Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

– Koszty
robocizny
3)
100,00
zł
– Koszty
bezpośrednie razem (1+2+3)

160,00 zł
– Koszty ogólnogospodarcze (25%)

40,00 zł
– Ogółem koszty (4+5)



200,00 zł

2) dla roślin rolniczych zał. 6 lp. 1 grupa 2
– Razem koszty materiałowe1)


20,00 zł
– Koszty
sprzętowe2)


50,00
zł
– Koszty
robocizny3)

130,00
zł
– Koszty
bezpośrednie razem (1+2+3)
200,00 zł
– Koszty ogólnogospodarcze (25%)

50,00 zł
– Ogółem koszty (4+5)



250,00 zł

3) dla roślin rolniczych zał. 6 lp. 1 grupa 3
– Razem koszty materiałowe1)


70,00 zł
– Koszty
sprzętowe2)


40,00
zł
– Koszty
robocizny3)
170,00
zł
– Koszty
bezpośrednie razem (1+2+3)

280,00 zł
– Koszty ogólnogospodarcze (25%)

70,00 zł
– Ogółem koszty (4+5)



350,00 zł

4) dla roślin warzywnych zał. 6 lp. 2 grupa 1
– Razem koszty materiałowe1)


20,00 zł
– Koszty
sprzętowe2)


40,00
zł
– Koszty
robocizny
3)
100,00
zł
– Koszty
bezpośrednie razem (1+2+3)

160,00 zł
– Koszty ogólnogospodarcze (25%)

40,00 zł
– Ogółem koszty (4+5)



200,00 zł

5) dla roślin warzywnych zał. 6 lp. 2 grupa 2
– Razem koszty materiałowe1)


20,00 zł
– Koszty
sprzętowe2)


50,00
zł
– Koszty
robocizny3)

130,00
zł
– Koszty
bezpośrednie razem (1+2+3)
200,00 zł

11
– Koszty ogólnogospodarcze (25%)

50,00 zł
– Ogółem koszty (4+5)



250,00 zł
__________________
Objaśnienia:
1) Koszty materiałowe – obejmują środki ochrony roślin, nawozy, paliwa i smary.
2) Koszty sprzętowe – obejmują przygotowanie gleby do siewu, wysiew nasion, wykonanie zabiegów
ochrony roślin, omłot i unieszkodliwianie.
3) Koszty robocizny – obejmują rejestrację prób, rozważanie prób, tyczenie pola, obsługę siewu, obcinanie
pasów, etykietowanie, odchwaszczanie ręczne, obserwacje, wykonanie dokumentacji doświadczeń

II. Ocena polowa roślin rolniczych, warzywnych i sadowniczych oraz pobieranie
prób urzędowych do oceny

Do określenia wysokości opłat za ocenę polową roślin rolniczych i warzywnych oraz
materiału szkółkarskiego, a także pobierania prób materiału siewnego do oceny, przyjęto
średnią, ze wszystkich wojewódzkich inspektoratów, wartość brutto jednej godziny
pracy „uzbrojonego” inspektora uwzględniającą koszt dojazdu oraz eksploatację
niezbędnego sprzętu, która wynosi 38,74 zł.
Ponadto jako podstawę czasu pracy przyjęto ocenę plantacji o powierzchni do 10 ha.
Powierzchnia taka jest podstawową wielkością dla obowiązujących metodyk.

rednia wielkość plantacji nasiennych w kraju wynosi 6,6 ha i mieści się w tym zakresie
(do 10 ha)
Niezbędny czas pracy podczas pierwszej oceny stanu plantacji o powierzchni do 10 ha, w
zależności od specyfiki ocenianego gatunku lub odmiany (mieszańcowe) oraz
obowiązującej dla ocenianego gatunku metodyki, wynosi od 2,0 do 4,5 godz.; średni
(ze wszystkich wojewódzkich inspektoratów) czas dojazdu do plantacji wynosi

ok. 1 godz.
Koszty pierwszej oceny stanu plantacji o powierzchni 10 ha obejmują czynności ogólne
polegające na określeniu wymaganej izolacji przestrzennej, sporządzenie szkicu plantacji,
a także obserwacje pod względem potencjalnego zagrożenia dla ocenianej plantacji upraw
lub nieużytków sąsiadujących. Wymagana, w zależności od gatunku druga lub kolejna
(odmiany mieszańcowe), ocena stanu plantacji została wyceniona jako 50–70 % kosztów
pierwszej oceny. Szczegółowo i zgodnie z obowiązującą metodyką wykonanie pierwszej
oceny stanu plantacji pozwala na znaczne skrócenie czasu dokonywania kolejnych ocen
stanu plantacji.
Zgodnie z metodyką, plantacje większe niż 10 ha wymagają mniejszych nakładów pracy
kwalifikatora z uwagi na niepowtarzanie niektórych czynności wykonywanych na

