Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczącej reformy Rady Wykonawczej, przyjętej przez Radę Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 66-2 w dniu 15 grudnia 2010 r.

Druk nr 4221

Warszawa, 16 maja 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-37-11


Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej

Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o ratyfikacji Poprawki do Umowy o
Międzynarodowym Funduszu Walu-
towym dotyczącej reformy Rady
Wykonawczej, przyjętej przez Radę
Gubernatorów Międzynarodowego
Funduszu Walutowego Rezolucją Nr
66-2 w dniu 15 grudnia 2010 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych i Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt


U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym
dotyczącej reformy Rady Wykonawczej, przyjętej przez Radę Gubernatorów
Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 66-2
w dniu 15 grudnia 2010 r.

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym
dotyczącej reformy Rady Wykonawczej, przyjętej przez Radę Gubernatorów
Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 66-2 w dniu 15 grudnia
2010 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
2-05-dg

UZASADNIENIE

I. Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej Poprawką
Rada Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego, zwanego dalej „MFW”,
podjęła w dniu 15 grudnia 2010 r. decyzję (Rezolucja nr 66-2) dotyczącą czternastego
generalnego przeglądu udziałów (ang. quotas) oraz reformy Rady Wykonawczej MFW.
Celem Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym wprowadzonej
powyższą Rezolucją jest zmiana zasad wyłaniania członków Rady. Reforma zrównuje zasady
wyłaniania wszystkich członków Rady Wykonawczej, dzięki czemu zostaje zwiększona
możliwość wyboru konstytuanty, do której kraj członkowski chce należeć, oraz zostaje
wzmocniona efektywność funkcjonowania Rady.
Za rezolucją Rady Gubernatorów nr 66-2 oraz za przyjęciem ww. Poprawki do Umowy
o Międzynarodowym Funduszu Walutowym ze strony Polski – na podstawie uchwały Rady
Ministrów nr 88/86 z dnia 6 czerwca 1986 r., która określa kompetencje w kontekście
współpracy Polski z MFW, a także zgodnie z zasadami podejmowania decyzji na forum
MFW wynikającymi z par. 13 Regulaminu (by-laws) MFW – głosował w dniu 26 listopada
2010 r. pan Jacek Dominik, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, pełniący od dnia
4 lutego 2008 r. funkcję Zastępcy Gubernatora Polski w MFW.

II. Zmiany wprowadzone Poprawką
Wprowadzone Poprawką zmiany wynikające z Rezolucji nr 66-2 obejmują eliminację
kategorii Dyrektorów Wykonawczych mianowanych przez kraje członkowskie posiadające
największą liczbę głosów w MFW. Zgodnie z Poprawką mają oni, tak jak pozostali
Dyrektorzy, być wyłaniani w procesie wyborów.
Rada Wykonawcza jest głównym organem wykonawczym MFW. Nadzoruje ona bieżącą
działalność Funduszu, w tym decyduje o polityce kredytowej.
Obecny system wyłaniania Dyrektorów Wykonawczych, w którym pewna grupa Dyrektorów
wyłaniana jest w drodze mianowania, uznawany jest przez wiele krajów członkowskich MFW
za anachroniczny. Celem Poprawki jest eliminacja tej grupy Dyrektorów Wykonawczych
i zrównanie sposobu wyłaniania wszystkich Dyrektorów poprzez ich wybór.
W okresie przejściowym pomiędzy wejściem w życie Poprawki a pierwszymi po wejściu
w życie Poprawki wyborami Dyrektorów Wykonawczych status Dyrektorów wyłonionych
w drodze mianowania będzie identyczny ze statusem Dyrektorów wyłonionych w drodze
wyborów.
Wprowadzone Poprawką zmiany dotyczą: artykułu XII, ustęp 3, punkt (b), punkt (c), punkt
(d), punkt (f), punkt (i), punkt (j); artykułu XII, ustęp 8; artykułu XXI, punkt (a), podpunkt
(ii); artykułu XXIX, punkt (a); ustępu 1, punkt (a) i ustępu 5, punkt (e), punkt (f) załącznika
D, załącznika E oraz ustępu 1, punkt (b) i ustępu 3, punkt (c) załącznika L.
Pozostałe postanowienia Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczące
procesu wyborczego, kadencji i statusu Dyrektorów Wykonawczych wyłonionych w drodze
wyborów pozostają bez zmian.
Zmiany wejdą w życie dla wszystkich krajów członkowskich z datą potwierdzenia przez
MFW, że Poprawka została zaakceptowana przez trzy piąte krajów członkowskich,
reprezentujących 85 procent wszystkich głosów. Przyjęcie Poprawki przez kraj członkowski
następuje zgodnie z jego procedurą wewnętrzną.

III. Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe, polityczne i prawne
Przyjęcie powyższej Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym nie
powoduje z punktu widzenia Polski bezpośrednich skutków społecznych, gospodarczych,
prawnych i finansowych dla budżetu państwa.
Przyjęcie Poprawki jest formalnym warunkiem wejścia w życie decyzji Rady Gubernatorów
z dnia 15 grudnia 2010 r. dotyczącej czternastego generalnego przeglądu udziałów i reformy
Rady Wykonawczej MFW. Wskutek tej decyzji zwiększeniu ulegnie liczba głosów, jaką
dysponuje Polska oraz udział Polski w całkowitej sile głosów Funduszu, a zatem i wpływ na
decyzje podejmowane przez MFW, w tym na decyzje w sprawie reorganizacji Rady
Wykonawczej. Wyższy udział zwiększa również rozmiary możliwego kredytowania Polski
udzielanego przez MFW, a także pośrednio podnosi naszą wiarygodność w ocenie rynków
finansowych.


2
IV. Tryb związania Rzeczypospolitej Polskiej Poprawką
W związku z tym, iż Poprawka do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym
wynikająca z ww. Rezolucji nr 66-2 dotyczy członkostwa Polski w organizacji
międzynarodowej, a więc wypełnia przesłankę, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 3
Konstytucji RP, związanie Rzeczypospolitej Polskiej tą Poprawką wymaga ratyfikacji za
uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia
2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824
oraz z 2010 r. Nr 213, poz. 1395).
Polska jest jednym z 44 krajów-założycieli Międzynarodowego Fundusz Walutowego.
Umowa o utworzeniu MFW zawarta została w Bretton Woods w dniu 22 lipca 1944 r. Rząd
Tymczasowy Jedności Narodowej RP złożył na niej swój podpis w dniu 27 grudnia 1945 r.
Akt ratyfikacji Umowy za zgodą wyrażoną w ustawie z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji
układów o Międzynarodowym Funduszu Walutowym i Międzynarodowym Banku Odbudowy
i Rozwoju Gospodarczego, podpisanych w Bretton Woods w dniu 22 lipca 1944 r. został
dokonany, zgodnie z ówczesnymi przepisami konstytucyjnymi, w dniu 24 lutego 1946 r.,
a następnie w dniu 26 marca 1946 r. złożona została w Departamencie Stanu Stanów
Zjednoczonych Ameryki polska deklaracja ratyfikacji Umowy o utworzeniu
Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Umowa ta oraz oświadczenie rządowe zostały
ogłoszone w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1948 r. (Nr 40, poz. 290 i 291).
W okresie „zimnej wojny” Polska wystąpiła z MFW, notyfikując tę decyzję kierownictwu
MFW w dniu 13 marca 1950 roku (Dz. U.50.23.207).
Ponowne przyjęcie Polski do MFW nastąpiło w dniu 12 czerwca 1986 r. w konsekwencji
podjęcia uchwały Rady Ministrów nr 88/86 z dnia 6 czerwca 1986 r. w sprawie przyjęcia
członkostwa w Międzynarodowym Funduszu Walutowym oraz w Międzynarodowym Banku
Odbudowy i Rozwoju.
Szczegółowy stan regulacji prawno-traktatowych związany z Poprawkami do Umowy
o Międzynarodowym Funduszu Walutowym przedstawia się następująco.
W okresie, w którym Polska nie była członkiem MFW, wprowadzono dwie Poprawki do
Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym. W dniu 28 lipca 1969 r. weszła w życie
I Poprawka, wprowadzona Rezolucją nr 23-5 z dnia 31 maja 1968 r. Ponadto w dniu
1 kwietnia 1978 r. weszła w życie II Poprawka, wprowadzona Rezolucją nr 31-4 z dnia
30


kwietnia 1976 r. II Poprawka miała formę tekstu jednolitego
Umowy

3