Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw

Uwaga została uwzględniona.
– zaproponowano zmianę terminu przekazania przez Ministra Finansów rejestru osób
prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego Krajowej Radzie
Doradców Podatkowych tak, aby nie był to trzydziesty dzień od dnia wejścia w życie
ustawy, gdyż tak precyzyjny termin może okazać się trudny do zrealizowania.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż wskazanie precyzyjnego terminu na
przekazanie wymienionego rejestru jest podyktowane koniecznością przedstawienia
jednoznacznej informacji podmiotom wpisanym do rejestru oraz podmiotom
zainteresowanym uzyskaniem takiego wpisu. Podmioty te muszą wiedzieć czy m.in.
zawiadomienia o zmianie danych, czy też wnioski o wpis do rejestru powinny być kierowane
jeszcze do Ministra Finansów czy też już do Krajowej Rady Doradców Podatkowych, której
rejestr został przekazany.

2. Stowarzyszenie Biegłych Rewidentów, Księgowych, Doradców Podatkowych, Prawników
i Ekonomistów „Libertas” zgłosiło następujące uwagi:
– zaproponowano wprowadzenie uregulowania umożliwiającego zakładanie spółek
doradztwa podatkowego także przez inne niż doradcy podatkowi podmioty
wymienione w art. 3 ustawy, tj. przez adwokatów, radców prawnych i biegłych
rewidentów, będących podmiotami uprawnionymi do wykonywania doradztwa
podatkowego.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż ustawa o doradztwie podatkowym
w art. 42 przyznaje osobie fizycznej wpisanej na listę doradców podatkowych – ze względu
na zakres wiedzy wymagany na egzaminie – także prawo do usługowego prowadzenia ksiąg
rachunkowych. Ustawodawca nie przyznaje takich uprawnień ani radcom prawnym, ani
adwokatom, a więc kontrolę nad świadczonymi w tym zakresie usługami przez spółki
kapitałowe mogą sprawować tylko doradcy podatkowi. Za takim rozwiązaniem przemawiają
też ograniczenia dotyczące biegłych rewidentów, którzy zgodnie z niniejszym projektem
ustawy, nie są uprawnieni do wykonywania wszystkich czynności doradztwa podatkowego,
a więc nie można im przyznać takiej samej roli (nadzorczej) w spółkach kapitałowych, jak
doradcom podatkowym. Nie bez znaczenia jest tu również fakt podlegania jedynie przez
doradców podatkowych zasadom etyki zawodowej doradców podatkowych, ukształtowanych
stosownie do potrzeb tego zawodu.

37
Niezależnie od powyższego podkreślenia wymaga, iż obowiązujące rozwiązanie dotyczące
spółek doradztwa podatkowego zapewnia również możliwość prowadzenia przez doradców
podatkowych działalności w ramach tzw. spółek multidyscyplinarnych, gdyż uregulowania
ustawy o doradztwie podatkowym wymagają jedynie, aby większość zarządu i większość
głosów na zgromadzeniu wspólników posiadali doradcy podatkowi, co nie stoi na
przeszkodzie, aby pozostali członkowie zarządu czy wspólnicy reprezentowali inne zawody,
w tym również zawody określone w art. 3 ustawy.

– zaproponowano zmianę dotyczącą składu Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do
Spraw Doradztwa Podatkowego, zgodnie z którą w skład Komisji Minister Finansów
miałby powoływać dziesięciu doradców podatkowych delegowanych przez Krajową
Izbę Doradców Podatkowych oraz dziesięciu doradców podatkowych spośród
kandydatów zgłaszanych przez stowarzyszenia zawodowe zrzeszające doradców
podatkowych.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż zgodnie z art. 56 ust. 2 pkt 3 ustawy
o doradztwie podatkowym, Krajowa Rada Doradców Podatkowych, jako organ samorządu
zawodowego doradców podatkowych, jest jedynym podmiotem uprawnionym do
reprezentowania doradców podatkowych, w związku z czym zasadne jest, aby to Krajowa
Rada Doradców Podatkowych delegowała wszystkich doradców podatkowych
powoływanych w skład Komisji Egzaminacyjnej. Takie rozwiązanie jest też konsekwencją
obowiązkowej przynależności doradcy podatkowego do samorządu zawodowego
i związanego z tym czynnego i biernego prawa wyborczego do organów reprezentujących ten
samorząd.
– zaproponowano zmianę w zakresie przesłanki odwołania członka Komisji
Egzaminacyjnej związanej z niewykonywaniem lub nienależytym wykonywaniem
obowiązków członka Komisji Egzaminacyjnej, proponując aby odwołanie to nie było
uzależnione od zgody Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku
sędziów, ani od zgody Krajowej Rady Doradców Podatkowych w odniesieniu do
doradców podatkowych, ale aby wiązało się jedynie z koniecznością zasięgnięcia
opinii Prezesa NSA i KRDP.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż Państwowa Komisja Egzaminacyjna
do Spraw Doradztwa Podatkowego nie jest organem podległym Ministrowi Finansów,

