Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

 
Druk nr 1884 
 
 
Warszawa, 29 października 2013 r. 
SEJM  
 
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
VII kadencja 
Prezes Rady Ministrów 
 
RM 10-80-13 
 
 
 
 
Pani  
 
Ewa Kopacz 
 
Marszałek Sejmu 
 
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
 
 
Szanowna Pani Marszałek 
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt 
ustawy 
 
 -  o  zmianie  ustawy  o  poręczeniach  i 
gwarancjach udzielanych przez Skarb 
Państwa oraz niektóre osoby prawne. 
 
W  załączeniu  przedstawiam  także  opinię  dotyczącą  zgodności 
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej. 
Ponadto  uprzejmie  informuję,  że  do  prezentowania  stanowiska  Rządu  w 
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów. 
 
Z poważaniem 
 
(-) Donald Tusk 
Projekt  
 
U S T A W A  
z dnia 
o zmianie ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa  
oraz niektóre osoby prawne  
Art. 1. W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez 
Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2012 r. poz. 657 oraz z 2013 r. poz. 198) 
w art. 30 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: 
„4.  Środki  gromadzone  na  rachunku,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  mogą  być 
wykorzystywane na sfinansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz w związku 
z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa. 
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, środki podlegają zwrotowi na rachunek, 
o którym mowa w ust. 1, w wysokości i terminie umożliwiających ich przeznaczenie na cele 
określone w ust. 3.”. 
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 
UZASADNIENIE 
 
Przedmiotem projektowanej ustawy jest zmiana ustawy z dnia 8 maja 1997 r. 
o poręczeniach  i  gwarancjach  udzielanych  przez  Skarb  Państwa  oraz  niektóre  osoby 
prawne  (Dz.  U.  z  2012  r.  poz.  657  oraz  z  2013  r.  poz.  198)  w  zakresie  dotyczącym 
wykorzystania  środków  zgromadzonych  na  rachunku  rezerw  poręczeniowych 
i gwarancyjnych  Skarbu  Państwa.  Proponowana  zmiana  zakłada  wprowadzenie 
możliwości  wykorzystania  tych  środków  na  finansowanie  potrzeb  pożyczkowych 
budżetu państwa oraz w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa. 
Potrzeba  zmiany  ww.  ustawy  wynika  z  dążenia  do  efektywnego  wykorzystywania 
wolnych  środków  zgromadzonych  w  sektorze  publicznym.  Efektywne  wykorzystanie 
tych  środków  wpłynie  na  obniżenie  poziomu  długu  publicznego  oraz  kosztów  jego 
obsługi  poprzez  zmniejszenie  potrzeb  pożyczkowych  budżetu  państwa  wynikające 
z możliwości korzystania z aktywów finansowych znajdujących się na rachunku rezerw 
poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa. 
Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb 
Państwa  oraz  niektóre  osoby  prawne,  Minister  Finansów  otworzył  w  Banku 
Gospodarstwa Krajowego („BGK”) rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych 
Skarbu  Państwa.  Na  rachunku  tym  gromadzone  są  środki  pochodzące  m.in. ze 
sprzedaży  akcji  i  udziałów  należących  do  Skarbu  Państwa,  z  przychodów 
z prywatyzacji, opłat prowizyjnych od udzielonych poręczeń i gwarancji (ust. 2). Środki 
gromadzone  na  tym  rachunku  przeznaczane  są  na  wykonywanie  zobowiązań  z  tytułu 
poręczeń  lub  gwarancji  udzielonych  przez  Skarb  Państwa  oraz  pokrycie kosztów 
dochodzenia  wierzytelności  Skarbu  Państwa  powstałych  z  tytułu  wykonania  umowy 
poręczenia lub gwarancji (ust. 3).  
Środki  znajdujące  się  na  rachunku  rezerw  poręczeniowych  i  gwarancyjnych  Skarbu 
Państwa nie są na bieżąco wykorzystywane na  cele określone w ustawie. W związku 
z tym,  iż  nie  mogą  one  być  wykorzystane  na  inne  cele  niż  wymienione  w  ustawie, 
okresowo  wolne  środki  lokowane  są  w  BGK.  Skarb  Państwa  w  celu  finansowania 
potrzeb  pożyczkowych  budżetu  państwa  pozyskuje  na  rynku  środki  poprzez  sprzedaż 
skarbowych  papierów  wartościowych.  Taka  sytuacja  jest  nieefektywna  z  punktu 
widzenia zarządzania płynnością Skarbu Państwa i całego sektora finansów publicznych 
i  powoduje  zwiększenie  kosztów  w  postaci  różnicy  pomiędzy  kosztem  zaciąganych 
przez  Skarb  Państwa  zobowiązań  a  oprocentowaniem  krótkoterminowych  lokat 
w banku. 
W  związku  z  powyższym  proponuje  się  wprowadzić  rozwiązanie  dające  Ministrowi 
Finansów, w ramach przyznanych uprawnień wynikających z art. 77 i 78 ustawy z dnia 
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 i 938), prawo do 
wykorzystywania  środków  zgromadzonych  na  rachunku  rezerw  poręczeniowych 
i gwarancyjnych  Skarbu  Państwa  w  procesie  finansowania  potrzeb  pożyczkowych 
budżetu państwa oraz w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa.  
Wykorzystywanie  tych  środków  przez  Ministra  Finansów,  działającego  w  imieniu 
Skarbu  Państwa,  w  celu  sfinansowania  potrzeb  pożyczkowych  budżetu  państwa  oraz 
w związku  zarządzaniem  długiem  Skarbu  Państwa,  nie  powodowałoby  zakłóceń 
w wykonywaniu zobowiązań z tytułu poręczeń lub gwarancji udzielonych przez Skarb 
Państwa  oraz  dochodzeniu  wierzytelności  Skarbu  Państwa  powstałych  z  tytułu 
wykonania  umowy  poręczenia  lub  gwarancji.  Kwoty  wykorzystywane w ramach 
finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz w związku z zarządzaniem 
długiem  Skarbu  Państwa  byłyby  zwracane  z  rachunków  pomocniczych  Ministra 
Finansów  na  rachunek  rezerw  poręczeniowych  i  gwarancyjnych  w  wysokości 
i w terminach  umożliwiających  należytą  realizację  zobowiązań  finansowanych  z  tego 
rachunku. 
W  związku  z  art.  50  ustawy  z  dnia  27  sierpnia  2009  r.  o  finansach  publicznych  nie 
przewiduje  się,  aby  wydanie  ustawy  powodowało  zwiększenie  wydatków  lub 
zmniejszenie dochodów jednostek sektora finansów publicznych. 
Projekt nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach 
dotyczących  sposobu  funkcjonowania  krajowego  systemu  notyfikacji  norm  i  aktów 
prawnych  (rozporządzenie  Rady  Ministrów  z  dnia  23  grudnia  2002 r. w sprawie 
sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych 
– Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597). 
Projekt został zamieszczony w  Biuletynie  Informacji Publicznej Rządowego Centrum 
Legislacji, zgodnie z §  11a  uchwały  nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r.  
–  Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P.  Nr  13,  poz.  221,  z  późn.  zm.).  Żaden 
podmiot nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem w trybie przepisów ustawy 
2 
 
z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. 
Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.). 
Projekt ustawy nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej. 
3