Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Załącznik nr 4

SZCZEGÓŁOWY SPOSÓB MONITOROWANIA WIELKOŚCI EMISJI CO2 Z PIECÓW
KOKSOWNICZYCH

A.
ZAKRES I KOMPLETNOŚĆ
1. W załączniku określa się sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z pieców koksowniczych.
2. Koksownie mogą stanowić samodzielną instalację lub część huty, mając bezpośrednie połączenie
technologiczne z jej wydziałami. Jeżeli zezwolenie obejmuje całą hutę, a nie tylko koksownię, to
wielkość emisji CO2 może być monitorowana dla huty jako całości.
3. Jeżeli w instalacji prowadzi się oczyszczanie gazów odlotowych, a powodowana tym emisja CO2
nie jest liczona jako część emisji procesowej z instalacji, to powstałą w ten sposób wielkość emisji
CO2 oblicza się zgodnie z warunkami określonymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

B. OKREŚLANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
W koksowniach główny strumień emisji CO2 generowany jest w procesie opalania baterii
koksowniczych, zazwyczaj przy zastosowaniu oczyszczonego gazu koksowniczego.
Innymi źródłami emisji CO2 mogą być:
1) surowce (węgiel lub koks naftowy);
2) paliwa konwencjonalne (np. gaz ziemny);
3) gazy powstałe w wyniku procesu technologicznego (np. gaz wielkopiecowy (BFG));
4) inne paliwa;
5) oczyszczanie gazów odlotowych.

C. OBLICZANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
Jeżeli koksownia jest częścią huty zintegrowanej, prowadzący instalację oblicza się wielkość emisji:
1) dla zintegrowanej huty jako całości, stosując metodę bilansu masowego lub
2) dla koksowni jako wydzielonej części huty.

1. Metoda bilansu masowego
Metoda bilansu masowego polega na uwzględnianiu całej ilości węgla w materiałach wsadowych,
zapasach, węglu wchodzącym w skład produktów oraz węglu wyprowadzanym z danej instalacji,
obliczanej przy użyciu następującego wzoru:
E= (W – P – Ex – Zm) * Wk
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2 [Mg CO2],
W – oznacza wsad, czyli całą ilość węgla wprowadzanego w granice instalacji [Mg C],
P – oznacza produkty, czyli całą ilość węgla w produktach i materiałach, łącznie z produktami
ubocznymi, opuszczającą obszar objęty bilansem masy [Mg C],
Ex – oznacza eksport, czyli całą ilość węgla wyprowadzanego z obszaru objętego bilansem
masy: wprowadzona do kanalizacji, kierowana na składowisko lub związana ze stratami
procesowymi, nie obejmująca CO2 wprowadzanego do powietrza [Mg C],
Zm – oznacza zmiany w zapasach, czyli zwiększenie ilości węgla w zapasach w granicach
instalacji
[Mg C],
Wk – oznacza współczynnik konwersji.


43
Wielkość emisji CO2 oblicza się za pomocą następującego wzoru:
E = {Σ (DW * ZW) – Σ (DP * ZP) – Σ (DEx * ZEx) – Σ (DZm * ZZm)}* 3,664
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2 [Mg CO2],
Dw – dane dotyczące rodzaju instalacji na wejściu,
DP – dane dotyczące rodzaju instalacji dla produktów,
DEx– dane dotyczące rodzaju instalacji dla eksportu,
DZm – dane dotyczące rodzaju instalacji dla zmian,
ZW – zawartość węgla na wejściu,
ZP – zawartość węgla dla produktów,
ZEx – zawartość węgla dla eksportu,
ZZm – zawartość węgla dla zmian.

1 .1 . D a n e d o ty c zące rodzaju instalacji – D
Analizuje się i zamieszcza w rocznym raporcie przepływy masowe

do i z instalacji oraz odpowiednie zmiany zapasów dla wszystkich odnośnych paliw i materiałów
oddzielnie.
Tam gdzie zawartość węgla w przepływie masowym jest zazwyczaj odnoszona do zawartości
energii (paliwa), można określić i wykorzystać do obliczenia bilansu masowego zawartość
węgla odniesioną do zawartości energii [Mg C/TJ] odpowiedniego przepływu masy.
Poziom
Dane dotyczące rodzaju instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego podaje się
dokładności 1 z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 7,5 %.
Poziom
Dane dotyczące rodzaju instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego podaje się
dokładności 2
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 5,0 %.
Poziom
Dane dotyczące rodzaju instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego podaje się
dokładności 3
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 2,5 % .
Poziom
Dane dotyczące rodzaju instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego podaje się
dokładności 4
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 1,5 % .

