Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw

Stowarzyszenie Architektów Polskich uznało, że niekorzystnym rozwiązaniem jest
całkowite usunięcie instytucji protestu. Podobne stanowisko zajęła również Izba Projektowania
Budowlanego. Powyższe uwagi nie zostały uwzględnione z uwagi na fakt, iż protest podlegający
rozpoznaniu przez samego zamawiającego jest środkiem ochrony prawnej mało efektywnym i
niezapewniającym skutecznego eliminowania naruszeń przepisów ustawy w postępowaniach o
udzielenie zamówienia publicznego. Należy jednak podkreślić, że w projekcie ustawy została
przewidziana możliwość uwzględnienia odwołania przez zamawiającego (art. 186 Pzp) oraz
mechanizm informowania go przez wykonawców o naruszeniach ustawy – Prawo zamówień
publicznych, na które nie przysługuje odwołanie.
Nie zostało uwzględnione zastrzeżenie Stowarzyszenia Architektów Polskich w sprawie
dopuszczalności składania odwołań jedynie do Krajowej Izby Odwoławczej. Jest to bowiem
wyspecjalizowany organ powołany do rozpoznawania odwołań w zakresie zamówień
publicznych.
Ponadto Stowarzyszenie Architektów Polskich uznało, że proponowany art. 94 nie jest
dostatecznie uzasadniony. Tymczasem obszerne wyjaśnienie tej kwestii znajduje się w
uzasadnieniu do projektu ustawy, wskazującym, że nowe brzmienie art. 94 wdraża instytucję
standstill, tj. minimalny okres zawieszenia dopuszczalności zawarcia umowy po zawiadomieniu
wykonawców o wyborze oferty najkorzystniejszej – przewidzianą w postanowieniu art. 2a ust. 2
dyrektywy odwoławczej.
Nie została uwzględniona również uwaga Stowarzyszenia Architektów Polskich dotycząca
przyznania jedynie Prezesowi Urzędu możliwości wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku sądu
lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (art. 198g). Przepis ten obowiązuje
obecnie w art. 198 ust. 6 ustawy – Prawo zamówień publicznych i nie stanowi nowego
rozwiązania. Podkreślić też należy, że jest to środek nadzwyczajny, z którego ,,szerokie”
korzystanie nie wydaje się uzasadnione.
Stowarzyszenie Architektów Polskich zgłosiło również propozycje nieobjęte projektem
nowelizacji dotyczące doprecyzowania przepisów w sprawie konkursów. Postulaty te nie zostały
uwzględnione, gdyż obowiązujące regulacje w tym zakresie odzwierciedlają postanowienia
tytułu VI dyrektywy 2004/18/WE, a ponadto:
– art. 112 ust.4 ustawy w wersji obowiązującej realizuje postulat SAP zgłoszony do art. 118;

43
– niezależność sądu konkursowego, o której mowa w art. 113 ust. 3 ustawy, odzwierciedlająca
art. 74 powołanej dyrektywy – nie wyklucza prawa do zaskarżania jego postanowień.
Z kolei zmiana proponowana do art. 63 postulująca nałożenie obowiązku informowania
wykonawców zaproszonych – w wyniku przeprowadzonego konkursu – do wzięcia udziału w
ogłoszeniach bez negocjacji o ich pozycji w konkursie i nadanej im punktacji nie została
dostatecznie uzasadniona co do celu; poza tym proponowane rozwiązanie nie jest przewidziane w
przepisach dyrektywy. Nie przyjęto również propozycji odnoszącej się do uzupełnienia art. 110,
uznając że w obowiązującym stanie prawnym przepis nie budzi wątpliwości interpretacyjnych.
Pozostałe uwagi SAP odnosiły się do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo zamówień
publicznych oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i z tego względu nie
mogły być one uwzględnione. Z analogicznych powodów nie zostały uwzględnione uwagi Izby
Projektowania Budowlanego dotyczące m.in. zwielokrotnienia opłat za skargę do sądu i
ograniczenia czasu na zadawanie pytań do specyfikacji istotnych warunków zamówienia.

