Rządowy projekt ustawy o zmianie zakresu obowiązywania Europejskiej Karty Społecznej sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r.

2 popierać, kiedykolwiek będzie to konieczne i właściwe, mechanizm dobrowolnych negocjacji między
pracodawcami lub organizacjami pracodawców z jednej strony a organizacjami pracowników z
drugiej strony, dla uregulowania, w drodze układów zbiorowych pracy, warunków zatrudnienia;
3 popierać ustanowienie i wykorzystywanie właściwych mechanizmów pojednawczych oraz
dobrowolnego arbitrażu dla rozstrzygania sporów zbiorowych;
oraz uznają:
4 prawo pracowników i pracodawców do zbiorowego działania w przypadku konfliktu interesów,
włączając w to prawo do strajku, z zastrzeżeniem zobowiązań, jakie mogłyby wyniknąć z wcześniej
zawartych układów zbiorowych pracy.
Artykuł 7
Prawo dzieci i młodocianych do ochrony
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa dzieci i młodocianych do ochrony,
Umawiające się Strony zobowiązują się:
1 ustalić, że wiek piętnastu lat będzie minimalnym wiekiem dopuszczenia do zatrudnienia, z
zastrzeżeniem wyjątków wobec dzieci zatrudnionych przy określonych, lekkich pracach,
nieszkodliwych dla ich zdrowia, moralności lub kształcenia;
2 ustalić wyższy minimalny wiek dopuszczenia do zatrudnienia w niektórych, określonych zawodach,
uznanych za niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia;
3 zabronić, by dzieci, które podlegają jeszcze obowiązkowemu nauczaniu, były zatrudniane przy
pracach, które uniemożliwiałyby im pełne korzystanie z tego nauczania;
4 ograniczyć czas pracy pracowników mających mniej niż szesnaście lat tak, by odpowiadał potrzebom
ich rozwoju, a szczególnie potrzebie ich szkolenia zawodowego;
5 uznać prawo pracowników młodocianych i praktykantów do sprawiedliwego wynagrodzenia lub do
innych odpowiednich zasiłków;
6 przewidzieć, że czas poświęcany przez młodocianych na szkolenie zawodowe podczas zwykłego
czasu pracy będzie, za zgodą pracodawcy, traktowany jako stanowiący część dnia pracy;
7 ustalić, że osoby zatrudnione, mające mniej niż osiemnaście lat, uprawnione będą do corocznego
płatnego urlopu, nie krótszego niż trzy tygodnie;
8 zabronić zatrudniania osób mających mniej niż osiemnaście lat przy pracy nocnej, z wyjątkiem
pewnych zawodów, określonych przez ustawodawstwo krajowe;
9 ustalić, że osoby mające mniej niż osiemnaście lat, wykonujące niektóre, określone przez
ustawodawstwo krajowe zawody, będą podlegały regularnej kontroli lekarskiej;
10 zapewnić szczególną ochronę przed fizycznymi i moralnymi zagrożeniami, na które narażone są
dzieci i młodociani, a szczególnie przed tymi, które bezpośrednio lub pośrednio wynikają z ich pracy.
Artykuł 8
Prawo pracownic do ochrony
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa pracownic do ochrony, Umawiające się Strony
zobowiązują się:
1 zapewnić kobietom, przed i po urodzeniu dziecka, urlop w wymiarze całkowitym co najmniej
dwunastu tygodni bądź poprzez płatny urlop, bądź poprzez odpowiednie świadczenia z
ubezpieczenia społecznego lub z funduszy publicznych;
2 uznać za bezprawne wypowiedzenie przez pracodawcę pracy kobiecie w okresie jej nieobecności z
powodu urlopu macierzyńskiego lub dokonanie wypowiedzenia w takim terminie, że okres
wypowiedzenia wygaśnie w trakcie takiej nieobecności;
3 zapewnić matkom karmiącym swoje dzieci wystarczające przerwy w tym celu;
4 a)
uregulować zatrudnianie kobiet przy pracy nocnej w przemyśle;
b) zakazać zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią oraz, jeżeli ma to miejsce, przy wszelkich
innych pracach nieodpowiednich dla nich z powodu niebezpiecznego, niezdrowego lub
uciążliwego charakteru.
