Rządowy projekt ustawy o kierujących pojazdami

Druk nr 2879 cz. I

Warszawa, 8 marca 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-87-09



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o kierujących pojazdami wraz z projektami
aktów wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w tej
sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Infrastruktury.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk

Projekt

U S T A W A
z dnia

o kierujących pojazdami1), 2)


Rozdział 1
Przepisy ogólne


Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) osoby uprawnione do kierowania pojazdami na drogach publicznych oraz na drogach
położonych w strefach zamieszkania;
2) wymagania w stosunku do osób, o których mowa w pkt 1;
3) zasady uzyskiwania i cofania uprawnień do kierowania pojazdami oraz
zatrzymywania dokumentów stwierdzających posiadanie uprawnienia do kierowania
pojazdami;
4) zasady prowadzenia działalności w zakresie uzyskiwania uprawnień i badań
psychologicznych, związanych z kierowaniem pojazdami;
5) zasady wykonywania badań lekarskich i psychologicznych kierowców, instruktorów
i egzaminatorów oraz kandydatów na kierowców, instruktorów i egzaminatorów.

1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy nr 2006/126/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (przekształcenie) (Dz. Urz. UE L 403
z 30.12.2006, str. 18) oraz częściowo dyrektywy 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca
2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych
do przewozu rzeczy lub osób, zmieniającej rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady
91/439/EWG i uchylającej dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz. Urz. UE L 226 z 10.09.2003, str. 4, z późn. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 7, str. 441, z późn. zm.).
2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawę
z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym i ustawę z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym.
2. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 10 ust. 3, art. 18 ust. 3, art. 57
ust. 2, art. 64 ust. 1, art. 66 ust. 1, art. 67 ust. 1, art. 68 ust. 1 i 2, art. 69 ust. 1 i 2, art. 74
ust. 2, art. 77 ust. 1 i 4, art. 82 ust. 3 i 8, art. 83 ust. 4, 5 i 7, art. 84 ust. 3, art. 85 ust. 1,
4, 6, 7 i 9, art. 90 ust. 3, art. 91 ust. 2, art. 93 ust. 5 i art. 97 ust. 6, stanowią zadania
z zakresu administracji rządowej.

Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) kierowcy, kierującym lub o pojeździe określonego rodzaju – należy przez to
rozumieć odpowiednio kierowcę, kierującego lub pojazd w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908, z późn. zm.3));
2) opłacie ewidencyjnej – należy przez to rozumieć opłatę stanowiącą przychód
Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców, o którym mowa w art. 80d
ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

Rozdział 2
Osoby uprawnione do kierowania pojazdami

Art. 3. 1. Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany wiek i jest
sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden z następujących
warunków:
1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający bezpieczeństwu,
nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek na szkodę oraz odpo-
wiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem;
2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
3) zdaje egzamin państwowy.
2. Kierującym pojazdem może być również osoba, która odbywa szkolenie w ramach
kwalifikacji wstępnej lub kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, o których mowa

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 109, poz. 925,
Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486 i Nr 180, poz. 1494 i 1497, z 2006 r. Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708
i 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410 i Nr 235, poz. 1701, z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381,
Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163,
poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr 220, poz. 1411 i 1426, Nr 223, poz. 1461 i 1462 i Nr 234, poz. 1573 i 1574
oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz. 663, Nr 91, poz. 739, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 802
i 803, Nr 98, poz. 817 i Nr 168, poz. 1323.

2
w przepisach rozdziału 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.4)), i jest sprawna pod względem
fizycznym i psychicznym.
3. Osoba niepełnosprawna pod względem fizycznym może być kierującym, jeżeli uzyskała
orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem.
4.
Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu
stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem lub pojazdem zaprzę-
gowym.

Art. 4. 1. Dokumentem stwierdzającym posiadanie uprawnienia do kierowania pojazdem
silnikowym lub zespołem pojazdów składającym się z pojazdu silnikowego i przyczepy
lub naczepy jest odpowiednio:
1) wydane w kraju:
a) prawo jazdy,
b) pozwolenie wojskowe,
c) międzynarodowe prawo jazdy;
2) wydane za granicą:
a) międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji o ruchu drogowym,
podpisanej w Genewie dnia 19 września 1949 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 54,
poz. 321 i 322),
b) krajowe lub międzynarodowe prawo jazdy, określone w Konwencji o ruchu
drogowym, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (Dz. U. z 1988 r.
Nr 5, poz. 40 i 44),
c) krajowe prawo jazdy wydane w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
3) zagraniczny dokument wojskowy, określony w
umowach międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1574 oraz z 2009 r. Nr 18,
poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720 i Nr 98, poz. 817.

3
2. Kierowca może posiadać tylko jedno ważne prawo jazdy. Przepis ten nie dotyczy
międzynarodowego prawa jazdy oraz krajowego prawa jazdy osoby, o której mowa
w art. 10 ust. 3.
3. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest uznawane za ważne prawo jazdy wydane
w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub
państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jeżeli na terytorium
któregokolwiek z tych państw to prawo jazdy zostało zatrzymane lub czasowo albo na
stałe cofnięto posiadane uprawnienie do kierowania pojazdem.

Art. 5. 1. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, stwierdza posiadanie
uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym lub zespołem pojazdów:
1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w ruchu międzynarodowym na terytorium:
a) państwa-strony Konwencji, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. b –
z wyjątkiem kierowania ciągnikiem rolniczym,
b) państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – z wyjątkiem
kierowania ciągnikiem rolniczym.
2.
Pozwolenie wojskowe stwierdza posiadanie przez żołnierza zasadniczej służby
wojskowej i żołnierza służby kandydackiej uprawnienia do kierowania odpowiednim
pojazdem silnikowym lub zespołem pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
lub pobranym w ramach świadczeń na rzecz obrony.
3. Międzynarodowe prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c, stwierdza
posiadanie uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym lub zespołem
pojazdów w ruchu międzynarodowym na terytorium państw-stron Konwencji, o których
mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, z wyjątkiem kierowania ciągnikiem rolniczym.
Międzynarodowe prawo jazdy jest ważne łącznie z krajowym prawem jazdy.
4. Prawo jazdy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, stwierdza posiadanie
uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia stałego lub
czasowego pobytu.

4