Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)


1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Rozporządzenie oddziałuje na prowadzących instalacje objęte systemem handlu
uprawnieniami do emisji, organy właściwe do wydania zezwoleń, uprawnionych audytorów
oraz wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. Prowadzący instalacje zobligowani są
do monitorowania wielkości emisji dwutlenku węgla. Monitoruje się wielkość emisji dwutlenku
węgla w sposób określony w niniejszym rozporządzeniu oraz prowadzi się skuteczny system
zarządzania danymi z zakresu monitorowania i raportowania w sposób zmieniony w
stosunku do sposobu monitorowania prowadzonego w latach 2005 – 2007.

2. Konsultacje społeczne
Projekt niniejszej regulacji zostanie poddany konsultacjom, zgodnie z § 12 ust. 5 uchwały
Nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów
(M. P. Nr 13, poz. 221, z późn. zm.), w ramach procedury legislacyjnej.
Projekt przedmiotowego rozporządzenia zostanie umieszczony na stronie internetowej
Ministerstwa Środowiska www.mos.gov.pl w dziale Prawo – projekty aktów prawnych –
rozporządzenia. Projekt rozporządzenia zostanie, w ramach konsultacji społecznych,
przekazany do marszałków województw i wojewodów oraz stowarzyszeń i izb
gospodarczych.

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i
budżet samorządu terytorialnego
Przedmiotowy akt prawny nie będzie miał wpływu na sektor finansów publicznych, w tym
budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

4. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy
Niniejszy akt nie będzie oddziaływać na rynek pracy, ze względu na brak potrzeby
dodatkowego zatrudnienia pracowników w sektorach objętych systemem handlu
uprawnieniami do emisji.

5. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki

i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Niniejsze rozporządzenie nie ma bezpośredniego wpływu na konkurencyjność wewnętrzną i
zewnętrzną gospodarki, jednakże w dłuższej perspektywie czasu, może mieć znaczenie dla
postrzegania polskich firm za granicą. Wprowadzenie przez podmioty objęte systemem
handlu uprawnieniami do emisji, systemu zarządzania danymi i nie zakwestionowanie
rocznych raportów przez audytorów może mieć pozytywny wpływ na wiarygodność firmy na
rynku międzynarodowym.



14


6. Wpływ aktu normatywnego na rozwój regionalny
Przedmiotowy akt prawny nie wpłynie na sytuację i rozwój regionalny.

7. Wpływ aktu normatywnego na środowisko
Przedmiotowy akt prawny nie będzie miał wpływu na środowisko.




































03/12rch
15


Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia............... (poz. .....)
Załącznik nr 1

OGÓLNY SPOSÓB MONITOROWANIA WIELKOŚCI EMISJI CO2
DLA WSZYSTKICH RODZAJÓW INSTALACJI OBJĘTYCH WSPÓLNOTOWYM
SYSTEMEM HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI

1. Monitorowanie wielkości emisji CO2 wykonuje się przez użycie wzorów obliczeniowych
określonych w załącznikach do rozporządzenia lub na podstawie pomiarów, z wykorzystaniem
zestawu danych określonych z poziomem dokładności wynikającym z zakwalifikowania instalacji do
odpowiedniej grupy emisji, zgodnie ze średnią wielkością rocznej emisji CO2 w poprzednim okresie
rozliczeniowym z instalacji objętej wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji.
Dla rodzajów instalacji elementy zestawu danych podaje się z poziomem dokładności wynikającym
z zakwalifikowania instalacji do odpowiedniej grupy emisji, zgodnie z tabelą nr 4 załącznika nr 1 do
rozporządzenia.
2. W odniesieniu do rodzajów instalacji, dla których rozporządzenie przewiduje równoważny poziom
dokładności można dowolnie zastosować jeden z poziomów, zamienić jeden poziom na drugi,
odnotowując taką zamianę w rocznym raporcie, pod warunkiem, że w zezwoleniu znajduje się opis
spełniania przez prowadzącego instalację wymagań obu poziomów dokładności.
3. W odniesieniu do rodzajów instalacji, dla których rozporządzenie przewiduje alternatywną metodę
obliczeniową1) można dowolnie zastosować jedną z podanych metod, zamienić jedną metodę
na drugą, odnotowując taką zamianę w rocznym raporcie pod warunkiem, że w określonej
w zezwoleniu procedurze monitorowania znajduje się opis spełniania przez prowadzącego instalację
wymagań obu metod obliczeniowych.
4. Jeżeli z rocznego raportu za rok „n” wynika, że wielkość emisji monitorowanego CO2 przekracza
wielkość graniczną w grupie emisji (odpowiednio 50 tys. Mg CO2 lub 500 tys. Mg CO2), to należy
zmienić poziom dokładności na odpowiedni określony dla danej grupy emisji; zmiana musi nastąpić
najpóźniej od dnia 1 stycznia roku „n+2” i mieć charakter trwały.
5. Jeżeli sposób monitorowania wielkości emisji CO2 oparty na najwyższym poziomie dokładności
jest czasowo niewykonalny z powodów nieracjonalności technicznej, można stosować poziom
dokładności o jeden stopień niższy do czasu przywrócenia warunków umożliwiających stosowanie
poprzedniego wyższego poziomu dokładności. Należy podjąć wszelkie możliwe działania niezbędne
dla umożliwienia jak najszybszego przywrócenia poziomu dokładności stosowanego pierwotnie do
celów monitorowania.
6. Wszelkie zmiany poziomów dokładności oraz szczegółowe informacje na temat przejściowo
stosowanego metodyki monitorowania, w tym czas jej stosowania oraz wielkość emisji CO2,
pochodzącą z poszczególnych okresów odstępstwa od metodyki określonej w zezwoleniu, należy
uzasadnić i w pełni udokumentować w rocznym raporcie. Zmiana poziomów dokładności jaka miała
miejsce w czasie danego roku okresu rozliczeniowego, powinna być ujęta w oddzielnej części raportu
za odpowiednie części danego roku okresu rozliczeniowego.
7. Jeżeli do monitorowania wielkości emisji CO2 stosuje się dla danego typu paliwa wartości opałowe
i wskaźniki emisji, właściwe dla danego kraju, zgłoszone w najnowszym wykazie przekazanym do
Sekretariatu Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatycznych, należy
stosować wskaźniki emisji, wartości opałowe z Tabel wartości opałowych i wskaźników emisji CO2 do
raportowania w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji obowiązujących w danym roku
kalendarzowym, przygotowanych w oparciu o dane zgłoszone w najnowszym wykazie przekazanym
do Sekretariatu Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatycznych i
zastosowanych w Raporcie inwentaryzacji emisji gazów cieplarnianych i ich prekursorów do

1) „Metoda W- Węglany”, „Metoda G- Gips”, „Metoda P- Produkcja klinkieru” i „Metoda T – Tlenki alkaliczne”
przestawione w załącznikach nr 2, 7, 8, 9, 10 do rozporządzenia.

1
powietrza za ostatni dostępny rok, ogłoszonych na stronach internetowych Ministerstwa Środowiska
i informacyjnie na stronach internetowych Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami.
8. Nie monitoruje się wielkości emisji CO2 ze spalania paliw w silnikach spalinowych
wykorzystywanych do celów transportowych.
9. Sposób monitorowania wielkości emisji CO2 przez każdego prowadzącego instalację jest oparty na
planie monitorowania.