Artykuł 9
Prawo do poradnictwa zawodowego
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do poradnictwa zawodowego, Umawiające się
Strony zobowiązują się zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby, służby, które będą udzielać pomocy
wszystkim osobom, w tym osobom niepełnosprawnym, w rozwiązywaniu problemów dotyczących wyboru
zawodu i awansu zawodowego, uwzględniając indywidualne predyspozycje oraz związek tych
predyspozycji z możliwościami zatrudnienia; pomoc ta będzie dostępna bezpłatnie, zarówno dla
młodzieży, w tym dla dzieci w wieku szkolnym, jak i dla dorosłych.
Artykuł 10
Prawo do szkolenia zawodowego
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do szkolenia zawodowego, Umawiające się
Strony zobowiązują się:
1 zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby, szkolenie techniczne i zawodowe wszystkich osób, w tym
osób niepełnosprawnych, w porozumieniu z organizacjami pracodawców i pracowników oraz
umożliwić oparty jedynie na kryterium uzdolnień indywidualnych dostęp do wyższego nauczania
technicznego i uniwersyteckiego;
2 zapewnić lub popierać system przysposobienia zawodowego oraz inne systemy szkolenia młodych
chłopców i dziewcząt w różnych zawodach;
3 zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby:
a) odpowiednie i dostępne ułatwienia w celu szkolenia dorosłych pracowników;
b) specjalne ułatwienia w celu przeszkolenia dorosłych pracowników, niezbędnego ze względu na
postęp techniczny lub nowe tendencje na rynku pracy;
4 popierać pełne wykorzystywanie ułatwień zapewnianych poprzez odpowiednie środki, takie jak:
a) obniżenie lub zniesienie wszelkich kosztów lub opłat;
b) przyznanie, w uzasadnionych przypadkach, pomocy finansowej;
c) włączenie do zwykłego czasu pracy czasu spędzanego na zawodowym szkoleniu uzupełniającym,
podjętym w okresie zatrudnienia przez pracownika na życzenie jego pracodawcy;
d) zapewnienie, poprzez odpowiedni nadzór, w porozumieniu z organizacjami pracodawców i
pracowników, skutecznego systemu przysposobienia zawodowego i każdego innego systemu
szkolenia młodych pracowników oraz, w sposób ogólny, odpowiedniej ochrony młodych
pracowników.
Artykuł 11
Prawo do ochrony zdrowia
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do ochrony zdrowia, Umawiające się Strony
zobowiązują się podjąć bądź bezpośrednio, bądź we współpracy z organizacjami publicznymi lub
prywatnymi, stosowne środki zmierzające zwłaszcza do:
1 wyeliminowania, tak dalece jak to możliwe, przyczyn chorób;
2 zapewnienia
ułatwień w zakresie poradnictwa oraz oświaty, dla poprawy stanu zdrowia i rozwijania
indywidualnej odpowiedzialności w sprawach zdrowia;
3 zapobiegania, tak dalece, jak to możliwe, chorobom epidemicznym, endemicznym i innym.
Artykuł 12
Prawo do zabezpieczenia społecznego
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do zabezpieczenia społecznego, Umawiające
się Strony zobowiązują się:
1 ustanowić lub utrzymywać system zabezpieczenia społecznego;
2 utrzymywać system zabezpieczenia społecznego na zadowalającym poziomie, równym co najmniej
poziomowi niezbędnemu dla ratyfikowania Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (nr 102)
dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego;
3 zabiegać o stopniowe podnoszenie poziomu systemu zabezpieczenia społecznego;
4 podjąć kroki, poprzez zawarcie odpowiednich porozumień dwustronnych i wielostronnych lub za
pomocą innych środków, i z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w takich porozumieniach, w
celu zapewnienia:
a) równego traktowania własnych obywateli i obywateli innych Umawiających się Stron, jeżeli chodzi
o uprawnienia z tytułu zabezpieczenia społecznego, w tym zachowanie korzyści wynikających z
ustawodawstwa dotyczącego zabezpieczenia społecznego, bez względu na zmiany miejsca
pobytu na terytoriach Umawiających się Stron, które mogłyby podjąć osoby chronione;
b) przyznawania, zachowania i przywracania uprawnień z tytułu zabezpieczenia społecznego za
pomocą takich środków, jak zliczanie okresów ubezpieczenia lub zatrudnienia, wypełnionych
zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron.
