Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw

Stopień jakości
Waga ryzyka
kredytowej (SJK)

A
B
C
SJK 1
7%
12%
20%
SJK 2
12%
20%
35%
SJK 3
60%
75%
75%
Pozostałe zewnętrzne
1250%
1250%
1250%
oceny jakości
kredytowej

§95. Wagi ryzyka określone w kolumnie A każdej tabeli stosuje się, z zastrzeżeniem
przepisów § 96 - 97 , w przypadku gdy pozycja znajduje się w najbardziej uprzywilejowanej
transzy sekurytyzacji. Przy określaniu, czy dana transza jest najbardziej uprzywilejowana do
wyżej wymienionych celów, nie wymaga się uwzględniania kwot należnych z tytułu
walutowych transakcji pochodnych, transakcji pochodnych opartych na stopie procentowej,
należnych opłat lub innych podobnych płatności.
§96. Wagę ryzyka w wysokości 6% można zastosować dla pozycji, która jest najbardziej
uprzywilejowaną transzą sekurytyzacji, o ile transza ta jest uprzywilejowana pod każdym
względem w odniesieniu do innej transzy, która z kolei otrzymałaby wagę ryzyka 7% zgodnie
z § 94 , pod warunkiem że:
1) Komisja wyda domowi maklerskiemu zgodę na zastosowanie wagi ryzyka 6%, jeżeli
takie podejście jest uzasadnione w związku ze zdolnością absorpcji strat przez transze
podporządkowane,
2) pozycja posiada zewnętrzną ocenę jakości kredytowej zgodną z pierwszym stopniem
jakości kredytowej w Tabeli 4 lub Tabeli 5 lub, jeśli pozycja nie posiada zewnętrznej
oceny jakości kredytowej, wymagania zawarte w § 89 pkt 1 - 3 są spełnione, przy czym
pozycja odniesienia oznacza pozycję w transzy podporządkowanej, która otrzymałaby
wagę ryzyka 7% zgodnie z § 94.
§ 97. 1. Wagi ryzyka określone w kolumnie C w tabeli 4 i 5 stosuje się w przypadku, gdy
pozycja sekurytyzacyjna znajduje się w strukturze sekurytyzacyjnej z efektywną liczbą
ekspozycji sekurytyzowanych mniejszą niż sześć, przy czym przy obliczaniu efektywnej
liczby ekspozycji sekurytyzowanych, ekspozycje wielokrotne wobec jednego dłużnika należy
traktować jako pojedynczą ekspozycję. 2. Efektywną liczbę ekspozycji oblicza się według
wzoru:

(∑ EAD 2)
i
N =
i
∑

EAD 2
i
i
gdzie EADi stanowi sumę wartości wszystkich ekspozycji wobec i-tego dłużnika, przy czym i
oznacza numer kolejny dłużnika.
W przypadku sekurytyzacji ekspozycji już objętych sekurytyzacją (resekurytyzacja), dom
maklerski uwzględnia liczbę ekspozycji w resekurytyzowanej puli, a nie liczbę ekspozycji
bazowych w puli pierwotnej.
Jeśli dom maklerski posiada informację o udziale w portfelu największej ekspozycji, C1, dom
maklerski może przyjąć N równe 1/C1.

164
§ 98. Wagi ryzyka w kolumnie B stosuje się do wszystkich innych pozycji
sekurytyzacyjnych.
§ 99. Ograniczenie ryzyka kredytowego pozycji sekurytyzacyjnych może być uznane zgodnie
z § 109 - 111
Tytuł 4. Metoda Formuły Nadzorczej.
§100. Z zastrzeżeniem przepisów § 106 - 108, waga ryzyka dla pozycji sekurytyzacyjnych
zgodnie z Metodą Formuły Nadzorczej stanowi większą z następujących wartości: 7% lub
waga ryzyka, którą należy zastosować zgodnie z § 101.
§ 101. 1. Z zastrzeżeniem przepisów § 106 - 108 , waga ryzyka ekspozycji równa się
12.5 x ( S[L+T] – S[L] ) / T, gdzie:

⎧
xjeslix ≤ Kirbr
S (x) =

⎨
⎩Kirbr + K[x] − K[Kirbr] + (d * Kirbr /ω 1
)( − ω(Kirbr−
e
x) / Kirbr ) jesliKirbr < x
gdzie:
h = (1 – Kirbr / ELGD)N
c = Kirbr / (1 - h)
(ELGD − Kirbr)Kirbr + ,
0
1
(
25 − ELGD)Kirbr
v =

