Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym

Załącznik nr 3




ZASADY NADZORU NAD PODMIOTEM


1. Podmiot będzie przekazywać organowi administracji żeglugi śródlądowej aktualne
przepisy techniczne, zasady nadzoru, instrukcje, formularze dokumentów i sprawozdań z
zakresu objętego umową, a także informatory adresowe.
2. Podmiot będzie przekazywać organowi administracji żeglugi śródlądowej informacje o
każdej awarii i wypadku statku, a także o stwierdzonych podczas przeglądów uchybieniach i
nie spełnianiu przez statek standardów bezpieczeństwa. Przekazywane są jedynie informacje
o statkach stanowiących poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi i środowiska.

3. Podmiot zapewni organom administracji żeglugi śródlądowej wgląd do baz danych o
statkach, w tym do statusów nadzorowanych statków.

4. Podmiot zapewni organom administracji żeglugi śródlądowej wgląd do dokumentacji
technicznej i zbiorów analiz awarii, w zakresie statków objętych umową.
5.
Minister
właściwy do spraw transportu będzie otrzymywać roczne sprawozdania podmiotu
z realizacji powierzonych umową czynności, zawierające również potwierdzenie utrzymania
kryteriów będących podstawą upoważnienia instytucji.
6.
Minister
właściwy do spraw transportu przynajmniej raz na dwa lata będzie dokonywać
audytu podmiotu w celu weryfikacji poprawności wykonywania przez ten podmiot zadań, do
których został on upoważniony.


16
UZASADNIENIE


Projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury sposobu upoważniania podmiotów do
wykonywania przeglądów technicznych statków oraz wymagań dla statków w zakresie
wyposażenia, budowy, stałych urządzeń, właściwości manewrowych oraz dotyczących
ochrony wód, powietrza lub ochrony przed hałasem stanowi wykonanie delegacji ustawowej,
zawartej w art. 34j ust. 5 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej.

Projekt rozporządzenia określa sposób upoważniania podmiotów do wykonywania
przeglądów technicznych statków oraz wymagania dla statków w zakresie wyposażenia,
budowy, stałych urządzeń, właściwości manewrowych oraz dotyczące ochrony środowiska
lub ochrony przed hałasem, zwane dalej "wymaganiami technicznymi stanu bezpieczeństwa",

Dyrektywa 2006/87/WE weszła w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku
Urzędowym UE tj. w dniu 30 grudnia 2006 r. Państwa członkowskie posiadające śródlądowe
drogi wodne mają obowiązek wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i
administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy w dwa lata od daty jej wejścia w
życie tj. z dniem 30 grudnia 2008 r.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie
sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr
239, poz. 2039, z późn. zm.), projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji.
17
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Wskazanie podmiotów, na które oddziałuje akt normatywny
Akt ten będzie miał wpływ na organy terenowe administracji żeglugi śródlądowej,
administrację drogi wodnej, armatorów oraz podmioty gospodarcze wykonujące zarobkowy
przewóz osób i rzeczy na śródlądowych drogach wodnych, Ministerstwo Infrastruktury,
instytucje klasyfikacyjne, podmioty gospodarcze zajmujące się produkcją statków
śródlądowych i ich wyposażenia. Nowelizacja ustawy wpłynie na poprawę bezpieczeństwa
żeglugi na śródlądowych drogach wodnych.

2. Konsultacje społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie skonsultowany z następującymi podmiotami:
1. Związek Polskich Armatorów ródlądowych;
2. Odratrans
S.A;
3.
egluga Bydgoska;
4. Centrum
eglugi ródlądowej przy Akademii Morskiej w Szczecinie
5. Akademia Morska w Szczecinie.
6. Krajowa Izba Gospodarcza;

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym na budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie przedmiotowej regulacji nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki
budżetu oraz sektor publiczny.

4. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie przedmiotowej regulacji będzie miało pozytywne skutki na rynku pracy, oraz
umożliwi dalszy rozwój transportu śródlądowego.

5. Wpływ rozporządzenia na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Wejście w życie przedmiotowej regulacji stworzy możliwość wydania wspólnotowego
świadectwa zdolności żeglugowej. Pozwoli to uniknąć sytuacji, która spowoduje wykluczenie
polskich armatorów z rynku wspólnotowego bez możliwości wykonywania pracy
zarobkowej.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie przedmiotowej regulacji pozwoli uniknąć sytuacji, która spowoduje
likwidacje wielu firm żeglugowych. Ponadto wprowadzenie tych przepisów będzie miało
bezpośredni wpływ na rozwój transportu w różnych regionach kraju.
16-03-dg

18
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY 1)

z dnia ............

w sprawie świadectw zdolności żeglugowej oraz uproszczonych świadectw
zdolności żeglugowej statków żeglugi śródlądowej

Na podstawie art. 34l ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
(Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z 2007 r. Nr 123, poz. 846 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r.
Nr 171, poz. 1057 oraz z 2009 r. Nr…, poz.…) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa wzory świadectw zdolności
żeglugowej, oraz
uproszczonych świadectw zdolności żeglugowej, terminy, na jakie się je wydaje, oraz tryb
wydania, przedłużania, dokonywania zmian oraz cofania tych świadectw.

