Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw

obowiązany do pozostawania w stosunku pracy przez okres dłuższy 
niż ŕwny dwukrotności okresu wypowiedzenia umowy pracownika 
lub   do   zapłaty   odszkodowania   na   rzecz   pracodawcy   za   jego 
wcześniejsze   rozwiązanie   w   wysokości   przewyższającej   minimalne 
wynagrodzenie za pracę ustalane na mocy odrębnych przepiśw.”;
31) w art. 1041 w  § 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 i 11  
w brzmieniu:
„10) 
przyjęty u danego pracodawcy tryb wyłaniania 
przedstawicielstwa 
pracowniḱw, z kt́rym pracodawca zobowiązany jest wsṕłdziałać na 
mocy odrębnych przepiśw, gdy u pracodawca nie działa zakładowa 
organizacja związkowa;
11)  
zasady,   sposoby   i   środki   techniczne   służące   kontrolowaniu 
wykonywania pracy przez pracowniḱw.”;
32) w art. 108: 
       a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. 
Za   niedbałe   lub   nienależyte   wykonywanie   obowiązḱw,   zadań   i 
poleceń   służbowych,   nieprzestrzeganie   przez   pracownika   ustalonej 
organizacji i porządku w procesie pracy, przepiśw bezpieczeństwa i 
higieny   pracy,   przepiśw   przeciwpożarowych,   a   także   przyjętego 
sposobu   potwierdzania   przybycia   i   obecności   w   pracy   oraz 
usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:
1)   karę upomnienia;
2)   karę nagany.”;
       b) po § 4 dodaje się § 5 w brzmieniu:
„§ 5. 
Nie   jest   dopuszczalne   stosowanie   innych   kar   niż   określonych   w 
niniejszych   rozdziale   wobec   pracowniḱw,   kt́rzy   zostali   ukarani 
przez  pracodawcę  karą   porządkową.   Zakazane  jest  w   szczeǵlności 
wiązanie   udzielania   kary   porządkowej   z   pozbawieniem   pracownika 
premii lub innego składnika wynagrodzenia chyba, że składnik ten ma 
charakter wynikowy i udzielenie lub nieudzielenie kary porządkowej 
nie wpływa na prawo pracownika do jego otrzymania.”;
33) po art. 110 dodaje się art. 1101 w brzmieniu:
„Art.1101.   Nie jest dopuszczalne umieszczanie w aktach osobowych pracownika 
informacji,   oświadczeń   pracodawcy,   a   także   notatek   służbowych, 
kt́re stanowiłyby ocenę prawidłowości i jakości pracy pracownika, za 
wyjątkiem odpisu zawiadomienia, o kt́rym mowa w art. 110, chyba 
że dokonanie takiej oceny jest przewidziane ustawą”;
34) w art. 112 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4.
W   przypadku   ukarania   pracownika   karą   pieniężną,   gdy   wniesienie 
sprzeciwu do pracodawcy jest niemożliwe ze względu na fakt, że w 
okresie do tego przewidzianym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, 
pracownik może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o go ukaraniu 
wystąpić bezpośrednio do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec 
niego kary.”;
35) po art. 123 dodaje się art. 1231 w brzmieniu:
„Art. 1231. Odpowiedzialność odszkodowawcza pracownika wobec pracodawcy 
nie może być zabezpieczona wekslem.”;
36) w art. 124 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4. 
Pracownik, kt́ry bez winy umyślnej zniszczył lub uszkodził mienie, o 
kt́rym mowa w § 1 odpowiada na zasadach określonych w rozdziale 
I niniejszego działu.”;
37) w art. 125 § 1  otrzymuje brzmienie:
„§ 1. 
Na   zasadach   określonych   w   art.   124   pracownicy   mogą   przyjąć 
wsṕlną   odpowiedzialność   materialną   za   mienie   powierzone   im 
łącznie z obowiązkiem wyliczenia się pod warunkiem przyznania im 
wglądu   w   księgi   rachunkowe   pracodawcy   w   zakresie   dotyczącym 
rozliczania   powierzonego   im   mienia   oraz   uczestniczenia   w 
przyjmowaniu   i   wydawaniu   tego   mienia.   Podstawą   łącznego 
powierzenia   mienia   jest   umowa   o   wsṕłodpowiedzialności 
materialnej, zawarta na piśmie przez pracowniḱw z pracodawcą.”;
38) po art. 128 dodaje się art. 1281 w brzmieniu:
„Art.   1281.   Osoba,   wobec   kt́rej   pracodawca   przy   wyznaczaniu   pracy   naruszył 
przepisy   o   czasie   pracy,   w   szczeǵlności   poprzez   niezachowanie 
przepiśw   o   dobie   pracowniczej,   okresach   odpoczynku   od   pracy,   a 
także wynagrodzeniu za pracę w godzinach nadliczbowych i urlopach 
pracowniczych, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej 
niż   minimalne   wynagrodzenie   za   pracę,   ustalane   na   podstawie 
odrębnych przepiśw.”;
39) w art. 1512:
     a)§ 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. 
W  zamian   za   czas   przepracowany   w   godzinach   nadliczbowych,   na 
