Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz niektórych innych ustaw

2)  wprowadzono  obowiązek  uwzględniania  w  śsrk  oraz  w  strategiach  rozwoju, 
o których mowa w art. 9 okt  3  uzppr,  celów  i  kierunków  zrównoważonego 
rozwoju kraju określonych w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju 
(art. 1 pkt 8 projektu – art. 9a ust. 1 uzppr); 
3)  zmieniono  zasady  przedkładania  Radzie  Ministrów  opinii  o  zgodności  albo 
braku zgodności innych strategii rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3 uzppr, 
ze śsrk.  
Zgodnie z projektowanym rozwiązaniem minister właściwy do spraw  rozwoju 
regionalnego  będzie  dokonywał  oceny  zgodności  projektu  strategii  rozwoju, 
o których mowa w art. 9 pkt  3  uzppr,  ze  śsrk  oraz  weryfikował,  czy  projekt 
strategii rozwoju jest zgodny z katalogiem  elementów  strategii  określonym 
w art. 13 ust. 1 uzppr. Jednocześnie należy wskazać, że w systemie dokumentów 
strategicznych  istnieją  strategie,  w  odniesieniu  do  których,  ze  względu  na 
specyfikę  obszarów  regulacji,  nie  jest  możliwe  ujęcie  wszystkich elementów 
ww.  katalogu.  Dla  przykładu,  w  katalogu  elementów,  które  powinna  zawierać 
strategia  rozwoju,  określonym  w  art.  13  ust.  1  pkt  5  uzppr,  wskazuje  się  na 
możliwość określenia kierunków interwencji, odpowiednio do rodzaju strategii, 
w  ujęciu  wojewódzkim lub terytorialnym,  co  oznacza,  że  w  przypadku  gdy 
specyfika danej strategii nie pozwala na przedstawienie opisywanego przez ten 
dokument  zagadnienia  w  ww.  aspekcie,  pozostaje  możliwe  jego  pominięcie 
w treści strategii rozwoju. Projektowane rozwiązanie polegające na dodatkowej 
analizie  przez  ministra  właściwego  do  spraw  rozwoju  regionalnego  zgodności 
zakresu strategii rozwoju z poszczególnymi, ustawowo wskazanymi 
elementami, pozwoli na uwzględnienie specyfiki poszczególnych dokumentów 
strategicznych opracowywanych  przez  właściwych  ministrów  przy  zachowaniu 
jednolitości schematu konstruowania ich treści. (art. 1 pkt 14 projektu – art. 14 
uzppr); 
4)  zmieniono  zakres  przedmiotowy  długookresowej strategii rozwoju kraju przez 
rezygnację  ze  wskazywania  scenariuszy  rozwoju  społeczno-gospodarczego, 
uwarunkowań  wewnętrznych  i  zewnętrznych  przestrzennego  rozwoju  kraju, 
celów, kierunków i priorytetów przestrzennego rozwoju i zagospodarowania 
22 
kraju  oraz  sposobów  ich  realizacji,  a  także  pozostałych  kwestii  związanych 
z rozwojem przestrzennym (art. 1 pkt 9 projektu – art. 10 uzppr); 
5)  wprowadzono  obowiązek  uwzględniania  celów  i  kierunków  długookresowej 
strategii rozwoju kraju w śsrk, zmieniono jej zakres (wprowadzono do jej treści 
pojęcie  obszarów  strategicznej  interwencji  państwa,  w tym obszarów 
problemowych),  zrezygnowano z  terminu aktualizacji  śsrk  (art.  1  pkt  11 
projektu – art. 12a uzppr); 
6)  wskazano, aby w innych strategiach rozwoju, o których mowa w art. 9 pkt 3, 
określono  (m.in.)  diagnozę  oraz  cele  rozwoju  z  uwzględnieniem  zróżnicowań 
przestrzennych  lub  terytorialnych.  Przez  zróżnicowania przestrzenne rozumie 
się geograficznie określone obszary niezależne od podziału administracyjnego, 
zidentyfikowane na podstawie analiz powiązań funkcjonalnych, cech i zjawisk 
na  nich  występujących.  Zróżnicowania  terytorialne  dotyczą  rozkładu  pewnych 
cech  i  zjawisk  na  obszarach  wynikających  z  podziału  administracyjnego. 
Ponieważ  są  to,  jak  wynika  z  powyższego,  dwa  oddzielne  pojęcia,  oba te 
wymiary powinna uwzględniać diagnoza sytuacji, natomiast cele, w zależności 
od przeprowadzonej diagnozy,  powinny  być  określane  z  uwzględnieniem 
zróżnicowania przestrzennego lub terytorialnego (art. 1 pkt 12 projektu ustawy – 
art. 13 ust. 1 uzppr);  
7)  zmieniono zakres krajowej strategii rozwoju regionalnego przez  wskazanie,  że 
określa  ona  m.in.  politykę  regionalną  (art. 1 pkt 15 projektu –  art. 14b ust. 1 
pkt 2 uzppr). 
