Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy

Druk nr 1752


Warszawa, 23 lipca 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja





Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy panią poseł Julię Piterę.

(-) Elżbieta Achinger; (-) Tadeusz Arkit; (-) Paweł Arndt; (-) Joanna
Bobowska;
(-) Jacek Brzezinka; (-) Borys Budka; (-) Renata
Butryn; (-) Marian Cycoń; (-) Zofia Czernow; (-) Artur Dunin; (-) Zenon
Durka;
(-) Waldy Dzikowski;
(-) Jerzy Fedorowicz; (-) Arkady
Fiedler; (-) Krzysztof Gadowski; (-) Andrzej Gałażewski; (-) Elżbieta
Gapińska; (-) Stanisław Gawłowski; (-) Lidia Gądek; (-) Czesław
Gluza;
(-) Tomasz
Głogowski;
(-) Jarosław
Gowin;
(-) Rafał
Grupiński; (-) Marek Hok; (-) Maria Małgorzata Janyska; (-) Tadeusz
Jarmuziewicz; (-) Leszek Jastrzębski; (-) Bożena Kamińska; (-) Jan
Kaźmierczak;
(-) Magdalena Kochan; (-) Brygida Kolenda-
Łabuś; (-) Zbigniew Konwiński; (-) Domicela Kopaczewska; (-) Sławomir
Kowalski;
(-) Jerzy
Kozdroń; (-) Robert Kropiwnicki; (-) Marek
Krząkała; (-) Tomasz Kulesza; (-) Krzysztof Kwiatkowski; (-) Józef
Lassota;
(-) Tomasz Lenz; (-) Arkadiusz
Litwiński;
(-) Zofia
Ławrynowicz; (-) Katarzyna Matusik-Lipiec; (-) Izabela Katarzyna
Mrzygłocka; (-) Anna Nemś; (-) Sławomir Neumann; (-) Małgorzata
Niemczyk; (-) Tomasz Piotr Nowak; (-) Mirosława Nykiel; (-) Marzena
Okła-Drewnowicz;
(-) Paweł
Olszewski;
(-) Maciej
Orzechowski;
(-) Zbigniew Pacelt; (-) Witold Pahl; (-) Paweł
Papke; (-) Małgorzata Pępek; (-) Elżbieta Apolonia Pierzchała; (-) Lucjan
Marek Pietrzczyk; (-) Jarosław
Pięta; (-) Julia Pitera; (-) Marek
Plura;
(-) Mirosław
Pluta; (-) Agnieszka Pomaska; (-) Krystyna
Poślednia; (-) Krystyna Sibińska; (-) Henryk Siedlaczek; (-) Bożena
Sławiak; (-) Waldemar Sługocki; (-) Tomasz Smolarz; (-) Lidia
Staroń; (-) Miron Sycz; (-) Michał Szczerba; (-) Cezary Tomczyk; (-) Piotr
Van der Coghen; (-) Marek Wojtkowski; (-) Ewa Wolak; (-) Marek
Wójcik; (-) Stanisław Żmijan.

PROJEKT
Ustawa
z dnia ………………. 2013 r.
o zmianie ustawy - Kodeks pracy
Art. 1.
W ustawie z dnia 25 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz.
94 z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 17 dodaje się art. 171 w brzmieniu:
"Art. 171.
§1. Wystawienie weksla lub oświadczenie pracownika o poddaniu się
egzekucji, a także uznanie przez pracownika długu, które mają na celu
zabezpieczenie przyszłych roszczeń pracodawcy ze stosunku pracy, są
nieważne.
§2. Nieważność weksla, o którym mowa w ust. 1, dotyczy każdego posiadacza
takiego weksla, który nie może dochodzić zaspokojenia wekslowego na jego
podstawie.";
2) w art. 281 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
"2a) zażądał wystawienia weksla, złożenia oświadczenie pracownika
o poddaniu się egzekucji lub uznania przez pracownika długu, mających na
celu zabezpieczenie przyszłych roszczeń pracodawcy ze stosunku pracy, lub
przyjął taki weksel, oświadczenie lub uznanie".

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.





www.klub.platforma.org




UZASADNIENIE


Możliwość stosowania zabezpieczeń wekslowych w stosunkach pracy jest
sporna i budzi kontrowersje.

Orzecznictwo Sądu Najwyższego na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat
ewaluowało od pełnej akceptacji stosowania takiej możliwości (wyrok SN z dnia 21
maja 1981 r, IV PRN 6/81, OSNCP 1981/11/225) do jej negacji (wyrok SN z dnia 26
stycznia 2011 r., IIPK 159/10, OSA/P 2012/7-8/87).

W wyroku z dnia 26 stycznia 2011 r Sąd Najwyższy wskazał na:
1. nieważność czynności prawnej polegającej na wystawieniu weksla
gwarancyjnego jako środka zabezpieczenia roszczeń o naprawienie
szkody wyrządzonej przez pracownika w mieniu pracodawcy;
2. nieważność - z mocy prawa - weksla wystawionego jako skutek nieważnej
czynności prawnej polegającej na wystawieniu weksla gwarancyjnego jako
środka zabezpieczenia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez
pracownika w mieniu pracodawcy;
3. niemożność dochodzenia zaspokojenia wekslowego na podstawie
nieważnego weksla przez nabywcę takiego weksla.

Wyrok zapadł na tle konkretnego stanu faktycznego, dlatego Sąd Najwyższy
w sentencji odniósł się wprost jedynie do zabezpieczenia roszczeń o naprawienie
szkody wyrządzonej przez pracownika w mieniu pracodawcy. Z uzasadnienia
wyroku wynika jednak, że zawarte w nim stwierdzenia można zastosować do ogółu
roszczeń ze stosunku pracy, a niemożność dochodzenia zaspokojenia wekslowego
na podstawie nieważnego weksla dotyczy nie tylko nabywcy takiego weksla, lecz
również każdorazowego posiadacza takiego weksla.

Po wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2011 roku zaczęto stosować
art. 777 § 1 ust. 4-6 k.p.c., mający również na celu zabezpieczenie przyszłych
roszczeń pracodawcy ze stosunku pracy. W związku z tym projekt zakazuje również
stosowanie tego zabezpieczenia.

Ze względu na ochronny charakter przepisów prawa pracy należy uregulować
problematykę stosowania zabezpieczeń wekslowych w stosunkach pracy, co czyni
niniejszy projekt. Zaproponowane rozwiązanie usunie wszelkie wątpliwości
interpretacyjne w omawianym zakresie.

Projektowana zmiana przewiduje zmianę Kodeksu pracy poprzez dodanie
w dziale pierwszym w rozdziale II „”Podstawowe zasady prawa pracy” nowego art.171,
zgodnie z którym nieważne byłoby wystawienie przez pracownika weksla lub jego
oświadczenia o poddaniu się egzekucji, a także uznania długu – mające na celu
zabezpieczenie przyszłych roszczeń pracodawcy ze stosunku pracy, oraz dodanie
w dziale trzynastym w art.281 nowego pkt 2a, zgodnie z którym żądanie
od pracownika wystawienia weksla, złożenia oświadczenia o poddaniu się egzekucji
lub uznaniu długu oraz przyjęcie takich zabezpieczeń przez pracodawcę lub osobę
działającą w jego imieniu stanowiłoby wykroczenie przeciwko prawom pracownika.

Projektowana ustawa nie spowoduje żadnych skutków finansowych dla budżetu
Państwa oraz pozostaje bez związku z prawem europejskim.