Izba Projektowania Budowlanego zaproponowała poza tym:
– korektę definicji najkorzystniejszej oferty, tak aby uwzględnione w niej było kryterium jakości;
tymczasem kryterium to jest uwzględnione w art. 91 ust. 2 ustawy, a dyrektywa 2004/18/WE w
pkt 46 preambuły mówi o konieczności dopuszczenia dwóch kryteriów udzielania zamówień, tj.
najniższej ceny i oferty najkorzystniejszej ekonomicznie;
– wprowadzenie systemu certyfikacji wykonawców zamówień publicznych – ewentualne jego
przyjęcie wymaga pogłębionych analiz dotyczących sposobu organizacji i sprawnego
funkcjonowania i z tego względu nie może być zapewnione przy niniejszej nowelizacji;
– przyjęcie obowiązku publikowania w Internecie lub BIP sprawozdania po wykonaniu
zamówienia – wydaje się, że w związku z wymogiem publikowania ogłoszeń o udzieleniu
zamówienia – w zależności od wartości zamówienia – w Biuletynie Zamówień Publicznych lub
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – postulowane sprawozdanie dublowałoby w
większości informacje podane w tych ogłoszeniach.

Ponadto zgodnie z art. 157 ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo zamówień publicznych projekt
ustawy został skierowany do zaopiniowania przez Radę Zamówień Publicznych, która
pozytywnie zaopiniowała przedmiotowy projekt.

44
Projekt ustawy został również skierowany do zaopiniowania przez Komisję Wspólną Rządu i
Samorządu Terytorialnego – w wykonaniu § 12 ust. 3 Regulaminu pracy Rady Ministrów – i na
posiedzeniu w dniu 26 sierpnia 2009 r. Komisja nie zgłosiła do niego uwag.

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego
Projektowana regulacja może mieć wpływ na sektor finansów publicznych, w tym budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego, z uwagi na możliwość nałożenia na
zamawiających kar finansowych przez Krajową Izbę Odwoławczą oraz sądy. Skala wpływów do
budżetu państwa z tego tytułu jest jednak trudna do oszacowania z uwagi na brak możliwości
oceny ilości i wysokości kar finansowych, które będą nakładane. Tego typu wyliczenia można
zrobić dopiero po pewnym okresie obowiązywania nowych regulacji prawnych. Należy przy tym
podkreślić, że ewentualny wzrost dochodów budżetu państwa będzie zachodził w sytuacji
nałożenia kar finansowych na zamawiających będących jednostkami spoza budżetu państwa, tj.
jednostki samorządu terytorialnego, zamawiający sektorowi itp. Ponadto należy założyć, iż w
wyniku nałożenia i uiszczenia kary finansowej zmniejszał się będzie budżet ukaranego
zamawiającego na rzecz budżetu państwa.
Ponadto w związku ze zwiększeniem zakresu spraw rozpatrywanych przez KIO (wskutek
przyznania jej kompetencji do orzekania w sprawie unieważniania umów, skracania okresu
obowiązywania umowy oraz nakładania kar finansowych) – należy liczyć się z potrzebą
poszerzenia jej składu osobowego, maksymalnie o 10 osób w stosunku do obecnego stanu.
Proponowane zwiększenie składu osobowego członków KIO z 30 do 40 wynika ze zwiększenia
zakresu zadań Izby wynikającego z wejścia w życie w 2010 r. niniejszej nowelizacji ustawy Pzp,
w wyniku której Izba będzie właściwa w zakresie nie tylko rozpatrywania odwołań, ale również
unieważniania umów, nakładania kar finansowych, skracania okresu obowiązywania umowy oraz
uchylania zakazu zawarcia umowy. Zatrudnienie nowych pracowników skutkuje obowiązkiem
odprowadzenia odpisu na Fundusz wiadczeń Socjalnych. Powyższe spowoduje zwiększenie:
– wydatków w skali roku o kwotę rzędu 1 229 tys. zł
Wydatki na wynagrodzenia członków KIO zostały naliczone przy przyjęciu wskaźnika
wzrostu 102 % w stosunku do 2009 r.; w kwocie wydatków uwzględniono również odpis

