Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji w sprawie scentralizowanej odprawy celnej dotyczącej podziału krajowych kosztów poboru, które są zatrzymywane, gdy tradycyjne zasoby własne są udostępniane budżetowi UE sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca 2009 r.

Druk nr 4584

Warszawa, 1 sierpnia 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10 82-11


Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy
- o ratyfikacji Konwencji w sprawie
scentralizowanej odprawy celnej
dotyczącej podziału krajowych kosztów
poboru, które są zatrzymywane, gdy
tradycyjne zasoby własne są
udostępniane budżetowi UE,
sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca
2009 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych i Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk


U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Konwencji w sprawie scentralizowanej odprawy celnej dotyczącej
podziału krajowych kosztów poboru, które są zatrzymywane, gdy tradycyjne
zasoby własne są udostępniane budżetowi UE, sporządzonej w Brukseli dnia
10 marca 2009 r.

Art. l. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Konwencji w sprawie scentralizowanej odprawy celnej dotyczącej
podziału krajowych kosztów poboru, które są zatrzymywane, gdy tradycyjne zasoby
własne są udostępniane budżetowi UE, sporządzonej w Brukseli dnia 10 marca 2009 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



31/07-kt

U Z A S A D N I E N I E

1. Ogólna charakterystyka postanowień Konwencji
Konwencja w sprawie scentralizowanej odprawy celnej dotycząca podziału
krajowych kosztów poboru, które są zatrzymywane, gdy tradycyjne środki własne są
udostępniane budżetowi UE, określa procedury, które powinny być stosowane
w przypadku:
– scentralizowanej odprawy celnej,
– połączenia koncepcji odprawy scentralizowanej z innymi uproszczeniami
określonymi w Zmodernizowanym Kodeksie Celnym,
– pojedynczych pozwoleń, o których mowa w art. 1 pkt 13 rozporządzenia (WE)
nr 2454/93, na procedurę dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej Konwencją
Przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji w sprawie scentralizowanej
odprawy celnej dotyczącej podziału krajowych kosztów poboru, które są
zatrzymywane, gdy tradycyjne zasoby własne są udostępniane budżetowi UE,
stanowić będzie kolejne działanie liberalizujące wymianę towarową w warunkach
wolnego rynku europejskiego, mające na celu ułatwienie i przyspieszenie obrotu
towarowego.
Zapisy Konwencji mają w zasadzie charakter technicznych uzgodnień
podejmowanych w podobnych sprawach przez ministrów finansów. Ze względu
jednak na tryb ratyfikacji w większości krajów UE (Umawiających się Stron) oraz
uwzględniając sugestie Służb Prawnych Sekretariatu Generalnego Rady Europejskiej
zdecydowano o zawarciu umowy w formie Konwencji. Techniczny charakter
umowy nie zmienia faktu, że jest ona warunkiem do skorzystania przez podmioty
gospodarcze z bardzo dla nich korzystnych ułatwień w międzynarodowym obrocie
towarowym.



3. Różnice pomiędzy dotychczasowym i projektowanym stanem prawnym
Odprawę scentralizowaną wprowadzają przepisy rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające
Zmodernizowany Kodeks Celny. Obecnie w Komisji Europejskiej prowadzone są
prace nad opracowaniem przepisów wykonawczych do Zmodernizowanego Kodeksu
Celnego.
Zgodnie z przepisami Zmodernizowanego Kodeksu Celnego osoba posiadająca
pozwolenie na stosowanie odprawy scentralizowanej będzie mogła złożyć lub
udostępnić zgłoszenie celne w urzędzie celnym właściwym dla miejsca swojej
siedziby, a towar będzie mógł zostać przedstawiony w innym urzędzie celnym.
W przypadku gdy w odprawę scentralizowaną zaangażowane będzie więcej niż
jedno państwo członkowskie, wystąpi konieczność podziału krajowych kosztów
poboru należności.
Należy zaznaczyć, iż w obecnym porządku prawnym funkcjonuje pojedyncze
pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej (SASP – Single Authorisation for
Simplified Procedure). Instytucję SASP wprowadziła zmiana przepisów
rozporządzenia wykonawczego do Wspólnotowego Kodeksu Celnego, która weszła
w życie 1 stycznia 2009 r.
Pojedyncze pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej pozwala podmiotom
gospodarczym na uzyskanie w jednym z państw członkowskich pozwolenia
obejmującego wszystkie transakcje importowe i/lub eksportowe dokonywane
w
procedurze uproszczonej na obszarze innych uczestniczących w realizacji
pozwolenia państw członkowskich. Pozwala to przedsiębiorcom na scentralizowanie
księgowości i płatności należności celnych dla wszystkich transakcji w jednym
państwie członkowskim wydającym pozwolenie, choć fizyczne przedstawienie
towarów odbywa się w innym państwie członkowskim. Przedsiębiorca, który uzyska
pozwolenie SASP zgłasza towary w kraju swojej siedziby (tam, gdzie prowadzona
jest główna księgowość), a kontrola towaru jest prowadzona w innym kraju.
W realizację takiego pozwolenia zaangażowane są administracje co najmniej dwóch
państw członkowskich. Muszą one porozumieć się w zakresie kwestii związanych
2



z realizacją pozwoleń, a dotyczących m.in. wzajemnej współpracy, wymiany
informacji, przeprowadzania kontroli, sposobu rozwiązywania sporów oraz sposobu
podziału kosztów poboru należności.
Należy zaznaczyć, iż dochody z ceł trafiają do budżetu UE po uprzednim potrąceniu
25 % pobranych kwot na poczet kosztów poboru, ponoszonych przez administracje
celne. Potrącone 25 % pozostaje w państwach członkowskich. Zarówno w przypadku
SASP, jak i odprawy scentralizowanej, powstał problem podziału owych 25 %
między dwa kraje uczestniczące w danej procedurze.
W przypadku SASP zostało uzgodnione przez wszystkie państwa członkowskie
Porozumienie Administracyjne, w którym określono podział kosztów poboru
należności 50:50, tj. 50 % z kwoty kosztów poboru należności dla państwa
wydającego pozwolenie i 50 % tej kwoty dla państwa uczestniczącego w realizacji
pozwolenia, gdzie fizycznie zostają przedstawione towary. Rzeczpospolita Polska
podpisała przedmiotowe Porozumienie Administracyjne w dniu 20 maja 2009 r.
W związku z powyższym od ww. daty Rzeczpospolita Polska może wydawać oraz
uczestniczyć w pojedynczych pozwoleniach na stosowanie procedury uproszczonej
w procedurze dopuszczenia do obrotu ze wszystkimi państwami Unii Europejskiej,
które również podpisały przedmiotowe Porozumienie.
Na mocy przepisów Zmodernizowanego Kodeksu Celnego pojedyncze pozwolenie
na stosowanie procedury uproszczonej zostanie przekształcone w odprawę
scentralizowaną. W związku z powyższym, podobnie jak w procedurze SASP,
w
przypadku odprawy scentralizowanej powstała do rozstrzygnięcia kwestia
podziału kosztów poboru należności pomiędzy państwa członkowskie zaangażowane
w realizację takiego pozwolenia.
Należy zaznaczyć, iż wstępne dyskusje nt. podziału kosztów poboru należności
w ramach odprawy scentralizowanej odbyły się jeszcze w czasie prezydencji
niemieckiej (spotkanie Grupy Roboczej ds. Unii Celnej w Hamburgu, w maju
2007 r.), ale nie doprowadziły do ustaleń.
W czasie prezydencji portugalskiej, Komisja prowadziła prace analityczne w ramach
grup projektowych Komitetu Kodeksu Celnego. Wynikiem prac tych grup była m.in.
3