pisemny wniosek pracownika lub z własnej inicjatywy, pracodawca 
może udzielić pracownikowi czasu wolnego od pracy, najṕ́niej do 
końca okresu rozliczeniowego, w wymiarze o połowę wyższym niż 
liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to 
spowodować   obniżenia   wynagrodzenia   należnego   pracownikowi   za 
pełny miesięczny wymiar czasu pracy.”,
     b) uchyla się § 2;
     c) § 3  otrzymuje brzmienie:
„§ 3. 
W   przypadku   określonym   w   §   1   pracownikowi   nie   przysługuje 
dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.”.
40) w art. 264 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1.           Odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy 
w trakcie trwania okresu wypowiedzenia tej umowy.
      § 2.          Żądanie przywŕcenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do sądu 
pracy w terminie ŕwnym okresowi wypowiedzenia umowy o pracę 
pracownika od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy 
o   pracę   bez   wypowiedzenia   lub   od   dnia   wygaśnięcia   umowy   o 
pracę.”;
41) w art. 291:
    a) § 1 otrzymuje brzmienie:
      „§ 1.           Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat  
od dnia, w kt́rym roszczenie stało się wymagalne, nie ṕ́niej jednak 
niż z upływem 3 lat od rozwiązania stosunku pracy.”,
   b) § 21 otrzymuje brzmienie:
     „§ 21.            Roszczenia pracodawcy, o kt́rym mowa w art. 611 oraz w art. 1011 § 2 
przedawniają się z upływem czasu ŕwnego okresowi wypowiedzenia 
umowy o pracę pracownika.”,
    c) po § 4 dodaje się § 41 w brzmieniu:
„§ 41. 
Upływ okresu przedawnienia roszczenia pracodawcy uwzględnia się z 
urzędu, chyba że pracownik przeciwko kt́remu pracodawca kieruje 
swoje roszczenie, zrzeka się korzystania z przedawnienia.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego 
(Dz. U. Nr 43, poz. 296, z ṕ́n. zm w art. 87 po § 6 dodaje się § 7 i 8 w brzmieniu:
2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i  
Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z  
1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, 
z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz.  
318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 
r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350i Nr  
149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752,  
Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr  
106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i  
554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 
1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070i 1071, Nr 123, poz. 1353,  
Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz.  
764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z  
2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz.  
1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68,  
poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, 
poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356  i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz.  
98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz.  
1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 
267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, 
„§ 7.       
W   sprawach   związanych   z   ochroną   praw   ośb   zatrudnionych   w 
ramach   stosunku   niepracowniczego,   pełnomocnikiem   może   być 
przedstawiciel   organizacji,   do   kt́rej   zadań   statutowych   należy 
ochrona   zatrudnionych,   związku   zawodowego   lub   inspektor   pracy 
albo   pracownik   lub   osoba   zatrudniona   w   ramach   stosunku 
niepracowniczego   lub   w   ramach   stosunku   pracy   przez   podmiot,   w 
kt́rym mocodawca jest lub był zatrudniony.
§ 8.           W sprawach związanych z ŕwnym traktowaniem  i przeciwdziałaniem 
dyskryminacji   i   mobbingowi,   pełnomocnikiem   może   być 
przedstawiciel związku zawodowego lub organizacji, do kt́rej zadań 
statutowych  należy   przeciwdziałanie   dyskryminacji  lub   działanie   na 
rzecz ŕwnego traktowania.”. 
Art. 3. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. 
z 2013 r. poz. 186) wprowadza się następujące zmiany: 
1)
w art. 16 § 2 przyjmuje następujące brzmienie:
„§ 2.  Przepis   §   1   stosuje   się   tylko   wtedy,   z   zastrzeżeniem   §   7,   gdy   w  
terminie   wyznaczonym   przez   uprawniony   organ   postępowania  
przygotowawczego   uiszczono   w   całości   wymagalną   należność  
publicznoprawną uszczuploną popełnionym czynem  zabronionym.
 