§ 2. Ustala się wzór:
1) świadectwa zdolności żeglugowej - dla statków żeglugi śródlądowej przeznaczonych
do przewozu ładunków o nośności nie mniejszej niż 15 t, używanego do przewozu ponad 12
pasażerów oraz holowników lub pchaczy – innych niż określone w art. 30 ustawy z dnia 21
grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej - określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) uproszczonego świadectwa zdolności żeglugowej – dla statków innych niż określone w
pkt 1 i art. 30 ustawy - określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 3. wiadectwo zdolności żeglugowej oraz uproszczone świadectwo zdolności
żeglugowej wydaje się w zależności od rodzaju i przeznaczenia statku oraz jego stanu
technicznego, wynikającego z dokumentów wymienionych w art. 34k ust. 1 pkt 1-5 ustawy z
dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, na okres nie dłuższy niż:
1) 5 lat – w przypadku statku o napędzie mechanicznym;
2) 10 lat – w przypadku statku bez napędu mechanicznego.


1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Niniejsze rozporządzenia dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:
1) dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającej
wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej i uchylającej dyrektywę Rady 82/714/EWG (Dz. Urz.
UE L 389 z 30.12.2006, str. 1);
2) dyrektywy 2006/137/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającej dyrektywę
2006/87/WE ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L 389 z
30.12.2006, str. 261);
3) dyrektywy Rady 2008/59/WE z dnia 12 czerwca 2008 r. dostosowującej dyrektywę 2006/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej w związku
z przystąpieniem Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 166 z 27.06.2008,
str. 31);
4) dyrektywy Komisji 2008/87/WE z dnia 22 września 2008 r. zmieniającej dyrektywę 2006/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady ustanawiającą wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej (Dz. Urz. UE L
255 z 23.09.2008, str. 5).



§ 4. 1. Wniosek o wydanie lub przedłużenie ważności świadectwa zdolności żeglugowej
lub uproszczonego świadectwa zdolności żeglugowej powinien być złożony na piśmie i
zawierać następujące dane:
1) nazwę i adres armatora;
2) nazwę statku lub inny znak rozpoznawczy oraz numer rejestracyjny statku;
3) port macierzysty statku;
4) rodzaj i przeznaczenie statku;
5) zamierzony system eksploatacji statku.
2. Przed wydaniem świadectwa zdolności żeglugowej lub uproszczonego świadectwa
zdolności żeglugowej dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wyznacza miejsce i czas
przedstawienia statku do inspekcji mającej na celu sprawdzenie:
1) stanu opisanego w dokumentach stanowiących podstawę do wydania świadectwa ze stanem
faktycznym;
2) zgodności wyposażenia statku z obowiązującymi wymaganiami, określonymi w odrębnych
przepisach.

§ 5. W świadectwie zdolności żeglugowej lub uproszczonym świadectwie zdolności
żeglugowej:
1) określa się minimalny skład i kwalifikacje załogi niezbędne do bezpiecznej żeglugi, w
zależności od rodzaju i przeznaczenia statku oraz systemu jego eksploatacji, określonego w
odrębnych przepisach;
2) stwierdza się, że statek odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa, o których mowa w art. 27
pkt 1-4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, i został dopuszczony do
żeglugi w rejonach określonych w tym świadectwie.

§ 6. 1. W razie potrzeby dokonania zmian w świadectwie zdolności żeglugowej lub
uproszczonym świadectwie zdolności żeglugowej:, armator statku składa dyrektorowi
właściwego urzędu żeglugi śródlądowej wniosek o dokonanie zmiany w świadectwie wraz z
dokumentami potwierdzającymi potrzebę dokonania takiej zmiany. Do wniosku stosuje się
odpowiednio przepis § 4 ust. 1.
2. Zmian w świadectwie zdolności żeglugowej lub uproszczonym świadectwie zdolności
żeglugowej dokonuje się poprzez wskazanie, którego punktu zmiana dotyczy, oraz wpisanie
w świadectwie nowej treści tego punktu.

§ 7.
W razie ustania przyczyn powodujących cofnięcie świadectwa zdolności
żeglugowej, armator składa wniosek do dyrektora właściwego urzędu żeglugi śródlądowej o
przywrócenie ważności świadectwa wraz z dokumentami potwierdzającymi ustanie przyczyn
powodujących cofnięcie świadectwa. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepis § 4 ust. 1.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



MINISTER
INFRASTRUKTURY
2