N
2
⎛ v + Kirbr
⎞
− Kirbr Kirbr − v
2
1
(
)
f =
− c +
⎜
⎜
⎟
⎟

1 − h
1
(
⎝
⎠
− h τ)
1
( − c)c
g =
−1
f
a = g * c
b = g * (1 – c)
d = 1 – (1 – h) * (1 – Beta [Kirbr ; a , b] )
K [x] = (1 – h) * ((1 – Beta [x ; a , b]) x + Beta [x ; a + 1 , b] c)
τ = 1000
ω = 20.
Beta [x, a, b] oznacza wartość dystrybuanty rozkładu Beta z parametrami a i b w punkcie x.
T (grubość transzy, w której znajduje się dana pozycja sekurytyzacyjna) wyznacza się jako
stosunek wartości nominalnej transzy do sumy wartości ekspozycji wyznaczonych dla
poszczególnych sekurytyzowanych ekspozycji. Dla celów obliczenia T wartość ekspozycji z
tytułu instrumentu pochodnego określonego w § 2 pkt 2 załącznika nr 9 do rozporządzenia, o ile
jej bieżący koszt zastąpienia nie jest dodatni, równa się przyszłej potencjalnej ekspozycji
kredytowej obliczonej zgodnie z załącznikiem nr 9 do rozporządzenia.
Kirbr oblicza się jako stosunek a) wartości Kirb do b) sumy wartości ekspozycji wyznaczonych
dla poszczególnych sekurytyzowanych ekspozycji. Kirbr wyraża się w formie ułamka dziesiętnego
(na przykład Kirb równy 15% puli wyraża się jako Kirbr równy 0,15).

165
L (poziom wsparcia jakości kredytowej) wyznacza się jako stosunek wartości nominalnej
wszystkich transz podporządkowanych wobec transzy, w której znajduje się dana pozycja, do sumy
wartości ekspozycji wyznaczonych dla poszczególnych sekurytyzowanych ekspozycji. W
pomiarze L nie uwzględnia się skapitalizowanych przyszłych dochodów. Przy obliczaniu poziomu
wsparcia jakości kredytowej, ekspozycji wobec kontrahentów z tytułu transakcji pochodnych
określonych w § 2 załącznika nr 9 do rozporządzenia, stanowiących transze mniej
uprzywilejowane w stosunku do transzy rozpatrywanej, można przyjąć według bieżącego kosztu
zastąpienia, bez uwzględnienia wartości przyszłych potencjalnych ekspozycji kredytowych.
N oznacza efektywną liczbę ekspozycji obliczoną zgodnie z § 97
ELGD, średnią stratę z tytułu niewykonania zobowiązań ważoną ekspozycją, oblicza się według
wzoru:
∑LGD *EAD
i
i
ELGD = i
∑

EADi
i
gdzie LGDi oznacza średnią wartość LGD związaną ze wszystkimi ekspozycjami względem i-
tego dłużnika (gdzie i oznacza numer kolejny dłużnika), a wartość LGD określa się zgodnie z
metodą wewnętrznych ratingów dla obliczania wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka
kredytowego określoną w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
W przypadku resekurytyzacji do pozycji sekurytyzowanych stosuje się wartość LGD równą
100%.
Jeżeli ryzyko niewykonania zobowiązań i ryzyko rozmycia dotyczące nabytych wierzytelności są
traktowane w ramach sekurytyzacji w sposób zbiorczy (np. dostępna jest pojedyncza rezerwa albo
zabezpieczenie nadwyżkowe w celu pokrycia strat z obu źródeł), LGDi odpowiada średniej
ważonej wartości LGD dla ryzyka kredytowego i 75 % LGD dla ryzyka rozmycia. W tym
przypadku wagi stanowią odpowiednio wymogi kapitałowe wyliczone odrębnie dla ryzyka
kredytowego i dla ryzyka rozmycia.
2. Jeśli wartość ekspozycji największej ekspozycji sekurytyzowanej, C1, nie przekracza 3 % sumy
wartości ekspozycji sekurytyzowanych, wówczas do celów Metody Formuły Nadzorczej dom
maklerski może przyjąć, że wartość LGD równa się 50 %, a N równa się:
1
−
⎛
⎛ Cm − C ⎞
⎞
1
N = C C

m + ⎜
⎟mak .s 1− mC 0
,
1
⎜
⎜
{
1
}⎟⎟
m −1
⎝
⎝
⎠
⎠
albo
N=1 / C1.
Cm oblicza się jako stosunek sumy wartości “m” największych ekspozycji do sumy wartości
ekspozycji sekurytyzowanych. Wartość “m” może zostać określona przez dom maklerski.
W przypadku sekurytyzacji obejmującej ekspozycje detaliczne dom maklerski może stosować h =
0 oraz v = 0 w ramach Metody Formuły Nadzorczej.
§ 102. Ograniczenie ryzyka kredytowego pozycji objętych sekurytyzacją może być uznane
zgodnie z § 109 - 110 oraz § 112 - 116.
Tytuł 5. Instrumenty wsparcia płynności.
Dział 1. Zasady ogólne.