Artykuł 13
Prawo do pomocy społecznej i medycznej
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do pomocy społecznej i medycznej,
Umawiające się Strony zobowiązują się:
1 zapewnić, by każdej osobie, która nie posiada dostatecznych zasobów i która nie jest zdolna do
zapewnienia ich sobie z innych źródeł, szczególnie poprzez świadczenia z systemu zabezpieczenia
społecznego, została przyznana odpowiednia pomoc oraz, w przypadku choroby, opieka konieczna
ze względu na jej stan;
2 zapewnić, by osoby otrzymujące taką pomoc nie cierpiały z tego względu ograniczenia ich praw
politycznych lub społecznych;
3 przewidzieć, by każdy mógł otrzymać od właściwych służb publicznych lub prywatnych taką poradę i
osobistą pomoc, jaka może być konieczna dla zapobieżenia lub usunięcia stanu potrzeby, lub ulżenia
sytuacji osobistej lub rodzinnej;
4 stosować postanowienia przewidziane w ustępach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu na równi wobec
swoich obywateli i wobec obywateli innych Umawiających się Stron, znajdujących się legalnie na ich
terytoriach, zgodnie z zobowiązaniami wynikającymi dla Stron z Europejskiej konwencji o pomocy
społecznej i medycznej, podpisanej w Paryżu dnia 11 grudnia 1953 r.
Artykuł 14
Prawo do korzystania ze służb opieki społecznej
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do korzystania ze służb opieki społecznej,
Umawiające się Strony zobowiązują się:
1 popierać lub organizować służby posługujące się metodami właściwymi dla pracy socjalnej oraz które
przyczyniają się do dobrobytu i rozwoju zarówno jednostek, jak i grup w społeczeństwie, oraz do ich
adaptacji w środowisku społecznym;
2 zachęcać do uczestnictwa jednostek i organizacji dobroczynnych lub innych w ustanawianiu i
utrzymywaniu takich służb.
Artykuł 15
Prawo osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji
oraz readaptacji zawodowej i społecznej
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa osób niepełnosprawnych fizycznie lub
umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej, Umawiające
się Strony zobowiązują się:
1 podjąć konieczne środki w celu zapewnienia osobom niepełnosprawnym ułatwień szkoleniowych, w
tym, jeżeli to konieczne, utworzenie wyspecjalizowanych instytucji publicznych lub prywatnych;
2 podjąć odpowiednie środki w celu zatrudniania osób niepełnosprawnych, takie jak wyspecjalizowane
służby pośrednictwa pracy, ułatwianie podejmowania pracy chronionej oraz środki dla zachęcania
pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych.
Artykuł 16
Prawo rodziny do ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej
W celu zapewnienia warunków niezbędnych do pełnego rozwoju rodziny, która jest podstawową
komórką społeczeństwa, Umawiające się Strony zobowiązują się popierać ekonomiczną, prawną i
społeczną ochronę życia rodzinnego, zwłaszcza poprzez takie środki, jak świadczenia społeczne i
rodzinne, rozwiązania podatkowe, zachęcanie do budowania mieszkań dostosowanych do potrzeb rodzin,
świadczenia dla młodych małżeństw oraz wszelkie inne stosowne środki.
Artykuł 17
Prawo matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa matek i dzieci do ochrony społecznej i
ekonomicznej, Umawiające się Strony zobowiązują się podejmować wszelkie konieczne i odpowiednie
środki w tym celu, włączając w to ustanowienie lub utrzymywanie odpowiednich instytucji lub służb.
Artykuł 18
Prawo do prowadzenia działalno ci zarobkowej na terytoriach innych Umawiaj cych si Stron
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do prowadzenia działalności zarobkowej na
terytorium każdej innej Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony zobowiązują się:
1 stosować istniejące regulacje prawne w duchu liberalnym;
2 uprościć obowiązujące formalności oraz zmniejszyć lub znieść opłaty administracyjne i inne opłaty,
nakładane na pracowników zagranicznych lub ich pracodawców;
3 liberalizować, indywidualnie lub zbiorowo, regulacje prawne dotyczące zatrudniania pracowników
zagranicznych;
oraz uznają:
4 prawo do opuszczenia kraju przez swych obywateli, pragnących wykonywać działalność zarobkową
na terytoriach innych Umawiających się Stron.
