Rządowy projekt ustawy o sporcie

Analogicznie, jak jest to obecnie, Trybunał na wniosek ministra właściwego do spraw
kultury fizycznej będzie mógł zawiesić w czynnościach poszczególnych członków władz
polskiego związku sportowego albo władze polskiego związku sportowego.

W przypadku zawieszenia władz polskiego związku sportowego Trybunał, tak jak
dotychczas, będzie wyznaczać kuratora, który będzie obowiązany do przeprowadzenia,
w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wyznaczenia, wyborów nowych władz
polskiego związku sportowego. Kuratorowi będą przysługiwać statutowe uprawnienia
zawieszonej władzy polskiego związku sportowego. Ponadto Trybunał będzie mógł przyznać
kuratorowi wynagrodzenie, które będzie wypłacane z budżetu polskiego związku sportowego,
w którym pełni swoją funkcję (art. 31 projektu).
Projekt ustawy przewiduje zmianę uregulowania dotyczącego wpisu od skargi do
Trybunału. W art. 30 ust. 6 przewiduje się, że wysokość wpisu nie może być wyższa niż
dwukrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w gospodarce narodowej
w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, przy czym
wysokość wpisu będzie określał Prezes Trybunału.
Ponadto wprowadza się 30-dniowy termin na rozstrzygnięcie przez Trybunał wniosku
ministra właściwego do spraw kultury fizycznej albo skargi (art. 32 projektu).

Od orzeczenia wydanego przez Trybunał będzie przysługiwała skarga kasacyjna do
Sądu Najwyższego. Do skargi kasacyjnej od orzeczenia Trybunału stosuje się przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego (art. 33 projektu).
W art. 34 projektu przewidziano, że polski związek sportowy samodzielnie realizuje
odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach ustalonych we własnym regulaminie
dyscyplinarnym. Regulamin dyscyplinarny będzie uchwalany przez walne zgromadzenie
członków albo delegatów (art. 9 pkt 4 projektu).

VII.
W rozdziale 7 (Wspieranie sportu przez organy władzy publicznej) zawarte zostały
regulacje dotyczące wspierania sportu ze środków publicznych.
Projekt ustawy w art. 35 ust. 1 przewiduje, że tworzenie warunków, zwłaszcza
organizacyjnych, sprzyjających rozwojowi sportu jest zadaniem własnym jednostek
samorządu terytorialnego. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego będzie

17
określał, w drodze uchwały, warunki i tryb finansowania zadania własnego z zakresu sportu,
który jednostka zamierza osiągnąć.
Regulacje przewidziane w art. 35 i 36 projektu mają na celu rozszerzenie możliwości
jednostek samorządu terytorialnego w zakresie dofinansowania zadań zlecanych klubom
sportowym. Zgodnie z art. 36 kluby, niezależne od ich formy prawnej, a więc także
funkcjonujące w formie spółek prawa handlowego, będą mogły ubiegać się o dotacje celowe,
jeżeli są klubami niedziałającymi w celu osiągnięcia zysku.
Należy przy tym zaznaczyć, że projekt ustawy enumeratywnie określa katalog zadań,
na które będzie mogła zostać przeznaczona dotacja z budżetu jednostki samorządu
terytorialnego. Katalog tych zadań określony został w taki sposób, aby – w przypadku
posiadania przed samorząd odpowiednich środków finansowych – zabezpieczyć
funkcjonowanie klubu w podstawowym zakresie jego działalności. I tak dotacja będzie mogła
zostać przeznaczona na:
1) realizację programów szkolenia sportowego,
2) zakup niezbędnego sprzętu sportowego,
3) pokrycie kosztów organizowania lub uczestnictwa w zawodach sportowych,
4)

pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia
sportowego.
Innym rozwiązaniem mającym na celu rozwój sportu i umacnianie jego struktury
organizacyjnej, a także ułatwiającym gminom realizację zadań własnych, jest umożliwienie
kapitałowego uczestniczenia gminy w klubie sportowym działającym w formie spółki
kapitałowej (art. 63 projektu przewidujący zmianę ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r.
o gospodarce komunalnej – Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, z późn. zm.).
Powyższe przepisy mają na celu stworzenie niebudzących wątpliwości podstaw
prawnych do udzielania dotacji klubom sportowym jako podmiotom, których działalność
służy realizacji celów publicznych przypisanych jednostkom samorządu terytorialnego.
Dotychczasowe regulacje w tym zakresie, dotyczące wsparcia finansowego kultury fizycznej,
w tym sportu, zawarte w ustawie o sporcie kwalifikowanym i ustawie o kulturze fizycznej,
budzą wątpliwości. Konieczność stworzenia precyzyjnych podstaw do finansowania sportu
przez jednostki samorządu terytorialnego była również wielokrotnie podnoszona przez

18
przedstawicieli gmin, które posiadały wolne środki i nie mogły nimi dofinansować sportu,
z uwagi na niejasność istniejących regulacji.
Warto wskazać, że zawarte w projekcie ustawy unormowania dotyczące finansowania
sportu nie naruszają uprawnień jednostek samorządu terytorialnego do wspierania kultury
fizycznej wynikających z odrębnych przepisów (np. ustawy o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie oraz „ustaw samorządowych”).
Ponadto jednostki samorządu terytorialnego będą mogły, jak dotychczas, ustanawiać
i finansować okresowe stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla osób fizycznych za
wybitne wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym,
w szczególności w sportach olimpijskich (art. 38 projektu).
Kolejnym przepisem dotyczącym wspierania sportu jest art. 37, który dotyczy
uprawnień ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, ministra właściwego do spraw
oświaty i wychowania oraz ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, do
dofinansowania sportu w zakresie wynikającym ze specyfiki podległych im działów. Podobne
uprawnienia przewidziano również dla Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego
do spraw wewnętrznych.
Zgodnie z art. 37 ust. 1 minister właściwy do spraw kultury fizycznej może
dofinansować uprawianie lub organizowanie sportu oraz jego promocję.
W art. 37 ust. 4 przyjęto rozwiązanie, zawarte obecnie w art. 32 ust. 2 ustawy
o sporcie kwalifikowanym i art. 12a ust. 1 ustawy o kulturze fizycznej, zgodnie z którym
z budżetu państwa, z części której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, są
finansowane koszty opieki medycznej nad członkami kadry narodowej w sportach
olimpijskich i paraolimpijskich.
Art. 37 ust. 5 projektu przewiduje, że koszty wydania orzeczenia lekarskiego,
o którym mowa w art. 44 ust. 1 projektu, w tym koszty badań niezbędnych do jego wydania,
w stosunku do zawodników, którzy nie ukończyli 23 lat i nie otrzymują wynagrodzenia
w związku z uprawianiem sportu, są finansowane ze środków publicznych na zasadach
określonych przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych.
W projekcie ustawy zawarto również rozwiązanie (art. 37 ust. 7), zgodnie z którym
minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w zakresie dofinansowania zadań związanych
z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach

19
paraolimpijskich, mistrzostwach świata lub mistrzostwach Europy, może zlecać polskim
związkom sportowym realizację zadań publicznych z pominięciem otwartego konkursu ofert,
o którym mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm). W tym zakresie znajdą
zastosowanie odpowiednie przepisy ustawy o finansach publicznych.
Celem powyższej regulacji jest zwolnienie z obowiązku przeprowadzania konkursu
w przypadku zlecania realizacji tych zadań publicznych, które mogą być realizowane tylko
przez jeden, konkretny podmiot. Należy bowiem wskazać, że zadanie związane
z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach
paraolimpijskich, mistrzostwach świata lub mistrzostwach Europy w danym sporcie może
realizować wyłącznie polski związek sportowy działający w tym sporcie. Podmiot ten ma
zagwarantowaną ustawową wyłączność na realizację ww. zadań w zakresie sportu, w którym
działa (art. 13 ust. 1 pkt 3 projektu ustawy). Z tego względu nie jest celowe przeprowadzanie
otwartego konkursu ofert w powyższym zakresie.
Przepisy art. 39 projektu przewidują możliwość przyznawania przez ministra
właściwego do spraw kultury fizycznej stypendiów sportowych dla członków kadry
narodowej. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej będzie mógł ustanawiać
i finansować okresowe stypendia dla członków kadry narodowej za osiągnięte wyniki
sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym, jeżeli zawodnik zobowiąże się
w
formie pisemnej do realizacji programu przygotowań do igrzysk olimpijskich
i
paraolimpijskich albo programu przygotowań do mistrzostw świata lub Europy,
opracowanego przez polski związek sportowy, oraz do udziału w tych zawodach. Określono
także przypadki wstrzymania i pozbawienia zawodnika stypendium sportowego (art. 39 ust. 1,
3 i 4 projektu).
Ponadto utrzymano rozwiązanie, zgodnie z którym członkini kadry narodowej, która
stała się niezdolna do uprawiania sportu wskutek ciąży i urodzenia dziecka, wypłaca się
stypendium w pełnej wysokości przez okres ciąży i połowę przyznanego stypendium przez
6 miesięcy po urodzeniu dziecka (art. 39 ust. 6 projektu).
Minister właściwy do spraw kultury fizycznej będzie mógł również ustanawiać
i finansować nagrody pieniężne i wyróżnienia dla osób fizycznych za wybitne wyniki
sportowe (art. 41 projektu).

20
Ponadto minister właściwy do spraw kultury fizycznej i jednostka samorządu
terytorialnego będą uprawnieni do przyznawania osobom wyróżniającym się szczególną
aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej w sporcie odznaczeń,
wyróżnień i nagród (art. 42 projektu).

Przepisy art. 43 projektu łączą rozwiązania przewidziane w art. 38 i 38a ustawy
o sporcie kwalifikowanym oraz art. 23b ustawy o kulturze fizycznej dotyczące świadczeń
pieniężnych przyznawanych z budżetu państwa reprezentantom Polski na igrzyskach
olimpijskich i zawodach z nimi zrównanych, tj. zawodach „Przyjaźń 84” oraz na igrzyskach
paraolimpijskich lub zawodach sportowych osób niepełnosprawnych odbywających się przed
1992 r., będących odpowiednikiem igrzysk paraolimpijskich, igrzyskach głuchych lub
zawodach sportowych odbywających się przed 2001 r., będących odpowiednikiem igrzysk
głuchych (art. 43 ust. 1 projektu). W zakresie wysokości tych świadczeń zachowany został
dotychczasowy ich poziom (art. 43 ust. 3 projektu). Zrównano przy tym granicę wieku,
przekroczenie której pozwala na ubieganie się o przyznanie świadczenia, reprezentantów
Polski uprawnionych obecnie do uzyskania świadczenia pieniężnego na podstawie ustawy
o sporcie kwalifikowanym (przewidującej ukończenie 35 lat) z granicą wieku reprezentantów
Polski uprawnionych do uzyskania świadczenia pieniężnego na podstawie ustawy o kulturze
fizycznej (przewidującej ukończenie 40 lat), przyjmując w projekcie, że granica ta będzie
wynosiła 40 lat (art. 43 ust. 2 pkt 2 projektu).

VIII. Jednym z podstawowych warunków prawidłowej organizacji i uprawiania sportu jest
zapewnienie bezpieczeństwa osobom uczestniczącym w tego rodzaju aktywności. W zakresie
bezpieczeństwa należy uznać prymat obowiązujących przepisów prawa, dlatego też zawarte
w projekcie ustawy przepisy dotyczące bezpieczeństwa w sporcie ograniczono do
niezbędnego minimum wynikającego ze specyfiki sportu.
Uznano za konieczne utrzymanie obowiązku poddawania się badaniom lekarskim
przez zawodników oraz uzyskania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym
bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski
związek sportowy. Obecnie obowiązek ten jest przewidziany w art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy
o sporcie kwalifikowanym wobec osoby zainteresowanej uzyskaniem licencji zawodnika,
uprawniającej do uczestnictwa w sporcie kwalifikowanym.
Przewiduje
się także pozostawienie dotychczasowych rozwiązań, w zakresie

21