166
§ 103. . Do celów określenia wartości ekspozycji z tytułu nieposiadającej zewnętrznej oceny
jakości kredytowej pozycji sekurytyzacyjnej w formie określonych rodzajów instrumentów
wsparcia płynności, stosuje się przepisy § 104 - 108.
Dział 2. Instrumenty wsparcia płynności dostępne wył cznie w przypadku zaburzeń
funkcjonowania rynku.
§ 104. W odniesieniu do wartości nominalnej instrumentu wsparcia płynności, który może być
wykorzystany jedynie w przypadku zaburzenia funkcjonowania rynku oraz który spełnia warunki
określone w § 61 dla dopuszczalnego instrumentu wsparcia płynności, stosuje się współczynnik
konwersji 20%.
Dział 3. Linie zaliczek gotówkowych.
§ 105. W odniesieniu do wartości nominalnej instrumentu wsparcia płynności, który spełnia
warunki określone w § 64 , stosuje się współczynnik konwersji 0%.
Dział 4. Szczególne sposoby postępowania, gdy nie można obliczyć wartości “Kirb”.
§ 106. W przypadku, gdy obliczanie kwot ekspozycji ważonych ryzykiem dla sekurytyzowanych
ekspozycji, tak jakby nie były one objęte sekurytyzacją, jest utrudnione, dom maklerski może po
uzyskaniu zgody Komisji, przejściowo stosować poniższą metodę obliczania kwot ekspozycji
ważonych ryzykiem w odniesieniu do pozycji sekurytyzacyjnej bez zewnętrznej oceny jakości
kredytowej w postaci instrumentu wsparcia płynności, który spełnia warunki dopuszczalnego
instrumentu wsparcia płynności zawarte w § 61 lub spełnia warunki zawarte w § 104.
§ 107. W odniesieniu do pozycji sekurytyzacyjnej w postaci instrumentu wsparcia płynności
można zastosować najwyższą wagę ryzyka, jaka byłaby zastosowana w metodzie standardowej
obliczania wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego zgodnie z załącznikiem nr 6 do
rozporządzenia w odniesieniu do którejkolwiek z sekurytyzowanych ekspozycji, gdyby nie były
one poddane sekurytyzacji.
§ 108. Aby określić wartość ekspozycji z tytułu pozycji sekurytyzacyjnej w postaci instrumentu
wsparcia płynności, do wartości nominalnej instrumentu wsparcia płynności stosuje się
następujące współczynniki konwersji:
1) 20% - jeśli instrument wsparcia płynności spełnia warunki określone w § 104 ,
2) 50% - jeśli pierwotny termin zapadalności instrumentu wsparcia płynności wynosi jeden rok
lub krócej,
3) 100% - w przypadkach niewymienionych w pkt 1 i 2.
Tytuł 6. Uznanie ograniczenia ryzyka kredytowego pozycji sekurytyzacyjnych
Dział 1 . Ochrona kredytowa rzeczywista.
§ 109. Za dopuszczalną ochronę kredytową rzeczywistą uznaje się jedynie ochronę dopuszczoną
w metodzie standardowej obliczania wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego, w
zakresie i na zasadach określonych w załącznikach nr 6 i nr 7 do rozporządzenia, przy czym
minimalne kryteria określone w tych załącznikach muszą być spełnione.
Dział 2. Ochrona kredytowa nierzeczywista.
§ 110. Ochronę nierzeczywistą oraz uznawanych dostawców ochrony nierzeczywistej uznaje się w
zakresie i na zasadach określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, przy czym minimalne
kryteria określone w tych załącznikach muszą być spełnione.
Dział 3. Obliczanie wymogów kapitałowych dla pozycji sekurytyzacyjnych objętych
instrumentami ograniczania ryzyka kredytowego
Rozdział 1. Metoda Zewnętrznych Ratingów.

