Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

5

3) przekazywanie informacji organom gminy właściwym ze
względu na lokalizację zakładu.
7.
Organy gminy po uzyskaniu informacji, o których mowa

w ust. 6 pkt 3, podają je do publicznej wiadomości w sposób
zwyczajowo przyjęty na danym terenie.
8.
Informacje, o których mowa w ust. 6, powinny zostać
przekazane w sposób zrozumiały dla przeciętnego odbiorcy.”;
8) w art. 270 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu
informacji od komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży
Pożarnej, że zakład zlokalizowany w pobliżu granicy innego
państwa członkowskiego nie stanowi zagrożenia
transgranicznego, niezwłocznie zawiadamia o tym państwo
członkowskie oraz przekazuje informację o braku obowiązku
sporządzenia zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego.”;
9) art. 356 i 357 otrzymują brzmienie:
„Art. 356. Kto wprowadza zmianę, o której mowa w art. 257 ust. 1,
nie uzyskawszy zatwierdzenia, o którym mowa
w art. 257 ust. 2, podlega karze aresztu albo ograniczenia
wolności, albo grzywny.
Art. 357. Kto wprowadza zmianę, o której mowa w art. 258 ust. 1,
nie przedkładając komendantowi powiatowemu
Państwowej Straży Pożarnej zmian w programie
zapobiegania awariom oraz nie przekazując ich
równocześnie do wiadomości wojewódzkiemu inspekto-
rowi ochrony środowiska, podlega karze aresztu albo
ograniczenia wolności, albo grzywny.”;
10) w art. 373 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wstrzymującą uruchomienie albo użytkowanie zakładu,
instalacji, w tym magazynu lub jakiejkolwiek ich części,”.



6

Art. 2. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 11 w pkt 8 dodaje się lit. k w brzmieniu:
„k) właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej
i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w zakresie:
– lokalizacji nowych zakładów o zwiększonym lub dużym
ryzyku wystąpienia poważnych awarii,
– zmian, o których mowa w art. 250 ust. 5 i 7 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
w istniejących zakładach o zwiększonym lub dużym
ryzyku wystąpienia poważnych awarii oraz
– nowych inwestycji, takich jak: drogi, linie kolejowe, linie
tramwajowe, lotniska, porty, oraz rozmieszczenia
obszarów przestrzeni publicznej i terenów zabudowy
mieszkaniowej w sąsiedztwie zakładów zwiększonego lub
dużego ryzyka wystąpienia poważnych awarii, w
przypadku gdy lokalizacja lub inwestycje zwiększają
ryzyko lub skutki poważnych awarii;”;
2) w art. 17 w pkt 6 dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) właściwego organu Państwowej Straży Pożarnej
i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w zakresie:
– lokalizacji
nowych
zakładów o zwiększonym lub dużym
ryzyku wystąpienia poważnych awarii,
– zmian, o których mowa w art. 250 ust. 5 i 7 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
w istniejących zakładach o zwiększonym lub dużym
ryzyku wystąpienia poważnych awarii oraz
– nowych inwestycji, takich jak: drogi, linie kolejowe, linie
tramwajowe, lotniska, porty, oraz rozmieszczenia obszarów
przestrzeni publicznej i terenów zabudowy mieszkaniowej



7

w sąsiedztwie zakładów zwiększonego lub dużego ryzyka
wystąpienia poważnych awarii, w przypadku gdy
lokalizacja lub inwestycje zwiększają ryzyko lub skutki
poważnych awarii;”.

Art. 3. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
_______________
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 96/82/WE z dnia
9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami
niebezpiecznymi (Dz. Urz. WE L 10 z 14.01.1997, str. 13 i Dz. Urz. UE L 345 z 31.12.2003, str. 97;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 410 i rozdz. 5, t. 4, str. 398).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708,
Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227,
poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79, poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215,
poz. 1664.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 141, poz. 1492,
z 2005 r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087, z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 225, poz. 1635 oraz
z 2008 r. Nr 199, poz. 1227, Nr 201, poz. 1237 i Nr 220, poz. 1413.

