Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe

Druk nr 2150

Warszawa, 26 czerwca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-75-09


Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Szanowny Panie Marszałku

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o Bankowym
Funduszu Gwarancyjnym oraz
ustawy - Prawo bankowe.

Projekt ustawy ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy – Prawo bankowe)


Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U.
z 2009 r. Nr 84, poz. 711) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 22:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. wiadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, jest wypłacane w złotych, według
terminarza wypłat ustalonego w trybie przewidzianym w art. 28 ust. 3, w terminie 30 dni od
otrzymania przez syndyka lub zarządcę masy upadłości banku kwoty przekazanej przez
Fundusz na wypłaty środków gwarantowanych, nie później jednak niż w terminie trzech
miesięcy od dnia niedostępności środków, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.”,
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5.
W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wypłatę środków
gwarantowanych w terminie określonym w ust. 3, w szczególności ze względu na
nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg banku lub znaczną liczbę prowadzonych przez bank
rachunków, sąd prowadzący postępowanie upadłościowe może, na wniosek Zarządu
Funduszu, przedłużyć termin wypłat, nie dłużej jednak niż o 10 dni roboczych.”,
c) uchyla się ust. 6,
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, sąd rozpatruje nie później niż w terminie 7 dni od dnia
wniesienia.”;
2) w art. 23 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz
Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, może, w drodze rozporządzenia, czasowo
określić wyższą niż określona w ustawie górną granicę środków gwarantowanych, mając na
uwadze konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności systemu bankowego oraz
ochronę interesu deponentów.”;
3) art. 38b otrzymuje brzmienie:
„Art. 38b. 1. Podmioty objęte systemem gwarantowania informują osoby korzystające oraz
zainteresowane korzystaniem z ich usług o:
1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;
2) uczestnictwie w ustawowym systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania,
w tym o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przysługującej ze strony tego
systemu, wskazując w szczególności:
a) kwotę określającą maksymalną wysokość gwarancji,
b) rodzaje podmiotów, które zgodnie z ustawą mogą być uznane za deponenta,
uprawnionego do otrzymania świadczenia pieniężnego.
2. Podmioty objęte systemem gwarantowania obowiązane są poinformować osoby
korzystające oraz zainteresowane korzystaniem z ich usług o braku ochrony gwarancyjnej,
w przypadku gdy:
1) wierzytelność, powstająca w związku z wykonywaniem czynności bankowych, nie będzie
chroniona przez ustawowy system gwarantowania, w szczególności jeżeli osoby korzystające
oraz zainteresowane korzystaniem z ich usług nie mogą być uznane za deponenta
w rozumieniu niniejszej ustawy;
2) w związku z wykonywaniem innej czynności niż czynność bankowa, podmiot objęty
ustawowym systemem gwarantowania wystawia dokument imienny potwierdzający jego
zobowiązanie pieniężne;
3) w związku z usługami świadczonymi przez podmiot objęty systemem gwarantowania,
w szczególności polegającymi na pośredniczeniu w zawieraniu umów, powstają lub mogą
powstać jakiekolwiek wierzytelności osoby korzystającej oraz zainteresowanej korzystaniem
z ich usług wobec innego podmiotu, który nie jest objęty systemem gwarantowania.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2, powinny być również zawarte
w umowach między osobami korzystającymi oraz zainteresowanymi korzystaniem z usług
a podmiotem objętym systemem gwarantowania.

2
4. Informacje dotyczące trybu i warunków otrzymania świadczenia pieniężnego na podstawie
ustawy powinny zostać udostępnione na wniosek osoby korzystającej oraz zainteresowanej
korzystaniem z usług.
5. Wszelkie informacje udostępniane osobom korzystającym oraz zainteresowanym
korzystaniem z usług stosownie do przepisów ust. 1 – 3, powinny być podawane w sposób:
1) w jaki podawane są informacje o świadczonych usługach;
2) jednoznaczny i zrozumiały.
6. Informacje o uczestnictwie w obowiązkowym systemie gwarantowania nie mogą być
wykorzystywane w celach reklamowych i powinny być ograniczone wyłącznie do informacji
określonych w ust. 1 i 2.
7. Zakaz określony w ust. 6 stosuje się również do podmiotów niebędących uczestnikami
systemu gwarantowania.”;
4) po art. 38b dodaje się art. 38c w brzmieniu:
„Art.
38c. 1. Fundusz, na zasadzie wzajemności, współpracuje z podmiotami
odpowiedzialnymi za oficjalnie uznane systemy gwarantowania w państwach, w których:
1) banki krajowe prowadzą działalność poprzez oddział, w przypadku gdy oddział ten
utworzony został na terytorium innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego;
2) mają siedziby instytucje kredytowe, prowadzące działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej poprzez oddział.
2. Fundusz może zawierać porozumienia, określające w szczególności zasady współpracy,
o której mowa w ust. 1, zakres wymiany informacji oraz zasady ochrony tych informacji.
3. Fundusz jest uprawniony do przekazywania podmiotom, o których mowa w ust. 1, również
informacji prawem chronionych, pod warunkiem, że podczas przekazywania zapewnione
zostaną odpowiednie środki niezbędne do ich ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem
lub utratą oraz że przekazywanie następuje w celu ustalenia lub weryfikacji należnych,
potencjalnych lub spornych świadczeń na rzecz deponentów albo w związku z realizacją
obowiązku wypłaty świadczeń gwarancyjnych.
4. Informacje otrzymane przez Fundusz w ramach współpracy od podmiotów, o których
mowa w ust. 1, nie mogą być udostępniane innym osobom, z wyjątkiem syndyka lub

3
zarządcy masy upadłości podmiotu objętego systemem gwarantowania. Ograniczenie to nie
dotyczy przypadków, w których informacje nie są objęte ochroną prawną na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa, w którym funkcjonuje system
gwarantowania przekazujący informacje.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72,
poz. 665, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 40a:
a) ust. 1a i 1b otrzymują brzmienie:
„1a. Oddział banku zagranicznego, niebędący podmiotem objętym obowiązkowym systemem
gwarantowania w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym
Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711), informuje – w sposób, w jaki są
podawane informacje o świadczonych usługach – osoby korzystające oraz zainteresowane
korzystaniem z jego usług o:
1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;
2) uczestnictwie w systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania, w tym
o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przysługującej ze strony tego systemu,
wskazując w szczególności:
a) kwotę określającą maksymalną wysokość gwarancji,
b) rodzaje podmiotów, które mogą być uznane za uprawnione do otrzymania świadczenia
pieniężnego.
1b. Oddział banku zagranicznego, o którym mowa w ust. 1a, obowiązany jest poinformować
osoby korzystające oraz zainteresowane korzystaniem z jego usług o braku ochrony
gwarancyjnej, w przypadku gdy:
1) wierzytelność, powstająca w związku z wykonywaniem czynności bankowych, nie będzie
chroniona przez system gwarantowania;
2) w związku z wykonywaniem innej czynności niż czynność bankowa, oddział banku
zagranicznego wystawia dokument imienny potwierdzający jego zobowiązanie pieniężne;
3) w związku z usługami świadczonymi przez oddział banku zagranicznego, w szczególności
polegającymi na pośredniczeniu w zawieraniu umów, powstają lub mogą powstać

4