Rządowy projekt ustawy o cudzoziemcach

– 190 –
i rekreacyjno-sportowych. Program zajęć powinien być dostosowany do wieku małoletniego
i długości jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Cudzoziemiec przebywający w areszcie dla cudzoziemców, poza uprawnieniami,
o których mowa w art. 416 ust. 1, ma ponadto prawo do:
1)
odbywania codziennie co najmniej dwugodzinnego spaceru na wolnym powietrzu,
chyba że co innego wynika z zaleceń lekarza;
2)
kontaktowania się z innymi cudzoziemcami przebywającymi w areszcie, po uzyskaniu
zezwolenia funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, w określonych miejscu
i czasie;
3)
korzystania z gier świetlicowych, lecz nie do uprawiania gier hazardowych, w czasie
i miejscu określonych przez funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie;
4)
zakupu z własnych środków finansowych wyrobów tytoniowych i palenia tytoniu, po
uzyskaniu zezwolenia funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, w miejscu do tego
wyznaczonym.
Art. 418. 1. Cudzoziemiec umieszczony w strzeżonym ośrodku lub przebywający
w areszcie dla cudzoziemców otrzymuje świadczenia zdrowotne, leki, artykuły sanitarne oraz
posiłki i napoje.
2. Cudzoziemiec otrzymuje świadczenia zdrowotne, leki i artykuły sanitarne na
zasadach określonych w art. 115 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.).
Art. 419. Cudzoziemiec umieszczony w strzeżonym ośrodku lub przebywający
w areszcie dla cudzoziemców jest obowiązany:
1)
przestrzegać regulaminu pobytu w ośrodku lub areszcie;
2)
wykonywać polecenia administracji ośrodka lub funkcjonariusza pełniącego służbę
w areszcie;

30) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83,
poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 111, poz. 1194,
z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179,
poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273,
poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648,
z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22,
poz. 119, Nr 62, poz. 504, Nr 98, poz. 817, Nr 108, poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz. 1475, Nr 201,
poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 34, poz. 191, Nr 40, poz. 227, Nr 125, poz. 842 i Nr 182,
poz. 1228, z 2011 r. Nr 39, poz. 201 i 202, Nr 112, poz. 654, Nr 129, poz. 734, Nr 185, poz. 1092, Nr 217,
poz. 1280 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 908 oraz z 2013 r. poz. 628.
– 191 –
3)
przestrzegać ciszy nocnej w godzinach od 22.00 do 7.00, a w dni świąteczne do godziny
8.00;
4)
przestrzegać zasad współżycia społecznego;
5)
dbać o higienę osobistą i utrzymywać w czystości pomieszczenia, z których korzysta;
6)
korzystać z wyposażenia ośrodka lub aresztu w sposób zgodny z jego przeznaczeniem;
7)
w przypadku wystąpienia objawów choroby niezwłocznie powiadomić o tym
administrację ośrodka albo funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie;
8)
w przypadku groźnego w skutkach zdarzenia niezwłocznie powiadomić o tym
administrację ośrodka albo funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie.
Art. 420.
1. Cudzoziemcowi umieszczonemu w
strzeżonym ośrodku lub
przebywającemu w areszcie dla cudzoziemców zabrania się:
1)
zakłócania spokoju i porządku w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców;
2)
posiadania, poza depozytem, urządzeń technicznych służących do rejestrowania obrazu,
a także przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie porządku lub bezpieczeństwa
w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców;
3)
posiadania w pokojach dla cudzoziemców lub w celach mieszkalnych przedmiotów,
które mają takie wymiary lub występują w takiej ilości, że ograniczają powierzchnię
pokoju dla cudzoziemców lub w celi mieszkalnej;
4)
spożywania alkoholu oraz przyjmowania środków odurzających lub substancji
psychotropowych;
5)
palenia wyrobów tytoniowych poza miejscami do tego wyznaczonymi;
6)
powodowania u siebie uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, jak również nakłaniania
do takich czynów lub pomagania w dokonywaniu takich czynów;
7)
urządzania gier hazardowych i uczestniczenia w nich.
