Poselski projekt ustawy o podaniu do wiadomości publicznej informacji o byłych funkcjonariuszach komunistycznego aparatu bezpieczeństwa, czasowym ograniczeniu pełnienia przez nich funkcji publicznych oraz pozbawieniu ich nieuzasadnionych przywilejów materialnych
projekt przewiduje podanie do publicznej wiadomości informacji o byłych funkcjonariuszach i żołnierzach zawodowych organów bezpieczeństwa państwa, ograniczenie możliwości pełnienia przez nich funkcji publicznych - okres 10letni - oraz zasad uwzględniania służby w komunistycznych organach bezpieczeństwa państwa w zakresie świadczeń przysługującym byłym funkcjonariuszom i członkom ich rodzin)
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 789
- Data wpłynięcia: 2007-12-19
- Uchwalenie: odrzucony na pos. nr 26 dn. 24-10-2008
789
Druk nr 789
Warszawa, 13 grudnia 2007 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:
-
o podaniu do wiadomości publicznej
informacji o byłych funkcjonariuszach
komunistycznego aparatu bezpie-
czeństwa, czasowym ograniczeniu
pełnienia przez nich funkcji publicznych
oraz pozbawieniu ich nieuzasadnionych
przywilejów materialnych.
Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Arkadiusza Mularczyka.
(-) Iwona Arent; (-) Zbigniew Babalski; (-) Barbara Bartuś; (-) Andrzej
Bętkowski; (-) Mariusz Błaszczak; (-) Antoni Błądek; (-) Jacek Bogucki;
(-) Aleksander Chłopek; (-) Arkadiusz Czartoryski; (-) Zbigniew Dolata;
(-) Marzenna Drab; (-) Jan Dziedziczak; (-) Jacek Falfus; (-) Adam
Gawęda; (-) Szymon Stanisław Giżyński; (-) Mieczysław Golba; (-) Marian
Tomasz Goliński;
(-) Jerzy
Gosiewski;
(-) Przemysław Gosiewski;
(-) Kazimierz
Gwiazdowski;
(-) Czesław Hoc; (-) Grzegorz Janik;
(-) Krzysztof Jurgiel; (-) Beata Kempa; (-) Joanna Kluzik-Rostkowska;
(-) Marek Kwitek; (-) Tomasz Latos; (-) Marzena Machałek; (-) Gabriela
Masłowska; (-) Marek Matuszewski; (-) Kazimierz Matuszny; (-) Kazimierz
Moskal; (-) Jacek Osuch; (-) Stanisław Pięta; (-) Jacek Pilch; (-) Marek
Polak; (-) Jerzy Rębek; (-) Edward Siarka; (-) Anna Sikora; (-) Jan
Szyszko; (-) Krzysztof Tchórzewski; (-) Grzegorz Tobiszowski; (-) Andrzej
Walkowiak;
(-) Zbigniew
Wassermann;
(-) Waldemar
Wiązowski;
(-) Jadwiga Wiśniewska; (-) Michał Wojtkiewicz; (-) Waldemar Wrona;
(-) Sławomir Zawiślak; (-) Jarosław Zieliński.
Projekt
Ustawa
z dnia ................ 2007 r.
o podaniu do wiadomości publicznej informacji o byłych funkcjonariuszach
komunistycznego aparatu bezpieczeństwa,
czasowym ograniczeniu pełnienia przez nich funkcji publicznych
oraz pozbawieniu ich nieuzasadnionych przywilejów materialnych
W latach 1944–1989 organy bezpieczeństwa państwa stanowiły główny filar
systemu komunistycznego bezprawia. System ten służył utrwalaniu zależności Polski
od obcego mocarstwa i totalitarnego ustroju, który był zaprzeczeniem zasad
demokracji i państwa prawnego. Do 1956 r. organy bezpieczeństwa na szeroką skalę
stosowały zbrodnicze metody. Mimo zmian zapoczątkowanych w październiku 1956
r., działalność organów bezpieczeństwa, prowadzona często metodami pozaprawnymi
i naruszającymi podstawowe prawa człowieka, była nadal wymierzona w
niepodległościowe i demokratyczne aspiracje narodu oraz zmierzała do osłabienia
Kościoła katolickiego i innych niezależnych instytucji.
Z tych powodów służba w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944–
1956 zasługuje na najwyższą dezaprobatę z punktu widzenia zasad etycznych i
prawnych uznawanych przez cały cywilizowany świat i w wolnej Rzeczypospolitej nie
może stanowić podstawy jakichkolwiek korzyści prawnych. Służba w tych organach w
latach późniejszych musi być zaś uznana co najmniej za świadectwo sprzeniewierzenia
się uniwersalnym wartościom, na których opiera się demokratyczne państwo prawne,
oraz przyzwolenie na działanie wbrew dobru wspólnemu i powszechnie uznanym
prawom człowieka. Osoby, które decydowały się na taką służbę, nie powinny
korzystać z tego tytułu z żadnych przywilejów materialnych, a ich udział w życiu
publicznym państwa, które pragnie zbudować ład demokratyczny na fundamencie
prawdy, uczciwości, sprawiedliwości i praworządności, powinien podlegać pewnym
ograniczeniom. Obywatele mają też prawo wiedzieć, kto i na jakich stanowiskach
służył w komunistycznym aparacie bezpieczeństwa.
