Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska

Druk nr 1854

Warszawa, 27 marca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-37-09



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o zmianie ustawy - Kodeks karny,
ustawy - Kodeks karny wykonawczy
oraz ustawy - Prawo ochrony
środowiska wraz z projektem aktu
wykonawczego.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.



(-) Donald Tusk
Projekt


U S T A W A
z
dnia



o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy – Prawo
ochrony środowiska

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 47 otrzymuje brzmienie:
„Art. 47 § 1. W razie skazania sprawcy za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub
zdrowiu albo za inne przestępstwo umyślne, którego skutkiem jest śmierć człowieka, ciężki
uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, a także
w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355, jeżeli
sprawca był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo zbiegł
z miejsca zdarzenia oraz w razie skazania za przestępstwo określone w art. 178a, 179 lub
art. 180, sąd może orzec nawiązkę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy
Postpenitencjarnej.
§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo przeciwko środowisku, sąd może orzec
nawiązkę na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony rodowiska i Gospodarki Wodnej,
o którym mowa w art. 400 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
(Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn.zm.).”;

2) art. 49 otrzymuje brzmienie:
„Art. 49. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach wskazanych w ustawie, sąd
może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy
Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej; świadczenie to nie może przekroczyć
60 000 złotych.”;


2
3) uchyla się art. 49a;

4) uchyla się art. 57a;

5) w art. 67 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje sprawcę do naprawienia
szkody w całości albo w części, a może na niego nałożyć obowiązki wymienione w art. 72 § 1
pkt 1 – 3, 5 lub 7a, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 lub
nawiązkę oraz zakaz prowadzenia pojazdów wymieniony w art. 39 pkt 3, do lat 2.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90,
poz. 557, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) tytuł rozdziału VII otrzymuje brzmienie:
„Rozdział VII. Uczestnictwo społeczeństwa w wykonywaniu orzeczeń, pomoc w społecznej
readaptacji skazanych oraz Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy
Postpenitencjarnej”;

2) art. 43 otrzymuje brzmienie:
„Art. 43. § 1. Tworzy się Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,
zwany dalej „Funduszem”.
§ 2. Fundusz jest państwowym funduszem celowym, którego dysponentem jest Minister
Sprawiedliwości.
§ 3. Przychodami Funduszu są środki pieniężne pochodzące z:
1) orzeczonych przez sądy nawiązek oraz świadczeń pieniężnych,
2) potrąceń w wysokości 20 % wynagrodzenia przysługującego za pracę skazanych
zatrudnionych w formach określonych w art. 121 § 2,
3) wykonania kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 143 § 1 pkt 7,
4) spadków, zapisów i darowizn,
5) dotacji, zbiórek i innych źródeł.

3
§ 4. rodki Funduszu są przeznaczane na:
1) pomoc osobom pokrzywdzonym przestępstwem oraz członkom ich rodzin zwłaszcza
pomoc medyczną, psychologiczną, rehabilitacyjną, prawną oraz materialną, udzielaną
przez jednostki niezaliczane do sektora finansów publicznych i nie działające w celu
osiągnięcia zysku, w tym stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje,
2) pomoc postpenitencjarną osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów
karnych i aresztów śledczych oraz członkom ich rodzin, udzielaną przez zawodowych
kuratorów sądowych oraz służbę więzienną,
3) pomoc postpenitencjarną osobom, o których mowa w pkt 2, udzielaną przez podmioty
wymienione w art. 38 § 1,
4) działalność, podejmowaną lub powierzoną przez dysponenta Funduszu, mającą na
celu wsparcie i rozwój systemu pomocy pokrzywdzonym przestępstwem oraz pomocy
postpenitencjarnej w szczególności na:
a) promowanie i wspieranie inicjatyw i przedsięwzięć służących poprawie sytuacji osób
pokrzywdzonych przestępstwem oraz skutecznej readaptacji skazanych,
b) podejmowanie przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym i informacyjnym,
c) pokrywanie kosztów związanych z organizowaniem i prowadzeniem szkoleń,
d) podejmowanie, organizowanie i zlecanie badań naukowych dotyczących sytuacji oraz
potrzeb osób pokrzywdzonych przestępstwem oraz osób skazanych.
§ 5. Powierzenie realizacji zadań, o których mowa w § 4 pkt 1, 3 i 4, odbywa się w trybie
otwartego konkursu ofert.
§ 6. Przyznanie środków na realizację zadań, o których mowa w § 4 pkt 1, 3 i 4, następuje na
podstawie umowy.
§ 7. Podmioty, z którymi została zawarta umowa, są obowiązane do prowadzenia
wyodrębnionej ewidencji księgowej otrzymanych środków oraz dokonywanych z tych
środków wydatków.
§ 8. Podmioty, które otrzymały środki finansowe Funduszu są obowiązane do sporządzania
i przekazania dysponentowi Funduszu sprawozdań dotyczących wykorzystania tych środków
w terminie 15 dni od dnia zakończenia realizacji zadania.

4
§ 9. Pomocy z Funduszu nie przyznaje się w takim zakresie, w jakim została ona udzielona
z innych źródeł.
§ 10. Dysponent Funduszu kontroluje prawidłowe wydatkowanie środków otrzymanych
z Funduszu, pod względem racjonalności i legalności ich wydatkowania, w tym zgodności
informacji zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w § 8, ze stanem faktycznym.
§ 11. Podmioty, które wykorzystały przekazane im środki niezgodnie z celem ich przyznania, są
obowiązane do zwrotu równowartości przekazanych środków, w terminie 30 dni od dnia wezwania
do zwrotu.
§ 12. Osoba, która wykorzystała udzieloną pomoc niezgodnie z jej przeznaczeniem,
obowiązana jest do zwrotu równowartości uzyskanych świadczeń w terminie 14 dni.
§ 13. W przedmiocie obowiązku zwrotu udzielonej pomocy rozstrzyga podmiot udzielający
pomocy. Od powyższego rozstrzygnięcia przysługuje skarga do sądu rejonowego, w okręgu
którego udzielono pomocy; orzeczenie sądu jest ostateczne.
§ 14. Osoba obowiązana do zwrotu udzielonej pomocy traci prawo do otrzymania dalszej
pomocy, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające udzielenie dalszej
pomocy.
§ 15. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb udzielania pomocy pokrzywdzonym oraz członkom ich rodzin,
2) tryb udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych
i aresztów śledczych oraz członkom ich rodzin,
3) warunki i tryb udzielania środków z Funduszu podmiotom, w tym w szczególności tryb
przeprowadzenia konkursu ofert, kryteria oceny oferty i tryb zawierania umów na realizację
powierzonych zadań,
4) szczegółowe zadania, na które przeznaczane są środki Funduszu,
5) sposób wykorzystywania i rozliczania środków Funduszu,
6) sposób przeprowadzenia kontroli, o której mowa w § 10
– uwzględniając potrzebę prowadzenia odrębnej gospodarki finansowej w zakresie realizacji
zadań dotyczących pomocy pokrzywdzonym oraz pomocy postpenitencjarnej, a także
potrzebę skutecznego i racjonalnego wykorzystania środków Funduszu oraz osiągnięcia
celów, dla których Fundusz został utworzony.”;