Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy - Kodeks karny wykonawczy

„§ 3a. Zakłady psychiatryczne wykonujące środek



zabezpieczający przewidziany w="http://lex/lex/index.rpc#hiperlinkText.rpc?hiperlink=type=tresc:nro=Powszechny.21467:part=a95%28a%29&full=1"oraz w art. 95b



Kodeksu karnego w postaci umieszczenia w zakładzie



zamkniętym, organizowane są jako zakłady dysponujące



warunkami wzmocnionego zabezpieczenia.”,
b) § 3b otrzymuje brzmienie:




„§ 3b. Środek zabezpieczający przewidziany w art. 95a




oraz w art. 95b Kodeksu karnego w postaci skierowania na




leczenie ambulatoryjne, wykonuje się w zakładach




ambulatoryjnych.”;

2) w art. 201:

a) § 2a otrzymuje brzmienie:
„§ 2a. Wykonując orzeczenie o zastosowaniu środka
zabezpieczającego określonego w ="http://lex/lex/index.rpc#hiperlinkText.rpc?hiperlink=type=tresc:nro=Powszechny.21467:part=a95%28a%29&full=1"oraz w art. 95b
Kodeksu karnego, sąd, po zasięgnięciu opinii odpowiedniej w
sprawach seksuologii sądowej jednostki organizacyjnej
utworzonej lub nadzorowanej przez ministra właściwego do
spraw zdrowia, wskazuje zakład, o którym mowa w art. 200 §
3a albo 3b, i przesyła odpis orzeczenia, wraz z poleceniem
doprowadzenia sprawcy, właściwej jednostce Policji lub
właściwemu organowi wojskowemu, a odpis orzeczenia i
polecenie przyjęcia - kierownikowi właściwego zakładu
zamkniętego.”,
b) § 2d otrzymuje brzmienie:

„§ 2d. Na postanowienia, o których mowa w § 2, 2a i 2c,

oraz wydane na podstawie art. 94 § 3, art. 95a § 2, 2a i 2b,

art. 95b § 1-5, art. 96 § 3, art. 97 § 1 i 2, art. 98 oraz art.

99 § 2 Kodeksu karnego w przedmiocie uchylenia

obowiązku lub zakazu przysługuje zażalenie.”,
c) § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z
Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz zakładów ambulatoryjnych przeznaczonych do
wykonywania środków zabezpieczających określonych w art.
95a i w art. 95b Kodeksu karnego, tryb i sposób
zawiadamiania Policji lub organu wojskowego o uchylaniu
się sprawcy od leczenia oraz warunki wystąpienia do sądu o
zmianę sposobu wykonywania środka zabezpieczającego, o
którym mowa w art. 95a i w art. 95b Kodeksu karnego, mając
na uwadze w szczególności poddanie sprawcy właściwemu
leczeniu lub terapii, przeciwdziałanie zachowaniom sprawcy
zagrażającym życiu i zdrowiu innych osób lub powodującym
niszczenie przedmiotów znacznej wartości oraz zapewnienie
sprawnego wykonywania orzeczonego środka.”,
d) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze
rozporządzenia,
wykaz
zakładów
zamkniętych
przeznaczonych
do
wykonywania
środków
zabezpieczających orzeczonych wobec skazanych za
przestępstwa skierowane przeciwko wolności seksualnej, a
także ich pojemność i warunki zabezpieczenia oraz warunki
wystąpienia do sądu o zmianę sposobu wykonywania
środka zabezpieczającego, o którym mowa w art. 95a i 95b
Kodeksu karnego, mając na uwadze w szczególności
poddanie sprawcy umieszczonego w zamkniętym zakładzie
właściwemu leczeniu lub terapii, przeciwdziałanie
zachowaniom sprawcy zagrażającym życiu i zdrowiu
innych osób lub powodującym niszczenie przedmiotów
znacznej wartości oraz zapobieżenie samowolnemu
oddaleniu się sprawcy stwarzającego zagrożenie poza
zakładem.”.
Z wyrazami szacunku,
Beata Kempa


