Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty

Druk nr 1149


Warszawa, 16 stycznia 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o systemie oświaty.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Krzysztofa Jurgiela.


(-) Andrzej Adamczyk; (-) Jan Krzysztof Ardanowski; (-) Iwona Ewa Arent;
(-) Zbigniew Babalski; (-) Piotr Babinetz; (-) Barbara Bartuś; (-) Dariusz
Bąk; (-) Andrzej Bętkowski; (-) Zbigniew Chmielowiec; (-) Edward Czesak;
(-) Leszek
Dobrzyński; (-) Andrzej Duda; (-) Tadeusz Dziuba;
(-) Zbigniew Girzyński; (-) Szymon Giżyński; (-) Kazimierz Gołojuch;
(-) Czesław Hoc; (-) Michał Jach; (-) Wiesław Janczyk; (-) Mariusz Orion
Jędrysek; (-) Krzysztof Jurgiel; (-) Tomasz Kaczmarek; (-) Sławomir
Kłosowski; (-) Lech Kołakowski; (-) Adam Kwiatkowski; (-) Tomasz Latos;
(-) Krzysztof Lipiec; (-) Marek Łatas; (-) Marzena Machałek; (-) Ewa
Malik; (-) Jerzy Materna; (-) Grzegorz Matusiak; (-) Kazimierz Moskal;
(-) Marek Opioła; (-) Stanisław Ożóg; (-) Stanisław Piotrowicz; (-) Marek
Polak; (-) Krzysztof Popiołek; (-) Elżbieta Rafalska; (-) Adam Rogacki;
(-) Jarosław Rusiecki; (-) Bogdan Rzońca; (-) Anna Elżbieta Sobecka;
(-) Lech Sprawka; (-) Stefan Strzałkowski; (-) Marek Suski; (-) Stanisław
Szwed; (-) Jacek Świat; (-) Robert Telus; (-) Jan Tomaszewski; (-) Jan
Warzecha; (-) Jadwiga Wiśniewska; (-) Elżbieta Witek; (-) Michał
Wojtkiewicz; (-) Grzegorz Adam Woźniak; (-) Sławomir Zawiślak; (-) Maria
Zuba; (-) Jerzy Żyżyński.
Projekt

USTAWA
z dnia ……… 2013 r.
o zmianie ustawy o systemie oświaty
Art. 1.
W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz.
2572, z późn. zm. ) wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 5 ust. 3d otrzymuje brzmienie:

„3d. Minister właściwy do spraw rolnictwa:
1) może zakładać i prowadzić publiczne szkoły rolnicze oraz placówki rolnicze o
znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym;
2) może zakładać i prowadzić publiczne placówki doskonalenia nauczycieli
przedmiotów zawodowych, którzy nauczają w szkołach rolniczych;
3) w uzgodnieniu z właściwymi miejscowo kuratorem oświaty i dyrektorem
powiatowego urzędu pracy, może zakładać i prowadzić inne, niż określone w pkt
1, szkoły kształcące w zawodach niezbędnych dla rolnictwa i rozwoju wsi.”,

2) W art. 9 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„ 3) szkoły ponadgimnazjalne:
a) trzyletnią zasadniczą szkołę zawodową, której ukończenie umożliwia uzyskanie
dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminów
potwierdzających kwalifikacje w danym zawodzie, a także dalsze kształcenie
począwszy od klasy drugiej liceum ogólnokształcącego dla dorosłych oraz w
szkołach wymienionych w lit. f i g,
b) trzyletnie liceum ogólnokształcące, którego ukończenie umożliwia uzyskanie
świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego,
c) czteroletnie technikum, którego ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu
potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminów potwierdzających
kwalifikacje w danym zawodzie, a także uzyskanie świadectwa dojrzałości po
zdaniu egzaminu maturalnego,
d) szkołę policealną dla osób posiadających wykształcenie średnie, o okresie
nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, umożliwiającą uzyskanie dyplomu
potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminów potwierdzających
kwalifikacje w danym zawodzie,
e) trzyletnią szkołę specjalną przysposabiającą do pracy dla
uczniów
z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla
uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, której ukończenie umożliwia
uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy,
f) dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące dla absolwentów szkół
wymienionych w lit. a, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa
dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego,
g) trzyletnie technika uzupełniające dla absolwentów szkół wymienionych w lit. a,
których ukończenia umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje
zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwia uzyskanie świadectwa
dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego.”.



Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 2013 r.







UZASADNIENIE

1. Rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej niesie za sobą ogromne możliwości
rozwojowe, które mogą zostać dobrze wykorzystane jedynie w warunkach przyspieszenia
wzrostu gospodarczego, a także wzmocnienia spójności społecznej z pozostałymi krajami
i regionami Unii. Uwarunkowania powyższe są szczególnie ważne dla rozwoju obszarów
wiejskich, dla którego istotną barierę stanowi niski poziom wykształcenia ludności wiejskiej.


