Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym

4. Na wniosek uprawnionego do rybactwa, złożony po otrzymaniu pozytywnej opinii,
o której mowa w ust. 2, organ administracji publicznej, z którym uprawniony do rybactwa
zawarł umowę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r.
o rybactwie śródlądowym, dokonuje zmian w tej umowie w takim zakresie, jaki jest
niezbędny do dostosowania zasad prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim
do rodzaju, zakresu lub harmonogramu działań podstawowych określonych w programie
ochrony i odbudowy zasobów ryb.

Art. 5. 1. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany na wniosek właściwego dyrektora
regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku,
przekazać do katastru wodnego kopię operatu rybackiego, który został sporządzony
i pozytywnie zaopiniowany przez uprawnioną jednostkę przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy. Do kopii operatu rybackiego dołącza się kopię opinii.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy uprawnionego do rybactwa, który
przekazał kopię operatu rybackiego wraz z kopią opinii przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, zgodnie z umową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.

Art. 6. 1. Karty wędkarskie i karty łowiectwa podwodnego wydane przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy zachowują ważność.
2. Na wniosek osoby zainteresowanej, starosta może wymienić kartę, o której mowa
w ust. 1, z powodu jej nieczytelności lub zniszczenia, a także wydać wtórnik karty zgubionej
albo skradzionej, jeżeli osoba zainteresowana dołączyła do wniosku zaświadczenie podmiotu
upoważnionego do wydania karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego, w którym
podmiot ten potwierdził na podstawie ewidencji, rejestru lub innych danych znajdujących się
w jego posiadaniu fakt wydania zainteresowanej osobie karty wędkarskiej lub karty
łowiectwa podwodnego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. Za wymianę i wydanie wtórnika karty wędkarskiej oraz karty łowiectwa podwodnego
starosta pobiera opłatę w wysokości ustalonej w przepisach wydanych na podstawie art. 21
pkt 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym.

25
Art. 7. Sprawy wszczęte na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r.
o rybactwie śródlądowym w brzmieniu dotychczasowym i niezakończone wydaniem karty
wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego podlegają rozpoznaniu na podstawie
przepisów dotychczasowych.

Art. 8. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia
18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4a ust. 2 i art. 6 ust. 4 ustawy z dnia
18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie
dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia jej wejścia w życie.

Art. 9. W okresie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy czynności związane
z dokonywaniem oceny, o której mowa w art. 6 ust. 2a w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą mogą również wykonywać osoby niespełniające wymagań w zakresie wykształcenia
określonych w art. 6 ust. 2b w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


26
UZASADNIENIE


Konieczność przygotowania projektu ustawy o zmianie ustawy o rybactwie
śródlądowym jest związana z wydaniem rozporządzeń przez organy Unii Europejskiej, które
nakładają na państwa członkowskie Unii Europejskiej szereg nowych obowiązków w zakresie
rybactwa śródlądowego dotyczących ochrony i odbudowy zasobów węgorza europejskiego1),
wykorzystywania ryb gatunków obcych i ryb gatunków niewystępujących miejscowo
w chowie i hodowli ryb2) oraz zbierania danych statystycznych w zakresie chowu i hodowli
ryb3). Przeprowadzona analiza przepisów tych aktów prawa Unii Europejskiej wykazała, że
państwa członkowskie Unii Europejskiej mają do wykonania nowe zadania związane ze
wspólnotowymi działaniami na rzecz ochrony i odbudowy zasobów węgorza, ujednoliceniem
kryteriów wyrażania zgody na wykorzystywanie ryb gatunków obcych i ryb gatunków
niewystępujących miejscowo w chowie i hodowli ryb, a także zbierania i przekazywania
danych o produkcji ryb w ramach Wspólnej Polityki Rybackiej.
Przeprowadzona analiza wykazała także, że zakres spraw uregulowanych w przepisach
Unii Europejskiej w znacznej części pokrywa się z przedmiotem regulacji zawartych
w przepisach ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r.
Nr 66, poz. 750, z późn. zm.). W związku z powyższym, obowiązujące przepisy ustawy z dnia
18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym wymagają wprowadzenia zmian, które pozwolą,
stosownie do regulacji przewidzianych w przepisach wspólnotowych, wyznaczyć organy
administracji publicznej odpowiedzialne za nadzór, kontrolę lub podjęcie innych działań
przewidzianych w przepisach wspólnotowych oraz określą sposób realizacji tych działań przez
podmioty działające w sektorze rybactwa śródlądowego.
Zakres regulacji objęty projektowaną ustawą stanowi II etap prac legislacyjnych
związanych z nowelizacją przepisów ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie
śródlądowym. Pierwszy etap tych prac został zrealizowany wraz z uchwaleniem ustawy z dnia
23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji

1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiające środki służące odbudowie zasobów
węgorza europejskiego (Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 17).
2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków
obcych i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1).
3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 762/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie przekazywania przez
państwa członkowskie statystyk w dziedzinie akwakultury, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 (Dz. Urz. UE L
z 13.08.2008, str. 1).

i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. Nr 92, poz. 753)
i obejmował sprawy związane z określeniem kompetencji organów administracji publicznej
szczebla wojewódzkiego w zakresie rybactwa śródlądowego. Zmiany zawarte w projekcie
ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym uwzględniają zmiany dokonane w tej
ustawie. Do II etapu prac legislacyjnych włączone zostały zagadnienia, które wynikają
z konieczności wdrożenia wyżej wymienionych przepisów wspólnotowych.
W projekcie ustawy o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym przewidziano, że
w
celu dostosowania przepisów krajowych do wyżej wymienionych rozporządzeń
wspólnotowych zostaną zmienione przepisy w zakresie dotyczącym ochrony i odbudowy
zasobów ryb z gatunków wędrownych w powierzchniowych wodach śródlądowych (węgorz
europejski), ochrony różnorodności biologicznej i wykorzystywania w gospodarce rybackiej
ryb z gatunków obcych (chów i hodowla ryb), a także prowadzenia dokumentacji związanej
z działalnością rybacką (statystyka rybacka). W tym zakresie przepisy projektowanej ustawy
o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym wykonują przepisy rozporządzenia Rady (WE)
nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów
węgorza europejskiego oraz przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia
11
czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych
i niewystępujących miejscowo, a ponadto umożliwiają zbieranie danych statystycznych
zgodnie z wymaganiami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 762/2008
z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie statystyk
w dziedzinie akwakultury, uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 788/96 (Dz. Urz.
UE L z 13.08.2008, str. 1).
Odpowiednie zmiany zostały również zaproponowane w przepisach karnych.
W
projektowanych przepisach karnych uwzględniono postulaty organizacji społecznych
dotyczące konieczności dostosowania kar do charakteru czynu zabronionego oraz do jego
wpływu na środowisko wodne.
W projekcie ustawy zaproponowano dodanie do ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r.
o rybactwie śródlądowym art. 2a – 2d, w których uregulowano zagadnienia dotyczące
koordynacji i współdziałania różnych podmiotów (administracja publiczna, podmioty
korzystające z powierzchniowych wód śródlądowych) w zakresie ochrony i odbudowy
wybranych gatunków ryb w śródlądowych wodach powierzchniowych w celu zapewnienia
terminowości, prawidłowości i skuteczności wdrażanych działań.
2
Proponowane regulacje art. 2a – 2d dodane projektowaną ustawą o zmianie ustawy
o rybactwie śródlądowym mają na celu wykonanie przepisów rozporządzenia Rady (WE)
nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów
węgorza europejskiego, a jednocześnie umożliwiają przygotowanie i wprowadzenie
programów ochrony i odbudowy innych niż węgorz europejski gatunków ryb. Zasady
koordynacji i współdziałania w zakresie ochrony i odbudowy zasobów ryb nie były dotąd
przedmiotem regulacji w przepisach o rybactwie śródlądowym. W projekcie ustawy przyjęto,
że rozwiązania wskazane w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września
2007 r. ustanawiającym środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego stanowią
dobry wzór postępowania do wykorzystania w odniesieniu do innych gatunków ryb.
W szczególności konieczne jest zapewnienie właściwej koordynacji i współdziałania
w
zakresie ochrony i odbudowy ryb z gatunków wędrownych (dwuśrodowiskowych).
W ostatnich kilku latach organizacje społeczne zwracały uwagę na potrzebę wprowadzenia
przepisów, które pozwolą stworzyć warunki niezbędne do utrzymania lub przywrócenia
właściwego stanu zasobów ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych. Uznano, że
dotychczasowe rozwiązania są w tym zakresie niewystarczające. Ponadto wprowadzenie
długoletnich planów odnowy zasobów dla poszczególnych gatunków ryb jest zbieżne ze
strategią rozwoju rybołówstwa 2007 – 2013 przyjętą uchwałą Rady Ministrów w dniu 29 maja
2007 r.
W związku z powyższym w projekcie ustawy o zmianie ustawy o rybactwie
śródlądowym w celu stworzenia warunków niezbędnych do ochrony i odbudowy zasobów ryb,
a w szczególności w celu odtworzenia żerowisk lub tarlisk ryb, a także utrzymania lub
przywrócenia w wybranych dorzeczach możliwości odbycia tarła i wędrówki ryb, umożliwia
się ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa opracowanie projektu programu mającego
na celu ochronę i odbudowę określonych gatunków ryb, a następnie wprowadzenie programu
w drodze rozporządzenia (art. 2b ust. 1 i 3 dodane projektowaną ustawą o zmianie ustawy o
rybactwie śródlądowym). Jednocześnie szczegółowo określono zakres zagadnień, które
powinien zawierać taki program (art. 2b ust. 2 dodany projektowaną ustawą o zmianie ustawy
o rybactwie śródlądowym).
W przypadku potrzeby opracowania takiego programu (obecnie nie przewiduje się
opracowania programu) jego realizacja będzie finansowana lub współfinansowana ze środków
budżetu państwa (art. 2b ust. 4 dodany projektowaną ustawą o zmianie ustawy o rybactwie
śródlądowym).
3