Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 1493
- Data wpłynięcia: 2013-06-18
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2013-09-27
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1238
1493-cz-I
a)
dostępności podziemnych składowisk dwutlenku węgla,
b)
wykonalności technicznej i ekonomicznej sieci transportowych dwutlenku
węgla.”;
3)
w art. 72 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, poszukiwanie lub
rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania dwutlenku węgla,
wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie
substancji, podziemne składowanie odpadów oraz podziemne składowanie
dwutlenku węgla – wydawanej na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. –
Prawo geologiczne i górnicze;”;
4)
w art. 82 w ust. 1 w pkt 1 w lit. e średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f
w brzmieniu:
„f) gotowość instalacji do wychwytywania dwutlenku węgla w przypadku instalacji do
spalania paliw w celu wytwarzania energii elektrycznej, o elektrycznej mocy
znamionowej nie mniejszej niż 300 MW;”;
5)
w art. 88 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3
w brzmieniu:
„3) w przypadku braku możliwości stwierdzenia gotowości instalacji do
wychwytywania dwutlenku węgla na etapie wydawania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach w przypadku instalacji do spalania paliw w celu wytwarzania
energii elektrycznej, o elektrycznej mocy znamionowej nie mniejszej niż
300 MW.”.
Art. 10. W ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do
emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) w załączniku do ustawy w części B
lp. 27–29 tabeli otrzymują brzmienie:
„27 Wychwytywanie dwutlenku węgla z instalacji
–
CO2
objętej systemem handlu uprawnieniami do emisji,
celem jego przesyłania i podziemnego składowania
w ramach projektu demonstracyjnego wychwytu
i składowania dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1
ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo
geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981,
– 56 –
z późn. zm.)
28 Przesyłanie dwutlenku węgla przeznaczonego do
–
CO2
podziemnego składowania w ramach projektu
demonstracyjnego wychwytu i składowania
dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy
z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne
i górnicze z wykorzystaniem sieci transportowej
dwutlenku węgla
29 Podziemne składowanie dwutlenku węgla w ramach
–
CO2”
projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania
dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy
z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne
i górnicze
Art. 11. W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. poz. 21) w art. 2
w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:
„12) dwutlenku węgla przeznaczonego do podziemnego składowania w ramach
przeprowadzania projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku
węgla w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo
geologiczne i górnicze.”.
Art. 12. 1. W odniesieniu do instalacji do spalania paliw w celu wytwarzania energii
elektrycznej, o elektrycznej mocy znamionowej nie mniejszej niż 300 MW, dla której
pozwolenie na budowę wydano po dniu 25 czerwca 2009 r., a przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, albo przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wydano decyzję
o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko,
marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce położenia instalacji, w drodze
decyzji, w okresie nie dłuższym niż 2 lata od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy,
zobowiąże prowadzącego instalację do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego,
o którym mowa w przepisach prawa ochrony środowiska.
– 57 –
2. Przegląd ekologiczny instalacji, o której mowa w ust. 1, zawiera dodatkowo ocenę
gotowości przystosowania instalacji do wychwytywania dwutlenku węgla określoną na
podstawie analizy:
1)
dostępności podziemnych składowisk dwutlenku węgla;
2)
wykonalności technicznej i ekonomicznej sieci transportowej dwutlenku węgla;
3)
wykonalności technicznej i ekonomicznej modernizacji instalacji pod kątem
przystosowania do wychwytywania dwutlenku węgla.
3. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, przedkłada niezwłocznie marszałkowi
województwa właściwemu ze względu na miejsce położenia instalacji sporządzony przegląd
ekologiczny.
4. W przypadku gdy przegląd ekologiczny instalacji, o której mowa w ust. 1, zawiera
pozytywną ocenę gotowości przystosowania instalacji do wychwytywania dwutlenku węgla,
marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce położenia instalacji, w drodze
decyzji, zobowiąże prowadzącego instalację do wskazania nieruchomości lub jej części, na
której będą zainstalowane urządzenia do wychwytywania dwutlenku węgla.
5. W decyzji, o której mowa w ust. 4, określa się termin wskazania nieruchomości lub
jej części, na której będą zainstalowane urządzenia niezbędne do wychwytywania dwutlenku
węgla, nie dłuższy niż 3 lata od dnia wydania decyzji. Określając termin, uwzględnia się
wyniki oceny, o której mowa w ust. 2.
Art. 13. Rejestr obszarów górniczych prowadzony na podstawie przepisów
dotychczasowych staje się rejestrem obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych
składowisk dwutlenku węgla w rozumieniu niniejszej ustawy.
Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw zagranicznych
opracuje sprawozdanie zawierające analizę z przeprowadzonych projektów demonstracyjnych
wychwytu i składowania dwutlenku węgla.
2. Sprawozdanie zawiera w szczególności:
1)
ocenę:
a)
skuteczności i przydatności stosowania technologii wychwytu i składowania
dwutlenku węgla w zakresie ograniczenia emisji dwutlenku węgla,
b)
bezpieczeństwa stosowania technologii wychwytu i składowania dwutlenku węgla
dla zdrowia i życia ludzi oraz dla środowiska,
– 58 –
c)
potrzeby i zasadności dopuszczenia stosowania technologii wychwytu
i składowania dwutlenku węgla na skalę przemysłową;
2)
rekomendacje dotyczące dalszych działań w zakresie stosowania technologii wychwytu
i składowania dwutlenku węgla na skalę przemysłową.
3. Minister właściwy do spraw środowiska przedstawi sprawozdanie Radzie Ministrów
w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r.
Art. 15. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 35 ust. 4, art. 69, art. 97 ust. 1,
art. 110, art. 116 ust. 7 oraz art. 137 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do
dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 69, art. 97 ust. 1,
art. 110, art. 116 ust. 7, art. 137 ust. 7 oraz art. 152a ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 24 miesiące od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 16. 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków z Narodowego Funduszu
Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej będący skutkiem finansowym wejścia w życie
ustawy wynosi 5 070 000 zł, z tym że w poszczególnych latach limit ten wynosi:
1)
2013 r. – 0 zł;
2)
2014 r. – 0 zł;
3)
2015 r. – 480 000 zł;
4)
2016 r. – 492 000 zł;
5)
2017 r. – 504 000 zł;
6)
2018 r. – 517 000 zł;
7)
2019 r. – 929 000 zł;
8)
2020 r. – 699 000 zł;
9)
2021 r. – 716 000 zł;
10) 2022 r. – 733 000 zł.
2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok
budżetowy maksymalnego limitu wydatków wprowadza się mechanizm korygujący
polegający na zmniejszeniu kosztów realizacji zadań Krajowego Administratora
Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla.
3. Działania, o których mowa w ust. 2, nie mogą stwarzać zagrożenia utraty możliwości
realizacji obowiązków Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z prawa Unii Europejskiej
oraz zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego, zdrowia i życia ludzi oraz środowiska.
– 59 –
4. Minister właściwy do spraw środowiska monitoruje wykorzystanie limitu wydatków,
o których mowa w ust. 1, oraz w razie potrzeby wdraża mechanizm korygujący, o którym
mowa w ust. 2.
Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2013 r., z wyjątkiem art. 163a–163c
ustawy wymienionej w art. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.
05/13rch
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1493-cz-II
› Pobierz plik
-
1493-cz-I
› Pobierz plik