Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji zmian zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r.

Druk nr 194

Warszawa, 31 stycznia 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-105-11



Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o ratyfikacji zmian zakresu
obowiązywania Umowy o utworzeniu
Europejskiego Banku Odbudowy i
Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia
29 maja 1990 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych oraz Minister Finansów.
Z poważaniem

(-) Donald Tusk

U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji zmian zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego
Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r.

Art. 1. Wyraża się zgodę na ratyfikację przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej zmian zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku
Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r., polegających na
wprowadzeniu poprawek do Artykułów 1 i 18 tej Umowy, przyjętych w uchwałach
Rady Gubernatorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju z dnia 30 września
2011 r.:
1) uchwale nr 137 – Poprawka do Umowy o utworzeniu
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w celu umożliwienia
operacji w krajach Południowego i
Wschodniego wybrzeża
Morza ródziemnego;
2) uchwale nr 138 – Poprawka do Umowy o utworzeniu
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w celu umożliwienia
wykorzystania funduszy specjalnych w
krajach odbiorcach
i potencjalnych krajach odbiorcach.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
69/01/KC
UZASADNIENIE
I. Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej poprawkami do Umowy o utworzeniu
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR)
Rada Gubernatorów EBOR w dniu 30 września 2011 r. podjęła decyzje, w formie uchwał, których
celem jest zmiana zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy
i Rozwoju (zwanej dalej Umową) pozwalająca na geograficzne rozszerzenie regionu operacji
Banku o kraje Południowego i Wschodniego wybrzeża Morza ródziemnego oraz jak najszybsze
rozpoczęcie operacji na nowych obszarach. Pakiet decyzji dotyczących rozszerzenia
geograficznego mandatu EBOR obejmuje:
 uchwałę nr 137 – poprawka do Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy
i Rozwoju w celu umożliwienia operacji w krajach Południowego i Wschodniego wybrzeża
Morza ródziemnego,
 uchwałę nr 138 – poprawka do Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy
i Rozwoju w celu umożliwienia wykorzystania funduszy specjalnych w krajach odbiorcach
i potencjalnych krajach odbiorcach,
 uchwałę nr 139 – potwierdzenie interpretacji Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku
Odbudowy i Rozwoju oraz realokacja z dochodu netto (uchwała ta nie powoduje zmian
w Umowie o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju; tekst uchwały został
załączony do niniejszego uzasadnienia w celach informacyjnych).
II. Proponowane poprawki do Umowy o utworzeniu EBOR
Proponowane poprawki do Umowy wypełniają uzgodnienia poczynione na Dorocznym Spotkaniu
EBOR w Astanie w maju 2011 r. w sprawie zwiększenia zasięgu geograficznego operacji Banku
oraz możliwie szybkie uruchomienie środków finansowych przeznaczonych na operacje na nowych
obszarach (uchwała Rady Gubernatorów EBOR nr 134 Możliwe Geograficzne Rozszerzenie
Regionu Operacji Banku przyjęta w dniu 21 maja 2011 r.). Cel ten ma być realizowany przy
założeniu, że na kraje członkowskie nie zostaną nałożone dodatkowe obciążenia kapitałowe oraz
nie będzie ograniczone finansowanie w obrębie dotychczasowych krajów odbiorców (w tym
Polski), a operacje EBOR będą przeprowadzane w pełnej koordynacji z działaniami innych
międzynarodowych instytucji finansowych.
Zmiana art. 1 Umowy:
 uchwała nr 137 określa nowe granice geograficzne mandatu Banku poprzez wprowadzenie do
Umowy o utworzeniu Banku przepisu poszerzającego obszar działalności EBOR o kraje
Południowego i Wschodniego wybrzeża Morza ródziemnego (zdefiniowane jako kraje, które
mają linię brzegową na Morzu ródziemnym oraz Jordania, z uwagi na wysoki stopień integracji
z krajami regionu),
 zgodnie z uchwałą nr 137 kraj będzie mógł stać się krajem odbiorcą po zatwierdzeniu przez
Radę Gubernatorów większością kwalifikowaną, tj. nie mniejszą niż dwie trzecie liczby
Gubernatorów posiadających nie mniej niż trzy czwarte całkowitej liczby głosów
przysługujących członkom.
Zmiana art. 18 Umowy:
 uchwała nr 138 pozwala na wykorzystanie Funduszy Specjalnych EBOR (special funds) w tzw.
potencjalnych krajach odbiorcach, tj. w krajach członkowskich EBOR przed zmianą statusu ich
członkostwa z kraju udziałowca na kraj odbiorcę. Kraj mógłby uzyskać status potencjalnego
kraju odbiorcy po zatwierdzeniu przez Radę Gubernatorów większością głosów nie mniejszą niż
dwie trzecie liczby Gubernatorów posiadających nie mniej niż trzy czwarte całkowitej liczby
głosów przysługujących członkom,
 Fundusze Specjalne EBOR, finansowane z dochodu netto Banku, pozwalają na prowadzenie
operacji Banku w potencjalnych krajach odbiorcach. Zakłada się, że ich wykorzystanie
w potencjalnych krajach odbiorcach na podstawie zmienionego art. 18 Umowy będzie możliwe
szybciej, niż uruchomienie finansowania na podstawie art. 1. Wynika to z faktu, że poprawka do
art. 18 Umowy wymaga ratyfikacji przez co najmniej trzy czwarte ogólnej liczby członków
EBOR posiadających łącznie przynajmniej cztery piąte całkowitej liczby głosów, podczas gdy
zmiany art. 1 wiążą się z koniecznością ich ratyfikacji przez wszystkich członków EBOR
(wymóg jednomyślności zgodnie z art. 56 ust. 2 punkt (i) litera d Umowy),
 wewnętrzne procedury Banku dotyczące wykorzystania Funduszy Specjalnych będą opracowane
w terminie późniejszym. Obecnie można założyć, że wpływ wykorzystania tych funduszy na
możliwości kredytowe Banku będzie minimalny i nie przeszkodzi we wdrażaniu Czwartego
Przeglądu Zasobów Kapitałowych EBOR na okres 2011 – 2015 („Capital Resources Review 4
(CRR4): 2011 – 2015”). Ponadto średniookresowy wpływ wykorzystania Funduszy Specjalnych
będzie minimalizowany, jako że Bank docelowo będzie wycofywał się z tego typu wsparcia
z chwilą zmiany statusu danego kraju na kraj odbiorcę.
III. Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne
Przyjęcie powyższych poprawek do Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy
i Rozwoju (uchwał nr 137 i 138) nie powoduje z punktu widzenia Polski bezpośrednich skutków

