Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw

psychotropowych odbywającemu karę pozbawienia
wolności za przestępstwo popełnione w związku
z używaniem środków odurzających lub substancji
psychotropowych można udzielić przerwy
w wykonaniu kary pozbawienia wolności, o której
mowa w art. 153 § 1 Kodeksu karnego
wykonawczego, w celu podjęcia leczenia lub
rehabilitacji.
2. Warunkiem udzielenia przerwy jest wykazanie
przez skazanego, że ma zagwarantowane miejsce
leczenia lub rehabilitacji w odpowiednim zakładzie
opieki zdrowotnej odpowiadającym jego potrzebom
terapeutycznym.
3. Sąd penitencjarny odmawia udzielenia przerwy
w
wykonaniu kary pozbawienia wolności za
przestępstwo popełnione w związku z używaniem
środków odurzających lub substancji
psychotropowych, jeżeli skazany nie wyraził
wcześniej zgody na objęcie go stosownym
leczeniem lub rehabilitacją, o których mowa
w art. 117 Kodeksu karnego wykonawczego.
4.

Udzielenie przerwy w wykonywaniu kary
pozbawienia wolności jest dopuszczalne, jeżeli
skazanemu do końca odbycia kary pozbawienia
wolności pozostało nie więcej niż 2 lata.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, sąd
penitencjarny, po zakończeniu leczenia lub
rehabilitacji i uwzględniając ich wyniki, zarządza
dalsze wykonywanie kary pozbawienia wolności
albo warunkowo zwalnia skazanego z odbycia
reszty kary pozbawienia wolności, niezależnie od

15
tego, czy są spełnione przesłanki, o których mowa
w art. 78 Kodeksu karnego.”;
22) w załączniku nr 1 do ustawy w części 4 „ rodki odurzające grupy
IV-N” w kolumnie „Inne nazwy” dodaje się rubrykę w brzmieniu:
„3-metylotiofentanyl”, w kolumnie „Oznaczenie chemiczne”
rubrykę w brzmieniu: „{N-[3-matylo-1-[2-(2-tienylo)etylo]-4-
piperydylo]propionanilid}”.

Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88,
poz. 553, z późn. zm.4)) w art. 67 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje
sprawcę do naprawienia szkody w całości albo w części, a może
na niego nałożyć obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 1 – 3,
5, 6 lub 7a, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione
w art. 39 pkt 7 lub nawiązkę oraz zakaz prowadzenia pojazdów
wymieniony w art. 39 pkt 3, do lat 2.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm5)) art. 232a otrzymuje brzmienie:
„Art. 232a. § 1. Przedmioty i substancje stwarzające niebezpieczeń-
stwo dla życia lub zdrowia, a w szczególności broń,
amunicję, materiały wybuchowe lub łatwopalne,
materiały radioaktywne, substancje trujące, duszące
lub parzące,
środki odurzające, substancje
psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory
kategorii 1, przechowuje się w miejscu i w sposób
zapewniający ich należyte zabezpieczenie.
§ 2. Jeżeli dla zapewnienia prawidłowego toku
postępowania wystarczające jest przechowywanie
próbek w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań
przedmiotów lub substancji, o których mowa w § 1,

16
sąd właściwy do rozpoznania sprawy, na wniosek
prokuratora, niezwłocznie zarządza zniszczenie
w całości lub w części pozostałych ilości przedmiotów
lub substancji zbędnych do przeprowadzenia badań.
§ 3. Jeżeli sąd zarządził zniszczenie w części przedmiotów
lub substancji, o których mowa w § 1, wskazuje
jednocześnie w postanowieniu miejsce i czas
przechowywania ich pozostałej części w ilości
niezbędnej do przeprowadzenia badań.
§
4.

Przedmioty i substancje stwarzające bezpośrednie
niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia przez
możliwość eksplozji materiałów wybuchowych lub
łatwopalnych, innego gwałtownego wyzwolenia
energii, rozprzestrzeniania się substancji trujących,
duszących lub parzących, wyzwolenia energii
jądrowej lub promieniowania jonizującego albo
których przechowywanie w niezmienionym stanie nie
jest możliwe, można zniszczyć przed wydaniem
postanowienia, o którym mowa w § 2.
§ 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
podmioty uprawnione do przechowywania oraz
zniszczenia przedmiotów i substancji, o których mowa
w § 1, oraz ich próbek, szczegółowe warunki, sposób
oraz miejsca ich przechowywania, a także warunki
i sposób ich zniszczenia, mając na uwadze potrzebę
zapewnienia prawidłowego toku postępowania i jego
koszty.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r.
Nr 39, poz. 251, z późn. zm.6)) w załączniku nr 2 w Liście A po pkt 2 dodaje się pkt 2a
w brzmieniu:

17
„2a. środków odurzających, substancji psychotropowych lub ich
preparatów oraz prekursorów kategorii 1 zabezpieczonych na
potrzeby postępowania karnego u osób posiadających je bez
uprawnienia albo uzyskanych przez jednostki administracji
rządowej oraz andarmerii Wojskowej w toku wykonywania
czynności operacyjno-rozpoznawczych,”.

Art. 5. 1. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
ukończyły szkolenie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, i nie
przystąpiły do egzaminu, są obowiązane przystąpić do egzaminu końcowego w terminie
18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pod rygorem konieczności
ponownego odbycia szkolenia.
2. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy znajdują się
w trakcie szkolenia, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, są
obowiązane przystąpić do egzaminu do dnia 1 stycznia 2015 r. pod rygorem
konieczności ponownego odbycia szkolenia.

Art. 6. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy ukończyły
szkolenie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, uzyskały
certyfikat instruktora terapii uzależnień oraz w terminie 3 lat od ukończenia tego
szkolenia spełniły wymogi, o których mowa w art. 27 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mogą przystąpić do egzaminu w zakresie
specjalisty terapii uzależnień bez konieczności uczestniczenia w szkoleniu, nie później
jednak niż w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 7. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 24
ust. 6, art. 28 ust. 7, art. 35 ust. 10, art. 40 ust. 6, art. 42 ust. 2 oraz art. 44 ust. 9 ustawy
zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie art. 24 ust. 6, art. 24a ust. 3, art. 28 ust. 7, art. 35 ust. 10, art. 40
ust. 6 i 7, art. 42 ust. 2 oraz art. 44 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu

18
nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w
życie niniejszej ustawy.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie
art. 232a § 4 ustawy zmienianej w art. 3 zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wydanych na podstawie art. 232a § 5 ustawy zmienianej w art. 3,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 1 pkt 6 lit. b, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia
ogłoszenia, oraz art. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2011 r.



1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, ustawę z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego oraz ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826,
z 2007 r. Nr 7, poz. 48 i Nr 82, poz. 558, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 63, poz. 520, Nr 92, poz. 753
i Nr 98, poz. 817 oraz z 2010 r. Nr 28, poz.146 i Nr 143, poz. 962.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 25,
poz. 219 i Nr 33, poz. 285, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, z 2007 r. Nr 165, poz. 1170 i Nr 176,
poz. 1238 oraz z 2010 r. Nr 41, poz. 233.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64,
poz. 729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r.
Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935
i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426,
z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479
i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r.
Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560,
Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504,
Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206,
poz. 1589 oraz z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626, Nr 125, poz. 842,
Nr 127, poz. 857 i Nr 152, poz. 1018 i 1021.
5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50,
poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106,
poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188,
z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641,
z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143,
poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66,
poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192
i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589,
Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162,
Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214,
poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20,
poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178,

19