Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Jednostka wykonująca pomiary lub obliczenia
.................................................................
(data, podpis i pieczątka)










Prowadzący instalację
.................................................................
(data, podpis i pieczątka)


4. Przechowywanie informacji
Dane z monitorowania wielkości emisji CO2 dokumentuje się i archiwizuje oraz przechowuje przez
okres co najmniej 10 lat od daty przedstawienia rocznego raportu za każdy kolejny rok rozliczeniowy.
Dane z monitorowania wielkości emisji CO2 obejmują, w przypadku metody obliczeniowej:
1)
wykaz wszystkich źródeł objętych monitorowaniem;
2)
dane dotyczące rodzaju instalacji, użyte w jakichkolwiek obliczeniach wielkości emisji
CO2 z każdego źródła, z podziałem według typu procesu i paliwa;
3)
dokumenty uzasadniające wybór stosowanej metodyki monitorowania oraz dokumenty
uzasadniające wprowadzanie okresowych lub stałych zmian w metodyce monitorowania
i zmian poziomów dokładności;
4)
dokumentację metodyki monitorowania i wyniki opracowania wskaźników emisji CO2
i frakcji biomasy specjalnie dla konkretnego rodzaju działalności i dla poszczególnych
paliw oraz współczynników utleniania i współczynników konwersji;
5)
dokumentacja procesu gromadzenia danych dotyczących działalności dla danej
instalacji i jej strumieni materiałów wsadowych;
6)
dane dotyczące rodzaju instalacji, wskaźniki emisji CO2 i współczynniki utleniania oraz
współczynniki konwersji wykorzystane do opracowania krajowego planu rozdziału
uprawnień na poszczególne okresy rozliczeniowe;
7)
dokumentacja dotycząca zakresu obowiązków w związku z monitorowaniem emisji;
8)
roczne raporty na temat wielkości emisji CO2;
9)
wszelkie pozostałe informacje, które uznaje się za wymagane dla celów weryfikacji
rocznych raportów.
Dane z monitorowania wielkości emisji CO2 obejmują, w przypadku metody pomiarów:
1)
wykaz wszystkich źródeł emisji objętych monitorowaniem;
2)
dokumentację uzasadniającą wybór pomiarów jako metodyki monitorowania;
3)
dane wykorzystywane w analizach niedokładności pomiarów emisji CO2 z podziałem na
procesy;

88
4)
dokładny opis techniczny systemu ciągłych pomiarów, włącznie z dokumentacją
zatwierdzenia przez organ właściwy;
5)
pierwotne i zbiorcze dane z systemu stałych pomiarów, w tym z dokumentacją zmian
wprowadzanych z biegiem czasu, księgę dokumentacji testów, awarii, kalibracji,
serwisowania i konserwacji urządzeń;
6)
dokumentację wszystkich zmian wprowadzanych w systemie ciągłych pomiarów.











































03/15rch

89
Załącznik nr 13

SPOSÓB WERYFIKACJI ROCZNYCH RAPORTÓW

1. Zasady ogólne
1. Celem weryfikacji jest zagwarantowanie, by wielkość emisji CO2 była monitorowana zgodnie ze
procedurą monitorowania określonym w zezwoleniu oraz by raporty zawierały rzetelne i prawidłowe
dane.
2. Z zastrzeżeniem przepisów pkt 2.6 weryfikacja prowadzi do wydania wniosków z weryfikacji,
w których stwierdza się z racjonalnym poziomem pewności, czy dane zawarte w raporcie są wolne od
istotnych zafałszowań i czy nie występują tam istotne niezgodności z zezwoleniem.
3. Przedstawia się weryfikatorowi roczny raport, kopię posiadanego zezwolenia oraz wszelkie inne
właściwe informacje.
4. Zakres weryfikacji zidentyfikowany jest z czynnościami, jakie wykonuje weryfikator w celu
dokonania oceny czy raport zawiera rzetelne i prawidłowe dane.

