Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw

§ 18. 1. Dla celów obliczania ekwiwalentu bilansowego transakcji terminowych stosuje
się:
1) w kdomach maklerskich, których zakres prowadzonej działalności jest znaczący - metodę
zaangażowania bieżącego;
2) w domach maklerskich, których zakres prowadzonej działalności jest nieznaczący:
a) metodę zaangażowania bieżącego lub metodę zaangażowania pierwotnego - do
transakcji terminowych pozabilansowych, których instrumentem bazowym jest waluta
lub instrument dłużny,
b) metodę zaangażowania bieżącego - do pozostałych transakcji.
2. Ekwiwalent bilansowy transakcji sprzedaży opcji jest równy 0.
3. Ekwiwalent bilansowy operacji dokonywanych na podstawie umowy z udzielonym lub
otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, których ujmowanie jako zobowiązania pozabilansowe
wymagane jest przez inne przepisy, jest równy bilansowej wartości przedmiotu operacji.
§ 19. Metoda zaangażowania bieżącego polega na tym, że:
1) ekwiwalent bilansowy transakcji terminowej oblicza się jako sumę kosztu zastąpienia i
oczekiwanej przyszłej straty;
2) za koszt zastąpienia przyjmuje się:
a) zysk rynkowy na danej transakcji terminowej, obliczony za okres od dnia zawarcia
transakcji lub ostatniego przeszacowania, albo
b) 0 - w przypadku gdy nie zrealizowano zysku;
3) oczekiwaną przyszłą stratę oblicza się jako iloczyn nominalnej kwoty transakcji
terminowej lub wartości jej ekwiwalentu delta w przypadku opcji pomnożonej przez wagi
ryzyka przypisane poszczególnym transakcjom zgodnie z tabelą:

Lp.
Instrument
Rezydualny termin zapadalności2

bazowy1
Do 14
ponad 14
ponad 1
ponad 5


dni
dni
rok
lat

- do 1
- do 5

roku
lat
(w %)3
Kolumna 1
Kolumna kolumna 3 kolumna 4 kolumna 5


2
1
Instrumenty
0,00
0,00
0,50
1,5

dłużne
2
Waluty obce i
0,00
1,00
5,00
7,50

złoto
3
Instrumenty
6,00
6,00
8,00
10,00

kapitałowe
4
Metale
7,00
7,00
7,00
8,00

szlachetne
oprócz złota

214

5
Towary i inne
10,00
10,00
12,00
15,00
1 Instrumenty bazowe wyrażone w walucie obcej zalicza się do
walut obcych, z tym że
instrumenty bazowe jednowalutowych transakcji na stopę
procentową zalicza się do
instrumentów dłużnych.

2 Od dnia sprawozdawczego do ustalonego dnia zapadalności
transakcji. Dla
transakcji, których rozliczenia dokonuje się w określonych
terminach i ponownie
ustala warunki, tak że wartość godziwa transakcji jest w tym
terminie równa 0,
rezydualny termin zapadalności jest równy okresowi do
następnego takiego terminu
rozliczenia. W przypadku transakcji stopy procentowej
spełniających te kryteria i
mających rezydulany termin zapadalności ponad rok waga ryzyka
udzielonych
zobowiązań pozabilansowych nie może być niższa od 0,5 %.

3 Dla transakcji z wielokrotną wymianą ich instrumentów bazowych
(lub ich wartości
godziwych) wagi ryzyka udzielonych zobowiązań pozabilansowych
mnoży się przez
liczbę takich wymian pozostałych do realizacji zgodnie z
warunkami transakcji.


§ 20. Metoda zaangażowania pierwotnego polega na tym, że ekwiwalent bilansowy
transakcji terminowej oblicza się jako iloczyn nominalnej kwoty transakcji lub wartości jej
ekwiwalentu delta w przypadku opcji i współczynnika konwersji kredytowej przypisanego tej
transakcji na podstawie tabeli:



Pierwotny termin zapadalności2



Lp.
Instrument
do 14 ponad 14 ponad 1
ponad 2

bazowy1
dni
dni
rok
lata (za


- do 1
- do 2
każdy
roku
lat
rozpoczęty


rok3)



(w %4)
kolumna 1
Kolumna kolumna kolumna 4 kolumna 5


2
3
215
1 Instrumenty
0,50
0,50
1,00
1,00

dłużne
2 Waluty obce i
0,00
2,00
5,00
3,00

złoto
1 Instrumenty bazowe wyrażone w walucie obcej zalicza się do
walut obcych, z tym
że instrumenty bazowe jednowalutowych transakcji na stopę
procentową zalicza się
do instrumentów dłużnych.

2 Od dnia zawarcia transakcji do ustalonego dnia jej
zapadalności.

3 Maksymalnie do 100 % łącznie za cały okres trwania
transakcji.

4 Dla transakcji z wielokrotną wymianą ich instrumentów
bazowych (lub ich wartości
godziwych) wagi ryzyka udzielonych zobowiązań
pozabilansowych mnoży się przez
liczbę takich wymian pozostałych do realizacji zgodnie z
warunkami transakcji.


216


4-18-om

217
Projekt


ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia

w sprawie warunków, jakie musi spełniać organizowany przez firmę inwestycyjn
alternatywny system obrotu oraz zakresu, trybu i formy upowszechniania informacji o
transakcjach i obrotach w tym systemie


Na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 104 poz. 708 i Nr 157, poz. 1119 oraz z
2007 r. Nr …., poz. …….) zarządza się, co następuje:


§ 1. Rozporządzenie określa warunki, jakie musi spełniać organizowany przez firmę
inwestycyjną alternatywny system obrotu oraz zakres, tryb i formę upowszechniania
informacji o transakcjach i obrotach zawartych w tym systemie.

§ 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi;
2) ustawie o ofercie publicznej – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o
ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do
zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. Nr 184, poz. 1539,
z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr …., poz. …….);
3) instrumentach – rozumie się przez to papiery wartościowe oraz niebędące papierami
wartościowymi instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. b-e i lit.
g-i ustawy.
2. Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące trybu postępowania firmy
inwestycyjnej w stosunku do emitenta papierów wartościowych stosuje się odpowiednio do
trybu postępowania firmy inwestycyjnej w stosunku do wystawcy niebędących papierami
wartościowymi instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. b-e i lit.
g-i ustawy.


§ 3. Firma inwestycyjna organizuje alternatywny system obrotu na podstawie
regulaminu. Regulamin alternatywnego systemu obrotu określa w szczególności:
1) rodzaj instrumentów mających być przedmiotem obrotu;
2) kryteria i warunki dopuszczania instrumentów do obrotu;
3) tryb i warunki zawierania transakcji;


1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt
3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Finansów (Dz. U. Nr 131, poz. 908 i Nr 169, poz. 1204).