Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze oraz niektórych innych ustaw

Nie jest wymagane dołączenie opinii, o której mowa w § 12a uchwały nr 49 Rady
Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M. P. Nr 13,
poz. 221, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt ustawy został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji
w zakładce Rządowy Proces Legislacyjny. Do projektu nie zgłoszono uwag w trybie
przewidzianym w ww. ustawie.
15


OCENA SKUTKÓW REGULACJI

I.
Cel projektowanej ustawy
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o adwokaturze oraz niektórych innych
ustaw ma na celu realizację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia
18 października 2010 r., o sygn. akt K 1/09 (Dz. U. Nr 200, poz. 1326). Tym
samym głównym założeniem projektu jest zmiana przepisów dotyczących
odpowiedzialności dyscyplinarnej członków niektórych samorządów zawodowych,
zgodnie z zaleceniami zawartymi w uzasadnieniu tego wyroku. Projekt
w szczególności zakłada przywrócenie osobie, skreślonej z listy danego samorządu,
prawa ubiegania się o ponowny wpis na listę członków samorządu zawodowego
albo daje możliwość uzyskania ponownego prawa wykonywania zawodu oraz
wprowadza instytucję zatarcia wpisu o orzeczeniu jednej z ww. kar
dyscyplinarnych.
II. Podmioty, na które oddziałuje projektowana ustawa
Podmiotami, na które będzie oddziaływała regulacja, są zarówno samorządy
zawodowe, jak i ich członkowie. Tym samym projektowaną regulacją zostaną
objęci adwokaci, radcowie prawni, lekarze weterynarii, notariusze, farmaceuci,
architekci, urbaniści, inżynierowie budownictwa, rzecznicy patentowi, komornicy
oraz diagności laboratoryjni.
III. Wyniki konsultacji społecznych
Projekt ustawy został przekazany do konsultacji społecznych z następującymi
podmiotami: Krajową Radą Komorniczą, Krajową Radą Radców Prawnych,
Naczelną Radą Adwokacką, Krajową Radą Notarialną, Krajową Izbą Architektów,
Krajową Izbą Inżynierów Budownictwa, Krajową Izbą Urbanistów, Krajową Radą
Diagnostów Laboratoryjnych, Krajową Radą Doradców Podatkowych, Naczelną
Izbą Lekarską, Naczelną Radą Aptekarską, Krajową Izbą Lekarsko-Weterynaryjną,
Krajową Radą Rzeczników Patentowych, Forum Związków Zawodowych,
Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, Krajowym
Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność 80”,
Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Lekarzy, Wolnym Związkiem
Zawodowym „Sierpień 80” Konfederacja.
16

Ponadto projekt został przesłany do zaopiniowania Pierwszemu Prezesowi Sądu
Najwyższego, Krajowej Radzie Sądownictwa oraz Stowarzyszeniu Sędziów
Polskich IUSTITIA.
Uwagi do projektu ustawy zgłosiły: Krajowa Rada Komornicza, Krajowa Izba
Radców Prawnych, Naczelna Rada Adwokacka, Krajowa Rada Doradców
Podatkowych, Naczelna Rada Lekarska, Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna,
Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.
W toku konsultacji społecznych większość uwag została uwzględniona lub
podmioty społeczne, po dodatkowych wyjaśnieniach przedstawionych przez
Prezesa Rządowego Centrum Legislacji, odstąpiły od nich.
Natomiast nie uwzględniona została uwaga:
1) Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej dotycząca wydłużenia okresu, po
którym lekarz weterynarii może ponownie starać się o wpis do rejestru, z 10 na
20 lat. Proponowane rozwiązanie doprowadziłoby do sytuacji, w której okres,
na jaki została wymierzona kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu,
byłby niespójny z okresem zatarcia ukarania, który według projektowanych
przepisów wynosi 15 lat od uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego
orzekającego karę pozbawienia prawa wykonywania zawodu. Powyższe
kłóciłoby się z samą instytucją zatarcia, która następuje dopiero po okresie
odbycia kary. Ponadto zbytnie wydłużenie okresu, na jaki może zostać
orzeczona kara pozbawienia prawa wykonywania zawodu, może doprowadzić
do sytuacji, w której taki lekarz weterynarii nigdy nie wróci już do
wykonywania zawodu, i tym samym projektowane przepisy dające taką
możliwość nigdy nie znajdą zastosowania w praktyce;
2) Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych odnośnie do stworzenia regulacji
zgodnie, z którą diagnosta laboratoryjny ukarany karą dyscyplinarną
pozbawienia prawa wykonywania zawodu będzie mógł ubiegać się o ponowny
wpis, po upływie 15 lat od uprawomocnienia się orzeczenia, natomiast zatracie
skazania następowałoby po upływie 10 lat od uprawomocnienia się orzeczenia
dyscyplinarnego. Proponowane rozwiązanie doprowadziłoby do sytuacji,
w której diagnosta laboratoryjny u którego nastąpiło zatarcie skazania, nie
mógłby ubiegać się o prawo wykonywania zawodu jeszcze przez 5 lat.
17

Wprowadzenie takiej regulacji kłóciłoby się z samą instytucją zatarcia, zgodnie
z którą po upływie określonego terminu skazanie uważa się za niebyłe;
3) Krajowej Rady Komorniczej w zakresie regulacji stanowiącej, iż wydalenie ze
służby komorniczej pociąga za sobą zakaz powołania na stanowisko
komornika lub asesora komorniczego, jakoby regulacja ta błędnie rozciągała
skutki wydalenia ze służby komorniczej na asesora komorniczego. Powyższe
niezasadne jest w świetle obecnie obowiązującego przepisu art. 72 ust. 4
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, który
stanowi, że wydalenie ze służby komorniczej pociąga za sobą zakaz
powoływania w przyszłości na stanowisko komornika sądowego lub asesora
sądowego. Zatem projektowana regulacja nie dokonuje zmiany w tym
przedmiocie, a jedynie uszczegóławia ten przepis w sposób zgodny
z wytycznymi Trybunału Konstytucyjnego.
IV. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie projektowanych rozwiązań nie będzie miało wpływu na sektor
finansów publicznych.
V. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie ustawy będzie miało wpływ na rynek pracy. Zgodnie
z
posiadanymi danymi statystycznymi zawartymi w wyroku Trybunału
Konstytucyjnego z kary dyscyplinarnej pozbawienia prawa wykonywania zawodu
nigdy nie skorzystały samorządy architektów, urbanistów, farmaceutów oraz
lekarzy weterynarii. Natomiast znalazła ona zastosowanie w stosunku do diagnosty
laboratoryjnego (jeden przypadek w latach 2007–2009), rzecznika patentowego
(dwa przypadki w latach 2005–2009), inżynierów budownictwa (pięć przypadków
w latach 2002–2009), radców prawnych (dziesięć przypadków w latach

2004–2009), notariuszy (jedenaście przypadków w latach 2006–2009), adwokatów
(siedemnaście przypadków w latach 2006–2008). Zatem na skutek wejścia w życie
projektowanych przepisów wskazane wyżej osoby wykonujące dany zawód będą
miały możliwość powrotu do jego wykonywania.

18

VI. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie ustawy nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość.
VII. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie ustawy nie wpłynie na sytuację i rozwój regionalny.
VIII. ródła finansowania proponowanych regulacji, w szczególności w odniesieniu do
budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego
Przedkładana regulacja nie będzie generowała dodatkowych obciążeń dla budżetu
państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.






















26/04/EP
19