2. Metodyka weryfikacji
2.1. W ramach procesu weryfikacji, wykonuje się następujące działania:
1) analizę strategiczną;
2) analizę ryzyka;
3) weryfikację właściwą;
4) wewnętrzny protokół z weryfikacji;
5) protokół z weryfikacji.
2.2. W ramach analizy strategicznej:
1) sprawdza
się, czy dane w planie monitorowania dla danej instalacji są ujęte w sposób zgodny
z wymaganiami zezwolenia, w przeciwnym przypadku odstępuje się od weryfikacji,
z wyjątkiem elementów, które w sposób oczywisty nie są dotknięte brakiem opisu
w zezwoleniu;
2) identyfikuje się i analizuje każdy rodzaj instalacji prowadzony w danej instalacji, źródła emisji
i strumienie materiałów wsadowych, urządzenia pomiarowe stosowane do celów
monitorowania lub pomiarów zestawu danych (w tym pochodzenie i stosowanie wskaźników
emisji oraz współczynników utleniania i konwersji), wszelkie inne dane wykorzystywane
w celu obliczenia lub zmierzenia wielkości emisji CO2 oraz środowisko, w jakim funkcjonuje
dana instalacja;
3) zapoznaje się z planem monitorowania stosowanym przez prowadzącego instalację,
przepływem danych, jak również systemem kontroli, w tym ogólnej organizacji w odniesieniu
do monitorowania i raportowania;
4) przeprowadza się analizę strategiczną w taki sposób, aby móc dokonać analizy ryzyka, w razie
konieczności przeprowadza inspekcję na miejscu;
5) stosuje się poziom istotności zdefiniowany w tabeli nr 1:

Tabela nr 1. Poziomy istotności.
Instalacje należąca do grupy emisji
Poziom istotności
A lub B
5%
C 2%



90
2.3. W ramach analizy ryzyka:
1) analizuje się elementy ryzyka nieodłącznego i ryzyka zawodności systemów kontroli
wewnętrznej, odnoszące się do zakresu i stopnia skomplikowania rodzaju instalacji oraz
źródeł emisji i strumieni materiałów wsadowych, które mogły prowadzić do istotnych
zafałszowań i niezgodności zgodnie z procedurą monitorowania określonym w zezwoleniu;
2) sporządza się plan weryfikacji współmierny z tą analizą ryzyka, zawierający opis sposobu,
w jaki należy przeprowadzać działania weryfikacyjne, program weryfikacji oraz plan
pobierania prób danych, charakterystykę działań do przeprowadzenia ze wskazaniem terminu
ich przeprowadzenia oraz zakresu koniecznego do realizacji planu weryfikacji; plan
pobierania prób danych wskazuje, które dane będą testowane w celu sporządzenia wniosków
z weryfikacji.

2.4. W ramach weryfikacji właściwej:
1) w stosownych przypadkach dokonuje się , inspekcji na miejscu, w celu sprawdzenia działania
mierników i systemów monitorowania, przeprowadzenia rozmów i zebrania wystarczających
informacji i dowodów;
2) realizuje się plan weryfikacji przez gromadzenie danych zgodnie ze zdefiniowanymi
metodami pobierania prób, testów przeglądowych, przeglądów dokumentów, procedur
analitycznych i procedur przeglądu danych, w tym wszelkie odpowiednie dodatkowe dowody,
na których opierać się będą wnioski z weryfikacji;
3) potwierdza się prawidłowość informacji wykorzystanych do obliczenia poziomów
niepewności zgodnie z zatwierdzonym w zezwoleniu planie monitorowania;
4) sprawdza się czy zatwierdzony w zezwoleniu plan monitorowania jest realizowany;
5) zwraca się do prowadzącego instalację o dostarczenie wszelkich brakujących danych lub
o uzupełnienie brakujących sekcji w ramach ścieżek audytu, wyjaśnia różnice w danych
dotyczących wielkości emisji CO2, weryfikuje się obliczenia lub dostosowuje zgłoszone dane,
przed sporządzeniem ostatecznych wniosków z weryfikacji;
6) przekazuje się w dowolnej formie prowadzącemu instalację informacje na temat wszelkich
stwierdzonych niezgodności i zafałszowań (prowadzący instalację koryguje wszelkie
wskazane zafałszowania, przy czym korekcie podlega cała populacja, z której pobrano próbę);
7) przez cały czas trwania procesu weryfikacji określa się zafałszowania i niezgodności
z wymaganiami, oceniając, czy:
a) plan monitorowania określa niezgodności w stosunku do procedury monitorowania
określonym w zezwoleniu,
b) istnieją jasne i obiektywne dowody, uzyskane za pomocą metody gromadzenia danych,
na poparcie ustaleń na temat nieprawidłowości.