Dodatkowo  w  projekcie  ustawy  zostały  zaproponowane  zmiany  w  zakresie 
kompetencji Komitetu Koordynacyjnego do spraw Polityki Rozwoju, 
tj. opiniowanie projektów dokumentów strategicznych w zakresie polityki 
rozwoju,  w  szczególności  strategii  rozwoju,  o  których  mowa  w  art.  9  uzppr, 
koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju oraz dokumentów służących 
ich  realizacji,  z  wyłączeniem  strategii  rozwoju  województw.  Wyłączenie  to 
wynika z rządowego charakteru Komitetu Koordynacyjnego do spraw Polityki 
Rozwoju (organ opiniodawczo-doradczy  Prezesa  Rady  Ministrów),  który  też 
z tego powodu nie jest właściwy do opiniowania strategii rozwoju województwa 
23 
jako  dokumentów,  których  przygotowanie  i  realizacja  należy  do  samorządu 
województwa (art. 1 pkt 30 projektu ustawy – art. 35a ust. 2 pkt 10 uzppr). 
 
8.  PODMIOTY  UDZIELAJĄCE  POMOCY  PUBLICZNEJ  (art.  1  pkt  23 projektu 
ustawy – art. 21 ust. 2 i 4 uzppr) 
W art. 21 ust. 2 uzppr rozszerzono katalog podmiotów, które mogą udzielać pomocy 
publicznej, o podmioty wskazane w art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. 
o postępowaniu  w  sprawach  dotyczących  pomocy  publicznej  (Dz.  U.  z  2007  r. 
Nr 59,  poz.  404,  z  późn.  zm.).  Przyjęcie  takiego  rozwiązania  pozwoli  uspójnić 
regulacje zawarte w  powyższej  ustawie  oraz  w  uzppr.  Utrzymanie  w  ustawie 
dotychczasowego  wąskiego  katalogu  podmiotów  uprawnionych  do  udzielania 
pomocy  publicznej  wywoływałoby  problemy  m.in.  w  kontekście  dopuszczalności 
udzielania pomocy publicznej w ramach tzw. instrumentów  inżynierii  finansowej. 
Ponadto  uniemożliwiłoby  udzielanie  wsparcia  w  przypadkach  pojawiania  się 
nowych mechanizmów udzielania pomocy publicznej, w  których  podmiot  inny  niż 
instytucja  zarządzająca,  pośrednicząca,  wdrażająca  albo  beneficjent  byłby 
podmiotem udzielającym pomocy w rozumieniu właściwych przepisów UE. 
W  art.  21  ust.  4  uzppr  zawarto  przepis  wskazujący,  że  w  przypadkach  udzielania 
pomocy  indywidualnej,  nieujętych  w  programach  pomocowych  wydanych  na 
podstawie art.  21 ust. 3 uzppr albo na podstawie przepisów innych ustaw, 
szczegółowe  warunki  i  przeznaczenie  tej  pomocy  będą  określone  bezpośrednio 
w umowie  lub w  decyzji o dofinansowaniu projektu, umowie o udzielenie dotacji 
celowej albo w akcie będącym podstawą udzielenia pomocy (np. w przypadku usług 
w ogólnym interesie gospodarczym). Projektowana zmiana ma na celu stworzenie 
możliwie  szerokiego  katalogu  form  udzielania  pomocy  publicznej,  w  tym  również 
wskazanie umowy dotacji celowej jako podstawy do udzielania pomocy publicznej 
na realizację programów rozwoju zarówno przez podmioty sektora rządowego, jak 
również  jednostki  samorządu  terytorialnego.  Akt  stanowiący  podstawę  udzielenia 
takiej  pomocy  jest  ujęty  szeroko,  ponieważ  może  to  być  akt  stosowania  prawa  w 
każdym  jego  przejawie,  w  zależności od formy organizacyjno-prawnej podmiotu 
udzielającego  pomocy  publicznej  –  od  decyzji  indywidualnej  po  uchwałę  organu 
kolegialnego.  Ze  względu  na  to,  że  art.  21  ust.  4  dotyczy  nie  tylko  pomocy 
24 
udzielanej w  ramach programów operacyjnych,  ale  również  programów rozwoju, 
które nie muszą być realizowane z udziałem środków europejskich, zróżnicowanie 
organizacyjno-prawne podmiotów udzielających pomocy może być bardzo duże.  
 
9.  REALIZACJA POLITYKI MIEJSKIEJ (art. 1 pkt 24 projektu ustawy – art. 21a–21c 
uzppr) 
W związku z koniecznością uwzględnienia w nadchodzącym okresie programowania 
zagadnień  związanych  z  prowadzeniem  polityki  miejskiej,  do  uzppr  wprowadzony 
zostaje rozdział 3a Polityka miejska.  Ze  względu na fakt, że  w obecnym systemie 
prawnym, jak też w dokumentach strategicznych, brak jest legalnej definicji polityki 
miejskiej,  istnieje  konieczność  zdefiniowania  jej  w  przepisach  prawa  powszechnie 
obowiązującego.  