1 .2 . Za w a r t o ść węgla
Poziom
Zawartość węgla strumieni wejścia i wyjścia wyprowadza się ze standardowych
dokładności 1 wskaźników emisji CO2 dla paliw lub materiałów wymienionych w części E
załącznika nr 1 lub w załącznikach nr 4-10 do rozporządzenia. Zawartość węgla
wyprowadza się następująco:
Zawartość C [Mg/Mg lub TJ] = wskaźnik emisji [Mg CO2/Mg lub TJ]/ 3,664
[Mg CO2/Mg C ]
Poziom
Stosuje się do danego rodzaju paliwa wartości opałowe z Tabel wartości opałowych
dokładności 2
i wskaźników emisji CO2 do raportowania w ramach systemu handlu uprawnieniami
do emisji obowiązujących w danym roku kalendarzowym, przygotowanych w
oparciu o dane zgłoszone w najnowszym wykazie przekazanym do Sekretariatu
Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatycznych i
zastosowanych w Raporcie inwentaryzacji emisji gazów cieplarnianych i ich
prekursorów do powietrza za ostatni dostępny rok, ogłoszonych na stronach
internetowych Ministerstwa Środowiska i informacyjnie na stronach internetowych
KOBiZE.

44
Poziom
Zawartość węgla w strumieniach wejścia lub wyjścia wyprowadza się zgodnie
dokładności 3
warunkami określonymi w części G załącznika nr 1 do rozporządzenia
w odniesieniu do reprezentatywnego próbkowania paliw, produktów i produktów
ubocznych, dla określania w nich zawartości węgla i frakcji biomasy.

2. Wielkość emisji CO2 pochodzącej z procesów spalania
Całkowita wielkość emisji CO2 z koksowni jest wynikiem spalania strumieni paliw, w tym gazu
koksowniczego, gazu wielkopiecowego, gazu ziemnego, węgla kamiennego. Procesy spalania
zachodzące w koksowniach są monitorowane i rozliczane zgodnie z warunkami określonymi
w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Wielkość emisji CO2 pochodzącej z procesów technologicznych
W czasie procesu koksowania w komorze koksowniczej pieca koksowniczego węgiel jest
przekształcany, bez dostępu powietrza na koks i surowy gaz koksowniczy. Głównym materiałem lub
strumieniem wsadowym zawierającym węgiel [C] są: węgiel kamienny, uboczne produkty
koksowania, koks naftowy, oleje i inne stałe surowce węglonośne. Głównym materiałem lub
strumieniem wyjściowym zawierającym węgiel [C] jest koks, a ponadto smoła koksownicza, benzol
oraz nieoczyszczony gaz koksowniczy. Nieoczyszczony gaz koksowniczy, jako część produktu
wyjściowego z procesu, zawiera wiele składników zawierających węgiel, między innymi dwutlenek
węgla (CO2), tlenek węgla (CO), metan (CH4), węglowodory (CxHy).

Ogólną wielkość emisji CO2 z koksowni oblicza się za pomocą następującego wzoru:
E = Σ (DWEJŚCIE * WeWEJŚCIE) –Σ(DWYJŚCIE * WeWYJŚCIE)
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2 [Mg CO2],
DWEJŚCIE – oznacza dane dotyczące rodzaju instalacji na wejściu,
DWYJŚCIE – oznacza dane dotyczące rodzaju instalacji na wyjściu,
We WEJŚCIE – oznacza wskaźnik emisji na wejściu,
We WYJŚCIE – oznacza wskaźnik emisji na wyjściu.

3 .1 . D a n e d o ty c zące rodzaju instalacji – D
Dane dotyczące rodzaju instalacji mogą obejmować węgiel występujący jako surowiec, odpady
koksowe, koks naftowy, ropę naftową, gaz wielkopiecowy, gaz koksowniczy i tym podobne. Dane
dotyczące rodzaju instalacji na wyjściu mogą obejmować: koks, smołę, lekki olej opałowy, gaz
koksowniczy i tym podobne.

a ) Ok r e ślenie zużycia paliwa stosowanego jako wsad do procesu
Poziom
Przepływy masowe do i z instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego
dokładności 1
określa się z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż
± 7,5%.
Poziom
Przepływy masowe do i z instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego
dokładności 2
określa się z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż
±5,0%.
Poziom
Przepływy masowe do i z instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego
dokładności 3
określa się z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż
±2,5%.

45
Poziom
Przepływy masowe do i z instalacji w danym roku okresu rozliczeniowego
dokładności 4
określa się z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż
±1,5%.

b ) Wa r to ść opałowa
Poziom
Stosuje się wartości referencyjne dla każdego paliwa określone w tabeli nr 2
dokładności 1
załącznika nr 1 do rozporządzenia.
Poziom
Stosuje się do danego rodzaju paliwa wartości opałowe z Tabel wartości opałowych
dokładności 2
i wskaźników emisji CO2 do raportowania w ramach systemu handlu
uprawnieniami do emisji obowiązujących w danym roku kalendarzowym,
przygotowanych w oparciu o dane zgłoszone w najnowszym wykazie przekazanym
do Sekretariatu Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian
klimatycznych i zastosowanych w Raporcie inwentaryzacji emisji gazów
cieplarnianych i ich prekursorów do powietrza za ostatni dostępny rok,
ogłoszonych na stronach internetowych Ministerstwa Środowiska i informacyjnie
na stronach internetowych KOBiZE.
Poziom
Wartość opałowa odpowiadająca każdej partii paliwa w instalacji jest mierzona
dokładności 3
przez prowadzącego instalację, współpracujące z nim laboratorium lub dostawcę
paliwa, zgodnie z warunkami określonymi w części G załącznika nr 1 do
rozporządzenia.