2. Cudzoziemcowi umieszczonemu w strzeżonym ośrodku poza zakazami, o których
mowa w ust. 1, zabrania się:
1)
samowolnego oddalania się poza teren strzeżonego ośrodka lub przebywania
w miejscach, do których administracja ośrodka wydała zakaz wstępu;
2)
dokonywania samowolnej zmiany pokoju dla cudzoziemców i miejsca wyznaczonego
do spania.
– 192 –
Art. 421.
1. Cudzoziemiec umieszczony w
strzeżonym ośrodku podlega
odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie nakazów lub zakazów wynikających
z art. 419, art. 420 i przepisów wydanych na podstawie art. 427 ust. 1.
2. Karą dyscyplinarną jest pozbawienie cudzoziemca na okres do 7 dni prawa do:
1)
udziału w zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych, z wyjątkiem prawa do
korzystania z biblioteki i prawa do korzystania z prasy lub
2)
zakupu artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych oraz innych artykułów
dopuszczonych do posiadania w strzeżonym ośrodku.
3. Karę dyscyplinarną, o której mowa w ust. 2, wymierza, w drodze decyzji, na pisemny
wniosek kierownika strzeżonego ośrodka lub funkcjonariusza przez niego upoważnionego,
komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy
ze względu na miejsce położenia strzeżonego ośrodka.
4. Przy wymierzaniu cudzoziemcowi kary dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 2,
uwzględnia się w szczególności:
1)
stopień naruszenia nakazów lub zakazów wynikających z ustawy;
2)
rodzaj i okoliczności czynu;
3)
dotychczasową postawę cudzoziemca;
4)
stan zdrowia cudzoziemca;
5)
wartości kulturowe i przekonania religijne cudzoziemca;
6)
cele wychowawcze.
Art. 422. Decyzja o ukaraniu cudzoziemca karą dyscyplinarną zawiera:
1)
oznaczenie organu wydającego decyzję;
2)
datę wydania decyzji;
3)
imię i nazwisko cudzoziemca;
4)
podstawę prawną wymierzenia kary dyscyplinarnej;
5)
rodzaj nałożonej kary dyscyplinarnej;
6)
opis naruszenia przez cudzoziemca nakazów i zakazów wynikających z ustawy;
7)
podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stopnia służbowego komendanta oddziału
Straży Granicznej albo komendanta placówki Straży Granicznej albo upoważnionego
przez niego funkcjonariusza.
Art. 423. W postępowaniu w sprawie wymierzenia kary dyscyplinarnej stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego.
– 193 –
Art. 424. 1. Jeżeli życiu cudzoziemca zagraża poważne niebezpieczeństwo będące
następstwem odmawiania przez niego przyjmowania posiłków, co zostanie stwierdzone przez
co najmniej dwóch lekarzy, cudzoziemca można poddać koniecznemu zabiegowi
lekarskiemu, w tym zabiegowi chirurgicznemu, nawet bez jego zgody.
2. W przypadku braku zgody cudzoziemca na przeprowadzenie zabiegu lekarskiego
o poddaniu cudzoziemca takiemu zabiegowi postanawia sąd rejonowy właściwy ze względu
na miejsce pobytu cudzoziemca, na wniosek organu Straży Granicznej, któremu podlega
strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, w którym cudzoziemiec przebywa.
3. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 2, sąd określa sposób i miejsce dokonania
zabiegu lekarskiego.
4. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia cudzoziemca o konieczności
dokonania zabiegu lekarskiego decyduje lekarz.
