Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw

– art. 1 ust. 3 pkt 4 i art. 87 ust. 1 pkt 12 oraz ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – zmiana zawarta w art. 3 projektu
ustawy,
– art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. i oraz ust. 2a i 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej – zmiana zawarta w art. 4 projektu ustawy.
W projekcie proponuje się ponadto wprowadzenie zmian do ustawy z dnia 24 sierpnia
2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz
Wizowym Systemie Informacyjnym, zwanej dalej „ustawą o SIS i VIS”.
Proponowane zmiany w art. 5 ust. 1 oraz w art. 6 pkt 1 i 3 mają na celu usunięcie
rozbieżności występujących między ustawą o cudzoziemcach oraz ustawą o SIS i VIS,
w zakresie przepisów dotyczących uprawnień Policji do dostępu do danych Wizowego
Systemu Informacyjnego w trybie bezpośrednim, w związku z przepisami rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie
Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami
członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (Dz. Urz. UE L 218), zwanego dalej
„rozporządzeniem VIS”.
W aktualnym stanie prawnym, zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach,
wydawana przez Policję decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia Polski będzie
skutkowała unieważnieniem z mocy prawa jedynie wizy krajowej, nie będzie natomiast
powodowała unieważnienia wiz Schengen, o których mowa w rozporządzeniu nr 810/2009
z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Wizowy (które będą
rejestrowane w Wizowym Systemie Informacyjnym) (Dz. Urz. UE L 243). Z uwagi na
powyższe, uprawnienia Policji zostały ograniczone do wydawania decyzji o zobowiązaniu
cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas gdy art. 6 pkt 1
ustawy o SIS i VIS przewiduje uprawnienia dla Policji, z których korzystać mogą jedynie
organy wizowe, a do nich – zgodnie z przepisem art. 4 pkt 3 rozporządzenia VIS – nie można
obecnie zaliczyć Policji.
Zgodnie z art. 4 pkt 3 rozporządzenia VIS „organy wizowe” oznaczają organy, które
w każdym państwie członkowskim są odpowiedzialne za sprawdzanie i podejmowanie
decyzji w sprawie wniosków wizowych lub odpowiedzialne za decyzje o unieważnieniu wizy,
jej cofnięciu lub przedłużeniu jej ważności, w tym centralne organy wizowe i organy
odpowiedzialne za wydawanie wiz na granicy zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE)

7
415/2003 z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie wydawania wiz na granicy, w tym wydawania
takich wiz marynarzom podróżującym tranzytem. W myśl art. 4 pkt 1 rozporządzenia VIS
„wiza” oznacza:
– wizę jednolitą, ważną na całym terytorium państw członkowskich,
– tranzytową wizę lotniskową,
– wizę o ograniczonej ważności terytorialnej, ważną na terytorium jednego lub kilku, lecz nie
na terytorium wszystkich państw członkowskich.
Art. 97 ust. 4 i 5 ustawy o cudzoziemcach, zmieniony ustawą z dnia 9 kwietnia 2010 r.
o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 81,
poz. 531) stanowi, iż decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP
powoduje z mocy prawa unieważnienie wizy krajowej, unieważnienie zezwolenia na
przekraczanie granicy w ramach małego ruchu granicznego, cofnięcie zezwolenia na
zamieszkanie na czas oznaczony oraz zezwolenia na pracę. Natomiast przepis art. 98 ust. 1
ustawy o cudzoziemcach definiuje organy upoważnione do wydawania decyzji
o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium RP, czyli m. in. komendanta
wojewódzkiego/powiatowego (miejskiego) Policji.
Z uwagi na powyższe uznać należy, że decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do
opuszczenia terytorium RP nie unieważnia z mocy prawa wizy zdefiniowanej w art. 4 pkt 1
rozporządzenia w sprawie VIS, zatem Policja nie jest organem wizowym w rozumieniu
zapisu art. 4 pkt 3 ww. rozporządzenia i w związku z tym:
1) nie może korzystać z dostępu do VIS w celu wprowadzania, korygowania i usuwania
danych VIS – art. 5 ust. 1 ustawy o SIS i VIS w kontekście art. 6 ust. 1 rozporządzenia
VIS;
2) nie może korzystać z dostępu do VIS w celu przeglądania danych w celu rozpatrzenia
złożonych wniosków wizowych oraz podjęcia decyzji dotyczących tych wniosków, jak
również decyzji o unieważnieniu, przedłużeniu, cofnięciu wizy – art. 6 ust. 1 ustawy o SIS
i VIS w kontekście art. 6 ust. 2 rozporządzenia VIS;
3) nie może korzystać z dostępu do VIS w celu sporządzania sprawozdań i statystyk – art. 6
ust. 2 ustawy o SIS i VIS w kontekście art. 17 rozporządzenia VIS
– który został zarezerwowany wyłącznie dla organów wizowych.


8
W przypadku pozostawienia wyżej wymienionych przepisów w obecnym brzmieniu
zauważyć należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 i 6 pkt 1 i 3 ustawy o SIS i VIS, od dnia
rozpoczęcia funkcjonowania Wizowego Systemu Informacyjnego w RP (art. 46 pkt 1 ustawy
o SIS i VIS) Policji będzie przysługiwało prawo dostępu do danych VIS zarezerwowane dla
organów wizowych. Zasadnym jest zatem wprowadzenie do art. 5 ust. 1 oraz art. 6 pkt 1 i 3
proponowanych zmian, które ujednolicą kompetencje Policji odmiennie uregulowane w ww.
ustawach.
Natomiast zaproponowana zmiana przepisu art. 25 ust. 4 ustawy o SIS i VIS wynika
z potrzeby doprecyzowania delegacji ustawowej do wydania rozporządzenia regulującego
zasady dostępu do Krajowego Systemu Informatycznego (KSI), sposób przydzielania osobom
upoważnionym do dostępu osobistych i niepowtarzalnych identyfikatorów użytkownika,
a także wzór upoważnienia do dostępu do KSI oraz wykorzystywania danych. Dodanie
w art. 25 ust. 4 na końcu przepisu wyrazów „i Wizowym Systemie Informacyjnym” ma na
celu uzupełnienie wytycznych przez zawarcie w przepisie upoważniającym wskazanym
w ustawie o SIS i VIS pełnego zakresu niezbędnego z punktu widzenia prawidłowej realizacji
przez Rzeczpospolitą Polską obowiązków wynikających z udziału w Systemie
Informacyjnym Schengen i Wizowym Systemie Informacyjnym, które to kwestie zostały
uregulowane w ww. ustawie o SIS i VIS.
Zaproponowano, aby projektowana ustawa weszła w życie po upływie 7 dni od dnia
ogłoszenia. Konieczne jest dostosowanie przepisów ustawy do prawa Unii Europejskiej w jak
najszybszym czasie, gdyż przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 265/2010 z dnia 25 marca 2010 r. zmieniającego konwencję wykonawczą do układu
z Schengen i rozporządzenie (WE) nr 562/2006 w zakresie dotyczącym przepływu osób
posiadających wizy długoterminowe mają być stosowane od dnia 5 kwietnia 2010 r.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie podlega notyfikacji,
zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm
i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Projekt ustawy nie wymaga przedłożenia właściwym instytucjom i organom Unii
Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu w celu uzyskania opinii, dokonania
konsultacji lub uzgodnienia.

9
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty objęte ustawą
Przepisy ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw będą
oddziaływać na następujące podmioty:
1) cudzoziemców,
2) organy właściwe w sprawach cudzoziemców:
a) Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców,
b) Komendanta Głównego Straży Granicznej i komendantów oddziałów i placówek
Straży Granicznej,
c) Komendanta Głównego Policji,
d) ministra właściwego do spraw zagranicznych,
e) ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
f) konsulów,
g) wojewodów.
2. Konsultacje
Projekt został przekazany do zaopiniowania wojewodom. W wyniku przeprowadzonej analizy
uwag zgłoszonych przez poszczególnych wojewodów wybrano te, których uwzględnienie
w projekcie było uzasadnione i wprowadzono stosowne zmiany. Jednakże część
z przekazanych uwag nie mogła zostać przyjęta ze względu bądź na zakres proponowanych
zmian, daleko wykraczający poza przyjęte założenia nowelizacji, bądź niewłaściwą
interpretację przepisów.
Ze względu na specyfikę i wąski zakres regulacji projekt ustawy nie wymagał
przeprowadzenia konsultacji społecznych.
W celu wykonania obowiązku wynikającego z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r.
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz
z 2009 r. Nr 42, poz. 337) projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Wnioskodawca nie otrzymał zgłoszeń podmiotów zainteresowanych pracami nad projektem
w trybie przepisów tej ustawy.
1 0
3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych
W związku z tym, że projekt ustawy nie wprowadza rozwiązań, z którymi wiązałaby się
konieczność poniesienia jakichkolwiek kosztów, wejście w życie projektowanej ustawy nie
spowoduje wydatków i nie wpłynie na zmniejszenie dochodów budżetu państwa i sektora
finansów publicznych.
4. Wpływ regulacji na rynek pracy, na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość,
w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw, oraz na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na rynek pracy, na konkurencyjność
gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw, oraz na sytuację
i rozwój regionalny.

09/49rch
1 1