Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

§ 8. Program szkolenia w zakresie:
1) oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup roślin uprawnych oraz
oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka jest określony w załączniku nr 1
do rozporządzenia;
2) pobierania prób materiału siewnego jest określony w załączniku nr 2 do
rozporządzenia;
3) oceny polowej i pobierania prób materiału szkółkarskiego jest określony w
załączniku nr 3 do rozporządzenia;
4) wykonywania badań laboratoryjnych przez analityków nasiennych jest określony
w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
§ 9. 1. Z zakresu ukończonego szkolenia przeprowadza się egzamin, który obejmuje
część teoretyczną i praktyczną.
2. Część teoretyczna jest przeprowadzana w formie pisemnego testu.
3. Zaliczenie części teoretycznej następuje po udzieleniu przez osobę przystępującą do
egzaminu nie mniej niż 75 % poprawnych odpowiedzi.
4. Część praktyczna, w zależności od zakresu przeprowadzonego szkolenia, polega
odpowiednio na:
1) przeprowadzeniu przez osobę przystępującą do egzaminu po dwie oceny polowe
materiału siewnego według każdej metodyki obowiązującej dla poszczególnych grup
roślin uprawnych;
2)
przeprowadzeniu przez osobę przystępującą do egzaminu oceny cech
zewnętrznych dwóch partii sadzeniaków ziemniaka;
3) rozpoznaniu przez osobę przystępującą do egzaminu materiału siewnego danego
gatunku oraz pobraniu prób z pięciu partii materiału siewnego znajdujących się
nie mniej niż w 3 typach opakowań;
4) pobraniu przez osobę przystępującą do egzaminu próby do oceny weryfikacyjnej
z jednej plantacji nasiennej ziemniaka;
5) przeprowadzeniu przez osobę przystępującą do egzaminu analiz pięciu prób
testowych materiału siewnego zgodnie z wymaganiami szczegółowymi dotyczącymi
wytwarzania oraz jakości materiału siewnego, określonymi w odrębnych
przepisach1), zwanymi dalej „wymaganiami szczegółowymi”.

6
5. Zaliczenie części praktycznej następuje po poprawnym dokonaniu przez osobę
przystępującą do egzaminu czynności, o których mowa w ust. 4.
§ 10. 1. Po przeprowadzeniu corocznego szkolenia doskonalącego, z zakresu oceny
materiału siewnego i pobierania prób przeprowadza się test sprawdzający.
2. Test sprawdzający, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się w formie pisemnej;
przepis § 9 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
§ 11. Po ukończeniu szkolenia i zdaniu egzaminu z zakresu ukończonego szkolenia,
przed wojewódzkim inspektorem ochrony roślin i nasiennictwa, wydaje się
zaświadczenie o ukończeniu szkolenia, którego wzór jest określony w załączniku nr 5
do rozporządzenia.
§ 12. 1. Minimalna liczba wykonanych ocen laboratoryjnych materiału siewnego
poszczególnych grup roślin w okresie roku wynosi nie mniej niż:
1) 25 prób materiału siewnego roślin zbożowych;
2) po 15 prób materiału siewnego pozostałych grup roślin.
2. Minimalna liczba wykonanych ocen polowych materiału siewnego lub ocen cech
zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka w okresie roku wynosi:
1) w przypadku oceny polowej roślin rolniczych nie mniej niż:
a) 300 ha lub 10 plantacji, na których jest wytwarzany materiał siewny kategorii
elitarny lub kategorii kwalifikowany pierwszego rozmnożenia, albo
b) 150 ha lub 5 plantacji, na których jest wytwarzany materiał siewny kategorii
elitarny lub kategorii kwalifikowany pierwszego rozmnożenia, oraz 200 ha lub 5
plantacji, na których jest wytwarzany materiał siewny kategorii kwalifikowany
przeznaczony na cele inne niż produkcja materiału siewnego, albo
c) 300 ha lub 10 plantacji, na których jest wytwarzany materiał siewny kategorii
kwalifikowany przeznaczony na cele inne niż produkcja materiału siewnego;
2) w przypadku oceny polowej roślin warzywnych – nie mniej niż 20 ha lub 5 plantacji;
3) w przypadku oceny polowej plantacji nasiennej ziemniaka – nie mniej niż 100 ha lub
10 plantacji;
4) w przypadku oceny polowej materiału szkółkarskiego – nie mniej niż u 3 dostawców;
5) w przypadku oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka – nie mniej niż 10
partii.

