Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o Biurze Ochrony Rządu, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawy o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw

– 15 –
niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć
60 dni w roku kalendarzowym.
4. Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny
wymagających opieki.
5. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, przez który funkcjonariusz jest
zwolniony od zajęć służbowych z powodu:
1)
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,
2)
choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami
służby,
3)
wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby,
4)
choroby przypadającej w czasie ciąży,
5)
poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na
dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania
komórek, tkanek i narządów,
6)
oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby
krwi lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi
– funkcjonariusz ten zachowuje prawo do 100% uposażenia.
6. Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy zwolnienie od zajęć
służbowych:
1)
nastąpiło podczas oddelegowania funkcjonariusza do pełnienia służby poza
granicami państwa w kontyngencie Straży Granicznej, o którym mowa w art. 147c
pkt 1–3a;
2)
zostało spowodowane przez inną osobę w wyniku popełnienia przez nią umyślnego
czynu zabronionego w związku z wykonywaniem czynności funkcjonariusza,
stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;
3)
powstało na skutek czynów o charakterze bohaterskim spełnionych w szczególnie
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem
życia lub zdrowia, w obronie prawa, nietykalności granic państwowych, życia,
mienia i bezpieczeństwa obywateli.
7. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6
pkt 3, stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do
wyższego przełożonego.
– 16 –
Art. 125b. 1. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie
lekarskie wystawione zgodnie z przepisami art. 55 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa, z tym że:
1)
przyczynę niezdolności do służby wskutek poddania się niezbędnym badaniom
lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów
oraz niezdolności do służby wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek,
tkanek i narządów – zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku
zgodnie z przepisem art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa;
2)
w przypadku, o którym mowa w art. 125a ust. 2 pkt 2 – zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi;
3)
w przypadku, o którym mowa w art. 125a ust. 2 pkt 5 lit. a – oświadczenie
funkcjonariusza;
4)
w przypadkach, o których mowa w art. 125a ust. 2 pkt 5 lit. b i c – zaświadczenie
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;
5)
w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo uprawniony podmiot
na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi.
2. W przypadkach uzasadnionych charakterem zadań służbowych wykonywanych
przez funkcjonariusza okres jego przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza się
w inny sposób niż określony w ust. 1.
3. Komendant Straży Granicznej określi, w drodze zarządzenia, z zachowaniem
przepisów o ochronie informacji niejawnych, odmienny sposób stwierdzania
przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 2.
Art. 125c. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dostarczyć przełożonemu
właściwemu do spraw osobowych zaświadczenie lekarskie, zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję, o której mowa w art. 125b ust. 1
pkt 5, w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
– 17 –
2. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 125a ust. 2
pkt 5 lit. a, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć przełożonemu właściwemu do spraw
osobowych w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2,
nieobecność w służbie w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim uznaje się za
nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia albo
oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od funkcjonariusza.
Art. 125d. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich może podlegać kontroli.
2. Kontrolę wykonują:
1)
komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych
w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
2)
przełożony funkcjonariusza właściwy do spraw osobowych w zakresie
prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz spełnienia wymogów
formalnych zaświadczeń lekarskich.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie
zwolnienia lekarskiego, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres tego
zwolnienia.
4. Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności
wcześniejszą niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, funkcjonariusz traci prawo do
uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
5. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało
sfałszowane, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres tego zwolnienia.
6. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na ustaleniu,
czy funkcjonariusz w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym sprawowania
osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny:
1)
nie wykonuje pracy zarobkowej;
2)
nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem.
7. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego przeprowadza
osoba upoważniona przez przełożonego funkcjonariusza.
8. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że funkcjonariusz wykonuje pracę
zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z jego celem,
– 18 –
osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało
nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
9. Protokół przedstawia się funkcjonariuszowi w celu wniesienia do niego
ewentualnych uwag. Wniesienie uwag funkcjonariusz potwierdza własnoręcznym
podpisem.
10. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole przełożony stwierdza utratę prawa
do uposażenia za okres, o którym mowa w ust. 3. Przepis stosuje się odpowiednio
w przypadku zawiadomienia przez komisję lekarską podległą ministrowi właściwemu
do spraw wewnętrznych w wyniku wykonywania przez tę komisję kontroli
prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
11. Od decyzji, o której mowa w ust. 10, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie
do wyższego przełożonego.
12. Spełnienie wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1)
nie zostało sfałszowane;
2)
zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń.
13. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 12 pkt 1, zachodzi podejrzenie,
że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, przełożony występuje do lekarza
leczącego o wyjaśnienie sprawy.
14. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie
z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, przełożony
występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych.
Art. 125e. 1. Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 125a, stanowi
uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące
funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem
powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych
należności lub ich wysokość.
2. Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim
przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim
stanowi 1/30 uposażenia, którego wysokość określa art. 125a.
– 19 –
3. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym
przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy
najbliższej wypłacie.
4. Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim
miesiącu pełnienia służby, potrąca się odpowiednią część uposażenia z należności
przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten zwraca
odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.
Art. 125f. 1. Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń
funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się
w całości na nagrody uznaniowe za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie
funkcjonariuszy przebywających na zwolnieniach lekarskich.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz na nagrody
roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi.
3. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po
zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego nie mniej niż miesiąc kalendarzowy,
a nie więcej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego
uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia
uposażeń funkcjonariuszy.
Art. 125g. Zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia się
przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 1, 3
i 6 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 121.
Art. 125h. 1. Komendant Główny Straży Granicznej sporządza roczne zestawienie
zbiorcze przyczyn przebywania na zwolnieniach lekarskich przez funkcjonariuszy
i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie do końca
marca następnego roku.
2. W zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się łączny okres przebywania
funkcjonariuszy na zwolnieniach lekarskich, z uwzględnieniem podziału na przyczyny
wskazane w art. 125a ust. 2, 5 i 6, oraz średni okres przebywania funkcjonariusza na
zwolnieniu lekarskim, w tym średnią roczną liczbę godzin niewykonywania
obowiązków przez funkcjonariusza.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
przejrzystości informacji zawartych w zestawieniu.”.