Komplementarnie  do  innych  zmian  wprowadzanych  niniejszą  nowelizacją  oraz 
w konsekwencji do odpowiadającego  na  aktualne  potrzeby  podejścia  terytorialnego 
i funkcjonalnego w polityce rozwoju i planowaniu przestrzennym konieczne jest 
wyraźne podkreślenie, że polityka miejska ma na celu wykorzystanie potencjału nie 
tylko miast, ale także powiązanych z nimi funkcjonalnie obszarów je otaczających 
(miejskie  obszary  funkcjonalne),  na  których  występują  podobne  lub  wewnętrznie 
powiązane  wyzwania  i  problemy,  a  ich  rozwiązywanie  powinno  odbywać  się 
w skoordynowany sposób.  
W znowelizowanej ustawie znajdą się przepisy określające zakres polityki miejskiej 
(art.  21a  uzppr),  wskazujące,  że  politykę  miejską  prowadzi  minister  właściwy  do 
spraw rozwoju regionalnego,  oraz  definiujące  podstawowy  dokument  dla  jej 
prowadzenia, tj. krajową politykę miejską (art. 21b uzppr). Ustawa wyznacza relacje 
krajowej polityki miejskiej z  innymi  dokumentami  strategicznymi,  jej  strukturę, 
podmioty  uczestniczące  w  jej  formułowaniu,  a  także  tryb  przyjęcia  i  aktualizacji 
(art. 21c uzppr). 
Krajowa polityka miejska, która będzie opracowywana we współpracy z jednostkami 
samorządu  terytorialnego  oraz  konsultowana  z  partnerami  społecznymi 
i gospodarczymi, a  także  uzgadniana  z  Radą  Ministrów,  będzie  dokumentem 
zawierającym  informacje  dotyczące  aspektu  wykonawczego,  w  tym  dotyczące 
25 
„oprzyrządowania prawnego” koniecznego do realizacji polityki wobec miast, 
którego wprowadzenie do systemu prawnego jest wymagane. Tym samym docelowo 
i  pośrednio  krajowa  polityka  miejska  przełoży  się  na  rozwiązania,  które  wejdą 
w skład systemu prawa powszechnie obowiązującego. 
Krajowa  polityka  miejska  będzie  więc  realizowana  za  pomocą  zestawu 
instrumentów planistycznych, prawnych, instytucjonalnych oraz inwestycyjnych – 
jednym  z  elementów  wdrożenia  polityki  miejskiej  będą  zaplanowane  w  niej 
inicjatywy legislacyjne wprowadzające  nowe  rozwiązania  w  odniesieniu  do 
wszystkich poziomów zarządzania: krajowego, regionalnego oraz lokalnego.  
 
10.  INFORMACJA PUBLICZNA (art. 1 pkt 27 projektu ustawy – art. 28 ust. 8 uzppr) 
Przepis  art.  28  ust.  8  uzppr  został  zmieniony  w  celu  ochrony interesów 
wnioskodawców biorących udział w konkursie, tak aby z uwagi na mogące pojawiać 
się wątpliwości, czy dane dokumenty podlegają udostępnieniu, czy też nie, wskazać 
wprost, do którego momentu dane dokumenty przedstawiane przez wnioskodawców 
nie stanowią  informacji  publicznej  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  6  września  2001  r. 
o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), a więc 
nie podlegają udostępnieniu w jej trybie. Intencją projektodawcy było wskazanie, do 
jakiego okresu ww. dokumenty nie mogą być traktowane jako informacja publiczna, 
ze wszelkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Jednakże istnieje jeszcze jedna 
kategoria dokumentów, mianowicie dokumenty wytworzone lub przygotowane 
w związku  z  oceną  dokumentów  i  informacji przedstawionych przez 
wnioskodawców,  bez  względu  na  to,  czy  autorem  jest  instytucja  ogłaszająca 
konkurs, czy też niezależne panele ekspertów oceniające wnioski o dofinansowanie. 
Dokumenty  te,  jakkolwiek  nie  są  dokumentami  prywatnymi,  w  odróżnieniu  od 
wniosków o dofinansowanie składanych przez wnioskodawców, to jednak odnoszą 
się bezpośrednio do tych wniosków, zawierają w swojej treści ocenę poszczególnych 
elementów  tych  wniosków,  jak  np.  innowacyjne  rozwiązania  techniczne, 
technologiczne, atrakcyjne pomysły  na  szkolenia,  które  do  czasu  podpisania 
wszystkich  umów  w  ramach  konkursu  nie  powinny  być  przekazywane w trybie 
dostępu  do  informacji  publicznej  ewentualnym  konkurentom  wnioskodawcy, 
ponieważ nie można zapomnieć, że jest to konkurs, a zatem dofinansowanie dostaną 
26