Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks wyborczy

Druk nr 1015


Warszawa, 9 listopada 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Kodeks wyborczy.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Tomasza Makowskiego.


(-) Maciej Banaszak; (-) Piotr
Paweł Bauć; (-) Robert Biedroń;
(-) Bartłomiej Bodio; (-) Jerzy Borkowski; (-) Artur Bramora; (-) Jan
Cedzyński; (-) Piotr Chmielowski; (-) Artur Dębski; (-) Dariusz Cezar
Dziadzio; (-) Wincenty Elsner; (-) Łukasz Gibała; (-) Artur Górczyński;
(-) Anna Grodzka; (-) Michał Kabaciński; (-) Adam Kępiński; (-) Witold
Klepacz; (-) Krzysztof Kłosowski; (-) Henryk Kmiecik; (-) Sławomir
Kopyciński; (-) Roman Kotliński; (-) Łukasz Krupa; (-) Jacek Kwiatkowski;
(-) Andrzej Lewandowski; (-) Tomasz Makowski; (-) Małgorzata
Marcinkiewicz; (-) Maciej Mroczek; (-) Jacek Najder; (-) Wanda Nowicka;
(-) Michał Tomasz Pacholski; (-) Janusz Palikot; (-) Wojciech Penkalski;
(-) Andrzej Piątak; (-) Zofia Popiołek; (-) Marek Poznański; (-) Andrzej
Rozenek; (-) Adam Rybakowicz; (-) Armand Kamil Ryfiński; (-) Paweł
Sajak; (-) Halina Szymiec-Raczyńska; (-) Maciej Wydrzyński.











projekt

U S T A W A
z dnia …………………….
o zmianie ustawy Kodeks wyborczy



Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2011 r. Nr 21 poz.
112 ze zm.) po art. 472 dodaje się art. 472a w brzmieniu:

„Art. 472a. Kandydatem na wójta nie może być osoba, która pełniła już tę funkcję w tej samej
gminie przez co najmniej 2 kadencje.”

Art. 2 Do kadencji, o których mowa w art. 1 nie wlicza się okresów pełnienia funkcji wójta w
trakcie kadencji rozpoczętych i zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


Uzasadnienie

1. Uwagi ogólne
Celem niniejszego projektu jest wprowadzenie ograniczenia okresu sprawowania funkcji
publicznej poprzez wskazanie maksymalnej liczby kadencji organu samorządowego
wybieranego w wyborach bezpośrednich (wójt, burmistrz i prezydent miast), podczas
których dana osoba może pełnić funkcję. W tym celu konieczna jest zmiana ustawy
Kodeks wyborczy, poprzez wprowadzenie zakazu sprawowania funkcji wójta, burmistrza
i prezydenta miasta przez okres więcej niż dwóch kadencji.

2. Obecny stan prawny

W obecnym stanie prawnym ilość potencjalnych kadencji sprawowania urzędu wójta,
burmistrza i prezydenta miasta nie jest limitowana. W praktyce więc często mają miejsce
sytuacje, w których jedna osoba pełni wymienione funkcje przez kilka kadencji, nawet przez
okres kilkunastu lat. Według statystyk, na ogólną liczbę 2478 wójtów, burmistrzów i
prezydentów miast w Polsce, 262 z nich pełni swój urząd przez pięć kadencji (10,60% ogółu).
Oznacza to, że aż 224 wójtów (14,20 % ogółu) i 38 burmistrzów zarządza swoją gminą w
Polsce nieprzerwanie od pierwszych wyborów samorządowych, które odbyły się 27 maja
1990 roku.
Taki stan rzeczy często sprzyja relacjom korupcjogennym wśród organom samorządu
terytorialnego, ponadto perytryfikuje obsadę personalną lokalnych struktur władzy lokalnej,
de facto zamykając dostęp do nich dla osób spoza nieformalnej grupy interesu. Tym samym
na poziomie podstawowej jednostki podziału terytorialnego jaką jest gmina, blokowane są
mechanizmy demokratyczne, umożliwiające społeczeństwu udział w sprawowaniu władzy.

Samo ograniczenie liczby sprawowanych kadencji jest rozwiązaniem stosowanym już w
polskim porządku prawnym, zarówno w stosunku do publicznych obsadzanych w wyborach
powszechnych, jak i innych. Przykładem są regulacje dotyczące sprawowania takich urzędów
jak: Prezydenta RP, Prezesa NBB, prezesów sądów, czy też rektorów uczelni publicznych,
Na mocy bowiem min. art. 127 ust. 1 Konstytucji RP, Prezydent Rzeczypospolitej jest
wybierany na pięcioletnią kadencję i może być ponownie wybrany tylko raz. Z kolei art. 77
ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi, iż w uczelni publicznej rektor,
prorektor, kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej i jego zastępca nie mogą być
wybrani do pełnienia tej samej funkcji na więcej niż dwie następujące po sobie kadencje.
Jeśli zatem Prezydent RP jest ograniczony w ilości sprawowanych kadencji, trudno
znaleźć uzasadnienie dla sytuacji, w której wójt, burmistrz i prezydent miasta mogą niemalże
dożywotnio piastować swój urząd.