45
na Fundusz wiadczeń Socjalnych (wysokość odpisu na poziomie 2009 r.) dla 10 osób
oraz wpłaty na PFRON.
– dochodów w skali roku o kwotę rzędu 1 210 tys. zł
W związku z art. 22 ust. 8a ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych
(Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.) z dochodów uzyskiwanych z wpisów i wpłat z
tytułu postępowań odwoławczych, prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.),
gromadzonych na rachunku dochodów własnych, odprowadza się do budżetu państwa, w
terminie do 20. dnia miesiąca, środki w wysokości odpowiadającej 1/12 planowanych
rocznych wydatków na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz
Pracy Prezesa, wiceprezesa oraz pozostałych członków KIO.
Projekt nowelizacji ustawy Pzp nakłada również nowe zadania do wykonania przez Urząd
Zamówień Publicznych, a mianowicie:
− wzywanie do poprawienia i uzupełnienia odwołań, którym nie można nadać
prawidłowego biegu z powodu niezachowania warunków formalnych – art. 187 projektu
ustawy,
− zadania wynikające z nowych kompetencji KIO w zakresie nakładania kar finansowych
polegające na stwierdzaniu prawomocności orzeczeń Izby – art. 195 projektu.
Proponowane w nowelizacji rozwiązanie dotyczące likwidacji protestu skutkować będzie
bezpośrednio zwiększeniem liczby dotychczasowych zadań realizowanych przez Urząd i
Izbę. Likwidacja protestu odciąży zamawiających, ale jednocześnie zwiększy obciążenie
pracą w Urzędzie i KIO.
Przyznanie Izbie kompetencji do unieważniania umów wiąże się z kolei przede wszystkim z
koniecznością prowadzenia statystyk i analiz dotyczących odwołań, w efekcie których została
unieważniona umowa w sprawie zamówienia oraz tych odwołań, w wyniku których nie
unieważniono umowy na podstawie art. 192. Działania te pozwolą na wypełnienie
obowiązków informacyjnych w zakresie funkcjonowania mechanizmów odwoławczych
nałożonych na państwa członkowskie znowelizowaną dyrektywą odwoławczą.
Należy również podkreślić, że wszczynane ewentualnie postępowania egzekucyjne, w
odniesieniu do podmiotów, na które będą nakładane kary finansowe, będą miały charakter

46
incydentalny, w związku z czym nie wystąpi potrzeba przewidywania zwiększenia
zatrudnienia w urzędach skarbowych.

4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Projektowana regulacja nie będzie miała wpływu na rynek pracy.

5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowana regulacja będzie miała wpływ na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw. Wykreślenie art. 3 ust. 1 pkt 6
ustawy może przyczynić się do szybszego wydatkowania środków przekazanych
przedsiębiorcom w ramach dofinansowania.
Skala zamówień udzielanych w związku z art. 3 ust. 1 pkt 6, na podstawie analizy danych z lat
poprzednich jest szacowana na ok. 1 % wszystkich zamówień.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projekt będzie miał wpływ na sytuację i rozwój regionalny. Wykreślenie art. 3 ust. 1 pkt 6
ustawy może zapewnić przyśpieszenie oraz ułatwienie wydatkowania funduszy unijnych, gdyż w
przypadku niezachodzenia przesłanek zobowiązujących beneficjenta funduszy unijnych lub
środków publicznych do stosowania ustawy na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 5 będzie mógł on – w
braku odrębnych przepisów nakazujących stosowanie Prawa zamówień publicznych – stosować
procedury uproszczone uwzględniające wyłącznie zasady przewidziane w Traktacie
ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą, tj. równego traktowania, uczciwej
konkurencji, transparentności, swobody świadczenia usług, prowadzenia działalności
gospodarczej oraz przepływu towarów.
12-08-tg

47