7
3. Minimalna liczna partii a przypadku sadzeniaków ziemniaka – plantacji z których
pobrano próbę średnią materiału siewnego, w okresie roku wynosi nie mniej niż:
1) 20 – w przypadku materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych z wyłączeniem
ziemniaka pobranych do oceny laboratoryjnej lub oceny tożsamości i czystości
odmianowej;
2) 10 – w przypadku sadzeniaków ziemniaka do oceny weryfikacyjnej.
§ 13. 1. Wojewódzki inspektor sprawuje nadzór nad urzędowymi lub akredytowanymi
podmiotami i kontroluje ich pracę.
2. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor dokonuje kontroli
pracy kwalifikatorów i próbobiorców, w szczególności przez:
1) w przypadku kwalifikatorów:
a) kontrolę przestrzegania terminów dokonywania oceny polowej określonych
w wymaganiach szczegółowych dla poszczególnych gatunków lub grup roślin
b) kontrolę sporządzonej dokumentacji:
– pod
względem jej zgodności z obowiązującą metodyką oraz wymaganiami
szczegółowymi dla ocenianego gatunku lub grupy roślin,
– dotrzymania terminu jej przekazania wojewódzkiemu inspektorowi po
zakończeniu oceny,
c)
uczestniczenie w ocenie polowej dokonywanej przez kontrolowanego
kwalifikatora, sprawdzając poprawność stosowanych metodyk,
d) dokonywanie kontrolnej oceny polowej,
e) pobranie prób do oceny tożsamości i czystości odmianowej z materiału siewnego
pochodzącego z plantacji gatunków obcopylnych ocenianych przez
kwalifikatorów akredytowanych;
2) w przypadku próbobiorców:
a) uczestniczenie w pobieraniu prób przez kontrolowanego próbobiorcę,
b) kontrolę poprawności sporządzania protokołu pobrania próby,
c) kontrolę stosowanego sprzętu wymaganego do pobierania prób zgodnie z
obowiązującą metodyką;

8
3.
Wojewódzki inspektor kontroluje przestrzeganie terminów dokonywania oceny
polowej oraz prawidłowości sporządzonej dokumentacji, a w przypadku:
1) kwalifikatorów akredytowanych:
a) uczestniczy w ocenie lub dokonuje oceny kontrolnej, o których mowa w ust. 2
pkt 1 lit c – d, nie mniej niż 10 % ocenionych plantacji oraz
b) pobiera próby materiału siewnego, o których mowa w ust 2 pkt 1 lit. e, nie mniej
niż z 10 % zakwalifikowanych plantacji roślin obcopylnych,
2) kwalifikatorów urzędowych dokonuje czynności, o których mowa w ust 2 pkt 1
lit. c – e w zakresie umożliwiającym uzyskanie informacji o jakości pracy
kwalifikatora, którego upoważnił do dokonywania oceny polowej, roślin
sadowniczych lub oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka;
3) próbobiorców akredytowanych:
a) uczestniczy lub kontroluje protokoły pobrania prób materiału siewnego nie mniej
niż 10 % partii materiału siewnego, z których zostały pobrane próby przez
próbobiorców akredytowanych u jednego prowadzącego obrót,
b) dokonuje oceny nie mniej niż 10
% duplikatów prób pobranych przez
próbobiorców akredytowanych u jednego prowadzącego obrót,
4) próbobiorców urzędowych dokonuje czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2, w
zakresie umożliwiającym uzyskanie informacji o jakości pracy próbobiorcy, którego
upoważnił do pobierania prób materiału siewnego, z wyłączeniem pobierania prób
sadzeniaków ziemniaka do oceny weryfikacyjnej;
5) w przypadku prób sadzeniaków ziemniaka, w ramach nadzoru i kontroli pracy
pobiera się nie mniej niż 10 % prób kontrolnych.
§ 14.
1.
Wojewódzki inspektor w ramach nadzoru przeprowadza kontrolę pracy
akredytowanych laboratoriów, sprawdzając prawidłowość:
1) prowadzenia dokumentacji laboratoryjnej, którą przechowuje się przez 5 lat od dnia
jej sporządzenia;
2) stosowania obowiązujących metodyk oceny materiału siewnego;
3) wyposażenia laboratorium, stosowania sprzętu oraz stan pomieszczeń, szklarni i
pola badawczego.

9
2. W ramach kontroli pracy laboratoriów poddaje się badaniu kontrolnemu co najmniej
7 % duplikatów prób gatunków roślin zbożowych, nie mniej jednak niż 25 prób, a w
przypadku pozostałych gatunków roślin uprawnych – 10 % duplikatów prób ocenionych
w kontrolowanym laboratorium. Duplikaty prób materiału siewnego przechowuje się
przez rok od dnia wystawienia świadectwa lub informacji.
3. Kontrola pracy laboratoriów obejmuje również kontrolę pracy analityków nasiennych,
w tym:
1) kierownika laboratorium w zakresie:
a) organizacji pracy laboratorium,
b) prawidłowości sporządzania świadectw i informacji,
c) prowadzenia ewidencji prób przyjętych do oceny laboratoryjnej oraz przebiegu i
wyników analiz,
d) przechowywania protokołów pobrania prób i kopii sporządzonych świadectw lub
informacji;
2) pozostałych analityków nasiennych w zakresie:
a) prawidłowości wykonywania czynności związanych z oceną laboratoryjną
materiału siewnego,
b) prowadzenia dokumentacji dotyczącej przebiegu i wyników poszczególnych
analiz.
4. W ramach kontroli pracy laboratoriów sprawdza się prawidłowość wykonywania przez
laboratorium analiz prób testowych materiału siewnego przekazanych przez
wojewódzkiego inspektora.
§ 15. 1. Z kontroli przeprowadzonej w ramach nadzoru nad pracą kwalifikatorów i
próbobiorców kontrolujący sporządza notatkę służbową, a w przypadku stwierdzenia
nieprawidłowości – protokół kontroli.
2.
Z kontroli pracy laboratorium akredytowanego kontrolujący zawsze sporządza
protokół kontroli.
§ 16. 1. Kontrole pracy kwalifikatorów, próbobiorców w zakresie, o którym mowa w § 12
i 13, przeprowadza się w każdym sezonie produkcji i dokonywanych ocen.

10