3. Sytuacja w innych krajach

Instytucja ograniczenia ilości kadencji organów władzy wykonawczej jest szeroko
stosowana w świecie i jest znana w języku angielskim pod pojęciem „term limits”. Dotyczy
ona przede wszystkim urzędów prezydenta państwa, a w Unii Europejskiej również
Przewodniczącego Rady Europejskiej oraz Prezesa Europejskiego Banku Centralnego.
W stosunku do samorządów terytorialnych, najszerzej ograniczenia kadencyjności
organów władzy wykonawczej stosowane są w Stanach Zjednoczonych. Dla przykładu, w
mieście Nowy Jork liczba sprawowanych kadencji w przypadku niemal wszystkich urzędów
publicznych ograniczona jest do dwóch lub trzech. W Cincinnati obowiązuje ograniczenie do
dwóch następujących po sobie kadencji 4-letnich burmistrza. Z kolei w Filadelfii burmistrz
może być wybrany na nie więcej niż trzy następujące po sobie kadencje.

Na gruncie obowiązujących przepisów, zarówno Konstytucja RP, jak i Europejska
Karta Samorządu Lokalnego nie narzucają żadnych konkretnych rozwiązań lub wytycznych
w przedmiocie ograniczenia ilości pełnionych kadencji przez osoby piastujące urząd organu
samorządowego.

4. Korzyści ze zmiany

Ograniczenie liczby sprawowanych kadencji przez wójtów, burmistrzów i
prezydentów miast przede wszystkim utrudni tworzenie i funkcjonowanie korupcjogennych
powiązań koteryjnych w środowiskach lokalnych.
Gminy w Polsce, stanowiące z reguły niewielkie społeczności, a co za tym idzie-
posiadające mniejszy potencjał przepływu kapitału ludzkiego- są szczególnie podatne na
powstanie takich nieformalnych układów, blokujących mechanizmy sprawnego i uczciwego
rządzenia. Również liczba osób konkurujących o dostęp do obsadzonych już urzędów jest
siłą rzeczy mniejsza niż w większych ośrodkach miejskich. Proponowana zmiana uczyni
zatem bardziej realnym dostęp do organów władzy wykonawczej samorządów nowych osób,
a tym samym zwiększy udział obywateli w sprawowaniu władzy przedstawicielskiej,
stanowiący podstawę ustroju demokratycznego.

Nie bez znaczenia są również argumenty natury psychologicznej. Z reguły u ludzi
długo sprawujących władzę, po latach występuje bowiem marazm i brak inicjatywy.
Natomiast wprowadzenie faktycznego przymusu cyrkulacji sprawowania funkcji wójta,
burmistrza i prezydenta miast umożliwi obsadzenie tych urzędów nowymi ludźmi, którzy
„świeżym okiem” będą mogli spojrzeć na problemy społeczności lokalnej oraz realizować
nowe pomysły, a w końcowym rozrachunku z pewnością pobudzi rozwój i inicjatywę
jednostek samorządu terytorialnego.

Rozwiązanie zawarte w projekcie powinno poprawić również efektywność
wykonywania swoich zadań przez wójtów, burmistrzów i prezydentów miast. Osoby
piastujące te urzędu, mając z góry wyraźnie zarysowane ramy czasowej przysługującego
mandatu, będą niejako zmuszone do planowej i sprawnej realizacji zaaprobowanego w
trakcie wyborów programu politycznego, już od początku pierwszej kadencji. Do jego pełnej

1 Dz.U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 ze sprost.
realizacji należy uznać za wystarczający ośmioletni okres dwóch kadencji. Natomiast obecnie
wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast, pozbawienie często poczucia ograniczeń
czasowych sprawowanego urzędu, nie są zdyscyplinowani i zmotywowani do szybkich i
wydajnych działań.

Kolejnym argumentem za proponowaną zmianą jest fakt, iż urzędujący wójtowie,
burmistrzowie i prezydencji miast w kolejnych wyborach już na starcie dysponują przewagą
nad osobą kandydującą dopiero do tych stanowisk. Osoba piastująca urząd, starając się o
reelekcje jest już bowiem rozpoznawalna w środowisku wyborczym, ma dostęp do mediów
lokalnych, dysponuje już pewnym doświadczeniem osobistym. Przede wszystkim jednak ma
dostęp do środków finansowych budżetu miasta, który poprzez prowadzenie inwestycji może
wykorzystywać do swojej autopromocji. Natomiast jej konkurent- pretendent ma zwykle
bardzo ograniczone fundusze na kampanię. Ograniczenie kadencyjności urzędów wójta,
burmistrza i prezydenta miasta pomogłyby zniwelować wspomniane elementy przewagi
dotychczasowych piastunów wspomnianych urzędów, a także umacniałyby praktykę uczciwej
konkurencji o dostęp do władzy publicznej.

Należy pamiętać także iż demokracja w naszym kraju funkcjonuje dopiero od
dwudziestu lat. Obywatele zatem ciągle „uczą się” mechanizmów demokratycznych.
Natomiast wymuszenie, w drodze proponowanej zmiany, rotacji na stanowiskach
samorządowych sprzyjałoby poszerzeniu społecznej świadomości zasad demokracji
przedstawicielskiej oraz poznawaniu korzyści płynących z uczestnictwa w życiu publicznym
społeczności lokalnej.

Projekt ustawy zakłada, iż do maksymalnej ilości dwóch kadencji nie będzie się
wliczało okresów pełnienia funkcji wójta, burmistrza i prezydenta miasta w trakcie kadencji
rozpoczętych i zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy.


Projekt niniejszy nie powoduje negatywnych skutków społecznych i ekonomicznych.
Nie powoduje także zwiększenia wydatków budżetu Państwa. Projekt niniejszy nie jest
sprzeczny z Prawem Unii Europejskiej.