Monitorowanie emisji CO2 prowadzi prowadzący instalację na podstawie planu monitorowania,
który zawiera:
1)
opis instalacji, która ma być objęta monitorowaniem, w tym: oznaczenie prowadzącego
instalację i jego adres zamieszkania lub siedziby; informację o tytule prawnym do instalacji;
informację o rodzaju instalacji oraz charakterystykę techniczną źródeł powstawania
i
miejsca emisji substancji; informacje o rodzajach wykorzystywanych materiałów,
surowców i paliw oraz o wielkości produkcji w każdym roku z ostatnich 5 lat;
2)
informacje dotyczące zakresu obowiązków związanych z monitorowaniem i raportowaniem
w odniesieniu do danej instalacji;
3)
wykaz źródeł emisji i strumieni materiałów wsadowych, które mają być objęte
monitorowaniem w ramach każdego rodzaju instalacji prowadzonego w tej instalacji;
4)
opis metody obliczeń lub metody pomiarów, która ma być zastosowana;
5)
wykaz poziomów dokładności dla poszczególnych elementów zestawu danych: danych
dotyczących rodzaju instalacji, odpowiednio zużytego paliwa i jego wartości opałowej,
wskaźników emisji, współczynników utleniania lub konwersji dla każdego strumienia
materiałów wsadowych, który ma być objęty monitorowaniem;
6)
opis systemów pomiarowych oraz specyfikacje i dokładną lokalizację przyrządów
pomiarowych, które zostaną zastosowane do każdego ze strumieni materiałów wsadowych
lub paliw, który ma być objęty monitorowaniem;
7)
w stosownych przypadkach dowody wykazujące zgodność z progami niepewności dla
danych dotyczących rodzaju instalacji oraz innych parametrów dla poziomów dokładności
zastosowanych dla każdego ze strumieni materiałów wsadowych lub paliw;
8)
w stosownych przypadkach, opis metody stosowanej do próbkowania paliwa i materiałów;
lub paliw w celu ustalenia wartości opałowej, zawartości węgla, wskaźników emisji
i współczynnika utleniania lub konwersji, oraz zawartości biomasy dla każdego ze strumieni
materiałów wsadowych lub paliw;
9)
opis źródeł lub metod analitycznych, które prowadzący instalację zamierza użyć do
określenia wartości opałowych, zawartości węgla, wskaźnika emisji, współczynnika
utleniania, współczynnika konwersji lub frakcji biomasy dla każdego ze strumieni
materiałów wsadowych lub paliw;
10) w stosownych przypadkach, wykaz i opis nieakredytowanych laboratoriów i odnośnych
procedur analitycznych, wraz z wykazem wszelkich odnośnych procedur zapewnienia
jakości;
11) w stosownych przypadkach, opis systemu ciągłego pomiaru emisji do wykorzystania na
potrzeby monitorowania źródeł emisji (w tym punktów pomiarowych, częstotliwości
pomiarów, stosowanych urządzeń, procedur wzorcowania, gromadzenia danych i procedur
ich przechowywania, oraz metod potwierdzania obliczeń i raportowania w zakresie danych
dotyczących działalności, wskaźników emisji);
12) w stosownych przypadkach, kiedy zastosowano metodę rezerwową, wyczerpujący opis
metody i analizy niepewności, jeżeli nie została wcześniej objęta w ramach podpunktów
1-11 niniejszego wykazu;
13) opis procedur pozyskiwania danych i ich obróbki, oraz działań kontrolnych, jak również
opis tych działań zgodnie z niniejszym załącznikiem;

2
14) opis procedur pozyskiwania danych i ich obróbki, oraz działań kontrolnych, jak również
opis tych działań zgodnie z niniejszym załącznikiem;
15) w stosownych przypadkach, informacje na temat odpowiednich powiązań z działaniami
podejmowanymi w ramach programu ekozarządzania i audytu (EMAS)2) lub innych
systemów zarządzania w dziedzinie ochrony środowiska, w szczególności na temat procedur
i kontroli mających znaczenie dla monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do
wielkości emisji CO2.

Układ planu monitorowania
Plan monitorowania sporządza się zgodnie z tabelą A. Tabelę A można adaptować stosownie do
liczby rodzajów instalacji i źródeł oraz rodzajów paliw i procesów objętych monitorowaniem.
Tabela A. Plan monitorowania.
Sekcja A
Opis instalacji, która ma być objęta monitorowaniem
1. Nazwa właściciela instalacji

2. Nazwa prowadzącego instalację

3. Nazwa instalacji

3.1. Rodzaj instalacji

3.2. Numer zezwolenia, data i organ wydający

3.3 Kod

3.4. Pozycja KPRU3)

3.5. Numer REGON

3.6. Numer NIP

3.7. Kod PKD podstawowego rodzaju działalności
3.8. Sprawozdawczość w ramach E-PRTR 4)

3.9. Numer identyfikacyjny E-PRTR 5)

3.10. Adres zakładu, na którego terenie prowadzona jest eksploatacja

instalacji
3.11. Współrzędne geograficzne położenia instalacji

4.1. Imię i nazwisko osoba do kontaktów

4.2. Adres służbowy osoby do kontaktów


2) Europejski system ekozarządzania i audytu EMAS na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o krajowym
systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 70, poz. 631, z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2007 r. Nr 93,
poz. 621 oraz z 2008 r. Nr 199, poz. 1227).
3) Należy podać liczbę porządkową w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia
Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012.
4) Czy jest wymagana, wstawić tak lub nie.
5) Wypełniać tylko w przypadku, kiedy instalacja objęta jest obowiązkiem sprawozdawczym na mocy
rozporządzenia (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie
ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniające dyrektywę Rady
91/689/EWG i 96/61/WE a w zezwoleniu dla instalacji nie ma więcej niż jednej kategorii działalności objętej
E-PRTR. Podanie tej informacji nie jest obowiązkowe; stosuje się ją wyłącznie dla celów uzupełniających
identyfikację, jako dodatek do podanej nazwy i adresu.

3