Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska

Warszawa, 27 sierpnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA–140 – 157 (3) /08

DSPA–140 – 158 (3) /08

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowiska wobec
komisyjnych projektów ustaw:

- o zmianie ustawy - Prawo ochrony
środowiska (druk nr 692),
- o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska
(druk nr 693).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra
Środowiska do reprezentowania Rządu w tych sprawach w toku prac
parlamentarnych.



(-) Donald Tusk


Stanowisko Rządu
w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska

(druk nr 692)

I. Wprowadzenie


Projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska (druk nr 692) dotyczy
artykułów, zgodnie z którymi:
− realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko,
określonego w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz planowanego przedsięwzięcia innego niż
określone w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2, które nie jest bezpośrednio związane
z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynika z tej ochrony, jeżeli może ono znacząco
oddziaływać na ten obszar - jest dopuszczalna wyłącznie po uzyskaniu decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, zwanej dalej
"decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach" (art. 46 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony
środowiska),
− obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia, o którym mowa
w art. 51 ust. 1 pkt 2 i 3 (planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na
środowisko oraz planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na obszar
Natura 2000, dla których obowiązek może być stwierdzony) stwierdza, w drodze
postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,
określając jednocześnie zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko;
właściwy organ uwzględnia łącznie szczegółowe uwarunkowania, o których mowa w art. 51
ust. 8 pkt 2; postanowienie wydaje się również, jeżeli organ nie stwierdzi potrzeby
sporządzenia raportu (art. 51 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska),
− opinię przed wydaniem postanowienia, w drodze którego stwierdza się obowiązek
sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia wydaje się w terminie 14 dni od
dnia otrzymania wniosku o wydanie opinii (art. 51 ust. 4c ustawy - Prawo ochrony
środowiska).

Propozycje zawarte w projekcie mają na celu usprawnienie procedury oceny oddziaływania
na środowisko i dotyczą zmian przebiegu procedury w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których
organ stwierdził brak obowiązku sporządzania raportu.

II. Projekt ustawy (druk nr 692)


Projekt ustawy eliminuje konieczność przeprowadzania procedury oceny oddziaływania na
środowisko i uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację
przedsięwzięcia, dla przedsięwzięć, dla których organ stwierdził brak obowiązku sporządzania
raportu, a tym samym uznał, iż dane przedsięwzięcie nie oddziałuje znacząco na środowisko.

Zmiany proponowane w art. 51 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska zakładają – w
sytuacji, jeżeli organ nie stwierdzi potrzeby sporządzenia raportu – umorzenie w drodze decyzji
postępowania w przedmiocie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Dodanie do art. 51 ustawy - Prawo ochrony środowiska ust. 2b stwarza możliwość
rezygnacji z uzyskania postanowienia stwierdzającego konieczność sporządzenia raportu w
odniesieniu do inwestycji niewymagających go obligatoryjnie, w sytuacji, gdy wnioskodawca sam
przedkłada raport, rezygnując tym samym z możliwości, iż organ nie stwierdziłby takiej
konieczności.

Zmiany art. 51 ust. 4c ustawy - Prawo ochrony środowiska zakładają, iż niedotrzymanie
przez organ terminu na wyrażenia opinii, uznać można za brak uwag. W ustępie tym proponuje się
również by postanowienie wyrażające opinię, nie było odrębnie zaskarżalne zażaleniem, lecz by, w
zależności od rodzaju rozstrzygnięcia, odwołanie następowało w ramach odwołania od decyzji o
umorzeniu postępowania lub poprzez zażalenie na postanowienie stwierdzające obowiązek
sporządzenia raportu.

1

Zmiany art. 46 ust.1 oraz art. 51 ust. 3, ust. 4d, ust. 5 i ust. 5a ustawy - Prawo ochrony
środowiska mają charakter redakcyjny i wynikają z konieczności ich dostosowania do zmienionej
treści ust. 2

W odniesieniu do art. 51 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska uznać należy, iż
rozwiązanie mające na celu wyeliminowane konieczności prowadzenia postępowania w sprawie
oceny oddziaływania na środowisko w przypadku przedsięwzięć, o których mowa w art. 51 ust. 1
pkt 2 i 3 ustawy - Prawo ochrony środowiska, w stosunku do których właściwy organ administracji
stwierdzi brak konieczności sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko – jest generalnie
zgodne z przesłankami dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny
skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko
naturalne. Rozwiązanie to usprawni i skróci proces inwestycyjny, eliminując nieuzasadnione
merytorycznie postępowanie administracyjne.
Zaznaczyć jednak należy, iż kompleksowe rozwiązania mające na celu skrócenie procesu
inwestycyjnego, w tym w części dotyczącej procedury oceny oddziaływania na środowisko, jest
planowane do wprowadzenia w nowej ustawie o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
i o ocenach oddziaływania na środowisko, której projekt w dniu 15 lipca 2008 r. został przyjęty
przez Radę Ministrów.
Celem nowej ustawy jest kompleksowa regulacja krajowego systemu ocen oddziaływania
na środowisko. Przyczynami podjęcia prac nad nową ustawą są poważne zastrzeżenia Komisji
Europejskiej, co do ich zgodności z wymaganiami dyrektyw unijnych, a także nagląca konieczność
usprawnienia procedury administracyjnej, która w obecnym kształcie bardzo wydłuża proces
inwestycyjny.

W odniesieniu do zmian polegających na dodaniu ust. 2b do art. 51 ustawy - Prawo
ochrony środowiska stwierdzić należy, iż nie są one zgodne dyrektywą Rady 85/337/EWG
w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na
środowisko naturalne, ponieważ eliminują one obligatoryjny obowiązek przeprowadzenia tzw.
screeningu dla przedsięwzięć wymienionych w Aneksie II do dyrektywy – czyli stwierdzenia, czy
planowane przedsięwzięcie podlega ocenie oddziaływania na środowisko (art. 4 ust. 2 dyrektywy).
Odnosząc się zaś do zmiany art. 51 ust. 4c ustawy - Prawo ochrony środowiska
wprowadzającej instytucję milczącej zgody w sytuacji niedotrzymania przez organ terminu na
wyrażenia opinii przed wydaniem postanowienia o obowiązku sporządzenia raportu o
oddziaływaniu na środowisko lub decyzji umarzającej postępowanie w przedmiocie decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach, uznać należy iż propozycja ta jest niezgodna z art. 6
dyrektywy 85/337/EWG.
Dodać należy, że zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, na opinie organów, o
których mowa w art. 51 ust. 3, wydawanych w trybie art. 123 Kpa, nie przysługuje zażalenie.

Reasumując, nie można odnieść się pozytywnie do przedstawionej propozycji zmiany
ustawy - Prawo ochrony środowiska. Rozwiązania zbliżone do zawartych w projekcie zostaną
wprowadzone, ale w nowej ustawie o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska i o ocenach
oddziaływania na środowisko. Intensywne prace nad nią są już prowadzone, w związku z czym
niezasadne jest procedowanie nad osobną zmianą ustawy - Prawo ochrony środowiska. Inne
propozycje zawarte w projekcie są natomiast sprzeczne z dyrektywą Rady 85/337/EWG i jako
takie nie powinny w ogóle wejść w życie.

W zawiązku z powyższym przedmiotowy projekt opiniuje się negatywnie.

2