Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz Kodeksu karnego

realizacją celu zgodnego z prawem. Ocenę spełnienia tej ostatniej przesłanki
należy, w opinii projektodawców, pozostawić sądom stosującym prawo – tak ja
ma to co do zasady miejsce w Szwecji. Wydaje się, że „cel zgodny z prawem”
może mieć przede wszystkim charakter zawodowy, edukacyjny, kulturalny,
historyczno-rekonstrukcyjny, sportowy czy też rekreacyjny.

W dalszej kolejności ze wszech miar uzasadnione jest ustanowienie
odpowiedzialności karnej za naruszenie sformułowanego powyżej zakazu.
Praktyka pokazuje bowiem, że tylko sankcja karna spełnia w wystarczającym
stopniu cel prewencyjny. Trzeba pamiętać, że uciążliwość prawomocnego
skazania za przestępstwo nie sprowadza się wyłącznie do dolegliwości kary lub
środka karnego, ale obejmuje również istotny skutek społeczny w postaci
adnotacji w Krajowym Rejestrze Karnym.

Dlatego też projektodawcy proponują dodanie § 5 do art. 263 Kodeksu karnego.
Projektowane zagrożenie karą wydaje się odpowiadać wadze przestępstwa, przy
czym istotne jest aby stosujący prawo sąd miał prawo wyboru pomiędzy
rodzajami kar, bez jednoczesnego zaburzania wewnętrznej systematyki
kodeksowej (co miałoby miejsce w przypadku wprowadzenia kary pozbawienia
wolności z górną granicą przekraczającą 2 lata).

Z uwagi na powyższe projektowana regulacja powoduje pozytywne skutki
społeczno-gospodarcze.

Wejście w życie projektowanej ustawy nie spowoduje skutków dla budżetu
Państwa ani dla budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.



5


Warszawa, 8 lutego 2011 r.
BAS-WAPEiM-201/11

Pan Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia prawna dotycząca zgodności z prawem Unii Europejskiej
poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz
Kodeksu karnego (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Arkadiusz
Mularczyk)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2009 r. Nr 5, poz.
47, ze zm.) sporządza się następującą opinię:


I.
Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji przewiduje
rozszerzenie ustawowego pojęcia broni białej o „inne przedmioty mające
charakter broni ofensywnej, z wyjątkiem noży o jednej krawędzi roboczej i
długości ostrza poniżej 8 cm”. Nowej kategorii broni białej nie dotyczyłyby
jednak wszystkie ograniczenia przewidziane w ustawie – zabronione byłoby
jedynie posiadanie jej w miejscu publicznym. Dozwolone byłoby natomiast
posiadanie jej w miejscu publicznym, jeżeli okoliczności wskazywałyby, że jest
to uzasadnione realizacją celu zgodnego z prawem.
Proponuje się także wprowadzenie do Kodeksu karnego nowego
występku polegającego na posiadaniu w miejscu publicznym bez zezwolenia
broni niebędącej bronią palną.
Ustawa ma wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

II.
Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem
ustawy
Ze względu na przedmiot projektu ustawy należy uwzględnić dyrektywę
Rady (91/477/EWG) z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i
posiadania broni (Dz. Urz. WE L 256 z 13.9.1991 r., s. 51, ze zm.).
Dyrektywa w art. 1 pkt 1 definiuje pojęcie broni palnej i tego rodzaju
broni dotyczy przeważająca część przepisów dyrektywy (pojęcie broni palnej
jest doprecyzowane w przepisach załącznika I do dyrektywy).
2

Przepis art. 2 ust. 1 dyrektywy stanowi, że pozostaje ona bez uszczerbku
dla stosowania przepisów prawa krajowego dotyczących noszenia broni,
myślistwa i strzelectwa sportowego.
Broń biała mieści się w pojęciu broni zdefiniowanym w punkcie 1
załącznika I do dyrektywy. Przepis ten określa broń jako broń palną (w
rozumieniu art. 1 dyrektywy) oraz broń inną niż broń palna zgodnie z definicją
w ustawodawstwie krajowym.
W art. 14 dyrektywa zobowiązuje państwa członkowskie do
przyjmowania wszelkich stosownych przepisów zakazujących wprowadzania na
ich terytorium broni innej niż broń palna, jeśli dopuszczają to przepisy prawa
krajowego.

III. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej
Wobec przywołanych przepisów dyrektywy 91/477/EWG w sprawie
kontroli nabywania i posiadania broni należy uznać, że zdefiniowanie broni
niebędącej bronią palną pozostaje w kompetencji państw czlonkowskich.
Ponadto dyrektywa nie ma wpływu na stosowanie przepisów prawa krajowego
dotyczących noszenia broni.

IV. Konkluzje
Projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz kodeksu karnego
nie narusza prawa Unii Europejskiej.



Dyrektor Biura Analiz Sejmowych

Michał Królikowski

Warszawa, 8 lutego 2011 r.

BAS-WAPEiM-202/11

Pan Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia prawna w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o
zmianie ustawy o broni i amunicji oraz Kodeksu karnego (przedstawiciel
wnioskodawców: poseł Arkadiusz Mularczyk) jest projektem ustawy
wykonującej prawo Unii Europejskiej w rozumieniu art. 95a Regulaminu
Sejmu


Projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji przewiduje
rozszerzenie ustawowego pojęcia broni białej o „inne przedmioty mające
charakter broni ofensywnej, z wyjątkiem noży o jednej krawędzi roboczej i
długości ostrza poniżej 8 cm”. Nowej kategorii broni białej nie dotyczyłyby
jednak wszystkie ograniczenia przewidziane w ustawie – zabronione byłoby
jedynie posiadanie jej w miejscu publicznym. Dozwolone byłoby natomiast
posiadanie jej w miejscu publicznym, jeżeli okoliczności wskazywałyby, że jest
to uzasadnione realizacją celu zgodnego z prawem.
Proponuje się także wprowadzenie do Kodeksu karnego nowego
występku polegającego na posiadaniu w miejscu publicznym bez zezwolenia
broni niebędącej bronią palną.
Projekt ustawy nie narusza prawa Unii Europejskiej.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz
Kodeksu karnego nie jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii
Europejskiej w rozumieniu art. 95a Regulaminu Sejmu.



Dyrektor Biura Analiz Sejmowych

Michał Królikowski