Poselski projekt ustawy o ochronie genomu ludzkiego i embrionu ludzkiego oraz zmianie niektórych innych ustaw

2. Z wnioskiem o wyrażenie zgody określonej w ust. 1 wystąpić mogą osoby,
które mają pełną zdolność do czynności prawnych. Wniosek o wyrażenie
zgody małżonkowie składają wspólnie.
3. Sąd wyraża zgodę na transfer określonego embrionu, gdy brak
przeciwwskazań medycznych do przeprowadzenia zabiegu transferu a
kwalifikacje osobiste małżonków uzasadniają przekonanie, że będą należycie
wywiązywali się z obowiązków rodzicielskich. Przed wydaniem orzeczenia
sąd może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu
środowiskowego w celu ustalenia sytuacji wnioskodawców oraz zasięgnąć
opinii placówki specjalistycznej na temat ich kwalifikacji osobistych, w
szczególności prezentowanych postaw rodzicielskich.
4. Sąd bierze pod uwagę kolejność zgłoszeń do Centralnego Rejestru
Biomedycznego składanych przez osoby ubiegające się o uzyskanie zgody na
transfer embrionu.
5. Wyjątkowo sąd może wyrazić zgodę na transfer określonego embrionu
kobiecie nie pozostającej w związku małżeńskim, gdy brak przeciwwskazań
medycznych do przeprowadzenia transferu a kwalifikacje osobiste
wnioskodawczyni uzasadniają przekonanie, że będzie należycie
wywiązywała się z obowiązków rodzicielskich i nie jest możliwe
zapewnienie wychowania dziecka przez małżonków. Przed wydaniem
orzeczenia sąd może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego
wywiadu środowiskowego w celu ustalenia sytuacji wnioskodawczyni oraz
zasięgnąć opinii placówki specjalistycznej na temat jej kwalifikacji
osobistych, w szczególności prezentowanej postawy rodzicielskiej.
6. Sąd uchyla zgodę, gdy został poinformowany przez Centralny Rejestr
Biomedyczny o niemożności przeprowadzenia transferu z uwagi na
wycofanie zgody na transfer, zaistnienie przeciwwskazań medycznych lub z
innych przyczyn wskazanych w ustawie. Przed dokonaniem transferu sąd
może uchylić zgodę także z innych ważnych powodów, w szczególności gdy
poweźmie wiadomość, że dobro dziecka może być zagrożone.
7. Sąd niezwłocznie przesyła do Centralnego Rejestru Biomedycznego
informację o wszczęciu postępowania w sprawie wyrażenia zgody, o której
mowa w ust. 1, oraz zakończeniu tego postępowania wraz z odpisem
orzeczenia oraz informację o uchyleniu zgody na transfer embrionu.
8. W sprawie wyrażenia zgody na transfer embrionu orzeka w trybie
nieprocesowym sąd opiekuńczy właściwy ze względu na miejsce
zamieszkania wnioskodawców na podstawie przepisów Kodeksu
postępowania cywilnego o przysposobieniu. Orzeczenie o wyrażeniu zgody
na transfer embrionu jest skuteczne z chwilą jego wydania.