Indywidualnego potraktowania wymagają szczególne przypadki tych
nielicznych funkcjonariuszy komunistycznych organów bezpieczeństwa, którzy
potrafili przeciwstawić się wymaganiom stawianym im przez totalitarną ideologię i
politycznych dysponentów.
2
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa reguluje:
1) podanie do wiadomości publicznej informacji o byłych funkcjonariuszach i
żołnierzach zawodowych komunistycznych organów bezpieczeństwa państwa,
zwanych dalej „byłymi funkcjonariuszami;
2) czasowe ograniczenie możliwości pełnienia przez byłych funkcjonariuszy funkcji
publicznych;
3) zasady uwzględniania służby w komunistycznych organach bezpieczeństwa
państwa w zakresie świadczeń przysługujących byłym funkcjonariuszom i członkom
ich rodzin.
Art. 2.
W rozumieniu niniejszej ustawy komunistycznymi organami bezpieczeństwa państwa
były:
1) Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia
Narodowego;
2) Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego;
3) Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego;
4) jednostki organizacyjne podległe organom, o których mowa w pkt 1–3, a w
szczególności jednostki Milicji Obywatelskiej w okresie do dnia 14 grudnia 1954 r.;
5) instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych
komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i
równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych;
6) Akademia Spraw Wewnętrznych;
7) Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza;
8) Zarząd Główny Służby Wewnętrznej jednostek wojskowych Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych oraz podległe mu komórki;
9) Informacja Wojskowa;
10) Wojskowa Służba Wewnętrzna;
11) Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego;
12) inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno-rozpoznawcze lub
dochodzeniowo-śledcze, w tym w rodzajach broni oraz w okręgach wojskowych.
Rozdział 2
Podanie do wiadomości publicznej informacji o byłych funkcjonariuszach
Art. 3.
1. Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu, zwanego dalej „Instytutem”, podaje do wiadomości publicznej,
w szczególności w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski”, wykazy byłych funkcjonariuszy, obejmujące każdorazowo:
1) ostatnio używane imię (imiona) i nazwisko,
3
2) datę i miejsce urodzenia,
3) podstawowe dane o czasie i charakterze służby w komunistycznych
organach bezpieczeństwa, pełnionych w nich funkcjach oraz używanych wówczas
nazwiskach i pseudonimach.
2. Jeżeli okoliczności określone w art. 12 zostały stwierdzone zaświadczeniem
Prezesa Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 13 ust. 1, o fakcie tym czyni się
wzmiankę w obwieszczeniu
3. Przed podaniem do wiadomości publicznej Prezes Instytutu przedstawia wykaz, o
którym mowa w ust. 1, szefom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego;
każdy z nich może zgłosić sprzeciw wobec objęcia wykazem określonej osoby lub
ujawnienia określonych okoliczności ze względu na bezpieczeństwo lub obronność
państwa. W przypadku sprzeciwu Prezes Instytutu nie umieszcza nazwiska osoby w
wykazie byłych funkcjonariuszy.
4. W obwieszczeniu nie umieszcza się danych osobowych i informacji dotyczących
osób, o których mowa w art. 52b ustawy z dnia 18 grudnia 2007 r. o Instytucie
Pamięci Narodowej - Komisji cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.
U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424). Osoby te składają oświadczenie szefowi właściwej
służby; oznacza się je klauzulą „ściśle tajne”. Szef właściwej służby przesyła to
oświadczenie do ministra właściwego do spraw wewnętrznych z zachowaniem
przepisów o ochronie informacji niejawnych.
Art. 4.
1. W razie potrzeby Prezes Instytutu dokonuje uzupełnienia danych lub sprostowania
błędów zawartych w wykazie podanym do wiadomości publicznej na podstawie art. 3
ust. 1. Uzupełnienie lub sprostowanie podaje się do wiadomości publicznej w taki sam
sposób, w jaki podany był wykaz.
2. Uzupełnienia lub sprostowania, o którym mowa w ust. 1, Prezes Instytutu dokonuje
z urzędu lub na żądanie osoby objętej wykazem albo jej spadkobiercy.
Rozpoznawanie sporów należy do właściwości sądów powszechnych.
Rozdział 3
Czasowe ograniczenie możliwości pełnienia przez byłych funkcjonariuszy
funkcji publicznych
Art. 5.
1. W okresie 10 lat od wejścia w życie niniejszej ustawy zakazane jest pełnienie przez
byłego funkcjonariusza funkcji publicznych wymienionych w ust. 2. zwanych dalej
„funkcjami publicznymi”, z wyjątkiem funkcji pochodzących z wyborów
powszechnych oraz pracy dziennikarza niepolegającej na pełnieniu funkcji redaktora
naczelnego.
2. Osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu ustawy są:
1) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;
2) poseł, senator, poseł do Parlamentu Europejskiego;
3) osoba zajmująca kierownicze stanowisko państwowe w rozumieniu ustawy z dnia
31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska
państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.1));
4) członek Rady Polityki Pieniężnej;
Dokumenty związane z tym projektem:
-
789
› Pobierz plik