Wiceprzewodnicząca Klubu Parlamentarnego
Solidarna Polska
Uzasadnienie


Przedstawiona autopoprawka ma na celu doprecyzowanie zapisów projektu
ustawy pod względem redakcyjno-legislacyjnym.
Celem przedstawionej autopoprawki jest doprecyzowanie przepisów Kodeksu
karnego wykonawczego w zakresie wprowadzanego artykułu 95b, jako środka
w postępowaniu karnym, w którym sąd orzeka o zastosowaniu środka
zabezpieczającego. Ponadto wprowadzane zmiany dotyczą doprecyzowania § 4 w art.
95b odnośnie odesłania do katalogu środków zabezpieczających, których zmiany
sposobu wykonywania może dokonać sąd.
Projektowana autopoprawka precyzuje przesłanki zastosowania środka
zabezpieczającego. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 95b przesłanką, która
determinuje zastosowanie środka zabezpieczającego będzie skazanie na karę co
najmniej 10 lat pozbawienia wolności oraz występujące wysokie prawdopodobieństwo
ponownego popełnienia przez sprawcę czynu zabronionego.
Asumptem do przygotowania przedmiotowej autopoprawki była wola odizolowania od
społeczeństwa sprawców wyjątkowo brutalnych przestępstw. Osoby te zostały skazane
w PRL na karę śmierci, czyli wyeliminowanie ze społeczeństwa. Na skutek zmiany
systemu karę śmierci zamieniono na karę 25 lat pozbawienia wolności, z uwagi na
fakt, iż ówczesny system nie przewidywał kary dożywotniego pozbawienia wolności,
na którą to kara śmierci powinna zostać zamieniona. A zatem wyrok, który miał w
zamyśle wyeliminowanie sprawców tych przestępstw z życia społecznego nie został
zrealizowany – sprawcy zostaną wypuszczeni na wolność po 25 latach pobytu w
więzieniu. Dlatego zamysłem projektodawców jest, aby uniemożliwić powrót
sprawców wyjątkowo brutalnych przestępstw do społeczeństwa.
Proponowana autopoprawka przyniesie pozytywne skutki społeczne, z uwagi na
należyte uregulowanie przesłanek zastosowania przez sąd środków zabezpieczających,
co wzmocni poczucie bezpieczeństwa w społeczeństwie oraz ugruntuje przekonanie o
prawidłowości funkcjonowania systemu środków zabezpieczających.
Wprowadzenie proponowanej autopoprawki
nie przyniesie skutków
gospodarczych oraz finansowych. Skutkiem prawnym autopoprawki będzie
uregulowanie przesłanek zastosowania przez sąd środków zabezpieczających.
W związku z projektowaną zmianą minister właściwy do spraw zdrowia, w
porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, wyda rozporządzenie, w którym określi
wykaz zakładów ambulatoryjnych przeznaczonych do wykonywania środków
zabezpieczających oraz środków orzeczonych wobec skazanych za przestępstwa
skierowane przeciwko wolności seksualnej, a także tryb i sposób zawiadamiania
Policji lub organu wojskowego o uchylaniu się sprawcy od leczenia oraz warunki
wystąpienia do sądu o zmianę sposobu wykonywania środka zabezpieczającego.
Wydając rozporządzenie minister właściwy do spraw zdrowia powinien mieć na
uwadze poddanie sprawcy właściwemu leczeniu lub terapii, przeciwdziałanie
zachowaniom sprawcy zagrażającym życiu i zdrowiu innych osób lub powodującym
niszczenie przedmiotów znacznej wartości oraz zapewnienie sprawnego wykonywania
orzeczonego środka i zapobieżenie samowolnemu oddaleniu się sprawcy
stwarzającego zagrożenie poza zakładem.
Proponowane rozwiązania nie powodują dodatkowego obciążenia budżetu państwa ani
budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Przedstawiona poprawka jest zgodna z prawem Unii Europejskiej.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę o wprowadzenie do przedłożonego
projektu ustawy, przedstawionej przeze mnie poprawki.

Warszawa, 22 maja 2013 r.
BAS-WAPEiM-1144/13



Pani
Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny
wykonawczy (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Beata Kempa)
w wersji uwzględniającej autopoprawkę

Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2012 r., poz. 32
ze zm.) sporządza się następującą opinię:


1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy dodaje art. 95b w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zmianami; dalej: k.k.). Ponadto, w
autopoprawce przewidziano zmiany w art. 200 oraz w art. 201 ustawy z dnia 6
czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze
zmianami).
Przedmiotem projektu jest zastosowanie wobec określonych typów
sprawców, po zakończeniu wykonywania przez nich kary, środków
zabezpieczających określonych w art. 93 lub 95a k.k. Obejmują one
umieszczenie sprawcy w zakładzie zamkniętym lub skierowanie na leczenie
ambulatoryjne. W odniesieniu do środka wskazanego w art. 95a k.k. polega on
w szczególności na skierowaniu sprawcy przestępstwa przeciwko wolności
seksualnej, popełnionego w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, na
leczenie ambulatoryjne, w celu przeprowadzenia terapii farmakologicznej lub
psychoterapii, zmierzających do zapobieżenia ponownemu popełnieniu tego
przestępstwa. Wskazane wyżej środki mogłyby być zastosowane wobec
sprawców skazanych na karę co najmniej 10 lat pozbawienia wolności lub karę
surowszą jeśli istnieje wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia
przez nich czynu zabronionego. Druga ze wskazanych przesłanek została
dodana w autopoprawce.
Zmiany objęte autopoprawką dotyczą przepisów regulujących
wykonywanie przedstawionych środków zabezpieczających. Przewiduje się