Jeżeli   czyn   zabroniony   nie   polega   na   uszczupleniu   tej   należności,   a  
orzeczenie przepadku przedmiot́w jest  obowiązkowe,   sprawca
 
powinien   złożyć   te   przedmioty,   natomiast   w   razie   niemożności   ich  
złożenia   -   uiścić   ich   ŕwnowartość   pieniężną;   nie   nakłada   się  
obowiązku uiszczenia ich ŕwnowartości pieniężnej,  jeżeli   przepadek  
dotyczy przedmiot́w określonych w art. 29 pkt 4.”.
2) w art. 16 po § 6 dodaje się § 7 w brzmieniu:
„§ 7.
Przepis § 1 stosuje się także wtedy, gdy sprawca czynu określonego w 
art.   54   powiadomił   właściwy   organ   lub   wystąpił   do   sądu   pracy   z 
roszczeniem opartym na zatrudnieniu lub ustaleniu istnienia stosunku 
pracy, z tytułu kt́rego nie uiszczono należności publicznoprawnej.”.
poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz.  
331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 
849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378  i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 
96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr  
171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 26,  
poz. 156, Nr 67, poz. 571, Nr 69, poz. 592 i 593, Nr 131, poz. 1075, Nr 179, poz. 1395 i Nr 216, poz. 1676, z  
2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 7, poz. 45, Nr 40, poz. 229, Nr 108, poz. 684, Nr 109, poz. 724, Nr 125, poz. 842, Nr  
152, poz. 1018, Nr 155, poz. 1037, Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307, Nr 215, poz. 1418, Nr 217, poz. 1435 i 
Nr 241, poz. 1621, z 2011 r. Nr 34, poz. 173, Nr 85, poz. 458, Nr 87, poz. 482, Nr 92, poz. 531, Nr 112, poz.  
654, Nr 129, poz. 735, Nr 138, poz. 806 i 807, Nr 144, poz. 854, Nr 149, poz. 887, Nr 224, poz. 1342, Nr 233,  
poz. 1381 i Nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 908, 1445 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 403, 654 i 880.
Art.   4.  W   ustawie   z   dnia   13   marca   2003   r.   o   szczeǵlnych   zasadach 
rozwiązywania   z   pracownikami   stosunḱw   pracy   z   przyczyn   niedotyczących 
pracowniḱw (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, z ṕ́n. zm w art. 2 ust. 3 otrzymuje 
brzmienie:
„3. 
Pracodawca   jest   obowiązany   zawiadomić   na   piśmie   zakładowe 
organizacje   związkowe   o   przyczynach   zamierzonego   grupowego 
zwolnienia,   liczbie   zatrudnionych   pracowniḱw   i   grupach 
zawodowych, do kt́rych oni należą, grupach zawodowych i liczbie 
pracowniḱw   w   tych   grupach   objętych   zamiarem   grupowego 
zwolnienia,   okresie,   w   ciągu   kt́rego   nastąpi   takie   zwolnienie, 
proponowanych   kryteriach   doboru   pracowniḱw   do   grupowego 
zwolnienia,   kolejności   dokonywania   zwolnień   pracowniḱw, 
propozycjach   rozstrzygnięcia   spraw   pracowniczych   związanych   z 
zamierzonym   grupowym   zwolnieniem,   a   jeżeli   obejmują   one 
świadczenia   pieniężne,   pracodawca   jest   obowiązany   dodatkowo 
przedstawić spośb ustalania ich wysokości.”.
Art. 5. W ustawie z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niekt́rych przepiśw 
Unii Europejskiej w zakresie ŕwnego traktowania (Dz. U. Nr 254, poz. 1700 oraz z 
2013 r, poz. 675) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.               Zakazuje   się   nieŕwnego   traktowania   ośb   fizycznych,   w  
szczeǵlności   ze   względu   na   płeć,   wiek,   niepełnosprawność,  
rasę,   religię,   narodowość,   przekonania   polityczne,
 
przynależność   związkową,   pochodzenie   etniczne,   wyznanie,  
orientację   seksualną,   tożsamość   płciową,   stan   cywilny   w  
zakresie:
  
1)   podejmowania   kształcenia   zawodowego,   w   tym
 
dokształcania,
 
doskonalenia,
 
przekwalifikowania
 
zawodowego  oraz praktyk zawodowych;
 
2)   warunḱw   podejmowania   i   wykonywania   działalności  
gospodarczej   lub   zawodowej,   w   tym   w   szczeǵlności   w  
ramach   stosunku   pracy   albo   pracy   na   podstawie   umowy  
cywilnoprawnej;
3) przystępowania i działania w związkach
zawodowych, 
organizacjach pracodawćw oraz samorządach   zawodowych,   a 
3. Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2217,
  z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 62, poz. 551, z 2006 r. Nr 79, poz. 550 i Nr 149, poz. 1077 oraz  
z 2008 r. Nr 86, poz. 525 i Nr 237, poz. 1654.