Art. 23
1. Centralny Rejestr Biomedyczny na podstawie informacji otrzymywanych od
jednostek prowadzących procedury zapłodnienia pozaustrojowego prowadzi
aktualny wykaz embrionów, co do których zachodzą przesłanki określone
w art. 22 ust. 1 pkt 1-3, a nie została jeszcze wyrażona zgoda na transfer.
Wykaz ten udostępniany jest na żądanie sądu opiekuńczego.
2. Wykaz określony w ust. 1 zawiera informacje dostarczone przez jednostki,
które uzyskały zezwolenie na prowadzenie procedury zapłodnienia
pozaustrojowego oraz inne zobowiązane podmioty, a dotyczące embrionów
ujętych w wykazie oraz ich rodziców genetycznych. W wykazie odnotowuje
się także informacje określone w art. 22 ust. 7.
3. Centralny Rejestr Biomedyczny gromadzi zgłoszenia osób ubiegających się
o uzyskanie zgody na transfer embrionu. Wykaz ten udostępniany jest na
żądanie sądu opiekuńczego.
4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
zdrowia określi sposób przekazywania sądom oraz innym uprawnionym
podmiotom informacji z Centralnego Rejestru Biomedycznego oraz sposób
rejestrowania w Centralnym Rejestrze Biomedycznym informacji o poddaniu
embrionu kriokonserwacji i jej przyczynach, zastrzeżeń, o których mowa w
art. 22 ust. 1 pkt 3, zgłoszeń osób ubiegających się o uzyskanie zgody na
transfer embrionu oraz informacji, o których mowa w art. 22 ust. 7, mając na
uwadze dobro dziecka i interesy rodziców genetycznych oraz uwzględniając
możliwość prowadzenia tego rejestru w formie elektronicznej.
Art. 24
1. Prawo do sprawowania pieczy nad embrionem przysługuje rodzicom.
2. W przypadku wyrażenia zgody określonej w art. 22 kobietę wskazaną w
orzeczeniu o zgodzie na transfer embrionu uważa się za matkę, a jej męża za
ojca, od momentu dokonania transferu. W takiej sytuacji art. 927 k.c. § 2 nie
stosuje się do dziedziczenia ustawowego po rodzicach genetycznych, których
prawo do sprawowania pieczy nad embrionem wygasło w momencie
dokonania transferu.

Art. 25
W sytuacji określonej w art. 24 ust 2 zdanie 1 niedopuszczalne jest sądowe
zaprzeczenie pochodzenia dziecka ani ustalenie pochodzenia dziecka od
rodziców genetycznych.”;

ROZDZIAŁ IV
OBRÓT GAMETAMI

Art. 26
1. Pobieranie, przechowywanie, kriokonserwowanie, testowanie, sterylizowanie,
przeszczepianie i udostępnianie gamet w celu zastosowania u ludzi jest
dopuszczalne tylko na podstawie zezwolenia Prezesa Urzędu ds.
Biomedycyny, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Zezwolenie Prezesa Urzędu d.s. Biomedycyny nie jest wymagane na zabieg
lekarski pobrania gamet w celu bezpośredniego ich użycia w procedurze
zapłodnienia wewnątrzustrojowego, jeżeli dawca z biorcą pozostają w związku
małżeńskim albo we wspólnym pożyciu.

Art. 27
1. Jednostka, która uzyskała zezwolenie na pobieranie, przechowywanie,
kriokonserwowanie, testowanie, sterylizowanie, przeszczepianie i
udostępnianie gamet może pobrać gamety od dawcy, jeżeli:
1)
pobranie zostało poprzedzone niezbędnymi badaniami lekarskimi w
celu ograniczenia ryzyka zaistnienia poważnego przypadku reakcji
szkodliwej dla zdrowia oraz poważnego przypadku szkodliwości dla
zdrowia,
2)
dawca gamet został przed wyrażeniem zgody szczegółowo
pisemnie poinformowany o celu i wszelkich ryzykach zdrowotnych oraz
prawnych związanych z zabiegiem zapłodnienia wewnątrzustrojowego,
3)
dawca ma pełną zdolność do czynności prawnych i wyraził
pisemną zgodę na pobranie, przechowywanie, kriokonserwowanie,
testowanie i przetwarzanie gamet.
2.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia szczegółowy zakres badań lekarskich dawców i biorców
gamet mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa
zdrowotnego dawcy i biorcy, aktualny stan wiedzy medycznej, zagrożenia
zdrowotne związane z przechowywaniem, kriokonserwowaniem,
testowaniem, sterylizowaniem, przeszczepianiem i udostępnianiem gamet, a
także treść dyrektywy 2004/23/WE i innych norm prawa Unii Europejskiej.”;


