Poselski projekt ustawy o obrocie i reklamie środków zawierających substancje psychotropowe i odurzające

1) likwidacji przedsiębiorstwa lub zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia ob-
rotu hurtowego używkami;
2) upływu terminu ważności zezwolenia;
3) zmiany składu osobowego wspólników spółki cywilnej.
4. Na wniosek przedsiębiorcy, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienionych w ust.
3, minister właściwy do spraw gospodarki lub właściwy marszałek województwa wydaje
zezwolenie z określeniem terminu na wyprzedaż posiadanych zapasów używek. Termin,
określony w zezwoleniu na wyprzedaż, nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wy-
gaśnięcia zezwolenia.
5. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o ponowne
wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 9 ust. 1, nie wcześniej niż po upływie 3 lat od
dnia wydania decyzji o jego cofnięciu.

Art. 13
1. Rada gminy ustala, w drodze uchwały, dla terenu gminy liczbę punktów sprzedaży uży-
wek.
2. Rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc
sprzedaży używek.
3. W miejscowościach, w których rozmieszczone są jednostki wojskowe, liczba punktów
sprzedaży używek oraz usytuowanie miejsc sprzedaży używek są ustalane przez radę
gminy po zasięgnięciu opinii właściwych dowódców garnizonów.

Art. 14
1. Zabrania się sprzedaży używek:
1) osobom, których zachowanie wskazuje, że znajdują się w stanie nietrzeź-
wości lub odurzenia;
2) osobom do lat 18;
3) na kredyt lub pod zastaw.
2. W przypadku wątpliwości co do pełnoletniości nabywcy sprzedający używki ma obowią-
zek żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek nabywcy.

Art. 15
1. Sprzedaż detaliczna używek może być prowadzona wyłącznie w punktach sprzedaży na
podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego
ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej „organem zezwalającym”.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie pisemnego wniosku przed-
siębiorcy.
3. Zezwolenie organ zezwalający wydaje po uzyskaniu pozytywnej opinii gminnej komisji
rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z
uchwałami rady gminy, o których mowa w art. 13.
4. Sprzedaż używek w miejscach znajdujących się pod zarządem wojskowym lub jednostek
organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych może być prowadzona jedynie za zezwole-
niem, o którym mowa w ust. 1, a ponadto za zgodą organów wojskowych określonych
przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej lub organów spraw wewnętrznych
określonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
5. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:
1) oznaczenie rodzaju zezwolenia i nazw używek przewidzianych do obrotu;
2) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, w przypadku ustanowienia
pełnomocników ich imiona, nazwiska i adres zamieszkania;
3) numer w rejestrze przedsiębiorców lub ewidencji działalności gospodarczej;
4) przedmiot działalności gospodarczej;
5) adres punktu sprzedaży;
6) adres punktu składowania używek (magazynu dystrybucyjnego).
6. Do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć:
1) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub odpis z
rejestru przedsiębiorców;
2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do lokalu stanowią-
cego punkt sprzedaży używek;
3) pisemną zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora bu-
dynku, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkal-
nym wielorodzinnym;
4) decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zatwierdzeniu
zakładu, o której mowa w art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006
r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225 z późn.
zm.).
7. Warunkiem prowadzenia sprzedaży używek jest:
1) posiadanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1;
2) wniesienie opłaty, o której mowa w art. 16;
3) zaopatrywanie się w używki u producentów i przedsiębiorców posiadających
odpowiednie zezwolenie na sprzedaż hurtową używek;
4) w terminach do dnia 1 lutego, 1 czerwca, 1 października każdego roku ka-
lendarzowego objętego zezwoleniem, okazanie przedsiębiorcy zaopatrują-
cemu dany punkt sprzedaży używek odpowiedniego zaświadczenia potwier-
dzającego dokonanie opłaty, o której mowa w art. 16, wydanego przez gmi-
nę;
5) posiadanie tytułu prawnego do korzystania z lokalu, stanowiącego punkt
sprzedaży;
6) wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie objętym zezwoleniem
tylko przez przedsiębiorcę w nim oznaczonego i wyłącznie w miejscu wy-
mienionym w zezwoleniu;
7) zgłaszanie organowi zezwalającemu zmian stanu faktycznego i prawnego, w
stosunku do danych zawartych w zezwoleniu, w terminie 14 dni od dnia po-
wstania zmiany;
8) prowadzenie sprzedaży w punkcie sprzedaży spełniającym wymogi usytu-
owania określone przez radę gminy, na podstawie art. 13;
9) prowadzenie sprzedaży tylko używek wymienionych w rozporządzeniu mi-
nistra do spraw zdrowia, o którym mowa w art. 3 ust. 2;
10) przestrzeganie innych zasad i warunków określonych przepisami prawa.
8. Organ zezwalający lub, na podstawie jego upoważnienia, straż gminna lub członkowie
gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych dokonują kontroli przestrzega-
nia zasad i warunków korzystania z zezwolenia.
9. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2
lata.
10. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, organ zezwalający cofa w przypadku:
1) nieprzestrzegania określonych w ustawie zasad sprzedaży używek, a w szcze-
gólności:
a) sprzedaży używek osobom nieletnim, nietrzeźwym, na kredyt lub pod
zastaw;
b) sprzedaży używek z naruszeniem zakazów określonych w art. 14-15;
2) nieprzestrzegania określonych w ustawie warunków sprzedaży używek;
3) powtarzającego się co najmniej dwukrotnie w okresie 5 miesięcy, w miejscu
sprzedaży lub najbliższej okolicy, zakłócania porządku publicznego w związku
ze sprzedażą używek przez dany punkt sprzedaży, gdy prowadzący ten punkt
nie powiadamia organów powołanych do ochrony porządku publicznego;
4) wprowadzenia do sprzedaży używek pochodzących z nielegalnych lub niedo-
zwolonych źródeł;
5) przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 16
ust. 3;
6) popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez osobę
odpowiedzialną za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie;
7) orzeczenia, wobec przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną albo wobec osoby
odpowiedzialnej za działalność przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie, za-
kazu prowadzenia działalności gospodarczej objętej zezwoleniem.
11. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, może wystąpić z wnioskiem o ponowne
wydanie zezwolenia nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o jego
cofnięciu.
12. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa w przypadku:
1) likwidacji punktu sprzedaży;
2) upływu terminu ważności zezwolenia;
3) zmiany rodzaju działalności punktu sprzedaży;
4) zmiany składu osobowego wspólników spółki cywilnej;
5) niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 3, lub niedokonania w
terminie opłaty w wysokości określonej w art. 16.
13. Przedsiębiorca, którego zezwolenie wygasło z przyczyn określonych w ust. 12 pkt 5,
może wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia nie wcześniej niż po upływie
6 miesięcy od dnia wydania decyzji o wygaśnięciu zezwolenia.

