Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

Projektodawcy zaproponowali w art. 1 pkt 29 projektu ustawy
podwyższenie kary za popełnienie czynu określonego w art. 197 § 1-3 kk (czyli
w tym również polegającego na zgwałceniu osoby małoletniej poniżej 15 roku
życia) ze szczególnym okrucieństwem. Taki czyn zagrożony ma być karą
pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 8 lat, karą 20 lat pozbawienia
wolności albo karą 25 lat pozbawienia wolności. Zaproponowane podwyższenie
dolnej granicy wymiaru kary w opisanym typie kwalifikowanym przestępstwa
zgwałcenia należy uznać za niesprzeczne z art. 3 ust. 5 pkt (iii) dyrektywy
2011/92/UE, który nakazuje, aby podejmowanie czynności seksualnych z
udziałem dziecka z użyciem przymusu, przemocy lub groźby, co należy uznać
za wypełniające znamię szczególnego okrucieństwa, podlegało sankcji karnej w
maksymalnym wymiarze co najmniej 10 lat pozbawienia wolności.

W art. 1 pkt 31 projektu ustawy występuje propozycja zmiany art. 204 § 3
kk, polegająca na zwiększeniu zagrożenia karą za dopuszczenie się, w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej, czynu polegającego na nakłanianiu, ułatwianiu
prostytucji małoletniego lub czerpaniu korzyści majątkowej z prostytucji
małoletniego. Tego rodzaju czyny zabronione mają być zgodnie z wolą
projektodawców zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od
lat 5, karą 20 lat pozbawienia wolności albo karą 25 lat pozbawienia wolności.
Opisaną powyżej projektowaną zmianę art. 204 § 3 kk należy uznać za
niesprzeczną z art. 4 ust. 5 dyrektywy 2011/92/UE, który nakazuje by
stypizowane w nim przestępstwa związane z prostytucją dziecięcą podlegały w
państwach członkowskich sankcjom karnym w maksymalnym wymiarze co
najmniej ośmiu lat pozbawienia wolności, jeżeli dziecko nie osiągnęło wieku
przyzwolenia, i co najmniej pięciu lat pozbawienia wolności, jeżeli dziecko
osiągnęło ten wiek.
Artykuł 1 pkt 38 projektu ustawy zawiera propozycję zmiany art. 228 § 1,
3 i 5 kk w zakresie podwyższenia ustawowego zagrożenia dla typu
podstawowego oraz typów kwalifikowanych łapownictwa biernego (tzn.
przyjmowania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy w związku z
pełnieniem funkcji publicznej). Projektodawcy proponują, by w typie
podstawowym czyn zagrożony był karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.
W typie kwalifikowanym polegającym na przyjęciu korzyści w zamian za
zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa zmiana przewiduje karę
pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Natomiast w przypadku przyjęcia korzyści
majątkowej znacznej wartości (zgodnie z art. 115 § 5 kk mieniem znacznej
wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego
przekracza 200.000 złotych) sprawca powinien podlegać karze pozbawienia
wolności na czas nie krótszy niż 3 lata. Projekt ustawy w zakresie zmiany
wymiaru kar za czyny stypizowane w art. 228 § 1, 3 i 5 kk należy uznać za
niesprzeczny z art. 5 ust. 1 Konwencji w sprawie zwalczania korupcji
urzędników Wspólnot Europejskich i urzędników państw członkowskich Unii
Europejskiej.

6
IV. Konkluzja
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych
innych ustaw nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.


Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Zbigniew Wrona



7

Warszawa, 11 stycznia 2013 r.
BAS-WAPEiM-3420/12


Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej




Opinia w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o zmianie
ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (przedstawiciel
wnioskodawców: poseł Andrzej Duda) jest projektem ustawy wykonującej
prawo Unii Europejskiej w rozumieniu art. 95a regulaminu Sejmu




Przedmiotem projektu ustawy jest nowelizacja ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zmianami), zwanej dalej kk,
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89,
poz. 555, ze zmianami), zwanej dalej kpk, oraz ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze zmianami).
Opiniowany projekt ustawy zawiera szereg zmian, które mają zostać
wprowadzone do polskiego prawa karnego, w szczególności do kodeksu
karnego. Zgodnie z zaproponowaną w art. 1 pkt 2 projektu ustawy zmianą do
katalogu kar przewidzianych w art. 32 kk dodana ma zostać kara 20 lat
pozbawienia wolności. Wprowadzenie wielu innych zmian, które znalazły się w
projekcie ustawy jest konsekwencją dodania nowej sankcji. Modyfikacje te
dotyczą m.in. zasad stosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary,
warunkowego zwolnienia po odbyciu części kary, zasady orzekania kary
łącznej. Ponadto projektodawcy zaproponowali liczne modyfikacje przepisów
części szczególnej kodeksu karnego, które zmierzają do zwiększenia
ustawowego zagrożenia karą wybranych typów czynów zabronionych, wśród
nich zbrodni wojennych, ludobójstwa, działania na rzecz obcego wywiadu,
zabójstwa, udziału w bójce, przestępstw przeciwko wolności seksualnej,
łapownictwa.
Zmiany zaproponowane w art. 2 projektu ustawy modyfikują art. 257a
kpk w zakresie orzekania środka zapobiegawczego w postaci nakazu
oskarżonemu o przestępstwo popełnione z użyciem przemocy na szkodę osoby
wspólnie zamieszkującej, opuszczenia lokalu mieszkalnego zajmowanego
wspólnie z pokrzywdzonym. Projektodawcy zgłosili również propozycje zmian
w kodeksie karnym wykonawczym w odniesieniu do reguł odbywania kary
przez osoby skazane na 20 lat pozbawienia wolności.
Opiniowany projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem Unii
Europejskiej. Projekt ten nie ma na celu wykonania prawa Unii Europejskiej.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych
innych ustaw nie jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej w
rozumieniu art. 95a regulaminu Sejmu.



Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Zbigniew Wrona


2