Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw

7.
Art. 8 ust. 3
Jeżeli przy okazji przyjęcia niniejszej decyzji ramowej Projektowany przepis przej ciowy o
decyzji ramowej
państwo członkowskie oświadczyło, że ma istotne tre ci:
podstawy, by sądzić, iż nie będzie w stanie wykonać
W przypadku wystąpienia do
przepisów niniejszej decyzji ramowej w terminie Republiki Włoskiej o przekazanie
określonym w ust. 1, to najpóźniej od dnia 1 stycznia osoby
ściganej na podstawie
2014 r. niniejsza decyzja ramowa ma zastosowania do europejskiego nakazu aresztowania, o
uznawania i wykonywania orzeczeń wydanych pod wykonanie orzeczenia o karach

nieobecność danej osoby na rozprawie przez właściwe
organy tego państwa członkowskiego. Każde inne o charakterze pieniężnym lub o
państwo członkowskie może zażądać, aby państwo wykonanie orzeczenia przepadku:
członkowskie, które złożyło takie oświadczenie,
1)
przepis art. 607r § 3
stosowało odnośne przepisy decyzji ramowej, o których
ustawy z dnia 6 czerwca
mowa w art. 2, 3, 4, 5 i 6, w ich pierwotnie przyjętej
1997 r. - Kodeks
wersji w odniesieniu do uznawania i wykonywania
postępowania karnego
orzeczeń wydanych pod nieobecność danej osoby na
(Dz. U. Nr 89, poz. 555,
rozprawie przez wspomniane inne państwo członkowskie.
z późn. zm), dodanego

przez art. 2 pkt. 3

niniejszej ustawy, nie
stosuje się,
2)
przepisy art. 607u, art.
611fg pkt 10 i art.
611fw § 3 pkt 8 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r.
- Kodeks postępowania
karnego (Dz. U. Nr 89,
poz. 555, z późn. zm)
stosuje się w
dotychczasowym
brzemieniu
- do dnia 31 grudnia
2013 r.




10

TABELA ZGODNO CI



1.
Nr decyzji ramowej
2008/919/WSiSW
2.
Tytuł decyzji ramowej

Decyzja ramowa Rady 2008/919/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 r. zmieniająca decyzję ramową 2002/475/WSiSW w
sprawie zwalczania terroryzmu
3.
Instytucja odpowiedzialna za wdrożenie decyzji ramowej
Ministerstwo
Sprawiedliwości
4.
Akt prawny na mocy którego wdrażane są przepisy decyzji ramowej

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 533, z późn. zm.)

Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary
(Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.)

5.
Artykuł decyzji
Tre ć przepisu decyzji ramowej
Przepis polski
ramowej
2008/919/WSiSW
Uwagi dotyczące transpozycji
2008/919/WSiSW

11
1.
Art. 1 ust. 1
W decyzji ramowej 2002/473/WSiSW wprowadza się Art. 255 Kodeksu karnego
decyzji ramowej
następujące zmiany:
§ 1. Kto
publicznie
nawołuje do

1) artykuł 3 otrzymuje brzmienie:
popełnienia występku lub przestępstwa
”Artykuł 3
skarbowego,
Przestępstwa związane z działalno cią terrorystyczną
podlega grzywnie, karze ograniczenia
1.
Do celów niniejszej decyzji ramowej”
wolności albo pozbawienia wolności do lat
a) »publiczne nawoływanie do popełniania przestępstw 2.
terrorystycznych« oznacza rozpowszechnianie lub inną
§ 2. Kto publicznie nawołuje do
formę udostępniania publicznego przekazu w celu popełnienia zbrodni,
podżegania do popełnienia jednego z przestępstw podlega karze pozbawienia wolności do lat
wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)–h), jeżeli takie 3.
postępowanie, niezależnie od tego, czy stanowi ono
§ 3.
Kto publicznie pochwala
bezpośrednie nakłanianie do popełnienia przestępstw popełnienie przestępstwa,
terrorystycznych, powoduje zagrożenie popełnienia co podlega grzywnie do 180 stawek
najmniej jednego spośród tych przestępstw;
dziennych, karze ograniczenia wolności

albo pozbawienia wolności do roku.
b) »rekrutacja na potrzeby terroryzmu« oznacza
nakłanianie innej osoby do popełnienia jednego z Art. 255a Kodeksu karnego
przestępstw wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)–h) lub w (projektowany)
art. 2 ust. 2;
Kto rozpowszechnia lub publicznie

prezentuje treści mogące ułatwić
c) »szkolenie terrorystyczne« oznacza prowadzenie popełnienie przestępstwa o charakterze
instruktażu w zakresie wytwarzania lub stosowania terrorystycznym w zamiarze, aby
materiałów wybuchowych, broni palnej lub innych przestępstwo takie zostało popełnione,
rodzajów broni lub szkodliwych bądź niebezpiecznych podlega karze pozbawienia wolności od 3
substancji lub instruktażu w zakresie innych konkretnych miesięcy do lat 5.
metod lub technik do celów popełnienia jednego z
przestępstw wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)–h), ze Art. 18 Kodeksu karnego
świadomością, że przekazywane umiejętności mają (…)
posłużyć do tych celów.
§ 2. Odpowiada za podżeganie, kto

chcąc, aby inna osoba dokonała czynu
2. Każde państwo członkowskie stosuje niezbędne zabronionego, nakłania ją do tego.
środki w celu zapewnienia, by do przestępstw
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo,
związanych z działalnością terrorystyczną zaliczały się kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała
następujące czyny umyślne:
czynu zabronionego, swoim zachowaniem

ułatwia jego popełnienie, w szczególności
a) publiczne nawoływanie do popełniania przestępstw dostarczając narzędzie, środek przewozu,
terrorystycznych;
udzielając rady lub informacji; odpowiada

za pomocnictwo także ten, kto wbrew
b) rekrutacja na potrzeby terroryzmu;
prawnemu, szczególnemu obowiązkowi

niedopuszczenia do popełnienia czynu
c) szkolenie terrorystyczne;
zabronionego swoim zaniechaniem

ułatwia innej osobie jego popełnienie.
d) kwalifikowany typ kradzieży dokonanej z zamiarem
popełnienia jednego z przestępstw wymienionych w art. Art. 278. § 1. Kto
zabiera
w
celu
1 ust. 1;
przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą,

podlega karze pozbawienia wolności od 3
miesięcy do lat 5.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto
bez zgody osoby uprawnionej uzyskuje
cudzy program komputerowy w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej.
§ 3. W wypadku mniejszej wagi,
sprawca podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.