2.5. W ramach wewnętrznego protokołu z weryfikacji:
1) odnotowuje się dowody pełnego wykonania analizy strategicznej, analizy ryzyka, oraz
wypełnienia planu weryfikacji, jak również podaje informacje wystarczające do uzasadnienia
wniosków z weryfikacji, w celu ułatwienia oceny ewentualnego audytu przez organ
akredytacyjny;
2) opierając się na stwierdzeniach zamieszczonych w wewnętrznym protokole z weryfikacji,
formułuje się pogląd na to czy raport zawiera jakiekolwiek istotne zafałszowania
w porównaniu z poziomem istotności, a także czy występują istotne niezgodności zgodnie z
procedurą monitorowania określonym w zezwoleniu lub inne kwestie istotne w odniesieniu do
wniosków z weryfikacji.




91
2.6. W protokole z weryfikacji przedstawia się metodykę weryfikacji, spostrzeżenia i wnioski
z weryfikacji, które zostają dołączone do rocznego raportu.
W ramach weryfikacji rocznego raportu wypełnia się:
1) tabele nr 1-7 określone w załączniku nr 12 do rozporządzenia;
2) tabelę nr 1 określoną w niniejszym załączniku do rozporządzenia, zawierającą ocenę
końcową.
Jeżeli, w opinii weryfikatora, nie występują istotne niezgodności zgodnie z procedurą monitorowania
określonym w zezwoleniu i ogólne wielkości emisji CO2 nie zostały istotnie zafałszowane, raport
zostaje weryfikuje się jako zadowalający.
Jeżeli, w opinii weryfikatora, wystąpią nieistotne niezgodności lub nieistotne zafałszowania, opisuje
się je w protokole z weryfikacji jako „zweryfikowane jako zadowalające, z nieistotnymi
niezgodnościami i zafałszowaniami”. Można również opisać je w piśmie do prowadzącego
instalacje.
Jeżeli stwierdzi się istotne niezgodności lub istotne zafałszowania (nawet bez istotnych niezgodności,
może uznać, że raport nie został zweryfikowany jako zadowalający.
Jeżeli występuje ograniczenie w zakresie (okoliczności nie pozwoliły albo nałożono ograniczenie,
uniemożliwiające weryfikatorowi uzyskanie dowodów, zmniejszających do racjonalnego poziomu,
ryzyko nieprawidłowych wniosków z weryfikacji) i/lub istotne niepewności, można uznać, że raport
nie został zweryfikowany.



Tabela nr 1. Uwagi do raportu.
Lp. Uwagi
Opis
1
Zgodność zastosowanego przez prowadzącego instalację procedury

monitorowania zatwierdzonego w zezwoleniu, zgodnie z art. 40
ustawy z dnia … 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych
2
Zgodność zastosowanego przez prowadzącego instalację procedury

monitorowania z procedurą określoną w rozporządzeniu1),
umożliwiająca osiągnięcie najwyższego poziomu dokładności
3
Zgodność rocznego raportu ze stanem faktycznym

4
Niezgodność stwierdzone w rocznym raporcie


Inne uwagi do rocznego raportu*

* Liczbę wierszy można zwiększyć, dostosowując ją do liczby stwierdzonych uwag do rocznego raportu.











1) Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji substancji objętych
wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji.

92