Artykuł 19
Prawo pracowników migruj cych i ich rodzin do ochrony i pomocy
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa pracowników migrujących i ich rodzin do
ochrony i pomocy na terytorium każdej innej Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony zobowiązują
się:
1 utrzymywać lub zapewnić odpowiednie i bezpłatne służby zobowiązane do udzielania pomocy takim
pracownikom, szczególnie do udzielania im dokładnych informacji oraz podejmowania wszelkich
odpowiednich środków, tak dalece, jak zezwala na to ustawodawstwo krajowe, przeciwko mylącej
propagandzie dotyczącej emigracji i imigracji;
2 przyjąć, w ramach własnej jurysdykcji, odpowiednie środki dla ułatwienia wyjazdu, podróży i przyjęcia
takich pracowników i ich rodzin oraz zapewnić im, w ramach własnej jurysdykcji, odpowiednią opiekę
sanitarną i medyczną oraz dobre warunki higieniczne w trakcie podróży;
3 popierać współpracę, kiedy to właściwe, między służbami socjalnymi, publicznymi i prywatnymi,
krajów emigracji i imigracji;
4 zapewnić takim pracownikom, przebywającym legalnie na ich terytoriach, tak dalece jak reguluje to
ustawodawstwo lub podlega kontroli władz administracyjnych, traktowanie nie mniej korzystne niż
własnych obywateli w zakresie następujących spraw:
a) wynagradzania oraz innych warunków zatrudnienia i pracy;
b) członkostwa w związkach zawodowych oraz korzystania z dobrodziejstw rokowań zbiorowych;
c) zakwaterowania;
5 zapewnić takim pracownikom, przebywającym legalnie na ich terytoriach, traktowanie nie mniej
korzystne niż własnych obywateli, jeżeli chodzi o podatki, opłaty lub składki płatne z tytułu
zatrudnienia;
6 ułatwić, w możliwym zakresie, połączenie rodziny pracownika migrującego, któremu zezwolono na
osiedlenie się na danym terytorium;
7 zapewnić takim pracownikom, znajdującym się legalnie na ich terytoriach, traktowanie nie mniej
korzystne niż własnych obywateli w zakresie postępowania sądowego, dotyczącego spraw
powołanych w niniejszym artykule;
8 zapewnić, by tacy pracownicy, mieszkający legalnie na ich terytoriach, nie mogli być wydaleni, o ile
nie zagrażają bezpieczeństwu państwa lub nie naruszają porządku publicznego lub dobrych
obyczajów;
9 zezwolić, w granicach ustalonych przez ustawodawstwo, na przekazywanie takiej części zarobków i
oszczędności pracowników migrujących, jakiej mogą oni sobie życzyć;
10 rozszerzyć ochronę i pomoc przewidzianą w niniejszym artykule na pracowników migrujących
pracujących na własny rachunek, tak dalece, jak środki te mają wobec nich zastosowanie.
CZ
Ć III
Artykuł 20
Zobowi zania
1. Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się:
a) uznać część I niniejszej Karty za deklarację celów, do których osiągnięcia dążyć będzie przy
pomocy wszelkich stosownych środków, zgodnie z postanowieniami ustępu wprowadzającego tę
część;
b) uznać się za związaną przez co najmniej pięć z siedmiu następujących artykułów części II Karty:
artykuły 1, 5, 6, 12, 13, 16 i 19;
c) w uzupełnieniu artykułów wybranych przez nią zgodnie z poprzednim punktem, uznać się za
związaną taką liczbą artykułów lub numerowanych ustępów części II Karty, które wybierze, pod
warunkiem, że ogólna liczba artykułów lub numerowanych ustępów, którymi się zwiąże, nie będzie
mniejsza niż 10 artykułów lub 45 numerowanych ustępów.
2. Wybór artykułów lub ustępów, dokonany w myśl postanowień punktów b) i c) ustępu 1 niniejszego
artykułu, będzie notyfikowany Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy przez zainteresowaną
Umawiającą się Stronę w chwili składania dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia.
3. Każda Umawiająca się Strona będzie mogła oświadczyć w późniejszym czasie, w drodze
notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego, że uważa się za związaną każdym innym artykułem
lub numerowanym ustępem części II Karty, którego jeszcze nie przyjęła zgodnie z postanowieniami
ustępu 1 niniejszego artykułu. Takie późniejsze zobowiązania będą uważane za stanowiące integralną
część ratyfikacji lub zatwierdzenia i będą miały taki sam skutek począwszy od trzydziestego dnia od daty
notyfikacji.
4. Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie Rządy sygnatariuszy oraz Dyrektora Generalnego
Międzynarodowej Organizacji Pracy o każdej notyfikacji, jaką otrzyma stosownie do postanowień
niniejszej części Karty.
5. Każda Umawiająca się Strona będzie utrzymywała właściwy w warunkach krajowych system
inspekcji pracy.
CZ
Ć IV
Artykuł 21
Sprawozdania dotycz ce przyj tych postanowień