów w związku z realizacją 
zamówień  dotyczących  produkcji  lub  handlu  bronią,  amunicją  lub  materiałami  wojennymi, 
stanowiących środki, o których mowa w art. 346 ust. 1 lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii 
Europejskiej, zwanego dalej „TFUE”, konieczne do ochrony podstawowych interesów 
bezpieczeństwa  państwa,  których  wykonanie  wymaga  offsetu.  Zawarte  w  projekcie  ustawy 
rozwiązania zmierzają w kierunku m.in. redefinicji offsetu, zmiany celów stosowania offsetu, 
co  jest  podyktowane  potrzebą  wprowadzenia  rozwiązań  prawnych  stosowanie  do  prawa 
i praktyki przyjętych w Unii Europejskiej, zwanej dalej „UE”. 
1.  Przedstawienie istniejącego stanu rzeczy w dziedzinie offsetu oraz wyjaśnienie potrzeby 
i celu wydania aktu 
W  sytuacji,  kiedy  potrzeby  związane  z  bezpieczeństwem  nie  mogą  być  zaspokojone  przez 
przemysł  krajowy,  państwo  dokonuje  zakupów  sprzętu  wojskowego  za  granicą,  kosztem 
lokowania zamówień w krajowym przemyśle obronnym. Offset jest instrumentem służącym 
wzmocnieniu potencjału przemysłu obronnego państwa. 
Aktualnie  problematykę  offsetu  w  Polsce  reguluje  ustawa  offsetowa.  Offset 
ukierunkowywany jest m.in. na rozwój przemysłu  obronnego  w  celu  wspierania  wzrostu 
potencjału  przemysłowego  i  konkurencyjności,  który  to  potencjał  jest  oparty  na 
możliwościach technologicznych i finansowych. W Polsce przywiązuje się szczególną wagę 
do  rozwoju  przedsiębiorstw  krajowego  przemysłu obronnego oraz prac badawczo- 
-rozwojowych  dotyczących  obronności  i  bezpieczeństwa  państwa.  Świadczą  o  tym  zapisy 
w Strategii  rozwoju  systemu  bezpieczeństwa  narodowego  Rzeczypospolitej  Polskiej  2022. 
W zakresie  przemysłowego  potencjału  obronnego  Strategia  wskazuje,  że  pobudzenie 
koniunktury  w  przemyśle  obronnym,  w  szczególności  jego  wzmocnienie  pod  względem 
technologicznym  może  odbywać  się  poprzez  efektywne  wykorzystanie  możliwości 
związanych z realizacją offsetu. W kierunku interwencji 2.4.2 „Wzmacnianie przemysłowego 
potencjału obronnego” za konieczne uznano: lokowanie zobowiązań offsetowych w polskim