ROZDZIAŁ V
WARUNKI INSTYTUCJONALNE PROWADZENIA PROCEDURY
ZAPŁODNIENIA POZAUSTROJOWEGO ORAZ OBROTU
GAMETAMI
Art. 28
1. Kontynuowanie rozpoczętych w dniu wejścia w życie ustawy procedur
zapłodnienia pozaustrojowego jest dopuszczalne tylko na podstawie
zezwolenia Prezesa Urzędu d.s. Biomedycyny udzielonego jednostkom
działającym na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności
leczniczej (Dz.U.2011.112.654 ze zm.)
2. Jednostkę, która uzyskała zezwolenie wskazane w ust. 1 uważa się za bank
gamet.

Art. 29

3. Pobieranie, przechowywanie, kriokonserwowanie, testowanie,
sterylizowanie, przeszczepianie i udostępnianie gamet w celu zastosowania
u ludzi jest dopuszczalne tylko na podstawie zezwolenia Prezesa Urzędu ds.
Biomedycyny udzielonego wyspecjalizowanej jednostce działającej na
podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej
(Dz.U.2011.112.654 ze zm.)
1.
2. Jednostkę, która uzyskała zezwolenie wskazane w ust. 1 uważa się za
bank gamet.

Art. 30

1. Prezes Urzędu d.s. Biomedycyny ujawnia w Centralnym Rejestrze
Biomedycznym banki gamet, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie
procedur zapłodnienia pozaustrojowego lub obrót gametami.
2. Prezes Urzędu d.s. Biomedycyny ujawnia w Centralnym Rejestrze
Biomedycznym listę wydanych zezwoleń wraz z wyszczególnieniem
czynności, które zezwolenie obejmuje.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia określi sposób prowadzenia
Centralnego Rejestru Biomedycznego, rejestrowania i udostępniania
informacji dotyczących jednostek, którym wydano zezwolenia oraz
wydanych zezwoleń, mając na uwadze obowiązek wyszczególnienia
czynności objętych zezwoleniem, jawność zawartych nim danych oraz treść
dyrektywy 2004/23/WE i innych norm prawa Unii Europejskiej, a także
możliwość prowadzenia Rejestru w formie elektronicznej.

Art. 31

1. Zezwolenie na prowadzenie procedury zapłodnienia pozaustrojowego może
uzyskać jednostka, która:
1) zatrudnia odpowiednią liczbę lekarzy uprawnionych do przeprowadzania tej
procedury,
2) daje rękojmię prawidłowej kriokonserwacji embrionów w
warunkach
umożliwiających ich późniejszy transfer i rozwój w organizmie kobiety,
3) posiada zaplecze techniczne, infrastrukturę i
organizację, gwarantujące
wysoki stopień bezpieczeństwa wykonywanych czynności dla osób
przystępujących do procedury oraz wytworzonych embrionów,
4) posiada odpowiednie ubezpieczenie majątkowe gwarantujące finansowanie
na wypadek zaprzestania działalności lub konieczności przeniesienia z
innych powodów embrionów i gamet poddanych kriokonserwacji do innej
uprawnionej jednostki,
5) dysponuje systemem zarządzania jakością, który uwzględnia zasady rzetelnej
praktyki klinicznej oraz obejmuje dokumentację standardowych procedur
roboczych, wytyczne, podręczniki szkoleniowe, formularze sprawozdawcze,
dokumentację osób przystępujących do procedury zapłodnienia
pozaustrojowego, a także procedury i umowy z innymi uprawnionymi
jednostkami na wypadek zaprzestania działalności.
6) mianowała osobę odpowiedzialną, o której mowa w art. 34.
2. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:
1) szczegółowy wykaz czynności, na które ma być wydane
zezwolenie,
2) informację o liczbie pracowników i ich kwalifikacjach,