12
pierwszych 10 ha, a ponadto ten koszt jest pomniejszony o dojazd kwalifikatora. Koszt
oceny części plantacji powyżej podstawowej powierzchni 10 ha w zależności od
obowiązującej metodyki oraz specyfiki ocenianego gatunku wyceniono jako

31–45 % kosztów pierwszej oceny pierwszych 10 ha, natomiast w stosunku do drugiej
oceny stanu plantacji ten procent wynosi 65–85.
Wysokość opłaty za ponowną ocenę, w przypadku gdy wnioskodawca nie zgadza się
z wynikami oceny pierwotnej, według projektu zwiększa się o 100 %. Wynika to
w znacznej mierze z wyższych kosztów administracyjnych, a przede wszystkim

kosztów logistycznych związanych z koniecznością oddelegowania do wykonania tej
oceny bardzo doświadczonego kwalifikatora, zawsze z innego, często odległego
województwa.

III. Pobieranie prób urzędowych materiału siewnego do oceny

Za podstawę obliczeń wysokość opłat za pobranie prób materiału siewnego do oceny
laboratoryjnej, oceny tożsamości oraz oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka
przyjęto, tak samo jak w ocenie polowej, godzinę pracy próbobiorcy 38,74 zł
z uwzględnieniem dojazdu do miejsca próbobrania. Ponadto koszt ten zawiera koszty
administracyjne (telekomunikacja i informatyka) oraz koszty materiałów niezbędnych do
pobierania prób jak: plomby, opakowania na próby, etykiety, czy protokoły.
W projekcie oszacowano czas niezbędny na pobranie próby zgodnie z metodyką ISTA
oraz sprawy formalne na ok. 1,2 godz., a na pobranie kolejnej próby w tym samym
magazynie i w tym samym dniu na ok. 0,75 godz.
W przypadku pobierania prób bulw ziemniaka do oceny weryfikacyjnej przyjęto założenie,
że z plantacji do 10 ha zgodnie z metodyką pobiera się: z materiału kategorii elitarny 240
bulw, a kategorii kwalifikowany 120 bulw. Ponieważ średnia w kraju plantacja nasienna
ziemniaka wynosi 2,4 ha i nie przekracza 10 ha koszt pobrania oszacowano w stosunku
do jednej próby z plantacji. Pobieranie prób bulw ziemniaka jest bardzo czasochłonne i
przyjęto dla materiału elitarnego ok. 1,5 godz., a dla materiału kwalifikowanego – 0,80
godz. Dla materiału szkółkarskiego czas pobrania jednej próby oszacowano na ok. 0,1–
0,2 godz.
W zasadzie nie jest praktykowane ponowne pobieranie prób na skutek kwestionowania
jego poprawności przez wnioskodawcę. W razie wystąpienia takiego przypadku, § 5 ust. 1
projektu rozporządzenia stosuje się odpowiednio, tj. tak jak w przypadku ponownej oceny
polowej.

13
IV. Ocena laboratoryjna i ocena cech zewnętrznych materiału siewnego

W zakresie oceny laboratoryjnej do oszacowania wysokości opłat, za podstawę przyjęto
czas pracy pracowników laboratorium wykonujących ocenę, a także obowiązek utrzymania
systemów zapewnienia jakości i akredytacji, w tym: prowadzenie zapisów warunków
badań, ciągłej rejestracji temperatury, codziennej kalibracji wag, kalibracji sprzętu do
pobierania i wydzielania prób, obowiązek ciągłego szkolenia analityków nasiennych
ponadto:
– koszty utrzymania sprzętu oraz konieczność jego innowacji;
– koszty odczynników i materiałów niezbędnych do wykonania oceny;
– koszt akredytacji ISTA laboratoriów prowadzących nadzór merytoryczny nad oceną
laboratoryjną;
Opłata w zakresie oceny laboratoryjnej nasion jest zróżnicowana w zależności od stopnia
trudności i pracochłonności ocenianych nasion i oszacowano:

Opłata w zakresie oceny laboratoryjnej nasion jest zróżnicowana w zależności od stopnia
trudności i pracochłonności przeprowadzenia analizy ocenianych nasion i oszacowano ją
następująco:

– dla nasion traw motylkowatych drobnonasiennych oraz roślin kapustowatych, których
ocena wymaga specjalistycznego sprzętu (dmuchawy), wysokość opłaty wynosi
151,00 zł, składa się na nią: koszt robocizny 68,00 zł, koszt energii, materiałów
i odczynników 45,75 zł, koszty administracyjne oraz koszty utrzymania standardów
jakości 37,50 zł,
– dla nasion grubszych wysokość opłaty jest mniejsza o ok. 30 % głównie z powodu
mniejszej pracochłonności,
– koszt wykonania pojedynczych oznaczeń w próbie średniej wynika z poszczególnych
składowych (badań cząstkowych) pełnej oceny.
Ocena weryfikacyjna polega na wycięciu z bulw (próby średniej) oczek, potraktowaniu ich
specjalistycznymi odczynnikami, wysadzeniu w szklarni do sterylnego podłoża
i ocenie (bonitacji) uzyskanych (po ok. 6 tygodniach) roślin oraz w dalszej części
wykonaniu testu ELISA z użyciem unikalnych (dla poszczególnych wirusów) przeciwciał.
Na wysokość opłaty za ocenę weryfikacyjną składają się, oprócz kosztów robocizny oraz
ogólnych, o których mowa powyżej (utrzymanie standardów laboratorium), głównie koszty
energii wynikające z przygotowania sterylnego podłoża, ogrzewania szklarni i doświetlania
roślin (ocena wykonywana jest w miesiącach: wrzesień – listopad oraz luty – kwiecień)

14
oraz wysoki koszt odczynników w szczególności niezbędnych do oznaczania wirusów –
przeciwciał (surowic). Wysokość opłaty za ocenę w próbie oczkowej (próby średniej 100
bulw) oszacowano na 108,50 zł, a za wykonanie testu ELISA, którym objęte są wszystkie
stopnie kwalifikacji ziemniaka kategorii elitarny oraz kwalifikowany klasy C/A, na 295,00 zł.
Za podstawę szacowania kosztów oceny weryfikacyjnej przyjęto koszt oceny próby
100 bulw. Jest to próba pobierana z plantacji o wielkości do 10 ha materiału kategorii
kwalifikowany, natomiast dla materiału kategorii elitarny jest to 200 bulw. Ocena kolejnych
100 bulw z tej samej próby jest o 20 % niższa dla tzw. próby oczkowej i tylko o 10 % w
teście ELISA.
W przypadku oceny cech zewnętrznych, za podstawę szacowania wysokości opłaty
przyjęto, tak samo jak w ocenie polowej oraz pobierania prób, godzinę pracy
„uzbrojonego” inspektora (38,74 zł) oraz czas pracy wynikający z wielkości ocenianej
partii. Jako podstawową wielkość przyjęto partię o masie do 30 ton i niezbędny czas do jej
oceny – 2 godz.

V. Opłaty za udzielanie upoważnień i akredytacji oraz nadzoru nad podmiotami
akredytowanymi
Jako podstawę do oszacowania wysokości opłat za udzielenie i utrzymanie akredytacji
i upoważnień przyjęto koszty nadzoru nad podmiotami akredytowanymi i posiadającymi
upoważnienia. Nadzór nad tymi podmiotami polega głównie na bieżącym dokonywaniu
kontrolnych ocen i badań w zakresie nie mniejszym niż 10 % ocen wykonanych przez
podmioty akredytowane.
Z uwagi na fakt, że kontrola polega na wykonywaniu kontrolnej oceny lub pobraniu prób
przyjęto koszt, jaki oszacowano dla urzędowej oceny lub pobrania próby. Wartości
zawarte w załączniku nr 5 wynikają z uśrednienia liczby posiadanych akredytacji dla
wszystkich podmiotów w kraju.
Oszacowana wysokość opłat za egzamin zawiera w szczególności koszty administracyjne
oraz koszt przygotowania materiałów egzaminacyjnych, tzn. w przypadku kwalifikatorów,
odpowiednich (dla różnych gatunków i obowiązujących metodyk) pól

poletek egzaminacyjnych, „wypożyczenie” magazynów z odpowiednimi opakowaniami
materiału siewnego – w przypadku próbobiorców oraz materiałów laboratoryjnych
w przypadku analityków nasiennych.
Przygotowanie egzaminów, w szczególności praktycznych, wymaga dużego wkładu pracy
osób zaangażowanych w przygotowanie egzaminu oraz kosztów materiałów
i odczynników, a także kosztów przygotowania pól i poletek egzaminacyjnych. Udzielenie

15