3 .2 . W s ka źnik emisji CO2- – We
Poziom
Stosuje się wartości referencyjne dla każdego paliwa określone w tabeli nr 2
dokładności 1
załącznika nr 1 do rozporządzenia.
Poziom
Stosuje się do danego rodzaju paliwa wskaźnik emisji CO2 z Tabel wartości
dokładności 2
opałowych i wskaźników emisji CO2 do raportowania w ramach systemu handlu
uprawnieniami do emisji obowiązujących w danym roku kalendarzowym,
przygotowanych w oparciu o dane zgłoszone w najnowszym wykazie
przekazanym do Sekretariatu Konwencji Ramowej Narodów Zjednoczonych w
sprawie zmian klimatycznych i zastosowanych w Raporcie inwentaryzacji emisji
gazów cieplarnianych i ich prekursorów do powietrza za ostatni dostępny rok,
ogłoszonych na stronach internetowych Ministerstwa Środowiska i informacyjnie
na stronach internetowych KOBiZE.
Poziom
Właściwe wskaźniki emisji określa się zgodnie z warunkami określonymi w części
dokładności 3
G załącznika nr 1 do rozporządzenia.


D POMIAR WIELKOŚCI EMISJI CO2
Stosuje się sposoby wykonywania pomiaru wielkości emisji CO2 z instalacji przy pomocy ciągłych
pomiarów emisji określone w załączniku nr 1 i 14 do rozporządzenia.






03/21rch

46
Załącznik nr 5

SZCZEGÓŁOWYA SPOSÓB MONITOROWANIA WIELKOŚCI EMISJI CO2 Z
INSTALACJI PRAŻENIA I SPIEKANIA RUD METALI W TYM RUDY SIARCZKOWEJ


A. ZAKRES I KOMPLETNOŚĆ
1. W załączniku określa się sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji prażenia
i spiekania rud metali w tym rudy siarczkowej oraz instalacje do grudkowania rudy.
2. Instalacje do prażenia i spiekania rud metali w tym rudy siarczkowej mogą stanowić część stalowni,
mając bezpośrednie połączenie technologiczne z piecami koksowniczymi oraz instalacjami do
pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do ciągłego odlewania
stali, powodują one intensywną wymianę energii i masy (gaz wielkopiecowy, gaz koksowniczy, koks,
wapień) co ma miejsce przy ciągłej pracy.
3. Jeżeli zezwolenie obejmuje całą stalownię, a nie tylko instalacje do prażenia i spiekania rud metali
w tym rudy siarczkowej, wielkość emisji CO2 można również monitorować w całej stalowni, stosując
metodę bilansu masowego.
4. Jeżeli w instalacji prowadzi się mokre oczyszczanie gazów odlotowych, to powstałą w ten sposób
wielkość emisji CO2 oblicza się zgodnie z zasadami określonymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

B. OKREŚLANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
Do źródeł emisji CO2 z instalacji do prażenia i spiekania rud metali w tym rudy siarczkowej należą:
1)
surowce (kalcynacja wapienia, dolomitu i węglanowych rud żelaza np. FeCO3);
2)
paliwa konwencjonalne (np. gaz ziemny, koks/miał koksowy);
3)
gazy powstałe w wyniku procesu technologicznego (gaz koksowniczy (COG) i gaz
wielkopiecowy (BFG));
4)
pozostałości z procesu technologicznego używane jako materiał wsadowy w tym
odfiltrowane pyły z zakładu spiekalniczego, konwertera i wielkiego pieca;
5)
inne paliwa;
6)
oczyszczanie gazów odlotowych.

C. OBLICZANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
Oblicza się wielkości emisji CO2 stosując metodę bilansu masowego, dla każdego rodzaju
instalacji/źródła instalacji.
W przypadku, gdy instalacja do prażenia, spiekania i grudkowania rud metali jest częścią
zintegrowanej huty o pełnym cyklu produkcji, prowadzący instalacje może obliczać emisje:
1)
dla zintegrowanej huty jako całości, stosując metodę bilansu masowego lub
2)
dla instalacji do prażenia, spiekania i grudkowania rud metali, jako oddzielnego rodzaju
instalacji.



Metoda bilansu masowego
Metoda bilansu masowego polega na analizowaniu całego węgla we wsadzie, akumulacji, zawartości
w produktach oraz eksporcie w celu obliczenia wielkości emisji CO2 z instalacji, przy użyciu
następującego wzoru:


47