Niski poziom wykształcenia ludności wiejskiej, obok ograniczania tempa
modernizacji rolnictwa, zmniejsza aktywność społeczno-zawodową i możliwość rozwijania
pozarolniczej działalności gospodarczej na wsi jako źródła alternatywnego dochodu. Stanowi
też barierę korzystania przez rolników z funduszy unijnych.

W procesie przygotowania zawodowego następców gospodarstw rolnych, rozwoju
aktywności zawodowej i przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, olbrzymią rolę odgrywa
szkolnictwo rolnicze.
Efektywna szkoła rolnicza powinna wyposażyć absolwentów w wiedzę i umiejętności
zawodowe w zakresie zarówno technologii jak i organizacji produkcji, a w szczególności
w ramach:
•
nowych technologii produkcji rolniczej i organizacji gospodarstwa,
•
gospodarki i gry rynkowej w kraju i za granicą,
•
wiedzy prawnej – organizowanie grup producenckich, zawierania umów z
pośrednikami,
•
zasad Wspólnej Polityki Rolnej,
•
umiejętności w sporządzania biznesplanów pozwalających na korzystanie z
funduszy unijnych szczególnie w ramach PROW,
•
uzupełniania kwalifikacji na rzecz wykonywania dodatkowych zawodów
potrzebnych na wsi, umożliwiających uzyskiwanie dodatkowych dochodów.

Już powyższe krótkie zestawienie wskazuje, że szkoły rolnicze w swej istocie, różnią się
od innych szkół zawodowych, a w ślad za tym powinny one być dostosowane do wymagań
tego działu gospodarki. Bardzo duże zadanie przypada dla kształcenia praktycznego.
Absolwenci średnich i zasadniczych szkół zawodowych (nierolniczych) nie muszą
znać skomplikowanych procesów organizacji przedsiębiorstwa w swojej branży, a wystarczy
wyposażyć ich w kolejne, wystarczające na zajmowanym stanowisku pracy umiejętności
i wiadomości, potwierdzane kolejnym certyfikatem. I tak dla przykładu: poza rolnictwem nie
jest konieczne ukończenie trzyletniej szkoły zawodowej w zawodzie np. „ murarz”, aby mieć
kwalifikacje do budowania kominków. Wystarczy uzyskanie certyfikatu w zakresie „budowa
kominków”.
Taki proces kształcenia rolniczego sprawdzał się, a nawet był niezbędny w systemie
państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw rolnych, dla których należało przygotować
uczniów do pracy na wąskich stanowiskach pracy, jak np. robotnik prac polowych, obsługa
trzody chlewnej, oborowy, brygadzista produkcji polowej itp. Wprowadzana od 1 września
2012 r., nowa forma kształcenia – kwalifikacyjne kursy zawodowe, mogą stanowić jedną
z ofert kształcenia na tym poziomie, ale nie jedyną bez możliwości wyboru innej
alternatywnej ścieżki drożnego kształcenia rolniczego. Poprzez wprowadzane kursy
kwalifikacyjne nie da się bowiem przygotować następcy do prowadzenia gospodarstwa
rolnego, gdyż potrzebna jest tu wiedza i umiejętności z szerokiego zakresu, zdobyte
równocześnie. Ponadto wiedza rolnika musi być wsparta szerokimi umiejętnościami
praktycznymi, które są niezbędne dla racjonalnego i bezpiecznego prowadzenia produkcji
rolniczej. Powyższe uwarunkowania wymuszają więc inny, alternatywny, model kształcenia
młodzieży w zawodach rolniczych.
Kolejny problem, który wymaga rozstrzygnięcia stanowi zmiana, a dokładniej,
określone przez reformę, zawężenie struktury szkół zawodowych.
Zgodnie z ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 205, poz. 1206) poczynając od 1 września 2012 r zostały
zlikwidowane lub przekształcone w liceum ogólnokształcące dla dorosłych takie szkoły jak:
liceum profilowane, zasadnicza szkoła zawodowa dla dorosłych, technikum dla dorosłych,
dwuletnie uzupełniające liceum ogólnokształcące oraz trzyletnie technikum uzupełniające.
Likwidacja technikum uzupełniającego wydaje się być głęboko nieuzasadniona.
Wynika to z tego, że są to szkoły, które pozwalają na uzupełnienie oraz poszerzenie wiedzy
zdobytej w zasadniczej szkole zawodowej. Ich ukończenie daje możliwość przystąpienia do
egzaminu maturalnego i podjęcia dalszego kształcenia na studiach wyższych głównie
zawodowych. Absolwenci technikum uzupełniającego mogą również przystąpić do egzaminu
zawodowego i uzyskać tytuł technika w wybranym zawodzie.