Art. 16
1. W celu pozyskania dodatkowych środków na finansowanie zadań określonych w art. 4,
gmina pobiera opłatę za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż używek
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek gminy, przed wydaniem zezwole-
nia, w wysokości:
1) 2100 zł – dla przedsiębiorcy mającego otrzymać zezwolenie po raz pierw-
szy;
2) 2,7% wartości sprzedaży osiągniętej w ostatnim roku kalendarzowym dla
przedsiębiorcy, który po raz kolejny ubiega się o zezwolenie na detaliczną
sprzedaż używek.
3. Przedsiębiorca, prowadzący sprzedaż używek w roku poprzednim, jest zobowiązany do
złożenia do dnia 31 stycznia pisemnego oświadczenia o wartości sprzedaży poszczegól-
nych używek w punkcie sprzedaży w roku poprzednim.
4. Opłata, o której mowa w ust. 1, wnoszona jest na rachunek gminy w każdym roku kalen-
darzowym objętym zezwoleniem w trzech równych ratach w terminach do 31 stycznia, 31
maja i 30 września danego roku kalendarzowego.
5. W roku nabycia zezwolenia lub utraty jego ważności, opłaty, o których mowa w ust. 1-4,
dokonuje się w wysokości proporcjonalnej do okresu ważności zezwolenia.
6. Zezwolenia na sprzedaż detaliczną używek nie podlegają opłacie skarbowej.

Art. 17
Dochody z opłat określonych w art. 16 wykorzystywane będą na realizację gminnych pro-
gramów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz Gminnych Programów
Przeciwdziałaniu Narkomanii, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii, i nie mogą być przeznaczane na inne cele.

Art. 18
1. Na wniosek przedsiębiorcy, którego zezwolenie wygasło z przyczyn wymienionych w art.
15 ust. 12, organ zezwalający może wydać zezwolenie z określeniem terminu na wyprze-
daż posiadanych, zinwentaryzowanych zapasów używek. Termin określony w zezwoleniu
na wyprzedaż nie może być dłuższy niż 6 miesięcy od dnia wygaśnięcia zezwolenia.
2. Opłata za wydanie zezwolenia na wyprzedaż posiadanych, zinwentaryzowanych zapasów
wynosi 2,7% wartości zinwentaryzowanych zapasów używek.
3. Przedsiębiorca, który otrzymał zezwolenie na wyprzedaż posiadanych, zinwentaryzowa-
nych zapasów używek, może wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia na
sprzedaż używek nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia upływu terminu waż-
ności zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.

Art. 19
1. Sprzedaż detaliczną używek prowadzi się w tylko punktach sprzedaży, w których sprze-
dawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż.
2. Sprzedaży detalicznej używek nie prowadzi się za pośrednictwem internetu.
3. Sprzedaży detalicznej używek nie prowadzi się w drodze sprzedaży wysyłkowej, w tym
za zaliczeniem pocztowym.

Art. 20
1. Używki dostarcza się do miejsc sprzedaży detalicznej tylko w opakowaniach zamknię-
tych, z oznaczeniem nazwy producenta, oraz podaniem informacji na opakowaniu w ję-
zyku polskim w zakresie: nazwy, rodzaju, składu i szkodliwości sprzedawanej używki.
2. Sprzedawcy detaliczni nie mogą dopuszczać do sprzedaży używek z naruszeniem zasad
określonych w ust. 1.
3. W miejscach sprzedaży używek powinna być uwidoczniona informacja o szkodliwości
spożywania używek.
4. Na opakowaniu każdej z oferowanych do sprzedaży używek w miejscu widocznym sprze-
dający jest zobowiązany do umieszczania czytelnej informacji o szkodliwości ich spoży-
cia dla zdrowia.

Art. 21
1. Zabrania się reklamy i promocji używek.
2. Zabrania się reklamy i promocji przedsiębiorców oraz innych podmiotów, które w swoim
wizerunku reklamowym wykorzystują nazwę, znak towarowy, kształt graficzny lub opa-
kowanie związane z używką, jego producentem lub dystrybutorem.
3. Zakaz określony w ust. 1 dotyczy również wydawnictw promocyjno-reklamowych po-
chodzących od producentów używek (albo ich dystrybutorów lub handlowców) przeka-
zywanych klientom detalicznym.
4. Zakazy określone w ust. 1-3 nie obejmują reklamy i promocji używek prowadzonej we-
wnątrz pomieszczeń hurtowni.
5. Zakazy określone w ust. 1-3 dotyczą osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek or-
ganizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które uczestniczą w prowadzeniu
reklamy w charakterze zleceniodawcy albo zleceniobiorcy niezależnie od sposobu i formy
jej prezentacji.


Rozdział 3
Przepisy karne

Art. 22
1. Kto sprzedaje używki w wypadkach, kiedy jest to zabronione, albo bez wymaganego ze-
zwolenia lub wbrew jego warunkom,
podlega karze grzywny.
2. Kierownik zakładu handlowego, który nie dopełnia obowiązku nadzoru i przez to dopusz-
cza do popełnienia w tym zakładzie przestępstwa określonego w ust. 1,
podlega karze grzywny.
3. W razie popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 lub 2 można orzec przepadek
używek, chociażby nie były własnością sprawcy. Można także orzec zakaz prowadzenia
działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży używek oraz sprzedaży lub podawaniu
napojów alkoholowych.
4. Orzekanie w sprawach o przestępstwa określone w ust. 1 i 2 następuje na podstawie prze-
pisów o postępowaniu karnym.

Art. 23
1. Kto nabywa używki w miejscach nielegalnej sprzedaży,
podlega karze grzywny.
2. Usiłowanie wykroczenia określonego w ust. 1 jest karalne.
3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 można orzec przepadek używek,
chociażby nie były własnością sprawcy.

Art. 24
Kto wbrew obowiązkowi szczególnego nadzoru dopuszcza do sprzedawania używek na tere-
nie zakładu pracy, jak również powziąwszy wiadomość o sprzedawaniu ich na terenie zakładu
pracy nie podejmie prawem przewidzianego postępowania,
podlega karze grzywny.

Art. 25
Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 20 ust. 1:
1) dostarcza używki do miejsc sprzedaży lub
2) nie uwidacznia informacji o szkodliwości spożywania używek,
podlega karze grzywny.

Art. 26
Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 23-25 następuje na podstawie przepisów o
postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Art. 27
1. Kto wbrew postanowieniom zawartym w art. 21 prowadzi reklamę lub promocję używek,
podlega karze grzywny w wysokości od 10.000 do 500.000 złotych.
2. Orzekanie w sprawach o czyn wymieniony w ust. 1 następuje na podstawie przepisów o
postępowaniu karnym.
3. Jeżeli czyn określony w ust. 1 został popełniony w zakresie działalności przedsiębiorcy,
za sprawcę czynu zabronionego uznaje się osobę odpowiedzialną za zlecenie lub prowa-
dzenie reklamy.

Art. 28