167
§ 111. W przypadku, gdy kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem oblicza się przy zastosowaniu
Metody Ratingów Zewnętrznych, wartość ekspozycji lub kwota ekspozycji ważonej ryzykiem dla
pozycji sekurytyzacyjnej, względem której uzyskano ochronę kredytową, mogą zostać zmienione
zgodnie z przepisami załącznika nr 7 do rozporządzenia w zakresie, w jakim te przepisy stosują się
do obliczeń kwot ekspozycji ważonych ryzykiem zgodnie z metodą standardową obliczania
wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego.
Rozdział 2. Metoda Formuły Nadzorczej – pełna ochrona.
§ 112. W przypadku, gdy kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem oblicza się przy zastosowaniu
Metody Formuły Nadzorczej, dom maklerski oblicza efektywną wagę ryzyka danej pozycji
sekurytyzacyjnej, dzieląc kwotę ekspozycji ważonej ryzykiem dla danej pozycji przez wartość
ekspozycji wyznaczoną dla danej pozycji sekurytyzacyjnej i mnożąc wynik przez 100.
§ 113. W przypadku ochrony kredytowej rzeczywistej, kwotę ekspozycji ważonej ryzykiem dla
pozycji sekurytyzacyjnej oblicza się jako iloczyn efektywnej wagi ryzyka określonej w § 112 oraz
wartości ekspozycji dla danej pozycji skorygowanej o rzeczywistą ochronę kredytową. Wartość
ekspozycji dla danej pozycji skorygowaną o rzeczywistą ochronę kredytową oznacza wartość E*,
obliczoną zgodnie z załącznikiem nr 7 do rozporządzenia w celu obliczenia kwot ekspozycji
ważonych ryzykiem zgodnie z metodą standardową obliczania wymogu kapitałowego z tytułu
ryzyka kredytowego, przyjmując, że E równe jest wartości ekspozycji wyznaczonej dla danej
pozycji sekurytyzacyjnej.
§ 114. W przypadku ochrony kredytowej nierzeczywistej kwotę ekspozycji ważonej ryzykiem dla
pozycji sekurytyzacyjnej oblicza się, jako iloczyn GA, tj. kwoty ochrony skorygowanej o wszelkie
przypadki niedopasowania walutowego oraz niedopasowania terminów zapadalności, obliczonej
zgodnie z przepisami załącznika nr 7 do rozporządzenia, oraz efektywnej wagi ryzyka dostawcy
ochrony, a następnie dodaje się otrzymaną wartość do kwoty odpowiadającej iloczynowi
wielkości pozycji sekurytyzacyjnej pomniejszonej o GA oraz efektywnej wagi ryzyka określonej
zgodnie z § 112.
Rozdział 3. Metoda Formuły Nadzorczej – częściowa ochrona.
§ 115. Jeśli ograniczenie ryzyka kredytowego obejmuje “pierwszą stratę” lub straty ustalane na
zasadzie proporcjonalnej przypadające na pozycję sekurytyzacyjną, dom maklerski może
zastosować przepisy § 112 – 114.
§ 116. W przypadkach innych, niż wymienione w § 115, dom maklerski traktuje pozycję
sekurytyzacyjną jako dwie lub więcej pozycji, przy czym części uznanej za niezabezpieczoną
odpowiada pozycja o niższej jakości kredytowej. Do obliczenia kwoty ekspozycji ważonej
ryzykiem dla tej pozycji stosuje się przepisy § 100 - 102 , z zastrzeżeniem że “T” koryguje się do
wartości e*, w przypadku ochrony rzeczywistej, oraz do T - g, w przypadku ochrony
nierzeczywistej, gdzie:
1) e* oznacza stosunek E* do całkowitej kwoty nominalnej puli bazowej;
2) E* oznacza jest skorygowaną wielkość pozycji sekurytyzacyjnej, obliczoną zgodnie z
przepisami załącznika nr 7 do rozporządzenia w zakresie, w jakim te przepisy stosują się do
obliczania kwot ekspozycji ważonych ryzykiem zgodnie z metodą standardową obliczania
wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego określoną w załączniku nr 6 do
rozporządzenia, przyjmując, że E równe jest wartości ekspozycji wyznaczonej dla danej
pozycji sekurytyzacyjnej;
3) g oznacza stosunek wartości nominalnej zabezpieczenia ryzyka kredytowego
skorygowanego o wszelkie przypadki niedopasowania walutowego oraz niedopasowania
terminów zapadalności zgodnie z przepisami załącznika nr 7 do rozporządzenia do sumy
wartości ekspozycji sekurytyzowanych

168