2
społecznych, gospodarczych, prawnych i finansowych.
Akceptacja poprawek jest formalnym warunkiem wejścia w życie decyzji Rady Gubernatorów
podjętych w formie uchwał z dnia 30 września 2011 r. dotyczących geograficznego rozszerzenia
regionu operacji Banku na kraje Południowego i Wschodniego wybrzeża Morza ródziemnego.
Ponadto decyzje Rady Gubernatorów EBOR w tym zakresie wpisują się w szerszy kontekst działań
Unii Europejskiej oraz innych międzynarodowych instytucji finansowych, które podjęły wysiłki na
rzecz pomocy dla regionu południowego wybrzeża Morza ródziemnego w związku
z zachodzącymi tam przemianami społeczno-politycznymi.
IV. Tryb związania Rzeczypospolitej Polskiej poprawkami
Podstawą prawną członkostwa Polski w EBOR jest ratyfikowana Umowa o utworzeniu
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (Dz. U. z 1994 r. Nr 100, poz. 483). Polska jest jednym
z 39 krajów-założycieli EBOR. Umowa o utworzeniu EBOR została zawarta w dniu 29 maja
1990 r. w Paryżu i weszła w życie 28 marca 1991 r. Bank rozpoczął działalność 1 kwietnia 1991 r.
Obecnie członkami EBOR są 63 państwa, a także Unia Europejska i Europejski Bank Inwestycyjny.
W dniu 30 stycznia 2004 r. Rada Gubernatorów EBOR przyjęła uchwałę nr 90, która wprowadzała
poprawkę do art. 1 Umowy dotyczącą włączenia Mongolii do grupy tzw. krajów operacji (krajów
odbiorców) uprawnionych do otrzymywania finansowania z Banku. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
w dniu 18 listopada 2004 r. uchwalił ustawę o ratyfikacji uchwały Rady Gubernatorów EBOR nr 90
– zmiana Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w celu przyjęcia
Mongolii w poczet krajów operacji, podjętej przez Radę Gubernatorów Europejskiego Banku
Odbudowy i Rozwoju w dniu 30 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 281, poz. 2773). W dniu 29 kwietnia
2005 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze postanowienia, podjął decyzję o zmianie
zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (Dz. U.
z 2006 r. Nr 3, poz. 17 i 18).

W związku z tym, iż zmiany Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju
wynikające z uchwał Rady Gubernatorów nr 137 i 138, podobnie jak zmiana wynikająca z uchwały
nr 90 z 30 stycznia 2004 r., kwalifikowane stosownie do art. 23 pkt 2 ustawy z dnia 14 kwietnia
2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z późn. zm.), dotyczą członkostwa
Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej, a więc wypełniają przesłankę, o której
mowa w art. 89 ust. 1 pkt 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej , związanie RP tymi poprawkami
wymaga zastosowania trybu określonego w art. 25 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i 3 tej ustawy.
73/01/KC

3