38
w związku z tym projekt ustawy dopuszcza możliwość odwołania niektórych członków
Komisji jedynie w określonych sytuacjach. Jednak nie może być to prawo niczym
nieograniczone. Proponowana możliwość odwołania niektórych członków Komisji po
zasięgnięciu przez Ministra Finansów jedynie opinii delegujących ich podmiotów nie
znajduje zatem uzasadnienia.
– zaproponowano skreślenie albo zmianę brzmienia art. 33 ustawy, polegającą na
likwidacji istniejącego obecnie ograniczenia w wykonywaniu zawodu doradcy
podatkowego, które zakazuje doradcy podatkowemu wykonywania zawodu, jeżeli
jego małżonek jest zatrudniony na stanowisku kierowniczym lub innym
samodzielnym w
organie podatkowym, organie kontroli skarbowej lub
w Ministerstwie Finansów, a także na stanowisku, na którym wykonuje obowiązki
w zakresie przygotowywania rozstrzygnięć w sprawach związanych z ustalaniem lub
określaniem zobowiązań podatkowych lub poborem podatków. Jednocześnie
zaproponowano wprowadzenie ograniczenia zakazującego doradcy podatkowemu
prowadzenia spraw podatnika, płatnika i inkasenta w sytuacji, gdy małżonek tego
doradcy podatkowego zatrudniony jest na stanowisku, na którym wykonuje obowiązki
w zakresie przygotowywania rozstrzygnięć w sprawach związanych z ustalaniem lub
określaniem zobowiązań podatkowych lub celnych lub poborem podatków lub ceł od
tych podatników, płatników i inkasentów.
Uwaga została uwzględniona.
– zaproponowano wprowadzenie nowych zasad organizacji samorządu zawodowego
doradców podatkowych i związanej z tym organizacji sądownictwa dyscyplinarnego
oraz stworzenia instytucji wizytatorów, którzy będąc doradcami podatkowymi nie
wykonującymi zawodu mieliby kontrolować wykonywanie zawodu przez innych
doradców podatkowych wykonujących zawód.
Uwaga nie została uwzględniona z uwagi na fakt, iż zaproponowane zmiany nie są w ogóle
przedmiotem regulacji projektu ustawy przekazanego do uzgodnień zewnętrznych. Jak
wskazano w samej treści projektu ustawy (odnośnik nr 1 do tytułu ustawy) oraz na wstępie
uzasadnienia do projektu, niniejsza nowelizacja ustawy o doradztwie podatkowym służy
przede wszystkim wdrożeniu dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym.


39
3. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych „Lewiatan” zgłosiła następującą uwagę:
– zaproponowano wprowadzenie możliwości wykonywania czynności doradztwa
podatkowego na rzecz pracodawców przez doradców podatkowych zatrudnionych na
podstawie umowy o pracę przez podmiot, który sam nie jest uprawniony do
świadczenia doradztwa podatkowego. Zakres wykonywanych czynności miałby zostać
ograniczony do doradztwa podatkowego świadczonego na rzecz pracodawcy.
Uwaga nie została uwzględniona z uwagi na fakt, że tego rodzaju zmiana wymagałaby
wprowadzenia systemowych rozwiązań na gruncie ustawy o doradztwie podatkowym w celu
zagwarantowania faktycznej niezależności doradcy podatkowego podczas wykonywania
swoich obowiązków zawodowych. Tak zasadnicza nowelizacja ustawy nie jest przedmiotem
obecnych prac legislacyjnych. Brak szczegółowych uregulowań w ustawie gwarantujących
doradcom podatkowym niezależność w sporządzanych przez nich opiniach nie pozwala na
wprowadzenie zaproponowanego rozwiązania. Przykładowo ustawa o radcach prawnych,
przyznając radcom prawnym możliwość wykonywania zawodu w ramach stosunku pracy,
zapewniła jednocześnie radcom prawnym dużą stabilność zatrudnienia, odpowiednią pozycję
w hierarchii pracowniczej, brak związania poleceniem pracodawcy co do treści
sporządzanych opinii prawnych, czy też brak możliwości samodzielnej oceny wykonywania
zawodu radcy prawnego przez pracodawcę bez udziału samorządu radcowskiego.

4. Związek Rzemiosła Polskiego zgłosił następujące uwagi:
–
zaproponowano wprowadzenie możliwości wykonywania przez podmioty
wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy (tj. organizacje zawodowe posiadające
osobowość prawną, spółdzielnie, stowarzyszenia lub izby gospodarcze) doradztwa
podatkowego na rzecz również podmiotów innych niż członkowie tych organizacji.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż podstawową formą organizacyjno-
-prawną wykonywania doradztwa podatkowego przez osoby prawne są spółki doradztwa
podatkowego, które zobowiązane są spełnić szereg wymagań określonych w art. 4 ust. 1 pkt 3
ustawy (m.in. wymóg, aby większość członków zarządu i rady nadzorczej stanowili doradcy
podatkowi, aby większość głosów na zgromadzeniu wspólników mieli doradcy podatkowi,
a zbycie udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymagało zezwolenia zarządu spółki).
Natomiast organizacje zawodowe, spółdzielnie, stowarzyszenia i izby gospodarcze nie są
zobowiązane do spełnienia szczególnych wymagań gwarantujących wykonywanie doradztwa

40
podatkowego w sposób zapewniający należytą ochronę usługobiorcom korzystającym z usług
doradztwa podatkowego innym niż członkowie tych organizacji. Organizacje zawodowe,
spółdzielnie, stowarzyszenia i izby gospodarcze tworzone są w innym celu niż wykonywanie
doradztwa podatkowego, które to cele określone są we właściwych dla tych podmiotów
ustawach i wiążą się przykładowo z reprezentowaniem interesów gospodarczych
przedsiębiorców zrzeszonych w izbie gospodarczej, czy też trwałym zrzeszeniem się w celach
niezarobkowych w przypadku stowarzyszeń.
– zaproponowano dopisanie do listy podmiotów wymienionych w treści art. 4 ust. 1
pkt
1 ustawy „organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła” w związku
z zastąpieniem tym określeniem określenia „organizacji samorządu zawodowego”
wymienionego w treści art. 7 ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle.
Uwaga nie została uwzględniona ze względu na fakt, iż w treści art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy
o
doradztwie podatkowym „organizacje samorządu zawodowego” nie są wymienione.
Stąd też zastąpienie pojęcia nie występującego w ustawie o doradztwie podatkowym innym
pojęciem, pozostaje bez wpływu na uregulowania ustawy o doradztwie podatkowym, a zatem
nie wymaga ich zmiany.
IV. Skutki wprowadzenia ustawy
Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego – ustawa spowoduje zmniejszenie wpływów do
budżetu państwa w wysokości średnio ok. 90 000 zł rocznie, na skutek przekazania
prowadzenia rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa
podatkowego Krajowej Radzie Doradców Podatkowych. Za wpis do rejestru Minister
Finansów pobierał opłatę stanowiącą dochód budżetu państwa. W związku z przejęciem
kompetencji do prowadzenia rejestru przez Krajową Radę Doradców Podatkowych opłata
za wpis do rejestru będzie stanowiła dochód Krajowej Izby Doradców Podatkowych,
a więc samorządu zawodowego doradców podatkowych. Prognozowana kwota
zmniejszenia wpływów do budżetu państwa stanowi kwotę średnich rocznych wpływów
z tego tytułu w latach 2005 – 2008 r. Rzeczywiste zmniejszenie wpływów do budżetu
państwa może być jeszcze mniejsze ze względu na fakt, iż zainteresowanie uzyskaniem
wpisu do ww. rejestru wykazywało zdecydowanie tendencję malejącą (w 2005 r. do
rejestru zostało wpisanych 28 podmiotów, po czym zainteresowanie konsekwentnie
malało, w związku z czym w 2008 r. do rejestru wpisano jedynie 15 podmiotów).

41