17/02/em


UZASADNIENIE

I. Cel projektowanej ustawy
Projektowane zmiany do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
w zakresie poważnych awarii, wynikają z odpowiedzi Rządu Rzeczypospolitej Polskiej
udzielonej Komisji Europejskiej w dniu 14 listopada 2008 r. na uzasadnioną opinię
Komisji Wspólnot Europejskich, dotyczącą nieprawidłowej transpozycji art. 3 ust. 8,
art. 8 ust. 1, art. 10, art. 11 ust. 4 lit. a, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1, 3 i 5, art. 20 ust. 1,
art. 24 oraz załącznika V dyrektywy Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie
kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami
niebezpiecznymi (Dz. Urz. UE L 10 z 10.01.1997, str. 13, z późn. zm.) (naruszenie
nr 2007/2174), w szczególności z odpowiedzi potwierdzającej konieczność pełnego
dostosowania prawa krajowego do prawa wspólnotowego – „W świetle wątpliwości
Komisji Europejskiej dotyczących prawidłowej transpozycji art. 3 ust. 8, art. 8 ust. 1,
art. 10, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1, 3 i 5, a także załącznika V dyrektywy Rady 96/82/WE
– Rzeczpospolita Polska dokona nowelizacji odpowiednich przepisów.”.

II. Omówienie poszczególnych zmian
Po szczegółowej analizie możliwości nowelizacji ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym, zaproponowano następujące zmiany, jako najlepiej
spełniające oczekiwania Komisji Europejskiej:
1) w art. 1 pkt 1 projektu ustawy, w odniesieniu do zarzutu dotyczącego nieprawidłowej
transpozycji definicji terminu „składowanie”, zawartej w art. 3 ust. 8 dyrektywy Rady
96/82/WE, wprowadzono definicję „składowanie substancji niebezpiecznych”
w art. 243a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, o treści
zgodnej z art. 3 ust. 8 dyrektywy Rady 96/82/WE.
W celu sprostania ewentualnym kontrowersjom wynikającym z użycia zwrotu
„składowanie”, w kontekście innych obowiązków prawnych niż wynikające
z przeciwdziałania poważnym awariom, treść definicji została zamieszczona
w tytule IV Poważne awarie, dział I Przepisy ogólne;

2
2) w art. 1 pkt 2, 3 i 10 projektu ustawy w odniesieniu do zarzutu dotyczącego
nieprawidłowej transpozycji definicji terminu „składowanie”, zawartej w art. 3 ust. 8
dyrektywy Rady 96/82/WE, wprowadzono odpowiednie zmiany. Został wprowadzony
przepis w każdym z ww. punktów podkreślający to stwierdzenie, tzn. w każdym
przypadku zastosowania pojęcia „instalacja” wprowadzono przepis wyjaśniający, że
obejmuje to również magazyny i składowanie substancji niebezpiecznych. Takie
wyjaśnienie zapewnia szczegółową transpozycję przepisów dyrektywy Rady
96/82/WE do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
dotyczących problemu magazynowania;
3) w art. 1 pkt 4 oraz pkt 5 lit. a i b projektu ustawy w odniesieniu do zarzutu
dotyczącego nieprawidłowej transpozycji art. 10 dyrektywy Rady 96/82/WE
zaproponowano przepisy szczegółowo precyzujące zmiany, a mianowicie zmiany
w zakładzie, instalacji lub procesie przemysłowym, jak również zmiany rodzaju,
właściwości lub ilości składowanych substancji niebezpiecznych, w przypadku
których jest wymagana zmiana programu zapobiegania awariom. Jednocześnie jako
konsekwencja tych zmian, zawartych w art. 257 i 258, zostały wprowadzone
odpowiednie zmiany weryfikujące treści art. 356 i 357. Art. 356 i 357 określają skutki
nieprzestrzegania przepisów art. 257 i 258. Powyższe zmiany zostały zawarte w art. 1
pkt 9 projektu ustawy;
4) w art. 1 pkt 6 projektu ustawy w odniesieniu do zarzutu dotyczącego nieprawidłowej
transpozycji art. 8 ust. 1 dyrektywy Rady 96/82/WE zaproponowano przepisy
precyzujące obowiązki wynikające z ustalenia, w drodze decyzji, grupy zakładów,
które mogą spowodować występowanie „efektu domino”, jako obowiązek
obligatoryjny dla właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży
Pożarnej;
5) w art. 1 pkt 7 projektu ustawy w odniesieniu do zarzutu dotyczącego nieprawidłowej
transpozycji art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 96/82/WE zaproponowano przepis
zobowiązujący prowadzącego zakład o dużym ryzyku do dostarczenia i weryfikacji
informacji na temat środków bezpieczeństwa i wymaganego zachowania w przypadku
wystąpienia poważnych awarii oraz do podania tych informacji do publicznej
wiadomości. W związku z uwagami wniesionymi do zaproponowanego zapisu zmian
w trakcie uzgodnień wewnętrznych, na temat realizacji tego obowiązku przez