12


e) wymuszenie dokonane z zamiarem popełnienia Art. 279 Kodeksu karnego
jednego z przestępstw wymienionych w art. 1 ust. 1;
§ 1. Kto kradnie z włamaniem,

podlega karze pozbawienia wolności od
f) sporządzanie fałszywych dokumentów urzędowych roku do lat 10.
dokonane z zamiarem popełnienia jednego z przestępstw
wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a)–h) oraz w art. 2 ust. 2 Art. 280 Kodeksu karnego
lit. b).
§ 1. Kto kradnie, używając przemocy

wobec osoby lub grożąc natychmiastowym
3. Czyn określony w ust. 2 podlega karze niezależnie jej użyciem albo doprowadzając człowieka
od tego, czy przestępstwo terrorystyczne zostało do stanu nieprzytomności lub
faktycznie popełnione.";
bezbronności,

podlega karze pozbawienia wolności od lat
2 do 12.
§ 2. Jeżeli sprawca rozboju
posługuje się bronią palną, nożem lub
innym podobnie niebezpiecznym
przedmiotem lub środkiem
obezwładniającym albo działa w inny
sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub
wspólnie z inną osobą, która posługuje się
taką bronią, przedmiotem, środkiem lub
sposobem,
podlega karze pozbawienia wolności na
czas nie krótszy od lat 3.

Art. 270 Kodeksu karnego
§ 1. Kto, w celu użycia za autentyczny,
podrabia lub przerabia dokument lub
takiego dokumentu jako autentycznego
używa,
podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności od 3
miesięcy do lat 5.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto
wypełnia blankiet, opatrzony cudzym
podpisem, niezgodnie z wolą podpisanego
i na jego szkodę albo takiego dokumentu
używa.

Art. 115 Kodeksu karnego
§ 20. Przestępstwem o charakterze
terrorystycznym jest czyn zabroniony
zagrożony karą pozbawienia wolności,
której górna granica wynosi co najmniej 5
lat, popełniony w celu:
1) poważnego zastraszenia wielu osób,
2) zmuszenia organu władzy publicznej
Rzeczypospolitej Polskiej lub innego
państwa albo organu organizacji
międzynarodowej do podjęcia lub
zaniechania określonych czynności,
3) wywołania poważnych zakłóceń w
ustroju lub gospodarce
Rzeczypospolitej Polskiej, innego
państwa lub organizacji
międzynarodowej - a także groźba
popełnienia takiego czynu.



13
2.
Art. 1 ust. 2
2) artykuł 4 otrzymuje brzmienie:
Art. 18 Kodeksu karnego
decyzji ramowej
"Artykuł 4
§ 2. Odpowiada za podżeganie, kto

Podżeganie, pomocnictwo oraz usiłowanie
chcąc, aby inna osoba dokonała czynu

1. Każde państwo członkowskie stosuje niezbędne środki, zabronionego, nakłania ją do tego.

aby zapewnić karalność czynów polegających na
§ 3. Odpowiada za pomocnictwo,

pomocnictwie w popełnieniu jednego z przestępstw, o kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała

których mowa w art. 1 ust. 1, art. 2 lub 3.
czynu zabronionego, swoim zachowaniem


ułatwia jego popełnienie, w szczególności

2. Każde państwo członkowskie stosuje niezbędne środki, dostarczając narzędzie, środek przewozu,

aby zapewnić karalność czynów polegających na udzielając rady lub informacji; odpowiada

podżeganiu do popełnienia jednego z przestępstw, o za pomocnictwo także ten, kto wbrew

których mowa w art. 1 ust. 1, art. 2 lub art. 3 ust. 2 lit. d)– prawnemu, szczególnemu obowiązkowi

f).
niedopuszczenia do popełnienia czynu


zabronionego swoim zaniechaniem

3. Każde państwo członkowskie stosuje niezbędne środki, ułatwia innej osobie jego popełnienie.

aby zapewnić karalność czynów polegających na


usiłowaniu popełnienia jednego z przestępstw, o których Art. 13 Kodeksu karnego

mowa w art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 2 lit. d)–f), z wyjątkiem § 1. Odpowiada za usiłowanie, kto

przestępstwa posiadania określonego w art. 1 ust. 1 lit. f) w zamiarze popełnienia czynu

i przestępstwa, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. i).
zabronionego swoim zachowaniem


bezpośrednio zmierza do jego dokonania,

4. Każde państwo członkowskie może podjąć decyzję o które jednak nie następuje.

zastosowaniu niezbędnych środków, aby zapewnić
§ 2. Usiłowanie zachodzi także

karalność czynów polegających na usiłowaniu wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie,

popełnienia przestępstw, o których mowa w art. 3 ust. 2 że dokonanie jest niemożliwe ze względu

lit. b) i c).".
na brak przedmiotu nadającego się do


popełnienia na nim czynu zabronionego

lub ze względu na użycie środka nie

nadającego się do popełnienia czynu

zabronionego.













14