Art. 425. 1. Cudzoziemcowi zwalnianemu ze strzeżonego ośrodka lub aresztu dla
cudzoziemców wydaje się przekazane przez niego do depozytu:
1)
pieniądze, w kwocie uwzględniającej potrącenie, o którym mowa w art. 344 ust. 1, lub
w pełnej wysokości, jeżeli decyzja o ustaleniu wysokości kosztów, o których mowa
w art. 337 ust. 1, nie została wydana;
2)
przedmioty, jeżeli nie są zabezpieczone na pokrycie kosztów związanych z wydaniem
i wykonaniem decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
2. W przypadku zwolnienia cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu dla
cudzoziemców dokumenty tożsamości i przedmioty pozostawione przez cudzoziemca
w depozycie pobiera z depozytu dowódca doprowadzenia i zwraca je cudzoziemcowi
w placówce Straży Granicznej, w której cudzoziemiec przekracza granicę, lub w porcie
lotniczym albo morskim państwa, do którego zostaje doprowadzony.
3. Przedmioty, o których mowa w art. 411 ust. 2 pkt 3, ulegają przepadkowi na rzecz
Skarbu Państwa.
4. Na wniosek cudzoziemca zwalnianego ze strzeżonego ośrodka lub aresztu dla
cudzoziemców przedmioty przekazane przez niego do depozytu mogą być wydane osobie
upoważnionej przez niego na piśmie lub wskazanej przez niego instytucji lub organizacji.
Koszty wydania przedmiotów z depozytu ponosi cudzoziemiec.
Art. 426. 1. Nadzór nad legalnością i prawidłowością umieszczenia oraz pobytu
cudzoziemców w strzeżonych ośrodkach i aresztach dla cudzoziemców sprawuje sędzia
– 194 –
penitencjarny sądu okręgowego właściwego ze względu na miejsce położenia strzeżonego
ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców.
2. Nadzór penitencjarny sprawowany w strzeżonym ośrodku i areszcie dla
cudzoziemców przez sędziego penitencjarnego sądu okręgowego, zwanego dalej „sędzią
penitencjarnym”, polega na kontroli i ocenie, w szczególności:
1)
legalności umieszczenia cudzoziemców w strzeżonych ośrodkach lub w aresztach dla
cudzoziemców oraz zwalniania cudzoziemców z tych ośrodków lub aresztów;
2)
warunków bytowych cudzoziemców, stanu opieki medycznej, prawidłowości
rozmieszczenia cudzoziemców w pokojach dla cudzoziemców i celach mieszkalnych,
respektowania praw cudzoziemców określonych w art. 416–418;
3)
prawidłowości załatwiania skarg i wniosków cudzoziemców;
4)
zasadności wymierzania cudzoziemcom kar dyscyplinarnych;
5)
zasadności i okoliczności poddawania zabiegom lekarskim cudzoziemców, o których
mowa w art. 424;
6)
ustalonego w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców regulaminu
organizacyjno-porządkowego;
7) przestrzegania przepisów o bezpieczeństwie w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla
cudzoziemców, w tym przepisów dotyczących użycia środków przymusu
bezpośredniego;
8)
prawidłowości postępowania administracji strzeżonego ośrodka lub aresztu dla
cudzoziemców w razie ujawnienia popełnienia przestępstwa, a także w przypadkach
wystąpienia wydarzeń nadzwyczajnych, w tym zgonu cudzoziemca lub buntów.
3. Sędzia penitencjarny wizytuje strzeżone ośrodki i areszty dla cudzoziemców. Ma on
prawo wstępu w każdym czasie, bez ograniczeń, do tych miejsc oraz poruszania się po ich
terenie, przeglądania dokumentów, żądania wyjaśnień od administracji tych ośrodków
i aresztów
oraz przeprowadzania podczas nieobecności innych osób rozmów
z cudzoziemcami umieszczonymi w tych ośrodkach i aresztach.
4. W przypadku stwierdzenia niezgodnego z prawem umieszczenia cudzoziemca
w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców sędzia penitencjarny niezwłocznie
zawiadamia o tym sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce położenia strzeżonego
ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców w celu wydania postanowienia o zwolnieniu
cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców lub w razie potrzeby
sam zarządza zwolnienie cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców.