Rządowy projekt ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów

16
1.3. Metoda oceny opłacalności i wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego dotyczącego zmniejszenia zapotrzebowania na energię przez system
wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej
Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego prowadzący do zmniejszenia
zapotrzebowania na energię przez system wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej jest to
wariant, dla którego prosty czas zwrotu przyjmuje wartość minimalną, przy czym porównuje się
warianty o tym samym zakresie usprawnień technicznych.
Do wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy korzystać z
zależności określonej wzorem:
SPBT = N /
O
, [lata]
w
∑Δ rW
n
(13)
gdzie:
Nw
-
planowane koszty robót związanych z modernizacją systemu wentylacji
mechanicznej nawiewno-wywiewnej, zł,
ΔOrW -
roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przypadająca na poszczególne z n
wykorzystanych źródeł energii, zł/rok.
Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔOrW n-tego źródła oblicza się z wzoru:
ΔO
.
.
.
.
.
.
.
.
rW = (x0 Q0w O0z – x1 Q1w Q1z)+12.(y0 q0w O0m – y1 q1w O1m)+12.(Ab0 – Ab1), [zł/rok]
(14)
gdzie:
x0, x1 -
udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na energię przed i po wykonaniu
wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
Q0w, Q1w, -
zapotrzebowanie na energię przed i po wykonaniu wariantu przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego przez system wentylacji mechanicznej nawiewno-
wywiewnej, związane ze zmianą parametrów cieplno-wilgotnościowych
powietrza doprowadzanego do pomieszczeń, należy określać indywidualnie na
podstawie projektu technicznego, GJ/rok,
Oz, Om -
jak we wzorze (2),
y0, y1 - udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na moc cieplną przed i po wykonaniu
wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
q0w, q1w
-
zapotrzebowanie na moc cieplną przed i po wykonaniu wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego przez system wentylacji
mechanicznej nawiewno-wywiewnej, związane ze zmianą parametrów
cieplno-wilgotnościowych powietrza doprowadzanego do pomieszczeń, oraz
moc niezbędną do realizacji tego celu należy określać indywidualnie na
podstawie projektu technicznego, MW,
Ab0, Ab1 -
jak we wzorze (2).
2. METODA WYZNACZANIA OPTYMALNEGO WARIANTU PRZEDSI WZI CIA
TERMOMODERNIZACYJNEGO PROWADZ CEGO DO ZMNIEJSZENIA ZAPOTRZEBOWANIA NA
CIEPŁO NA PRZYGOTOWANIE CIEPŁEJ WODY U YTKOWEJ
Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, związanego ze zmniejszeniem
zapotrzebowania na ciepło na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej, jest to wariant, dla
którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną, przy czym porównuje się
warianty o tym samym zakresie usprawnień technicznych.
Dla wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy korzystać z
zależności określonej wzorem:
SPBT = N
/
O
, [lata]
(15)
cw
∑Δ rcw
n

17
gdzie:
Ncw
-
planowane koszty robót związanych z modernizacją instalacji ciepłej wody
użytkowej, zł,
ΔOrcw -
roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przypadająca na poszczególne z n
wykorzystanych źródeł energii, zł/rok.
Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔOrcw n-tego źródła oblicza się ze wzoru:
ΔO
.
.
.
.
.
.
.
.
rew = (x0 Q0cw O0z – x1 Q1cw Q1z)+12.(y0 q0cw O0m – y1 q1cw O1m)+12.(Ab0 – Ab1), [zł/rok] (16)
gdzie:
x0, x1 -
udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na ciepło przed i po wykonaniu wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
Q0cw, Q1cw -
zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu wariantu przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego, określone przez audytora na podstawie analizy i prognozy
zużycia lub obliczone dla zapotrzebowania na ciepłą wodę przyjętego zgodnie z
Polską Normą dotyczącą wymagań projektowania instalacji wodociągowych,
GJ/rok,
Om, Oz -
jak we wzorze (2),
y0, y1 -
udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na moc cieplną przed i po wykonaniu
wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
q0cw, q1cw
-
zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby przygotowania ciepłej wody
użytkowej przed i po wykonaniu wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
określone na podstawie analizy i prognozy zużycia lub obliczone dla
zapotrzebowania na ciepłą wodę przyjętego zgodnie z Polską Normą dotyczącą
wymagań projektowania instalacji wodociągowych, MW,
Ab0, Ab1 -
jak we wzorze (2).
3. METODA WYZNACZANIA OPTYMALNEGO WARIANTU PRZEDSI WZI CIA
TERMOMODERNIZACYJNEGO POPRAWIAJ CEGO SPRAWNO Ć CIEPLN
SYSTEMU GRZEWCZEGO
Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy
sprawności cieplnej systemu grzewczego jest to wariant, dla którego prosty czas zwrotu SPBT
przyjmuje wartość minimalną, przy czym porównuje się warianty o tym samym zakresie
usprawnień.
Do wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy
korzystać z zależności określonej wzorem:
SPBT = N /
O
, [lata]
(17)
co
∑Δ rco
n
gdzie:
Nco
-
planowane koszty robót wynikające z zastosowania wariantu przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności systemu grzewczego , zł,
ΔOrco -
roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przypadająca na poszczególne z n
wykorzystanych źródeł energii, zł/rok.
Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ΔOrco n-tego źródła oblicza się z wzoru:
ΔO
.
.
.
.
.
.
.
.
rco = (x0 wt0 wd0 Q0co O0z/ηo – x1 wt1 wd1 Q1co Q1z/η1)
+ 12.(y .
.
.
.
0 q0m O0m – y1 q1m O1m)+12.(Ab0 – Ab1), [zł/rok] (18)
gdzie:
x0, x1 -
udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na ciepło przed i po wykonaniu wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,

18
Q0co -
sezonowe zapotrzebowanie budynku na ciepło przed termomodernizacją, określone
zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na
ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, z uwzględnieniem współczynników
korekcyjnych wg tabeli 2, GJ/rok,
η0, η1 -
całkowita sprawność systemu grzewczego przed i po modernizacji, obliczana ze
wzoru (19),
wt0, wt1 -
współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia przyjmuje
się z tabeli 6,
wd0, wd1 -
współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby przyjmuje się
z tabeli 7,
O0z, O1z -
jak we wzorze (2),
O0m, O1m -
jak we wzorze (2),
y0, y1 -
udział n-tego źródła w zapotrzebowaniu na moc cieplną przed i po wykonaniu
modernizacji,
q0m, q1m -
zapotrzebowanie budynku na moc cieplną przed i po zastosowaniu wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność całkowitą
systemu grzewczego budynku, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą
obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3 lub
projektu technicznego instalacji ogrzewania, MW,
Ab0, Ab1 -
jak we wzorze (2).
Całkowitą sprawność systemu grzewczego η0, η1 oblicza się z wzoru:
η
.
0,η1 = ηw . ηp ηr . ηe, (19)
gdzie: ηw -
sprawność wytwarzania ciepła określana zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi
kotłów grzewczych wodnych niskotemperaturowych gazowych oraz kotłów
grzewczych stalowych o mocy grzewczej do 50 kW lub przyjmowana z tabeli 3 lub z
dokumentacji technicznej,
ηp -
sprawność przesyłania ciepła określana zgodnie z Polską Normą dotyczącą izolacji
cieplnej rurociągów, armatury i urządzeń lub przyjmowana z tabeli 4 lub z
dokumentacji technicznej,
ηr -
sprawność regulacji systemu grzewczego obliczana ze wzoru (20) lub przyjmowana z
dokumentacji technicznej,
ηe -
sprawność wykorzystania ciepła przyjmowana z tabeli 5 lub z dokumentacji
technicznej.
TABELA 3. SPRAWNO CI WYTWARZANIA CIEPŁA ηw


Sprawno ć
Rodzaj kotła/pieca
Rodzaj paliwa
wytwarzania


ciepła*)
1 2
3
Kotły wyprodukowane przed 1980 r.
Paliwo stałe
0,50-0,65

(węgiel, koks)

Kotły wyprodukowane po 1980 r.
Paliwo stałe
0,65-0,75

(węgiel, koks)

Kotły z palnikami atmosferycznymi i regulacją
Paliwo gazowe lub
0,65-0,86
włącz/wyłącz
płynne

Kotły z palnikami wentylatorowymi i ciągłą
Paliwo gazowe lub
0,75-0,88
regulacją procesu spalania
płynne

Kotły kondensacyjne
Paliwo gazowe
0,95-1,0
Piece ceramiczne (kaflowe)
Paliwo stałe
0,25-0,40
Piece metalowe
Paliwo stałe
0,55-0,65
Kotły elektryczne przepływowe
-
0,94
Kotły elektryczne
-
0,97
Kotły elektrotermiczne
-
1,00
Kotły wrzutowe z obsługą ręczną o mocy do 100 kW Paliwo stałe
0,57-0,63

(słoma)


19
Kotły wrzutowe z obsługą ręczną o mocy do 100 kW Paliwo stałe
0,65-0,72

(drewno polana,

brykiety drewniane,
pelety, zrębki
drewniane)
Kotły wrzutowe z obsługą ręczną o mocy powyżej
Paliwo stałe
0,65-0,70
100 kW
(słoma)

Kotły wrzutowe z obsługą ręczną o mocy powyżej
Paliwo stałe
0,77-0,83
100 kW
(drewno polana,


brykiety drewniane,
pelety, zrębki
drewniane)
Kotły automatyczne o mocy powyżej 100 kW do 600 Paliwo stałe
0,65-0,75
kW
(słoma)

Kotły automatyczne o mocy powyżej 100 kW do 600 Paliwo stałe
0,80-0,85
kW
(drewno polana,


brykiety drewniane,
pelety, zrębki
drewniane)
Kotły z paleniskiem retortowym
Paliwo stałe
0,80-0,85

(węgiel)

Kotły automatyczne z mechanicznym podawaniem
Paliwo stałe
0,85
paliwa o mocy powyżej 500 kW
(słoma, drewno,


pelety)
*) - Przyjmuje się w zależno ci od stanu technicznego.
TABELA 4. SPRAWNOŚCI PRZESYŁANIA CIEPŁA ηp
Rodzaj ogrzewania
Sprawno ć

przesyłania
1 2
ródło ciepła w pomieszczeniu
1,0
Instalacja c.o. z przewodami w dobrym stanie technicznym
0,95
Instalacja c.o. z przewodami w złym stanie technicznym
0,90

Sprawność regulacji systemu grzewczego ηr oblicza się z wzoru:
η =1− 1(−η )⋅2⋅ GLR ,
(20)
r
co
gdzie: ηco - współczynnik regulacji wynoszący:
1) dla systemów grzewczych z centralnym systemem regulacji, bez automatyki pogodowej i
bez zaworów termostatycznych - co najmniej 0,75,
2) dla systemów grzewczych z centralnym systemem regulacji, z automatyką pogodową, lecz
bez zaworów termostatycznych - co najmniej 0,85,
3) dla systemów z elementami grzejnymi z termostatami, o dużej bezwładności cieplnej - nie
więcej niż 0,95,
4) dla systemów z elementami grzejnymi z termostatami, o znikomej bezwładności cieplnej -
nie więcej niż 0,99,
GLR -
stosunek sumy zysków ciepła budynku do sumy strat ciepła określony zgodnie z
Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania
budynków mieszkalnych.
TABELA 5. SPRAWNO CI WYKORZYSTANIA CIEPŁA ηe
Rodzaj ogrzewania
Sprawno ć wykorzystania
ciepła

20
1 2
Ogrzewanie podłogowe
1,0
Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki prawidłowo usytuowane w 0,95
pomieszczeniu
Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki z osłoną
0,90
Ogrzewanie tradycyjne, obudowa grzejników nieuwzględniona 0,80-0,90
w ich projektowaniu


TABELA 6. WSPÓŁCZYNNIKI UWZGL DNIAJ CE PRZERWY W OGRZEWANIU W OKRESIE
TYGODNIA wt

Typ budynku

Czas ogrzewania


lekki*)
ciężki
1 2
3
7 dni
1,00
1,00
5 dni
0,75
0,85
*) - Budynek lekki, którego masa czę ci ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej
nie przekracza 150 kg/m3.


TABELA 7. WSPÓŁCZYNNIKI UWZGL DNIAJ CE PRZERWY W OGRZEWANIU W OKRESIE
DOBY wd

Typ budynku

Czas przerw w ogrzewaniu


lekki*)
ciężki
1 2
3
Bez przerw
1,00
1,00
4 godziny
0,96
0,98
8 godzin
0,93
0,95
12 godzin
0,85
0,91
16 godzin
0,79
0,88
*) - Budynek lekki, którego masa czę ci ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej
nie przekracza 150 kg/m3.

Uwaga:



Dla budynków mieszkalnych wielorodzinnych typu lekkiego i ciężkiego, w których nie
stosuje się przerw w ogrzewaniu w okresie doby, a zainstalowano termostatyczne zawory
grzejnikowe i podzielniki kosztów lub mieszkaniowe liczniki ciepła oraz wprowadzono
rozliczenie kosztów ogrzewania indywidualnie dla poszczególnych odbiorców, przyjmuje
się warto ć współczynnika wd = 0,95 jako uwzględnienie stosowanych indywidualnie
przerw w ogrzewaniu.

4. METODA WYBORU OPTYMALNEGO WARIANTU PRZEDSI WZI CIA
TERMOMODERNIZACYJNEGO
4.1. W celu wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym
mowa w § 5 pkt 4 rozporządzenia, dla poszczególnych wariantów przedsięwzięcia
termomodernizacyjnego składających się z zestawu usprawnień termomodernizacyjnych
dotyczących zmniejszenia strat ciepła przez przegrody budowlane, modernizacji systemu wentylacji
i instalacji ciepłej wody użytkowej i uzupełnionych o optymalny wariant przedsięwzięcia
poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego oblicza się kolejno:
a) planowane koszty całkowite N, w tym koszty opracowania audytu energetycznego i
dokumentacji technicznej oraz koszty związane ze spełnieniem obowiązujących przepisów
techniczno-budowlanych, również w przypadku gdy działanie to nie przynosi oszczędności
energii,
b) kwotę rocznych oszczędności ΔOr przewidzianą do uzyskania w wyniku realizacji
przedsięwzięcia obliczoną zgodnie z wzorem: